Niestety już od początku książka mnie rozczarowała, nie dałam rady nawiązać żadnej relacji z główną bohaterką. Szczerze jeśli miałabym wskazać kogoś kto w tym kryminale wzbudził we mnie jakiekolwiek emocje będzie to matka Herminy. Przyznam jednak, że nawet ich relacje nie do końca wydały mi się autentyczne a bardziej naciągane. Jakby autorka próbowała dołożyć do swojej historii aspekt psychologiczny i rozbudować postać a to nie wyszło. Wasylik postrzegam jako samolubną, zapatrzoną w siebie, potrzebującą wsparcia i dowartościowania na każdym kroku policjantkę, która na dodatek zachowuje się jak amatorka a nie funkcjonariusz, mający za sobą lata praktyki. Nie powala konflikt fabularny, nie wciąga klimat ani nawet tajemnica morderstw, sam modus operandi niejasny tak jak i powody mordercy, rozczarowało mnie to, że wszystko rozgrywa się wokoło głównej bohaterki i jej znajomych. Powrót do czasów maturalnych zupełnie niezrozumiały dla mnie i zbędny, bo nie wprowadzał do samej sprawy nic, czego nie powiedziano by już wcześniej. Zastąpić by go mogła tak naprawdę jedna konkretna scena w retrospekcji. Oceńcie jednak sami.

Niestety już od początku książka mnie rozczarowała, nie dałam rady nawiązać żadnej relacji z główną bohaterką. Szczerze jeśli miałabym wskazać kogoś kto w tym kryminale wzbudził we mnie jakiekolwiek emocje będzie to matka Herminy. Przyznam jednak, że nawet ich relacje nie do końca wydały mi się autentyczne a bardziej naciągane. Jakby autorka próbowała dołożyć do swojej...

"Gdyby ktoś zapytał, gdzie można znaleźć Lilianę Dolor po południu każdego dnia, odpowiedź byłaby zawsze taka sama: w mieszkaniu na Szmaragdowej".

I tak też było tego dnia - 12 kwietnia.

Śmierć Liliany nie dla wszystkich była zagadkowa. Prokurator Mikołaj Miszkinow uważał, że to samobójstwo. Nie zgadzała się z tym Hermina Wasilik, policjantka i przyjaciółka Liliany ze szkolnych lat. Rozpoczęła swoje prywatne śledztwo, które wybudziło demony z przeszłości.

Podążałem więc za Herminą zasłuchany we własne myśli, które analizowały zdobyte wiadomości. Drewniana belka, na której zawisła ofiara miała głębokie wyżłobienie. Co to może znaczyć? Czy to w ogóle cokolwiek znaczy?

Wszystko coś znaczy!

Więc idę bez ustanku z tą myślą, pokonując strona po stronie tę historię. I wchodzę w sny Herminy. I śnię wraz z nią sny na jawie. Sny, które mnie przygniatają. Napawają strachem. Moje ciało staje w bezruchu. Emocje wybuchają. Łkam...

Już dawno nie czułem się tak rozdarty. Ogarnęła mnie niepewność, smutek i rozczarowanie. Poczułem się dziwnie, miałem w ustach kwaśny smak lęku. Brałem udział w balladzie o nieszczęściu, utkanej z uczuć. A wokół mnie było zupełnie pusto i duszno. Zanurzałem się w tej pustce, wśród nieskończonych labiryntów. Spadałem w nicość.

I nagle, jak grom z jasnego nieba padły słowa: "Nigdy nie znajdziesz mojego ogrodu". Te słowa pobudziły mnie. Adrenalina pozwoliła myśleć jaśniej, uporządkować zebrane fakty. Byliśmy tak blisko rozwiązania zagadki. Już tuż, tuż...

Ogród zły to opowieść o ludzkich lękach, o demonach z przeszłości, które otaczają nas kiedy najmniej się tego spodziewamy; to historia pokazująca jak ważnym jest by w życiu nie podejmować zbyt pochopnych decyzji; to wreszcie wielowątkowa opowieść, którą poznawałem z dwóch perspektyw czasowych.

