Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałam i właściwie pozostałam w jakimś zawieszeniu. To jedna z tych książek, za którymi sława tak się wlecze, że wypada je znać. Przychodzi mi tu na myśl, np. "Kompleks Portnoya" Philipa Rotha. Pikantna, skandalizująca, zakazana, sprzedawana spod lady, co na pewno przyczyniło się do jej niezmiernej popularności. Poza tym wieloletnia aura tajemniczości wokół osoby autora, którym ostatecznie okazała się kobieta i to wybitna intelektualistka - Pauline Reage, która w wywiadzie sama przyznała się do autorstwa. Jest w niej sporo erotyzmu, ale czy to aż arcydzieło literatury erotycznej? W dobie Grey'ów i innych niegrzecznych chłopców, o których czyta się łatwo, trzeba powiedzieć, że przez tą książkę raczej trudno przebrnąć. Przyczynia się do tego zarówno sama akcja osadzona w bliżej nieokreślonym czasie (pewną wskazówką mogą być np. samochody),jak i sama główna bohaterka. Kobieta sprowadzona do roli zabawki, niewolnicy, dostępnej na każde zawołanie, posłusznej, bezwolnej, bez żadnego własnego zdania. To chyba dzisiaj nierealne. Właściwie z większym zainteresowaniem przeczytałam posłowie niż samą treść. To chyba niezbyt dobrze świadczy o tej pozycji. Od literatury wymagam zazwyczaj tego, żeby z danej książki coś wynieść, cokolwiek. A ta historia niby osadzona w realiach Paryża, a jednak zbyt nieprawdopodobna nic nie wniosła do mojego postrzegania świata. Chyba zbyt wiele oczekiwałam od tej lektury. Zakończenie powieści też nijakie. Można przeczytać w celach poznawczych, w końcu ja też miałam taki cel.