Jesteśmy społecznością, która kocha książki

2,5/5

Mam nieco mieszane uczucia do tej pozycji. Z jednej strony czytało mi się ją zadziwiająco dobrze i szybko. Z drugiej natomiast podczas lektury niejednokrotnie krzywiłam się z niesmakiem. Zacznijmy może od tego, w jaki sposób autorka opisuje męskie przyrodzenie, nazywając je "anakondą" i "tym wężem w jego matkach". Mnie osobiście zakłuło to w oczy, nie wspominając nawet o tym, jak bardzo rozbawił mnie fakt, iż jego ekhm była tak olbrzymi, że (uwaga) jego właściciel "powinien mu nadać własny kod pocztowy". Takie właśnie teksty odejmowały mi trochę przyjemności z czytania i sprawiały, że chciałam odłożyć tę powieść i nigdy do niej nie wracać. Przechodząc dalej, wspomnę o największej moim zdaniem wadzie tej książki, którym byli jej bohaterowie. Dlaczego nie spodobały mi się postacie, które stworzyła autorka? Nie odpowiadało mi ich podejście do życia, które przez to, jak bardzo różni się od mojego, było dla mnie mocno odrzucające. Ogromnym plusem tej książki jest natomiast fakt, że główna bohaterka jest osobą o okrąglejszych kształtach. Nie do końca podobał mi się natomiast fakt, iż była opisywana jako osoba, która w ogóle nie dba o swój wygląd. Wydaje mi się , że trochę na siłę miała być wykreowana na taką bardzo komfortową osobę. Przykładem tego jest np scena, w którym Stevie wychodząc z drogiego apartamentu jej brata, patrzy w lusterko i widzi, że ma brudne dresy i plamę z musztardy na brodzie. Normalny człowiek wytarłby, chociaż żółtą plamę z twarzy, jednak nasza bohaterka tego nie robi, co wydaje mi się trochę nierealne. Jeśli chodzi o sam pomysł na fabułę, to bardzo mi się on podobał. Sam styl pisania autorki był całkiem w porządku, dlatego też moja ocena tej książki, to 2,5/5.

[współpraca reklamowa Wydawnictwo Niezwykłe]

2,5/5

Mam nieco mieszane uczucia do tej pozycji. Z jednej strony czytało mi się ją zadziwiająco dobrze i szybko. Z drugiej natomiast podczas lektury niejednokrotnie krzywiłam się z niesmakiem. Zacznijmy może od tego, w jaki sposób autorka opisuje męskie przyrodzenie, nazywając je "an...

Rozwiń

Zwiń

Na wstępie chciałabym zaznaczyć, że "Poemat letniej tęsknoty" jest pierwszą książką autorstwa Joanny Balickiej, którą miałam okazję przeczytać. Czy skradł on moje serce? Niekoniecznie, ale z pewnością była to całkiem przyjemna lektura. Historia Tristana i Vaiany jest ciekawa i nieco inna niż większość młodzieżówek, a w szczególności tych wydawanych przez inne polskie autorki. Mimo wszystko nie jest to powieść, która swoją fabułą powaliła mnie na kolana. I nie zrozumcie mnie źle. Pomysł na fabułę jest bardzo oryginalny, a sam początek książki naprawdę intryguje. Niestety mam wrażenie, że z każdym kolejnym rozdziałem historia stawała się coraz bardziej typowa. Gdzieś po drodze wszystko zaczęło dziać się po prostu zbyt szybko i wątki, które początkowo bardzo mi się podobały, zaczynały zanikać. Przykładem jest, chociażby to, jak szybko początkowo uprzedzony i stereotypowo nastawiony ojciec głównej bohaterki, zaczął akceptować Tristana jako jej chłopaka. Jeśli chodzi o głównych bohaterów, to mam do nich mieszane uczucia. Jeśli chodzi o Tristana, to chłopak był naprawdę ciekawą i dobrze wykreowaną postacią. Niestety nie mogę powiedzieć tego samego o Vaiane, która nie dość, że nie wyróżniała się niczym szczególnym, to jeszcze momentami była nieco irytująca. Co do samej relacji głównych bohaterów, to ja osobiście czułam między nimi jakiejś szczególnej chemii. Szczerze przyznam, że bardziej od losów głównych bohaterów zainteresowały mnie perypetie postaci drugoplanowych, dlatego też, jeśli tylko wyjdzie historia młodego Hogana czy też innych osób z ich paczki, to z ciekawości chętnie po nie sięgnę. Na koniec nie mogę nie wspomnieć również o tym, jak pozytywnie zaskoczona byłam stylem pisania autorki, która moim zdaniem pisze w sposób naprawdę przyjemny. Widać, że jest to autorka z większym doświadczeniem, która, w swoim życiu napisała już wiele książek.
[współpraca reklamowa Wydawnictwo Niezwykłe]