Autorka zbudowała świetną powieść kryminalną, w której bohaterki i bohaterowie są jak kumple z sąsiedztwa. To postacie wielowymiarowe, a ich charakterystyki są bogate w przeróżne doświadczenia życiowe.

Zafascynował mnie wątek kwiatowy. Uważam to za majstersztyk tej fabuły. Umysł ludzki nigdy nie przestanie mnie zadziwiać.

A zakończenie? No cóż, jestem powalony na łopatki. Zaskakuje totalnie. Na pewno nie tego się spodziewałem.
Jeżeli szukasz powieści, która chcesz by od pierwszych stron oplatała się wokół twojego ciała jak bluszcz po płocie, to koniecznie zapisz sobie ten tytuł.
Polecam! Czytaj!

"Gdyby ktoś zapytał, gdzie można znaleźć Lilianę Dolor po południu każdego dnia, odpowiedź byłaby zawsze taka sama: w mieszkaniu na Szmaragdowej".

I tak też było tego dnia - 12 kwietnia.

Śmierć Liliany nie dla wszystkich była zagadkowa. Prokurator Mikołaj Miszkinow uważał, że to samobójstwo. Nie zgadzała się z tym Hermina Wasilik, policjantka i przyjaciółka Liliany ze...

Sierżant Hermina Wasylik dowiaduje się, że jej przyjaciółka, z którą pokłóciła się dwa lata wcześniej, popełniła samobójstwo. Kobieta nie bardzo w to wierzy i próbuje znaleźć ślady świadczące o tym, że za powieszeniem bliskiej jej osoby stoi ktoś inny. Kiedy je znajduje, wraz ze swoim partnerem z pracy, Bartkiem, zaczynają poszukiwania sprawcy. Czy uda im się dowiedzieć, kto stoi za tą zbrodnią?

Książka ta od dawna czekała na swoją kolej na mojej półce. Kiedy dostałam do zrecenzowania jej kontynuację wiedziałam, że muszę najpierw zapoznać się z pierwotną częścią przygód Herminy.

Ta książka zmiotła mnie z planszy. Może mam jakiś bardziej emocjonalny okres w swoim życiu, jednak przy części drugiej płakałam niemal non stop - a naprawdę rzadko przy jakiejś książce lecą mi łzy. To, co przeżyła Hermina w tak krótkim czasie jest niewyobrażalnym ciosem. Nawarstwienie krzywd, jakie ją spotkały, mogło skończyć się dla niej tragicznie. Ile bólu przeżyć może jedna osoba? Ile może wytrzymać upokorzeń, obaw, żalu i rozgoryczenia?

Moja osobista historia jest zupełnie inna niż jej, a mimo to poczułam, jakbym gdzieś trochę czytała o sobie, o zagubionym w pewnym momencie swojego życia dziecku, samotnym, zranionym, opuszczonym przez bliskich... Nigdy bym się nie spodziewała, że tak emocjonalnie odbiorę pozornie zwykły thriller, że główna postać będzie mi tak bliska.

Fabuła nie jest skomplikowana, jednak przez ogrom wydarzeń może wydawać się mocno rozbudowana. Cały czas jesteśmy w Krakowie, elementy sprawy to łączą się ze sobą, to oddalają od siebie, by za chwilę znowu gdzieś się połączyć. Wprowadzenie do fabuły motywu kwiatów było świetne, oryginalne i bardzo pomysłowe. Irytujący prokurator też zrobił co trzeba. Ta książka po prostu jest dobra, mocna i zdecydowanie za mało rozreklamowana.

Autorko, dziękuję Ci przeogromnie za tę cudowną podróż.

Sierżant Hermina Wasylik dowiaduje się, że jej przyjaciółka, z którą pokłóciła się dwa lata wcześniej, popełniła samobójstwo. Kobieta nie bardzo w to wierzy i próbuje znaleźć ślady świadczące o tym, że za powieszeniem bliskiej jej osoby stoi ktoś inny. Kiedy je znajduje, wraz ze swoim partnerem z pracy, Bartkiem, zaczynają poszukiwania sprawcy. Czy uda im się dowiedzieć,...

