Świętoszek

Świętoszek dość fajny, krótki, małe plot twisty. Szło to przeczytać, chociaż mam wrażenie że współcześnie dużo lepsze fabuły się pisze.

Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Świętoszek dość fajny, krótki, małe plot twisty. Szło to przeczytać, chociaż mam wrażenie że współcześnie dużo lepsze fabuły się pisze.

Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Pokaż mimo to

Bardzo podobała mi się ta lektura. Mam dobre wspomnienia związane z szybką i przyjemną lekturą.

Bardzo podobała mi się ta lektura. Mam dobre wspomnienia związane z szybką i przyjemną lekturą.

Pokaż mimo to

Dramat to ten gatunek literacki, którego wielką miłością nie darzę, ale Molier na tym polu jest wyjątkiem.
Historia zabawna, choć przerysowana, a mimo, że od czasu jej napisania minęło wiele lat, to wciąż aktualna.

Dramat to ten gatunek literacki, którego wielką miłością nie darzę, ale Molier na tym polu jest wyjątkiem.
Historia zabawna, choć przerysowana, a mimo, że od czasu jej napisania minęło wiele lat, to wciąż aktualna.

Pokaż mimo to

Klasyka komedii, czytałem ją niespiesznie i zaciekawieniem. Trzeba jednak mieć pewną tolerancję dla postaci absurdalnych i banału. Zaskakujące zaskoczenie, które weszło do kanonu literatury, jako odrębny typ zakończenia utworu literackiego. Piękny przekład Tadeusza Boya-Żeleńskiego.
Warto przeczytać by znać kanon i wiedzieć kim jest Tartuffe, a przede wszystkim dlatego, że przesłanie do teraz jest aktualne.

Trudne słowa:
Holysz - człowiek ubogi, biedak
Turkaweczki - ptaki podobne do gołębi
Dyscyplina - narzędzie cielesnego umartwiania i pokuty, a także do wymierzania kary cielesnej w szkołach, najczęściej w postaci rózgi brzozowej oraz dyscypliną wykonaną z pasków rzemiennych lub deseczki

Klasyka komedii, czytałem ją niespiesznie i zaciekawieniem. Trzeba jednak mieć pewną tolerancję dla postaci absurdalnych i banału. Zaskakujące zaskoczenie, które weszło do kanonu literatury, jako odrębny typ zakończenia utworu literackiego. Piękny przekład Tadeusza Boya-Żeleńskiego.
Warto przeczytać by znać kanon i wiedzieć kim jest Tartuffe, a przede wszystkim dlatego, że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mimo daty pierwszego wydania "Świętoszek" się nie zestarzał. Problematyka utworu dotyka tematów, które aktualne są także w naszych czasach. Możemy w nim znaleźć chociażby krytykę fałszywej religijności czy też problem naiwności i podatności na manipulację.
Ogromną zaletą dzieła jest jego język. Sprawia on, że "Świętoszka" czyta się szybko i z przyjemnością.

Mimo daty pierwszego wydania "Świętoszek" się nie zestarzał. Problematyka utworu dotyka tematów, które aktualne są także w naszych czasach. Możemy w nim znaleźć chociażby krytykę fałszywej religijności czy też problem naiwności i podatności na manipulację.
Ogromną zaletą dzieła jest jego język. Sprawia on, że "Świętoszka" czyta się szybko i z przyjemnością.