Na wstępie chciałabym zaznaczyć, że "Poemat letniej tęsknoty" jest pierwszą książką autorstwa Joanny Balickiej, którą miałam okazję przeczytać. Czy skradł on moje serce? Niekoniecznie, ale z pewnością była to całkiem przyjemna lektura. Historia Tristana i Vaiany jest ciekawa i nieco inna n...

Rozwiń

Zwiń

Bardzo trudno jest mi ocenić tę pozycję, gdyż mam wobec niej mocno mieszane uczucia. Przede wszystkim nie spodobał mi się główny bohater tej historii. Przez znaczącą część książki jego teksty i zachowanie są nie tyle chamskie, ile niesamowicie krzywdzące. Chłopak wie jak zranić kogoś słowami i zawsze trafia w samo sedno. Lubię enemies to lovers, ale w tej historii weszło to na niefajny poziom, przez co sam wątek romantyczny zupełnie nie skradł mojego serca. W książce poza chorobą i romansem głównej bohaterki z jej przybranym bratem, mamy kilka innych wątków, które moim zdaniem są nie tylko słabo rozwinięte, ale również najzwyczajniej w świecie nie należą do tych najbardziej porywających. Co ciekawe mimo to, książkę czyta się naprawdę szybko i przyjemnie, co świadczy o lekkim piórze autorki. Przyznam, że bardzo podobał mi się wątek choroby głównej bohaterki i fakt, iż mimo tego, że książka w głównej mierze jest romansem, autorka nie zapomniała o opisach bólu, z jakim na co dzień musiała mierzyć się Emery. Jeśli chodzi o zakończenie tej książki, z pewnością nie zaskoczę was, gdy powiem, że w moim przypadku nie obyło się bez łez. Mało tego myślę, że ostatnie rozdziały tej powieści nie mogły być lepsze.

Ostatecznie za całokształt powieść dostaje ode mnie 3/5 gwiazdek. Jeśli jesteście ciekawi tej historii, to nie mogę nie wspomnieć o tym, że niedługo ukażę się ona również w audiobooku , więc jeśli lubicie taką formę poznawania książek, to koniecznie czekajcie na więcej informacji ze strony wydawnictwa.



[współpraca reklamowa Wydawnictwo Znak]

Bardzo trudno jest mi ocenić tę pozycję, gdyż mam wobec niej mocno mieszane uczucia. Przede wszystkim nie spodobał mi się główny bohater tej historii. Przez znaczącą część książki jego teksty i zachowanie są nie tyle chamskie, ile niesamowicie krzywdzące. Chłopak wie jak zranić kogoś słowa...

Rozwiń

Zwiń

Ta książka była naprawdę wyjątkowa, dlatego zasługuje na wyróżnienie. Nie widzę innej opcji, muszę dać jej 10/10 gwiazdek, ze względu na to, że poruszyła mnie w sposób, w jaki dawno żadna inna książka tego nie zrobiła.

