Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fajne, lekkie czytadło, oswajające z problemem śmierci. Miejscami jednak bardzo smutne, kiedy uświadamiamy sobie ile osób odchodzi samotnie.

Fajne, lekkie czytadło, oswajające z problemem śmierci. Miejscami jednak bardzo smutne, kiedy uświadamiamy sobie ile osób odchodzi samotnie.

Dno i 3 metry mułu. Mało spójna porno historyjka, napisana niesamowicie drażniącymi językiem. Usypiające opowieści o ubraniach, jedzeniu i piciu, przeplatane bzdurnymi rozmyślaniami głównej bohaterki i opisami seksu (swoją drogą - już lepsze można znaleźć na dedykowanych takim rzeczą stronach). Jakakolwiek "frajdę" może sprawić tylko początek tej historii, dalej to już tylko nuda i ziewanie.
Zdecydowanie nie polecam, strata czasu.

Dno i 3 metry mułu. Mało spójna porno historyjka, napisana niesamowicie drażniącymi językiem. Usypiające opowieści o ubraniach, jedzeniu i piciu, przeplatane bzdurnymi rozmyślaniami głównej bohaterki i opisami seksu (swoją drogą - już lepsze można znaleźć na dedykowanych takim rzeczą stronach). Jakakolwiek "frajdę" może sprawić tylko początek tej historii, dalej to już...

Historia Tituby - czarownicy, która za bardzo kochała miłość, wpadła mi w ręce przypadkiem. Nie był to świadomy wybór, ale również nie był to traf, którego żałuję. Na kartach powieści zostaje nam przedstawione życie czarownicy z Salem. Dowiadujemy się zarówno o wydarzeniach sprzed jej narodzin, jak i o wydarzeniach po jej śmierci. Jest to pozycja lekko naiwna i raczej nie zapadnie mi w pamięć. Akcja dzieje się szybko, czasem mam wrażenie, że aż za szybko. Bohaterką kieruje się pierwotnym instynktem, ale z drugiej strony czy nie tak powinna postępować czarownica? Czasem jej naiwność i sposób podejmowania świata załamuje, czasem wywołuje po prostu współczucie. Bohaterka, chociaż niesamowicie prymitywna, da się lubić. Pomimo, ze nie jest to ksiazka wybitna, ambitna czy też odkrywcza - jeśli masz wolny wieczór i nie masz co robić, interesują cie opowieści o czarownicach - polecam. Historia Tituby, choć miejscami irytujące, jest przyjemna w odbiorze, a zycie czarownicy jej podróże, małe szczęście i wielkie nieszczęścia, wciągają.

Historia Tituby - czarownicy, która za bardzo kochała miłość, wpadła mi w ręce przypadkiem. Nie był to świadomy wybór, ale również nie był to traf, którego żałuję. Na kartach powieści zostaje nam przedstawione życie czarownicy z Salem. Dowiadujemy się zarówno o wydarzeniach sprzed jej narodzin, jak i o wydarzeniach po jej śmierci. Jest to pozycja lekko naiwna i raczej nie...

Nie wiem czemu, ale ostatnio katuję się książkami i filmami o tematyce wykorzystywania dzieci, znęcania się nad nimi i molestowania ich. I pomimo ogromu czasu, który spędzam przed telewizorem czy też przy lekturze, nie mogę nadziwić się,jak wielka jest skala okrucieństwa w naszym świecie. Wydawałoby się, że zachowanie tak prymitywne, jakim jest przemoc, pojawia się tylko w najniższych klasach społecznych, gdzie religia zastępuje naukę. A tu? Bogaty piłkarz i jego żona. Kupili sobie niewolnicę. Ona ją biła i torturowała, on gwałcił. Czemu babcia nie reagowała? Czemu przybrane rodzeństwo nic nie robiło? Sąsiedzi? Naprawdę nie słyszeli wiecznych wrzasków? Nie mieści mi się to w głowie. Jedyne co, to dobrze, że ta historia ma w miarę szczęśliwy koniec. Ale czy naprawdę dziewczyna musiała być skazana na takie cierpienie? Przerażające i niesamowicie smutne, jak bardzo obojętni na krzywdę innych jesteśmy.

Nie wiem czemu, ale ostatnio katuję się książkami i filmami o tematyce wykorzystywania dzieci, znęcania się nad nimi i molestowania ich. I pomimo ogromu czasu, który spędzam przed telewizorem czy też przy lekturze, nie mogę nadziwić się,jak wielka jest skala okrucieństwa w naszym świecie. Wydawałoby się, że zachowanie tak prymitywne, jakim jest przemoc, pojawia się tylko w...

Kawał dobrej powieści historycznej. Postacie realne, bardzo dobrze przedstawione i zarysowane. Intrygi i romanse nie są przesadzone, nadają cudownego, rzeczywistego klimatu. Ma się wrażenie, że takie sytuację mogły zdarzyć się naprawdę na francuskim dworze. Czyta się szybko, z przyjemnością, chociaż nie jest to żadna infantylna opowiastka. Z przypisów można przypomnieć sobie wiele faktów (bądź też dowiedzieć się czegoś nowego). Moim zdaniem to naprawdę dobry przykłd tego, jak powinno się robić reaserch i jak powinno prowadzić się interesująca narrację. Polecam każdemu miłośnikowi historii, dworskich intryg i niesamowitych opowieści.

Kawał dobrej powieści historycznej. Postacie realne, bardzo dobrze przedstawione i zarysowane. Intrygi i romanse nie są przesadzone, nadają cudownego, rzeczywistego klimatu. Ma się wrażenie, że takie sytuację mogły zdarzyć się naprawdę na francuskim dworze. Czyta się szybko, z przyjemnością, chociaż nie jest to żadna infantylna opowiastka. Z przypisów można przypomnieć...