Pokaż mimo to

"Świętoszek" Moliera moim zdaniem, stanowi pewnego rodzaju symbol. Symbol walki z obłudą, fałszem, moralnym zepsuciem i przede wszystkim dewotyzmem.
Niewiarygodne jest to w jak mistrzowski sposób autor włada biczem komedii wytykając coraz to kolejne przywary społeczeństwa. Gdy utwór ten ukazał się na łamach teatru, stał się on obiektem ostrej krytyki ówczesnych pseudoelit. Molier musiał się naprawdę postarać aby sprawić, żeby jego komedię usunięto z indeksu ksiąg zakazanych. I myślę, że to ukazuje nam jak bardzo przełomowym i odważnym dziełem był "Świętoszek".
Ale oczywiście nie tylko to stanowi o sile tego utworu. Mocną stroną fabuły jest z pewnością to, że przez cały czas autor trzyma czytelnika w niepewności i sprawia, że ten ciągle zastanawia się co będzie dalej. Barwne postacie nadają kolorytu historii, a dialogi i sceneria są napisane w sposób tak wyrafinowany i profesjonalny, że od razu czujemy jak bardzo Molier znał się na teatrze.
Podobał mi się w tym dziele również motyw zderzenia się dwóch kontrastujących ze sobą światopoglądów reprezentowanych przez różne postacie. Następuje tutaj konflikt pomiędzy typowo tradycjonalistycznym katolicyzmem a katolicyzmem nieco bardziej swobodnym, możnaby nawet powiedzieć, że świeckim. Wątek ten jest przedstawiony przez autora w bardzo umiejętny sposób i skłania czytelnika do cennych refleksji.
Mimo tych wszystkich zalet, mam jednak wrażenie, że czegoś mi tutaj brakuje. Być może to przez to, iż dzieło to ma już swoje lata i wątek fabularny nie wydaje się dzisiaj zbyt odkrywczy. Również zakończenie sprawia wrażenie mocno naciąganego i sztucznego. Nie są to jednakże wady znaczące, ale uważam, że są one warte wspomnienia.
To czy ktoś uzna "Śiwętoszka" za wartego przeczytania może mocno zależeć od tego, czy lubi ta osoba teatr. Albowiem czytając to czuje się zwyczajnie jakbym faktycznie był na sali wyśmienitego przedstawienia. Dlatego też "Świętoszka" polecam szczególnie miłośnikom teatru, chociaż myślę, że mimo wszystko większość osób powinna zapoznać się z tą lekturą, albowiem zwraca ona uwagę na bardzo istotne wady naszego społeczeństwa.

"Świętoszek" Moliera moim zdaniem, stanowi pewnego rodzaju symbol. Symbol walki z obłudą, fałszem, moralnym zepsuciem i przede wszystkim dewotyzmem.
Niewiarygodne jest to w jak mistrzowski sposób autor włada biczem komedii wytykając coraz to kolejne przywary społeczeństwa. Gdy utwór ten ukazał się na łamach teatru, stał się on obiektem ostrej krytyki ówczesnych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dobrze, że akurat jest wydawnictwo GREG, bo nadaża się idealna okazja, żeby wylać swoje żale. Doprawdy nie mam pojęcia dlaczego jest takie popularne, chyba z braku konkurencji. Byk na byku, Lizawieta w ciąży (Zbrodnia i kara) , ŻADNEGO państwa Polskiego we wrześniu 1918 r (Przedwiośnie) czy tutaj, mimo czterech stron przedmowy gdzie autor powtarza kilka razy, że nie krytykuje religii, tylko obłudników, bardzo szanuje ludzi prawdziwie wierzących i m.in. na ich korzyść czyni te krytykę, ale nie, w GREGu wiedzą lepiej co autor miał na myśli i w opracowaniu widnieje „zjadliwa krytyka religii”, no kurczę telepie mną jak Damisem na widok Tartuffe. Natomiast przechodząc do dramatu. Zadziwiajace jak Pani Pernelle mogłaby równie dobrze być postacią współczesną, jak widać moherstwo ma długą tradycję. Nic nowego pod słońcem. Natomiast dla siebie widzę w utworze ważną naukę w postaci spokoju, często mam tak, że czytając np. że myśliwy zastrzelił psa. Myślę sobie, że na miejscu właściciela za*ebalbym tę leśną gnidę i dlaczego on tego nie zrobił. Również czytając utwór towarzyszą mi, podobnie jak Damisowi, chęci choćby dania Taruffowi w mordę. Cała komedia a szczególnie zakończenie jednak pokazuje, że zwycięża opanowanie, trzeźwość, spokój i rozum, nie gorąca krew.

