Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie jestem wstanie powiedzieć, że ta książka mi się podoba ponieważ uważam, że nie jest to pozycja która ma się podobać. Jest to pozycja która według mnie ma ukazać jak łatwo jest wpłynąć na czyjeś życie i zmienić je na lepsze lub gorsze oraz pokazuje że tymi osobami nie musza być wcale obcy nam ludzie ale również Ci najbliżsi. Jest to pozycja niełatwa do czytania, która zostawia przemyślenia.

Nie jestem wstanie powiedzieć, że ta książka mi się podoba ponieważ uważam, że nie jest to pozycja która ma się podobać. Jest to pozycja która według mnie ma ukazać jak łatwo jest wpłynąć na czyjeś życie i zmienić je na lepsze lub gorsze oraz pokazuje że tymi osobami nie musza być wcale obcy nam ludzie ale również Ci najbliżsi. Jest to pozycja niełatwa do czytania, która...

Bardzo interesuje mnie temat przemocy psychicznej i toksycznych relacji ale uważam że książka ta nie jest dobrym początkiem dla ludzi którzy chcą zapoznać się z tematem lub poszerzyć swą wiedzę. Wydarzenia i informacje są tu strasznie chaotycznie przedstawione, tak że czytelnikowi trudno zrozumieć czyjej wypowiedzi słucha lub gdzie jest koniec jednej z historii. Uważam że przez swoją chaotyczność i ciągle powtarzanie tych samych informacji ta książka jest nudna i nieczytelna.

Bardzo interesuje mnie temat przemocy psychicznej i toksycznych relacji ale uważam że książka ta nie jest dobrym początkiem dla ludzi którzy chcą zapoznać się z tematem lub poszerzyć swą wiedzę. Wydarzenia i informacje są tu strasznie chaotycznie przedstawione, tak że czytelnikowi trudno zrozumieć czyjej wypowiedzi słucha lub gdzie jest koniec jednej z historii. Uważam że...

Zabierając się za tą książkę liczyłam na historię i bohaterów, którzy pozostawią mnie z jakimiś przemyśleniami i ukazaniem perspektywy spoglądania na świat w zupełnie inny, nowy dla mnie sposób.
To co otrzymałam zupełnie nie spełniło moich oczekiwań lub choć nawet zainteresowało. Według mnie historia ta to zbiór bohaterów, którzy są antypatyczni, zakochani tylko w sobie z odrealnionymi oczekiwaniami. Każdy z bohaterów był postacią egoistyczną, zapatrzoną w swoje problemy.

Uważam, że historia ta nie ma fabuły ani zakończenia. Zdarzenia płynną własnym, niekontrolowanym torem.
Historia ta jest idealnym przykładem zbioru opisów i bohaterów którzy oprócz wstrętu nie są wstanie wzbudzić żadnych emocji.

Zabierając się za tą książkę liczyłam na historię i bohaterów, którzy pozostawią mnie z jakimiś przemyśleniami i ukazaniem perspektywy spoglądania na świat w zupełnie inny, nowy dla mnie sposób.
To co otrzymałam zupełnie nie spełniło moich oczekiwań lub choć nawet zainteresowało. Według mnie historia ta to zbiór bohaterów, którzy są antypatyczni, zakochani tylko w sobie...

Jest to książka której daje 3,5 gwiazdki. Lektura ta była czymś bardzo przyjemnym ale niestety nie na tyle wciągającym bym czytała ją z zapartym tchem.

Na ogromną pochwałę zasługuje dobrze skonstruowany rys psychologiczny bohaterów. Bardzo doceniam że pani Alicja starała się oddać realność tych osób i konsultowała się z specjalistami by zaburzenia jej bohaterów były wiarygodnie przedstawione.

Uważam, że lektura ta jest idealna dla osób które dopiero zaczynają swoją przygodę z tym gatunkiem literackim.

Jest to książka której daje 3,5 gwiazdki. Lektura ta była czymś bardzo przyjemnym ale niestety nie na tyle wciągającym bym czytała ją z zapartym tchem.

