Polski polityk, doktor nauk prawnych, twórca i prezes partii politycznych Porozumienie Centrum oraz Prawo i Sprawiedliwość, senator I kadencji, poseł na Sejm I, III, IV, V i VI kadencji, od lipca 2006 do listopada 2007 prezes Rady Ministrów. Kandydat na urząd Prezydenta RP w przedterminowych wyborach prezydenckich w 2010.
Książka napisana przez jednego z dwóch najważniejszych polityków w Polsce od 2005 roku. Jak wskazali poprzednicy nie jest to ani biografia ani deklaracja programowa, bardziej zbiór myśli z czasów po katastrofie smoleńskiej. Początek był dość ciekawy ze względu na to, iż autor dość sprawnie opowiada o swojej wizji - Polski jego marzeń jako suwerennego, nowoczesnego państwa dobrobytu. Wiele tych analiz jest oczywiście trafnych, niestety przechodząc do rozdziałów szczegółowych zbyt dużo jest tu ogólników, a mało konkretów. Rozdział z mediami publicznymi czyta się trochę jak komedię, patrząc na to jak wyglądały owe media za jego kadencji już po 2015. Druga część pozycji poświęcona jest opisowi poszczególnych osób, w większości nieaktywnych już w polskiej polityce i ma wymiar bardziej historyczny (13 lat po wydaniu tej książki). Podsumowując autor na pewno sprawia wrażenie oczytanego i inteligentnego człowieka, jednakże oczekiwałem w tej pozycji więcej przysłowiowego "mięsa" i mimo świetnego początku, dalsze części nie były już tak porywające.
Od strony stylistycznej trudno nazwać to książką czy biografią. Całości podzielna na dwie części. Pierwsza nie spójna, zaczyna się od wysokiego etosu "bycia Polakiem" a kończy na przeglądzie ulubionych filmów.
Druga części lista znanych polityków i osobiste odczucia autora o nich oraz ich znajomości.
Wygląda to jak zlepek przemów oraz luźnych myśli a niż spójna całość.
Natomiast można znaleźć sporo kuchennych politycznych smaczków, co osobiście uważam za ciekawe i warte przeczytania. Też jako że mija 12 lat od wydania książki to można zobaczyć też konsekwencję polityczną autora.