Dobrze, że akurat jest wydawnictwo GREG, bo nadaża się idealna okazja, żeby wylać swoje żale. Doprawdy nie mam pojęcia dlaczego jest takie popularne, chyba z braku konkurencji. Byk na byku, Lizawieta w ciąży (Zbrodnia i kara) , ŻADNEGO państwa Polskiego we wrześniu 1918 r (Przedwiośnie) czy tutaj, mimo czterech stron przedmowy gdzie autor powtarza kilka razy, że nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Problem hipokryzji, poruszony w dziele miał na celu odniesienie się do kwestii religii. W swoim najbardziej znanym utworze Molier piętnuje religijne zakłamanie. Tytułowy bohater, z pozoru święty, wzywający wszystkich do wstrzemięźliwości i modlitwy sam korzysta z uciech życia. Świętoszek jest uosobieniem obłudy i zakłamania kościoła, a z drugiej strony jest Orgon przez którego postać autor przestrzega przed popadaniem w skrajności, zbytnią obyczajowością i przywiązaniem do wartości moralnych. Książka z pewnością oryginalna i uniwersalna. Niezbyt wiele zmieniło się jeśli chodzi o tą sprawę, wciąż perfidia i dwulicowość tych na górze jest odrażająca.

Problem hipokryzji, poruszony w dziele miał na celu odniesienie się do kwestii religii. W swoim najbardziej znanym utworze Molier piętnuje religijne zakłamanie. Tytułowy bohater, z pozoru święty, wzywający wszystkich do wstrzemięźliwości i modlitwy sam korzysta z uciech życia. Świętoszek jest uosobieniem obłudy i zakłamania kościoła, a z drugiej strony jest Orgon przez...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niezła książka, momentami naprawdę się śmiałem. Mistrzostwo Moliera ukazuje się w pewnym stopniu.

Niezła książka, momentami naprawdę się śmiałem. Mistrzostwo Moliera ukazuje się w pewnym stopniu.

Pokaż mimo to

W odniesieniu do " Świętoszka",uczucia mam mieszane a powodem tego mojego pomieszania uczuć, po przeczytaniu komedii Moliera jest niezgodność moich wyobrażeń i wizji kreujących obraz świętoszka w moim umyśle wraz ze standardami zachowania,które uważam za nieodzowne aby uznać kogoś za świętoszka ,z tym obrazem świętoszka przedstawionym przez Moliera,gdzie tytułowy świętoszek to raczej zdemoralizowany oszust i krętacz a nie typowy świętoszek .W moim odczuciu taki klasyczny świętoszek ,to osobnik ,który wierzy w to co robi,jest przekonany o swej nieomylności o swoim posłannictwie i misji ,którą przyszło mu wykonać,jest to osoba zaślepiona,ewentualnie mająca klapki na oczach, nie zdająca sobie częstokroć sprawy ze swego błędnego postępowania ,w tym przypadku mamy do czynienia ze zwyczajnym oszustem i naciągaczem,który raczej w przebraniu świętoszka próbuje osiągnąć i zrealizować swoje niecne zamiary.Pomijając te i temu podobne szczegóły ,przyznaję że komedia Moliera,może nie tak dobra jak "Mieszczanin szlachcicem" ale całkiem przyjemna w odbiorze,dość zabawna,może nieco banalna i odrobinkę naiwna,ale mimo wszystko warta przeczytania,zwłaszcza jeśli potraktujemy ją jako przerywnik od lektur cięższego kalibru.

W odniesieniu do " Świętoszka",uczucia mam mieszane a powodem tego mojego pomieszania uczuć, po przeczytaniu komedii Moliera jest niezgodność moich wyobrażeń i wizji kreujących obraz świętoszka w moim umyśle wraz ze standardami zachowania,które uważam za nieodzowne aby uznać kogoś za świętoszka ,z tym obrazem świętoszka przedstawionym przez Moliera,gdzie tytułowy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to