Świętoszek

Tartuffe - politycy PiS
Orgon, Pani Pernelle - wyborcy PiS
Damis, Marienne, Elmira, Kleant - bezsilna cała reszta Polski

Nic się nie zmieniło.

Tartuffe - politycy PiS
Orgon, Pani Pernelle - wyborcy PiS
Damis, Marienne, Elmira, Kleant - bezsilna cała reszta Polski

Nic się nie zmieniło.

Pokaż mimo to

Fabuła / 9
Zwroty akcji / 8
Bohaterowie / 9
Humor / 9
Oryginalność / 9

Fabuła / 9
Zwroty akcji / 8
Bohaterowie / 9
Humor / 9
Oryginalność / 9

Pokaż mimo to

Losy jednej z francuskich rodzin przybierają niespodziewany obrót, gdy jej głowa odnajduje drogę ku nawróceniu w osobie dewocyjnego zakonnika i postanawia poświęcić dla niego wszystko, co posiada. Fabuła zagęszcza się, gdy postanawia włączyć go rodziny poprzez małżeństwo...

Przy lekturze bawiłam się naprawdę świetnie! Jest to lekka komedyjka, pełna komizmu uderzającego prosto w punkt i wywołującego uśmiech czytelnika, a do tego wypchana sprytnie przemyconymi refleksjami, padającymi zwykle z ust mojej faworytki - Doryny.
Zarówno sytuacje, jak i bohaterowie są bardzo przerysowani, jednak pomaga to tylko wyłuskać pewne zachowania i sposoby myślenia, których zwykle nie jesteśmy świadomi, a z którymi możemy się utożsamić.
Co do samych postaci, ponownie muszę podkreślićmoją ogromną sympatię do Doryny, która swoim animuszem, cierpkim poczuciem humoru, bogatym doświadczeniem i inteligencją skradła moje serce, jak i całą akcję dla siebie!
Utwór, jak na swoje czasy, był doprawdy rewolucyjny, a wręcz został zakazany ze względu na to, że zbyt trafnie uderzał w zakłamaną, francuską szlachtę. Ta, pod pozorem oburzenia z powodu "ośmieszania praktyk religijnych" doprowadziła do jego wykluczenia i przedstawianie sztuki Moliera było wręcz formą buntu wobec obłudy i dewocji. Można więc łatwo zorientować się, że lekka forma stanowi jedynie ramę, w której autor niepostrzeżenie chciał zaszczepić w czytelnikach jakąś głębszą myśl.
Oprócz głównego tematu, jakim była hipokryzja gospodarza i świętoszkowatość Tartuffa, dramat przedstawia również trafnie historię pierwszego uczucia, wiążącego się z brakiem pewności siebie i zbytnim przeżywaniem najmniejszego gestu ukochanego, opowieść o odrzuceniu życia rodzinnego dla dobra dążenia ku własnym ideałom oraz druzgocące konsekwencje zaślepienia przez pozory.
Jest to bardzo przyjemne i wartościowe spotkanie z klasyką, do którego polecam Wam jak najszybciej dopuścić!

Losy jednej z francuskich rodzin przybierają niespodziewany obrót, gdy jej głowa odnajduje drogę ku nawróceniu w osobie dewocyjnego zakonnika i postanawia poświęcić dla niego wszystko, co posiada. Fabuła zagęszcza się, gdy postanawia włączyć go rodziny poprzez małżeństwo...

Przy lekturze bawiłam się naprawdę świetnie! Jest to lekka komedyjka, pełna komizmu uderzającego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Satyra na obłudę, łatwowierność i zaślepienie ludzi - poważnie i zabawnie, inteligentnie i prosto, anachronicznie i współcześnie - dla każdego coś miłego. Moim zdaniem zawodzi tylko finał w stylu; "... i żyli długo i szczęśliwie...".

Satyra na obłudę, łatwowierność i zaślepienie ludzi - poważnie i zabawnie, inteligentnie i prosto, anachronicznie i współcześnie - dla każdego coś miłego. Moim zdaniem zawodzi tylko finał w stylu; "... i żyli długo i szczęśliwie...".

Pokaż mimo to

Choć krótki to ciężki to utwór.
Nie było to dla mnie komediowe doświadczenie, a raczej pełne smutku i rozczarowania, że ludzie potrafią być tak ślepi i tak obłudni.
Dobrze, że Molier miał odwagę by wygarnąć ludziom ich wady, że chciał z tym walczyć.

