Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo lubię te czerwcowe części Jeżycjady. Czuję się wtedy tak, jakbym wróciła do dzieciństwa i znowu spędzała wakacje nad jeziorem, przy ognisku i cykaniu cykad o północy. Nie umiem być obiektywna w stosunku do tej serii, bo po prostu ją kocham. Odbieram jedną gwiazdkę, bo postać Filipa, przynajmniej jak na te czasy jest lekko creepy i całe to zamieszanie trwało trochę za długo 😅

Bardzo lubię te czerwcowe części Jeżycjady. Czuję się wtedy tak, jakbym wróciła do dzieciństwa i znowu spędzała wakacje nad jeziorem, przy ognisku i cykaniu cykad o północy. Nie umiem być obiektywna w stosunku do tej serii, bo po prostu ją kocham. Odbieram jedną gwiazdkę, bo postać Filipa, przynajmniej jak na te czasy jest lekko creepy i całe to zamieszanie trwało trochę za...

Wspaniała, kochana, pokrzepująca i pełna miłości. Standardowa dziesiątka, uwielbiam patrzeć na dorastających bohaterów poprzednich części I nieśmiało zaglądać w ich obecne życie. Bierzcie i czytajcie nie ważne ile macie lat!❤

Wspaniała, kochana, pokrzepująca i pełna miłości. Standardowa dziesiątka, uwielbiam patrzeć na dorastających bohaterów poprzednich części I nieśmiało zaglądać w ich obecne życie. Bierzcie i czytajcie nie ważne ile macie lat!❤

Bardzo dobra kontynuacja serii. Autorka wplata nam wydarzenia z poprzedniej części w nienachalny sposób, dzięki czemu jesteśmy w stanie bardzo łatwo przypomnieć sobie wszystkie detale "Czasu Żniw". Więcej jest tu już wewnętrznej polityki Eterycznego Stowarzyszenia, mniej samego Szeolu, ale to na plus, bo dzięki temu możemy fajnie zapoznać się z całością historii, a nie tylko jej częścią. Na plus to, że działo się dużo, akcja cały czas była wartka, nie było momentów nudy.

Bardzo dobra kontynuacja serii. Autorka wplata nam wydarzenia z poprzedniej części w nienachalny sposób, dzięki czemu jesteśmy w stanie bardzo łatwo przypomnieć sobie wszystkie detale "Czasu Żniw". Więcej jest tu już wewnętrznej polityki Eterycznego Stowarzyszenia, mniej samego Szeolu, ale to na plus, bo dzięki temu możemy fajnie zapoznać się z całością historii, a nie...

Opowiadanie "Numery" swoją atmosferą przywodzi mi na myśl "stregę" Johanne Lykke Holm. I mam co do niej podobne odczucia - opowiadanie są na swój sposób piękne, ciekawe i nietuzinkowo napisane - ale nie widzę w nich niestety wybitności i idealności.

Opowiadanie "Numery" swoją atmosferą przywodzi mi na myśl "stregę" Johanne Lykke Holm. I mam co do niej podobne odczucia - opowiadanie są na swój sposób piękne, ciekawe i nietuzinkowo napisane - ale nie widzę w nich niestety wybitności i idealności.

Reportaż dobry i rzetelny, ale w pewnym momencie czytelnik czuje się jakby czytał w kółko tę samą stronę. Wszystkie najciekawsze rzeczy znajdują się w przypisach na końcu książki, co moim zdaniem znacznie odebrało kolorytu temu reportażowi. Zapętlamy się w 16 latach Charliego i nie otrzymujemy żadnych wyróżniających tych lat informacji. Dopiero w drugiej części cała historia nabiera tempa.

Reportaż dobry i rzetelny, ale w pewnym momencie czytelnik czuje się jakby czytał w kółko tę samą stronę. Wszystkie najciekawsze rzeczy znajdują się w przypisach na końcu książki, co moim zdaniem znacznie odebrało kolorytu temu reportażowi. Zapętlamy się w 16 latach Charliego i nie otrzymujemy żadnych wyróżniających tych lat informacji. Dopiero w drugiej części cała...