Krakowska policjantka Hermina Wasylik dowiaduje się o śmierci swojej przyjaciółki z czasów liceum. Wszystkie przesłanki wskazują, że było to samobójstwo, ale Hermina nie chce w to uwierzyć. Na przekór prokuratorowi - nieudacznikowi, Mikołajowi Myszkinowi prowadzi prywatne dochodzenie, które ma wykluczyć samobójczą śmierć Liliany. Wkrótce pojawiają się jednak komplikacje, a prokurator zostanie zmuszony do podjęcia bardziej energicznych działań w celu wyjaśnienia przyczyn śmierci kobiety.
„Ogród zły” to pierwsza część cyklu, którego bohaterką jest Hermina Wasylik. Akcja książki rozgrywa się w Krakowie, w dwóch przestrzeniach czasowych. W części dotyczącej czasów obecnych autorka skupia się na dochodzeniu prowadzonym w sprawie śmierci Lilianny. Drugą część stanowi przedstawienie tego, co wydarzyło się w czasach, kiedy kobiety chodziły do liceum i co doprowadziło do tego, że ich przyjaźń została wystawiona na ciężką próbę. Można zaryzykować opinię, że dostajemy jakby dwie książki w jednej. Kryminał dziejący się współcześnie i powieść obyczajową dziejącą się kilkanaście lat wcześniej. Dla wszystkich, którzy lubią takie połączenia będzie to pozycja obowiązkowa. Moim zdaniem część obejmująca czasy licealne bohaterów jest trochę za długa i śmiało można by ją skrócić, gdyż w dużej mierze nie wnosi wiele do głównego wątku.
Nie wiem, czy do końca udanym zabiegiem jest nadanie bohaterem imion, które nie są dość powszechne. No bo czy wyobrażacie sobie, że na jednej komendzie służą Hermina i Harold? Dla mnie jest to trochę mało wiarygodne i dziwaczne, a poza tym niczemu nie służy. Ale oprócz imion to bohaterów nie można się przyczepić. Są po prostu zwykłymi ludźmi, ze swoimi problemami, sukcesami i porażkami. Zostali ciekawie nakreślenie i są wiarygodni. To na pewno duży plus. Następnym plusem jest to, co lubię w kryminałach, czyli brak nadmiernego epatowania przemocą.
Ogólnie dobry kryminał z rozbudowanym wątkiem obyczajowym, po który warto sięgnąć.

Krakowska policjantka Hermina Wasylik dowiaduje się o śmierci swojej przyjaciółki z czasów liceum. Wszystkie przesłanki wskazują, że było to samobójstwo, ale Hermina nie chce w to uwierzyć. Na przekór prokuratorowi - nieudacznikowi, Mikołajowi Myszkinowi prowadzi prywatne dochodzenie, które ma wykluczyć samobójczą śmierć Liliany. Wkrótce pojawiają się jednak komplikacje, a...

Z przyjemnością stwierdzam, że "Ogrody zła" autorstwa Pani Magdaleny Soboty @saturday.writing to kolejny dowód na to, że w tym roku mam ogromne szczęście do swoich pierwszych razów. Ta powieść to dla mnie podwójny pierwszy raz.
❤Po pierwsze "Ogrody zła" to jest kryminał zaczynający nową serię pod tytułem "Śledztwa Herminy Wasylik.
❤Po drugie, powieść ta jest moim pierwszym literackim spotkaniem z Panią Magdaleną Sobotą i ja to już wiem, że na pewno nie ostatnim.

Zacznijmy jednak od początku.
"Ogród zła" ku mojej radości ma dwie płaszczyzny czasowe. W pierwszej poznajemy dorosłą Herminę Wasylik, która jest policjantką, a służba jest jej całym życiem. Poznajemy główną bohaterkę w momencie, kiedy jej przyjaciółka z liceum, Liliana zostaje znaleziona martwa. Prokurator stwierdza, że to ewidentnie samobójstwo, ale Hermina ma zupełnie inne zdanie na ten temat...