Na ogromną pochwałę zasługuje dobrze skonstruowany rys psychologiczny bohaterów. Bardzo doceniam że pani Alicja starała się oddać realność tych osób i konsultowała się z specjalistami by zaburzenia jej bohaterów były...

Historia ta pod względem językowym jest bardzo dobra, doceniam również nawiązania które stosuje autor. Niestety pod względem emocji i opisywanej historii nie czuje kompletnie nic. Uważam, że jest to zbiór luźno powiązane.

Historia ta pod względem językowym jest bardzo dobra, doceniam również nawiązania które stosuje autor. Niestety pod względem emocji i opisywanej historii nie czuje kompletnie nic. Uważam, że jest to zbiór luźno powiązane.

Nie jestem wielką fanką tego gatunku, książki z wątkiem kryminalnym nigdy nie zatrzymywały mojej uwagi na długo, jednak ta pozycja jest inna.
Od samego początku jesteśmy wrzucenie w akcje, która teoretycznie się już zakończyła a my dowiadujemy się jak ona przebiegała dzięki perspektywie trójki bohaterów, którzy patrzą z zupełnie innych perspektyw. Mamy tu perspektywę zrozpaczonego ojca, przerażonej ofiary i dziecka które na pozór nic nie rozumie. Ich historie są inne lecz splecione ze sobą jednym imieniem od którego wszystko się zaczęło.

Sam początek tej książki wzbudza w nas niepokój, dezorientacje oraz ciekawość co jest dalej. Historia praktycznie do samego końca trzyma nas w emocjach i nie pozwala odetchnąć. Postacie które są tu wykreowane są od siebie różne, bywają irytujące i choć może się wydawać, że działają irracjonalnie doskonale opisują stany w jakich człowiek może się znaleźć.

Moimi zarzutami do tej książki jest mało satysfakcjonujące zakończenie, które choć nie było złe nie4 zaspokoiło mnie i nie dało uczucia satysfakcji. Kolejny mój zarzut, który jest również i plusem to rozdziały pisane co chwile z innej perspektywy, jest to lekka wada ponieważ z początku wydaje się ten zabieg wprowadzony chaotycznie ale w miarę rozwijania się fabuły zyskuje swoją wartość.

Polecam z całego serca zwłaszcza osobom, które nie zaczęły jeszcze przygody z tym gatunkiem lub nie zbyt za nim przepadają.

Nie jestem wielką fanką tego gatunku, książki z wątkiem kryminalnym nigdy nie zatrzymywały mojej uwagi na długo, jednak ta pozycja jest inna.
Od samego początku jesteśmy wrzucenie w akcje, która teoretycznie się już zakończyła a my dowiadujemy się jak ona przebiegała dzięki perspektywie trójki bohaterów, którzy patrzą z zupełnie innych perspektyw. Mamy tu perspektywę...

Tytuł bardzo przyciąga to jedna z niewielu pozytywnych rzeczy jakie jestem wstanie powiedzieć o tej książce.
Uważam, że powieści ta nie ma w ogóle fabuły, celu czy przekazu. Bohaterowie są opisani tylko jednym zdaniem. Choć ciężko mi mówić o jakiś postaciach z tej książki ponieważ dla mnie to są zarysy bohaterów którzy mają być dopiero wykreowani, a ich dotychczasowy zarys sprawia, że nie jest się wstanie szczerze polubić nikogo.
Język tej książki jest średni a powtórzeń nie jestem w stanie zliczyć. Wszystko tutaj jest tak bardzo powiększone do stopnia absurdu, że przestaje być śmieszne czy nawet karykaturalne.
Uważam że jest to jedna z najgorszym książek jakie ostatnio czytałam i bardzo żałuje ponieważ nastawiałam się na ciekawe przemyślenia zawarte w tej historii przez autora a dostałam, żenujący humor i ból głowy że złości.