Choć krótki to ciężki to utwór.
Nie było to dla mnie komediowe doświadczenie, a raczej pełne smutku i rozczarowania, że ludzie potrafią być tak ślepi i tak obłudni.
Dobrze, że Molier miał odwagę by wygarnąć ludziom ich wady, że chciał z tym walczyć.

Pokaż mimo to

"Świętoszek" to jeden z najważniejszych i najwybitniejszych dramatów w dziejach, napisany przez jednego z najwybitniejszych dramatopisarzy w dziejach- Moliera. Dzieło o które Autor stoczył walkę z całą ówczesną elitą swojego kraju. Miał on tylko jednego sprzymierzeńca, sprzymierzeńca na tyle wartościowego, że "Świętoszek" mógł ujrzeć światło dzienne- króla i to nie byle jakiego- Ludwika XIV.

Molier z właściwym sobie humorem parodiuje świat, w którym przyszło mu żyć, wyłapuje i przenosi w utwór literacki dewotyzm, hipokryzje, naiwność i głupotę, zwyczaj cenienia wyżej tego co widać na zewnątrz niż tego co prawdziwe. Krótko mówiąc wszystko, co w kraju w którym dopiero co skończyła się epoka rządów kardynałów, kościół ma niezwykłe wpływy, a młody władca, mimo że później zapisze się grubymi literami w historii świata, nie jest w stanie zmienić światopoglądu poddanych może go irytować. Piszę o czymś w swojej naturze tragicznym zamykając to komedii, kończąc w sobie właściwym stylu- zakończeniem logicznym, ale skrajnie nieprawdopodobnym, które czytelnika boli i zmusza do wniosku, że to dobrze skończyć się nie miało prawa w dramacie- nie ma więc prawa skończyć się tak w życiu. Autor bawi się czytelnikiem, zmusza go do swego rodzaju śmiechu przez łzy- współczujemy bohaterom, złościmy się na Tartuffe'a i jednocześnie śmiejemy z ironii i komizmu sytuacji, dialogów, bohaterów. "Świętoszek" to utwór wybitny, do tej pory bardzo mocno oddziałujący na wyobraźnie. Jego przekaz się nie zestarzał, mimo że realia mocno się zmieniły.

Czytało mi się to bardzo dobrze, z dużą przyjemnością. Moliera lubię wyjątkowo, więc nie ma co się dziwić. Polecam.

"Świętoszek" to jeden z najważniejszych i najwybitniejszych dramatów w dziejach, napisany przez jednego z najwybitniejszych dramatopisarzy w dziejach- Moliera. Dzieło o które Autor stoczył walkę z całą ówczesną elitą swojego kraju. Miał on tylko jednego sprzymierzeńca, sprzymierzeńca na tyle wartościowego, że "Świętoszek" mógł ujrzeć światło dzienne- króla i to nie byle...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Typowy Molier - czyta się ciut ciężko, choć historia sama w sobie ma to "coś".

Typowy Molier - czyta się ciut ciężko, choć historia sama w sobie ma to "coś".

Pokaż mimo to

Dobra komedia.

Dobra komedia.

Pokaż mimo to

Świetnie zarysowany charakter obłudnego człowieka, który nigdy nie bierze moralnej odpowiedzialności za swoje czyny.

Świetnie zarysowany charakter obłudnego człowieka, który nigdy nie bierze moralnej odpowiedzialności za swoje czyny.

Pokaż mimo to

Literacka perełka wyłowiona z gąszcza nudnych lektur licealnych.
Tytułowy bohater to typowy dewot, który "nadstawia się" Bogiem, by móc bezkarnie robić najgorsze rzeczy, wymienione w drugiej części Dekalogu.
Choć Molier dawno już nie żyje opowieść ta niestety nie traci na aktualności.
Wniosek krótki - chcesz płakać ze śmiechu - sięgnij po utwory Moliera :)

Literacka perełka wyłowiona z gąszcza nudnych lektur licealnych.
Tytułowy bohater to typowy dewot, który "nadstawia się" Bogiem, by móc bezkarnie robić najgorsze rzeczy, wymienione w drugiej części Dekalogu.
Choć Molier dawno już nie żyje opowieść ta niestety nie traci na aktualności.
Wniosek krótki - chcesz płakać ze śmiechu - sięgnij po utwory Moliera :)

Pokaż mimo to