Autora przenosi nas również do czasów liceum. Poznajemy młodziutką Herminę i oczywiście jeszcze żyjącą przyjaciółkę Lilianę.
Jestem fanką powieści z przenoszeniem akcji w czasie, zatem powrót do czasów liceum był dla mnie zaskakująco bardzo pozytywnie, niespodzianką. Miałam również wrażenie, że w tym monecie fabuła przechodzi w obyczajową niż kryminalną, ale w niczym mi to nie przeszkadzało.

Książka zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie i wciągnęłam się w nią tak bardzo, że nie miałam ochoty się odrywać. Główna bohaterka bardzo wyrazista i posiadająca cudowne oraz wyjątkowe imię. Akcja powieści raz zwalnia, raz przyspiesza, ale zdecydowanie kluczy i zaskakuje. Sam fakt, że nie miałam ochoty oderwać się od niej, automatycznie podnosi moją ocenę. Bardzo lubię takie powieści, gdzie akcja zaskakuje, kluczy i sprawia, że czytelnik chce w niej zostać.

Zdecydowanie polecam powieść Pani Magdaleny Soboty pt. "Ogród zła", ponieważ mnie wciągnęła i do końca czytałam z zainteresowaniem. Najlepszym dowodem na to niech jest fakt, że już zasiadam do drugiego tomu z tej serii, czyli "Złote kwiaty", a recenzja już niebawem

Zapraszam i polecam
Zaczytana Joana

https://epilog-zaczytana-joana.blogspot.com/2023/12/ogrody-za-magdalena-sobota-seria.html

Z przyjemnością stwierdzam, że "Ogrody zła" autorstwa Pani Magdaleny Soboty @saturday.writing to kolejny dowód na to, że w tym roku mam ogromne szczęście do swoich pierwszych razów. Ta powieść to dla mnie podwójny pierwszy raz.
❤Po pierwsze "Ogrody zła" to jest kryminał zaczynający nową serię pod tytułem "Śledztwa Herminy Wasylik.
❤Po drugie, powieść ta jest moim pierwszym...

'Ogród zły' to wciągający kryminał, w którym na początku dostajemy trupa, a następnie jest tylko ciekawiej i mroczniej. 'Ogród zły' to również obyczaj, smutna historia młodej dziewczyny, która od samego dzieciństwa jest wychowywana w złej atmosferze a dalsze życie jest przepełnione bólem.
Magdalena w mojej opinii połączyła wątek kryminalny z obyczajowym idealnie. Jeden wpływa na drugiego i na odwrót. Dzięki temu nasza bohaterka staje się bardziej realną postacią. Pełną nie tylko siły i odwagi ale również słabości i wad.
Sama fabuła jest spójna. Rusza z kopyta, aby następnie brnąć ku rozwiązaniu zagadki. Jednak nie idzie na łatwiznę i lubi zmylić czytelnika. Zakończenie to juz istny diabelski młyn. Autorka również sprawnie wkomponowała część, w której opisuje nastoletni okres bohaterki.
W moim odczuciu to bardzo przyzwoity kryminał, z bardzo smutną historią. Spodobał mi się bardzo. Problem mam tylko z zakończeniem. Czy było dobre, czy nie. Przeczytajcie i oceńcie sami.

'Ogród zły' to wciągający kryminał, w którym na początku dostajemy trupa, a następnie jest tylko ciekawiej i mroczniej. 'Ogród zły' to również obyczaj, smutna historia młodej dziewczyny, która od samego dzieciństwa jest wychowywana w złej atmosferze a dalsze życie jest przepełnione bólem.
Magdalena w mojej opinii połączyła wątek kryminalny z obyczajowym idealnie. Jeden...