Tytuł bardzo przyciąga to jedna z niewielu pozytywnych rzeczy jakie jestem wstanie powiedzieć o tej książce.
Uważam, że powieści ta nie ma w ogóle fabuły, celu czy przekazu. Bohaterowie są opisani tylko jednym zdaniem. Choć ciężko mi mówić o jakiś postaciach z tej książki ponieważ dla mnie to są zarysy bohaterów którzy mają być dopiero wykreowani, a ich dotychczasowy zarys...

Jest to dobra książka, która porusza ważne tematy i ukazuje, że nienawiść może przebierać najróżniejsze formy. Doceniam jej warstwę dydaktyczną jednak nie sprawiła ona, że będę zaangażowana całą sobą, oraz niezbyt mocno zżyłam się z bohaterami. Uważam że jest to mino wszystko dobra książka dla młodzieży.

Jest to dobra książka, która porusza ważne tematy i ukazuje, że nienawiść może przebierać najróżniejsze formy. Doceniam jej warstwę dydaktyczną jednak nie sprawiła ona, że będę zaangażowana całą sobą, oraz niezbyt mocno zżyłam się z bohaterami. Uważam że jest to mino wszystko dobra książka dla młodzieży.

Wiem, że książka ta ma wielu zwolenników i widzę podstawy tego dlaczego tak wiele osób ją zachwala. Umieszczenie głównej akcji wśród greckich bogów którzy żyją w naszych czasach jest ciekawym pomysłem, który również może zainteresować dzieci do czytania jak i również poszerzania swojej wiedzy na temat bogów greckich. Główny zarys fabuły bardzo mi się podoba i jest bardzo interesujący. Niestety moje chyba już zbyt stare spojrzenie nie daje mi uwierzyć, że grupa dwunastolatków bez nadzoru podróżuje przez kraj i nie wzbudza to w nikim żadnych podejrzeń. Nie naturalne wydają mi się również relacje głównego bohatera z rodzicami a szczególności z ojcem. Uważam że nie jest to zła książka lecz ma ona poważne problemy w kwestiach logicznych na poszczególnych etapach fabuły.

Wiem, że książka ta ma wielu zwolenników i widzę podstawy tego dlaczego tak wiele osób ją zachwala. Umieszczenie głównej akcji wśród greckich bogów którzy żyją w naszych czasach jest ciekawym pomysłem, który również może zainteresować dzieci do czytania jak i również poszerzania swojej wiedzy na temat bogów greckich. Główny zarys fabuły bardzo mi się podoba i jest bardzo...

„Czerwona Baśń” jest historią o baśniach, legendach i podaniach które by przetrwać potrzebują wiary ludzkiej. Jest to naprawdę ciekawa historia z bohaterami którzy są na tyle ciekawi, że chce się ich poznawać coraz lepiej. Według mnie każdy w tej historii odkryje swoje własne przemyślenia i znajdzie inne wartości. Na pewno jednak powiązania które tworzą tę książkę są tak dobre, że nikt nie będzie wstanie ich nie zauważyć. Początek jak i środek tej książki są naprawdę ciekawe i sprawiają, że czytelnik chce poznawać dalej to zakończenie. Mnie jednak rozczarowało trochę zakończenie które było przewidywalne, nie pogniewała bym się również jeśli historia ta była by dłuższa i bardziej rozwijająca wątki pobocznych bohaterów, którzy mieli dosyć mały a ważny udział w tej historii a ukazanie ich losów i pogłębienie ich motywacji dodało by tej książce wiele zalet. Uważam, że po mimo małych niedoskonałości jest to powieść warta uwagi, która chwyta czytelnika i nie pozwala mu się wyrwać z jej czaru. Warto ją przeczytać

„Czerwona Baśń” jest historią o baśniach, legendach i podaniach które by przetrwać potrzebują wiary ludzkiej. Jest to naprawdę ciekawa historia z bohaterami którzy są na tyle ciekawi, że chce się ich poznawać coraz lepiej. Według mnie każdy w tej historii odkryje swoje własne przemyślenia i znajdzie inne wartości. Na pewno jednak powiązania które tworzą tę książkę są tak...