Przyznam szczerze, że o książce po raz pierwszy usłyszałam, gdy wydawnictwo opublikowało jej zapowiedź na swoim Instagramie. Nie wiem sama, co mnie podkusiło, aby przeczytać jej opis, ale ten naprawdę mnie zaintrygował. Już wtedy wiedziałam, że ta powieść będzie idealna dla mnie. I wiecie co? Nie myliłam się. Ta powieść była perfekcyjna w każdym detalu. To, co spotkało głównych bohaterów, było tak bardzo niesprawiedliwe, że momentami czytanie tej książki sprawiało mi fizyczny ból. Co ciekawe cała powieść (nie licząc jednego rozdziału z perspektywy córki głównego bohatera) napisana jest z perspektywy mężczyzny. Chyba po raz pierwszy czytając romans/obyczaj spotkałam się z taką narracją, ale szczerze mówiąc, bardzo mi się to podobało. Główny bohater tej powieści to mężczyzna, którego sama chciałabym mieć w swoim życiu. Jego niezmienna, ogromna miłość była jedynym stałym elementem tej historii. Sam fakt, iż mimo pięciu lat, które minęły od jego rozstania z żoną, on dalej w myślach mówił o niej "moja żona" i nie potrafił spojrzeć na inną kobietę, był po prostu niesamowity. Mało tego, on zawsze stawiał ją na pierwszym miejscu. Myślał przede wszystkim o jej szczęściu nawet w momencie, w którym wiązało się one z jego cierpieniem. Warto wspomnieć, że oprócz smutnej i bolesnej historii, autorka zaserwowała nam dawkę naprawdę dobrego poczucia humoru. Kocham postać głównego bohatera nie tylko za to, jak dobrym i kochającym mężczyzna jest, ale również za jego żarty i przekomarzanie się z byłą żoną i córką.


Polecam każdemu bez wyjątku. Myślę, że jest to jedna z piękniejszych historii miłosnych ludzi, którzy pomimo wielu przeszkód, w trudnej rzeczywistości w dalszym ciągu potrafią odnaleźć drogę powrotną do swoich serc.

[współpraca reklamowa Wydawnictwo Hype]

Ta książka była naprawdę wyjątkowa, dlatego zasługuje na wyróżnienie. Nie widzę innej opcji, muszę dać jej 10/10 gwiazdek, ze względu na to, że poruszyła mnie w sposób, w jaki dawno żadna inna książka tego nie zrobiła.

Przyznam szczerze, że o książce po raz pierwszy usłyszałam, gdy wydawn...

Rozwiń

Zwiń

Zakończenie tej książki nie mogło być lepsze! Wszystkie wątki zostały fenomenalnie poprowadzone i domknięte. Do tego dostaliśmy przedsmak kolejnego świetnie zapowiadającego się tomu, którego osobiście nie mogę się doczekać. Coś czuję, że będzie jeszcze lepszy niż pozostałe części. Natomiast wracając do "Foxglove"... Zacznę od tego, że ogromnie cieszę się, że autorka postanowiła urozmaicić, powieść o perspektywę Blythe, która w tym tomie zdecydowanie skradła moje serce. Oprócz tego dostaliśmy również postać księcia Arisa, który swoją osobą troszkę przypomina mi mojego największego ulubieńca ze wszystkich fikcyjnych bohaterów, a mianowicie Jacksa z uniwersum "Caravalu". Przyznam szczerze, że to wątek tej dwójki najbardziej mnie ciekawił i dla niego właśnie byłam w stanie zarwać nockę, byle tylko dowiedzieć się jak potoczy się ich historia. Jeśli chodzi o rozwiązanie zagadki kryminalnej, która w tym tomie odgrywała trochę mniejszą rolę niż w poprzedniej części, było ono naprawdę zaskakujące i niesamowicie mi się podobało.
Jako iż należę do grupy osób, które nie przepadają za narracją trzecioosobową, muszę zaznaczyć, że takowa tutaj się pojawia. Mimo to mi zupełnie nie odebrało to przyjemności z czytania. Mało tego, nie wyobrażam sobie, żeby ta historia była przedstawiona z innej perspektywy.

Kończąc, przyznam, że czytając "Foxglove" bawiłam się cudownie i naprawdę nie mogę doczekać się trzeciego tomu tej niesamowitej historii.