Fajna książka klimatem i dreszczykiem ekscytacji. Kraków też bardzo klimatyczny

Fajna książka klimatem i dreszczykiem ekscytacji. Kraków też bardzo klimatyczny

„Ogród zły” to thriller opowiadający historię krakowskiej policjantki, która prowadzi śledztwo w sprawie morderstwa, mającego związek, jak się okazuje, z jej licealnymi latami.
Książka napisana jest dość inteligentnym, przejrzystym językiem, a akcja dobrze prowadzona. Tym, co mi się podobało, był całkowity brak upiększeń: bohaterowie są nieatrakcyjni, mają poszarzałe, wyrażające zmęczenie twarze, borykają się z nadwagą, pechem, własnymi porażkami, mieszkają w zaniedbanych, zabałaganionych mieszkaniach, posiadają trudne, toksyczne relacje; miasto wokół nich pełne jest starych bloków pokrytych graffiti z cuchnącymi klatkami schodowymi. Zwykle autorzy w jakimś wymiarze starają się podkoloryzować rzeczywistość, Sobota zaś postawiła tu na brutalną szczerość, dzięki której książka zyskuje oryginalny, ponury klimat.
Powieść byłaby naprawdę dobra, j gdyby nie to, że nieco kuleje pod kątem fabuły. Tym, co mnie na początku zraziło, były opisy postów w mediach społecznościowych, czytanych przez policjantkę, na temat prowadzonej przez nią sprawy – autorka napisała, iż główna bohaterka nie potrafiła odkryć, kim jest twórca tych treści, tak jakby na Facebooku nie pokazywał się profil osoby, który zamieszcza daną informację. Być może zrobiła to w celu nadania historii większej tajemniczości, ale skoro już postawiła na wiarygodność choćby w wymiarze życia postaci i świata przedstawionego, tu także powinna była trzymać się realiów; stanowiło to dla mnie mocny zgrzyt.
Ponadto opisany przez nią Kraków ma wielkość podrzędnej wioski – bohaterowie nieustannie wpadają na siebie przypadkiem na ulicy, zaś w śledztwo okazują się uwikłani starzy znajomi głównej bohaterki, tak jakby w Krakowie istniała jedna, mała szkoła średnia, i wszyscy jej dawni uczniowie nadal mieszkali niedaleko. Było to kolejnym, poważnym zgrzytem w powieści, mocno odbierającym jej wiarygodność.
Lekturę jednakże oceniam ogólnie za dość udaną z uwagi dobrze prowadzoną narrację – szkoda jedynie, że fabuła nie została lepiej opracowana.

„Ogród zły” to thriller opowiadający historię krakowskiej policjantki, która prowadzi śledztwo w sprawie morderstwa, mającego związek, jak się okazuje, z jej licealnymi latami.
Książka napisana jest dość inteligentnym, przejrzystym językiem, a akcja dobrze prowadzona. Tym, co mi się podobało, był całkowity brak upiększeń: bohaterowie są nieatrakcyjni, mają poszarzałe,...

Trochę przekombinowana, choć pomysł niezły. Za dużo retrospektyw.

Trochę przekombinowana, choć pomysł niezły. Za dużo retrospektyw.

Jestem zdziwiony tak wysokimi ocenami tej książki. Chociaż sam się skusiłem jej opisem i oceną. Konstrukcja wątku kryminalnego bez ładu i składu, a bohaterowie zdecydowanie przerysowani. Część druga (matura) właściwie zbędna. Można to było załatwić rozdziałem, a nie całą częścią. Ponadto duże błędy merytoryczne dotyczące pracy Policji i Prokuratury. Hermina pracująca co najmniej 10 lat w Prewencji, a wypowiada się i wykonuje czynności jak po 10 latach w pionie kryminalnym, itp. Potencjał książki duży, wykonanie słabe.

Jestem zdziwiony tak wysokimi ocenami tej książki. Chociaż sam się skusiłem jej opisem i oceną. Konstrukcja wątku kryminalnego bez ładu i składu, a bohaterowie zdecydowanie przerysowani. Część druga (matura) właściwie zbędna. Można to było załatwić rozdziałem, a nie całą częścią. Ponadto duże błędy merytoryczne dotyczące pracy Policji i Prokuratury. Hermina pracująca co...