Szczerze nie uważam tej książki za złą jak i nie uważam jej za arcydzieło. Trudno mi powiedzieć co o niej myśle. Ponieważ wydaje mi się że do wyrobienia sobie porządnej opinii muszę zapoznać się z nią jeszcze raz. Jak na razie jest to bardzo ciężka emocjonalnie książka.

Szczerze nie uważam tej książki za złą jak i nie uważam jej za arcydzieło. Trudno mi powiedzieć co o niej myśle. Ponieważ wydaje mi się że do wyrobienia sobie porządnej opinii muszę zapoznać się z nią jeszcze raz. Jak na razie jest to bardzo ciężka emocjonalnie książka.

„Anonimowi Heretycy” to opowieść o Michael. Chłopaka który przez prace ojca wraz z rodziną przenosi się do nowego miasta, nowej szkoły i zupełnie mu obcych ludzi. Nie dosyć że jest nowy to również jest niewierzący w szkole do której uczęszczają osoby wierzące. Ponieważ to szkoła katolicka. Nie wszystko jednak jest tak złe jak na pierwszy rzut oka mu się zdawało, znalazł coś o co chce walczyć i ludzi z którymi pragnie to robić.

Tak mniej więcej w skrócie przedstawia się fabuła tej książki. I trzeba przyznać, że jest ona dosyć interesująca, a poruszany w niej temat ważny. Jednak czy jest tak dobra jak „mówią”?

Uważam i powtórzę, że to tylko moje zdanie, że książka miała potencjał i poruszała bardzo ważna aspekty takie jak, identyfikacja religijna i niezrozumienie przez innych którzy tej religii nie wyznają. Kolejnym ważnym aspektem który został poruszony są relacje z rodzicami i świadomość, że rodzic to również człowiek któremu zdarza się popełnić błąd. Taki problemów jest tam poruszanych mnóstwo jednak żaden nie jest rozwinięty na tyle by mógł mieć dla nas istotne znaczenie. Wszystko toczy się wokoło romansu po między dwójką bohaterów, romansu, który dla mnie jest nieprawdziwy, i nie ma podstaw racji bytu. Bohaterowie natomiast przynajmniej Ci głowni są nie do polubienia.

Zdaje sobie sprawę, że nastolatkowie buntują się i przejawiają to na różne sposoby. Jednak te postacie były tak niesympatyczne i przerysowane w niektórych sytuacjach, że nie byłam wstanie poczuć do nich choć grama sympatii ( zapomniałam dodać, że byli również bardzo schematyczni).

Jak dla mnie stracony potencjał i wielkie rozczarowanie. Doceniam jednak próbę choć nie zawsze udaną poruszania niektórych społecznie ważnych kwestii. Na uznanie zasługuje również styl pisania który choć miły nie uratował tej historii.

A wy co sądzicie ? Chętnie bym porozmawiała z kimś na temat tej książki.

„Anonimowi Heretycy” to opowieść o Michael. Chłopaka który przez prace ojca wraz z rodziną przenosi się do nowego miasta, nowej szkoły i zupełnie mu obcych ludzi. Nie dosyć że jest nowy to również jest niewierzący w szkole do której uczęszczają osoby wierzące. Ponieważ to szkoła katolicka. Nie wszystko jednak jest tak złe jak na pierwszy rzut oka mu się zdawało, znalazł coś...

Nie lubię czytać polskiej obecnej literatury. Znalazłam jednak książkę i mam wrażenie, że i autora z naszego rodzimego kraju którego chce czytać. "Horyzont" Pana Małeckiego sprawił, że nie mogłam oderwać się od lektury a z bohaterami się zżyłam ponieważ byli oni ludźmi z krwi i kości. Nie jest to łatwa książka w tematyce, ponieważ przynajmniej dla mnie jest to opowieść o poszukiwaniu od nowa siebie, oswojenie się z niezrozumieniem i traumami które towarzyszą nam w życiu. Jest to również przepięknie pokazany obraz tego, z czym może wiązać się praca żołnierza.
Jest to świetna książka, którą warto przeczytać.

