Corien van Zweden

"Uff, wreszcie skończyłam", niestety chyba tak mogę podsumować tę książkę, którą rozpoczęłam czytać jakoś na początku roku, po Zakazanym ciele D. Ducret. Książka w podobnym stylu, ale chyba jeszcze bardziej luźnym, nieokreślonym, ogólnikowym, zbyt ogólnikowym jak dla mnie. Chyba dopiero ostatni rozdział dość mocno mnie wciągnął, czyli ten poświęcony utracie piersi i związanymi z tym emocjami i kobiet. Rozdział pierwszy poświęcony rozwojowi piersi strasznie mnie znudził, za dużo pisania o niczym, za mało rozważań medycznych o które mi chodziło. Rozdział drugi dotyczący roli piersi w macierzyństwie lepszy. Podobało mi się, że autorka mimo że sama karmiła piersią to nie narzucała takiego poglądu czytelniczkom, przeciwnie, wskazała że nie ma badań które zdecydowanie potwierdzałyby tę formę karmienia nad butelkowym mlekiem modyfikowanym. Szkoda, że bardziej nie rozwinęła tego tematu, tak samo jak ogólnie kwestii postrzegania piersi jako symbolu seksu i kłócącego się z nim macierzyństwem. Brakowało mi tu trochę męskiego punktu widzenia. Wywiady w zasadzie tylko z kobietami. Podsumowując, bardzo, bardzo lekka książka, którą autorka mogłaby nieco rozbudować o bardziej poważne kwestie medyczne.