[współpraca reklamowa Wydawnictwo Uroboros}

Zakończenie tej książki nie mogło być lepsze! Wszystkie wątki zostały fenomenalnie poprowadzone i domknięte. Do tego dostaliśmy przedsmak kolejnego świetnie zapowiadającego się tomu, którego osobiście nie mogę się doczekać. Coś czuję, że będzie jeszcze lepszy niż pozostałe części. Natomias...

Rozwiń

Zwiń

Słyszałam naprawdę wiele bardzo pozytywnych opinii na temat tej pozycji. Niestety mojego serca nie udało jej się skraść. Zacznę może od tego, co najłatwiej mi skomentować, czyli wątku romantycznego, który moim zdaniem powinien odgrywać w tej książce rolę raczej drugoplanową, niestety wydaje mi się, że był on na równi z innym głównym tematem powieści, a mianowicie tematem żałoby i depresji. Jeśli chodzi o relację głównych bohaterów, to ja osobiście nie czułam między nimi "tego czegoś". Mógł to być jednak celowy zabieg autorki, gdyż książka opisana jest z perspektywy dziewczyny, która przeżyła wielką tragedię, przez co sama wpadła w stan odrętwienia, Pewne jest jedno- ta książka w moim odczuciu zdecydowanie nie należy do romansów, dlatego też nie zamierzam, oceniać jej w tej kategorii. Przymykając w takim razie oko na lekko naciąganą moim zdaniem relację głównych bohaterów, przejdę do kolejnego punktu tej recenzji. Przyznam szczerze, że nie do końca odpowiadał mi styl pisania autorki, w powieści było kilka infantylnych momentów, a bohaterowie moim zdaniem nie do końca zachowywali się na swój wiek. Do tego te dialogi...coś mi w nich nie pasowało. Wydaje mi się, że były one zbyt proste i czasami wręcz prymitywne. Przy lekturze tej książki liczyłam, na to, że wyleję morze łez. Niestety tak się nie stało i wydaje mi się, że jest to kwestia tego, że styl pisania autorki nie do końca pozwolił mi się w pełni zaangażować w tę historię. Nie zrozumcie mnie jednak źle. Ta historia byle naprawdę smutna, jednak sposób jej przedstawienia nie był aż tak bolesny, jak się tego spodziewałam. Ostatecznie muszę przyznać, że troszkę męczyłam tę powieść, gdyż koło połowy zaczęła mnie ona delikatnie nużyć. Ostatecznie bardzo spodobało mi się jednak jej naprawdę zaskakujące zakończenie, dlatego przyznaję jej ocenę 6/10. Myślę, że jest to książka, która z pewnością spodoba się pewnemu gronu odbiorców, jednak z przykrością stwierdzam, że nie trafi ona do moich tegorocznych ulubieńców.
[współpraca reklamowa Wydawnictwo Papierowe Serca]

Słyszałam naprawdę wiele bardzo pozytywnych opinii na temat tej pozycji. Niestety mojego serca nie udało jej się skraść. Zacznę może od tego, co najłatwiej mi skomentować, czyli wątku romantycznego, który moim zdaniem powinien odgrywać w tej książce rolę raczej drugoplanową, niestety wydaj...