Nie lubię czytać polskiej obecnej literatury. Znalazłam jednak książkę i mam wrażenie, że i autora z naszego rodzimego kraju którego chce czytać. "Horyzont" Pana Małeckiego sprawił, że nie mogłam oderwać się od lektury a z bohaterami się zżyłam ponieważ byli oni ludźmi z krwi i kości. Nie jest to łatwa książka w tematyce, ponieważ przynajmniej dla mnie jest to opowieść o...

"Dracula" jest to jak wiadomo klasyka literatury grozy, która w naszej kulturze została bardzo zakorzeniona. I właśnie z powodu tak głębokiego zakorzenienia w kulturze lektura tego dzieła nie wywołała we mnie zbytnio żadnych emocji, miałam wrażenie, że tą historie już bardzo dobrze znam, choć nigdy jej nie przeczytała. Nie odbieram tej powieści, że jest ona świetnie napisana i forma w której autor ją przedstawia jest według mnie interesująca i trudna, jednak mimo wszystko postać Draculi i jego historia w tak wielu odsłonach pojawiały się, że oryginał mnie nie zafascynował tak jak powinien. Jednak jest to na pewno dobra literatura.

"Dracula" jest to jak wiadomo klasyka literatury grozy, która w naszej kulturze została bardzo zakorzeniona. I właśnie z powodu tak głębokiego zakorzenienia w kulturze lektura tego dzieła nie wywołała we mnie zbytnio żadnych emocji, miałam wrażenie, że tą historie już bardzo dobrze znam, choć nigdy jej nie przeczytała. Nie odbieram tej powieści, że jest ona świetnie...

Jedyne co mogę powiedzieć, że nie jest to zły reportaż ale niezbyt mnie zaciekawił

Jedyne co mogę powiedzieć, że nie jest to zły reportaż ale niezbyt mnie zaciekawił

Do dzieł Pani Olgi Tokarczuk przymierzałam się od pewnego czasu, jednak nigdy nie mogłam się przełamać. Ostatnio stwierdziłam że najwyższa pora wywiązać się z postanowionego sobie zadania i przeczytać cios tej autorki. Więc swoją przygodę zaczęłam z „Podróż ludzi księgi”.

Historia opowiada losy Markiza, Weroniki i Gauche, których losy przecinają zupełnie niespodziewanie, a misja którą w ostateczność podejmą może zmienić wszystko i wszystkich.

Jest to moje pierwsze spotkanie z autorką i z tego względu trudno mi cokolwiek napisać. Dzieje się tak ponieważ książka obiektywnie patrząc nie jest zła. Wciąga czytelnika i zaciekawia choć niewiele jest w niej akcji. Jednak jej specyficzność która według mnie polega na wyborze głównego bohatera sprawia, że ciężko się ją czyta i nie jest się wstanie (przynajmniej ja nie byłam) zżyć z bohaterem/bohaterami. Ponieważ według mnie głównym bohaterem nie są tu postacie których losy śledzimy a religia/filozofia, która jest obecna na praktycznie każdej stronie tej książki.
Nie uważam tego za wadę jednak sprawia to że czytelnik szybko się meczy i dłużej mu się czyta.

Nie wątpliwą zaletą jest to że autorka nie narzuca nam swoich poglądów bądź ideałów a daje otwartą furtkę do polemiki na temat tego jak my to rozumiemy. Nie znajdziemy tu odpowiedzi których w sposób filozoficzny lub religijny szukamy. Natomiast dostaniem pytania i liczne założenia.
Największą konsternację u mnie wzbudziło zakończenie tej książki. Jednak są to moje subiektywne odczucia.

Jestem zafascynowana stylem autorki i na pewno sięgnę po inne jej książki będąc już gotową na to co może mnie czekać. Tej konkretnej pozycji nie polecała bym osobą które lubią akcje i szybkie tempo ponieważ mogę się wybudzić i niepotrzebnie zdenerwować ponieważ tu tego nie otrzymają. Jednak uważam że dla pozostałych osób które są ciekawe jest to interesująca pozycja.