Rozwiń

Zwiń

Ta książka była naprawdę przyjemna! Jeśli tak jak ja uwielbiacie krótsze powieści, które równocześnie są słodkie i gorące, to ta pozycja może skraść wasze serce.
Zacznę może od tego, że sięgając po tę książkę, miałam naprawdę duże oczekiwania. Niestety mój zapał lekko ostygł, gdy przeczytałam pierwszy rozdział powieści. Dlaczego? Początkowo głowni bohaterowie historii nie skradli mojego serca. Mało tego, sam moment ich poznania również nie przypadł mi do gustu. Na szczęście kilka stron dalej okazało się, że za dosyć płytką otoczką głównych bohaterów, kryje się zdecydowanie więcej. Przechodząc dalej, tak jak wspomniałam na początku tej recenzji, ta książka będzie świetna dla fanów krótszych historii. Cała powieść ma koło 300 stron i szczerze mówiąc, dla mnie taka ilość jest idealna. W tej książce nie znajdziecie nudnych i nic niewnoszących scen, a jedynie same ciekawe momenty, dzięki którym lektura tej pozycji sprawi wam naprawdę dużo przyjemności i ani się obejrzycie, a będziecie już kartkować jej ostatnie strony. Osobiście spędziłam przy niej naprawdę przyjemnie czas i mimo iż nie zostanie ona raczej w mojej pamięci na długo, to z pewnością wspominać ją będę z uśmiechem na twarzy.

[współpraca reklamowa @Bezwstydna]

Ta książka była naprawdę przyjemna! Jeśli tak jak ja uwielbiacie krótsze powieści, które równocześnie są słodkie i gorące, to ta pozycja może skraść wasze serce.
Zacznę może od tego, że sięgając po tę książkę, miałam naprawdę duże oczekiwania. Niestety mój zapał lekko ostygł, gdy przeczyta...

Rozwiń

Zwiń

Ta książka jest czystą definicją motywu hurt comfort, gdzie drogi dwóch bohaterów, którzy w swoim życiu przeszli przez istne piekło, krzyżują się, aby mogli oni wspólnie stawić czoła własnym traumom. Jest to z pewnością jedna z tych historii, o których długo nie zapomnicie. Nie raz rozerwie ona wasze serca na tysiące drobnych kawałków, tylko po to, aby ostatecznie przynieść swoim ciepłem ukojenie.

Jest to moje drugie spotkanie z autorką, jaką jest Mia Sheridan i zauważyłam, że lubi ona tworzyć mężczyzn idealnych, wrażliwych i bardzo niewinnych. Dlatego też nie powinno zdziwić was, że powiem, iż główny bohater "Most of all you" to chodząca zielona flaga. Mało tego Gabriela po prostu nie da się nie lubić. Z tego powodu też żałuję, że autorka moim zdaniem nie poświęciła jego historii wystarczająco dużo uwagi. Wydaje mi się, że zdecydowanie bardziej skupiła się ona na traumach Crystal, zapominając trochę o tym, że główny bohater również przeszedł przez piekło. Przyznam, że szerze zabolał mnie fakt, iż Gabriel od swojej wybranki nie dostał zbytnio wsparcia, podczas gdy on nieustannie starał się ją uleczyć. Ostatecznie bardzo spodobała mi się przemiana głównej bohaterki i mimo tego, iż początkowo zdawało mi się, że nie ma szans na to, że ją polubię, koniec końców udało jej się zyskać moją sympatię. Co do rzeczy, które nie do końca przypadły mi do gustu... Szczerze nie podobał mi się fakt, jak szybko Gabriel złapał uczucia do Crystal. Początkowo myślałam, że była to jedynie fascynacja, jednak pod koniec książki bohater wspomina o tym, że pokochał dziewczynę jeszcze przed tym, jak poznał jej prawdziwe imię. Co w tym wszystkim najśmieszniejsze przed tym, jak to się wydarzyło, Crystal zachowywała się naprawdę okropnie i nie dało się jej lubić, nie wspominając już nawet o czymś więcej. Jest to jedynie drobiazg, ale ja jako fanka slow burnów musiałam o tym wspomnieć.

Jeśli szukacie książki z motywem hurt comfort, która opowiada historię pięknego uczucia dwóch zranionych serc, myślę, że ta książka może wam się spodobać.

[współpraca reklamowa Znak Jednym Słowem]

Ta książka jest czystą definicją motywu hurt comfort, gdzie drogi dwóch bohaterów, którzy w swoim życiu przeszli przez istne piekło, krzyżują się, aby mogli oni wspólnie stawić czoła własnym traumom. Jest to z pewnością jedna z tych historii, o których długo nie zapomnicie. Nie raz rozerwi...

Rozwiń

Zwiń