Do dzieł Pani Olgi Tokarczuk przymierzałam się od pewnego czasu, jednak nigdy nie mogłam się przełamać. Ostatnio stwierdziłam że najwyższa pora wywiązać się z postanowionego sobie zadania i przeczytać cios tej autorki. Więc swoją przygodę zaczęłam z „Podróż ludzi księgi”.

Historia opowiada losy Markiza, Weroniki i Gauche, których losy przecinają zupełnie niespodziewanie, a...

"Między mną a czereśnią" jest historią dziewczynki która z powodu poważnej wady wzroku traci wzrok coraz bardziej z każdym dniem. Dowiadujemy się jak sobie z tym radzi i co według tak młodej osoby znaczy bycie osobą niewidomą.
Książka według mnie miała bardzo duży potencjał by być mądrą, przyjemną lekturą z dobrym morałem. Niestety według mnie jest to nieudana próba stworzenia czegoś na wzór "Małego Księcia". Autorka nie potrafi pisać historii z perspektywy dziecka jak i nie potrafi budować relacji między bohaterami jak i samych bohaterów. Kompletnie nie wierzę w tą historię i uważam, że jest to zmarnowany czas .

"Między mną a czereśnią" jest historią dziewczynki która z powodu poważnej wady wzroku traci wzrok coraz bardziej z każdym dniem. Dowiadujemy się jak sobie z tym radzi i co według tak młodej osoby znaczy bycie osobą niewidomą.
Książka według mnie miała bardzo duży potencjał by być mądrą, przyjemną lekturą z dobrym morałem. Niestety według mnie jest to nieudana próba...

"Bezdomny ptak" jest zdecydowanie moją książką. Fabuła przedstawiona od razu mnie zaciekawiła, a nowa kultura przedstawiona na kartach tej powieści zainteresowała mnie jak i przeraziła jednocześnie.
"Bezdomny ptak" opowiada o Koli trzynastoletniej dziewczynie mieszkającej w Indiach która, w swoim życiu doszła do momentu gdzie zostanie wydana za mąż. Jednak oczekiwania i wyobrażenia jakie snuła w związku z nowym domem i jej przyszłym mężem są oddalone o wiele tysięcy kilometrów z rzeczywistością. Młoda dziewczyna zostaje wprowadzona w życie którego sama dla siebie nie wybrała zmaga się z stratą, biedą, brakiem wykształcenia i poczuciem, że nie przynależy już nigdzie że, została sama na świecie.
Mocną stroną tej książki są opisy zdarzeń miejsc jak i sama bohaterka, którą bardzo dobrze poznajemy i która jest narratorką fabuły. Pozostałe postacie są dobrze napisane jednak nie są bardzo rozwinięte, ponieważ cała fabuła ma skupiać się na odczuciach i przeżyciach Koli. Poruszyła mnie ta historia, oraz zachęciła mnie do poczytania i poznania trochę bardziej tej kultury, która wydaje się bardzo ciekawa lecz i straszna dla kobiet. Cieszy mnie to, że historia ta została oparta na zupełnie innej kulturze. Jedyny drobny zarzut jaki mam to samo zakończenie które mimo, że jest dobre i daje nadzieję czytelnikowi dla mnie jest zbyt wyciągnięte z bajki. Jednak całym sercem kocham tą książkę i polecam każdemu kto jest ciekawy jakie życie może spotkać człowieka, któremu odbiera się możliwość edukacji i jak dzięki wytrwałości można poradzić sobie ze wszystkim co na potkamy na drodze.

"Bezdomny ptak" jest zdecydowanie moją książką. Fabuła przedstawiona od razu mnie zaciekawiła, a nowa kultura przedstawiona na kartach tej powieści zainteresowała mnie jak i przeraziła jednocześnie.
"Bezdomny ptak" opowiada o Koli trzynastoletniej dziewczynie mieszkającej w Indiach która, w swoim życiu doszła do momentu gdzie zostanie wydana za mąż. Jednak oczekiwania i...

Powieść graficzna "Dziennik Anne Frank" jest powieścią o tym jak ukrywający się Żydzi radzili sobie podczas 2 Wojny Światowej. Oczywiście dzieło to nie zawiera wszystkich szczegółów które są umieszczone w książce, ale wszystko co najważniejsze według mnie zostało w tej powieść skondensowane. Oprawa graficzna jest tu niewątpliwie ogromną zaletą, ponieważ każdy rysunek przewijający się przez tą historie jest starannie dopracowany. Sama historia w sobie jest niebywale momentami zabawna jak i przerażająca. Historia pokazuje nam jak najróżniejsze nastroje wpływały na zachowania ludzi ukrywających się w tedy by chronić własne życie. Ilu ludzi im pomagało i jak trudne takie życie w niemal ciągłym zamknięciu było dla młodych, dopiero poznających świat osób. Uważam, że jest to powieść graficzna warta uwagi która pobudza naszą wyobraźnie i skłania do refleksji. Jest to doskonałe dzieło.

Powieść graficzna "Dziennik Anne Frank" jest powieścią o tym jak ukrywający się Żydzi radzili sobie podczas 2 Wojny Światowej. Oczywiście dzieło to nie zawiera wszystkich szczegółów które są umieszczone w książce, ale wszystko co najważniejsze według mnie zostało w tej powieść skondensowane. Oprawa graficzna jest tu niewątpliwie ogromną zaletą, ponieważ każdy rysunek...

Pieśń Syreny" retelling znanej już wszystkim dobrze baśni o małej syrence. Uważam, że autorka w bardzo ciekawy sposób podeszła do tej baśń. Głównym plusem tej książki, która w głównej mierze jest mieszanką powieść drogi i romansu jest realność motywów które kierują bohaterami. Każde ich zachowanie jest czymś umotywowane. Uważam, że główne postacie są na tyle realne, że łatwo w nich odnaleźć cząstkę siebie.

Kolejnym aspektem który uważam, że się udał w tej historii jest to romans rozgrywający się po między dwójką głównych bohaterów. Tego wątku w książce najbardziej się bałam ponieważ miałam obawy, że zostanie tu zastosowane to co w większość młodzieżówek czyli miłość od pierwszego wejrzenia nie umotywowane niczym innym jak pięknym wyglądem i tajemniczym przyciąganiem. Jednak pozytywnie się zaskoczyłam ponieważ oczywiście wiadomo, że po między bohaterami coś będzie ale sam wątek romantyczny jest dopiero na samym końcu i choć nie które sceny bym poprawiła jest on dość przyjemny. Przez resztę książki bohaterowie się poznają i odkrywają wspólne zainteresowania. Co daje czytelnikowi możliwość uwierzenia w rosnące po między nich uczucie, które ma większy sens niż natychmiastowe stwierdzenie, że to ten jedyny.

Wadą tej książki choć może to za mocno powiedziane jest to że jest ona bardzo przewidywalna wiem od początku do końca co nastąpi po sobie i dojrzałego czytelnika lub osobę która przeczytała już trochę podobnych powieść nic tu nie zaskoczy. Uważa jednak że nie jest to zła książka, przyjemnie się ją czytało a historia płynęła szybko. Nie polecała bym tej książki młodszemu czytelnikowi ponieważ są tu sceny których nie powinni oni czytać w zbyt młodym wieku.

Uważam, że jest to idealna książka na letnie wieczory by się odstresować i przyjemnie spędzić czas. Tylko nie podchodzie do tego z jakimiś wielkimi oczekiwaniami a raczej z nastawianiem na historie która miło się czyta.

Pieśń Syreny" retelling znanej już wszystkim dobrze baśni o małej syrence. Uważam, że autorka w bardzo ciekawy sposób podeszła do tej baśń. Głównym plusem tej książki, która w głównej mierze jest mieszanką powieść drogi i romansu jest realność motywów które kierują bohaterami. Każde ich zachowanie jest czymś umotywowane. Uważam, że główne postacie są na tyle realne, że...