🔹️Co zrobilibyście, gdyby okazało się, że osoba opiekująca się Wami w szpitalu to szaleniec i mo*derca?
🔹️Oto książka przerażająca, gdyż prawdziwa. Autor, dziennikarz, opisał historię Charlesa Cullena, pielęgniarza, który pracował w szpitalu przy najciężej chorych.
Swój reportaż i książkę oparł na wywiadach, aktach policyjnych czy nagraniach. Dostajemy dokładny opis działałania przestępcy oraz opis całego śledztwa.
🔹️Chales Cullen został aresztowany w 2003 roku, po 16 latach pracy jako pielęgniarz w różnych szpitalach, głównie na oddziale intensywnej terapii, wśród ludzi najbardziej potrzebujących pomocy. Mo*dował za pomocą zastrzyków z digoksyny i innych dostepnych leków. Według śledczych jest odpowiedzialny na prawie 400 zgonów, co czyni go jednak z najbardziej niebezpiecznych przestępców w USA.
🔹️Książka podzielona jest na dwie części. Szczerze, to część pierwsza była dla mnie bardzo męcząca. Dużo danych biograficznych, przez które ciężko było mi przebrnąć. Jednak część druga jest doskonała. Opis całego śledztwa, zapisy rozmów z podsłuchów czy z samych Charlesem Cullenem robi wrażenie.
🔹️Książka liczy prawie 400 stron, więc dla mniej wytrwałych polecam film na Netflix ,którego "bohaterem" jest właśnie Cullen.

🔹️Co zrobilibyście, gdyby okazało się, że osoba opiekująca się Wami w szpitalu to szaleniec i mo*derca?
🔹️Oto książka przerażająca, gdyż prawdziwa. Autor, dziennikarz, opisał historię Charlesa Cullena, pielęgniarza, który pracował w szpitalu przy najciężej chorych.
Swój reportaż i książkę oparł na wywiadach, aktach policyjnych czy nagraniach. Dostajemy dokładny opis...

Po obejrzeniu ekranizacji tej historii w streamingu, spodziewałam się czegoś innego.
Niestety podczas czytania ma się wrażenie, że ksiazka została błędnie wydrukowana i ciagle czytamy jedną i tą samą stronę. Nie jest to komfortowe i zachęcające do czytania tej pozycji.
Nie polecam.

Po obejrzeniu ekranizacji tej historii w streamingu, spodziewałam się czegoś innego.
Niestety podczas czytania ma się wrażenie, że ksiazka została błędnie wydrukowana i ciagle czytamy jedną i tą samą stronę. Nie jest to komfortowe i zachęcające do czytania tej pozycji.
Nie polecam.

Obejrzałam film Dobry opiekun i bardzo mi się podobał. Książka Opisuje prawdziwe zdarzenia co na pewno nie łatwo się czyta nie wiem jakim stylem jest napisana Ale film był poruszający i pełen napięcia.
Obsada super zagrała i oddała rolę głównych postaci.
Jest też dokument " dopaść pielęgniarza zabójcę" który opowiada o pielęgniarzu intensywnej terapii który zabijał pacjentów, władze szpitala wiedziały o tym Ale bały się bagna jakie z tym popłynie... jednak to ignorowały.
Szkoda że psychopata znalazł sposób na swoje działania i tak długo był bezkarny. Ciekawa historia jak ktoś lubi takie tematy.

Obejrzałam film Dobry opiekun i bardzo mi się podobał. Książka Opisuje prawdziwe zdarzenia co na pewno nie łatwo się czyta nie wiem jakim stylem jest napisana Ale film był poruszający i pełen napięcia.
Obsada super zagrała i oddała rolę głównych postaci.
Jest też dokument " dopaść pielęgniarza zabójcę" który opowiada o pielęgniarzu intensywnej terapii który zabijał...

Porzucam tę książkę z trzech powodów:
- licznych błędów tłumacza - nie istnieje takie słowo, które opisuje własność żony, jak "żonine" O.o
- stylu pisarza nieadekwatnego do tematu książki - jak dla mnie jest zbyt kwiecisty, a opowiadanie jest o pielęgniarzu, który zabija dla zabawy ludzi!
- faktu, że książka mogłaby być o wiele krótsza, bo tytułowy Pielęgniarz działa w utartym schemacie, który w kółko się powtarza. Nie ma tutaj niczego odkrywczego!

Porzucam tę książkę z trzech powodów:
- licznych błędów tłumacza - nie istnieje takie słowo, które opisuje własność żony, jak "żonine" O.o
- stylu pisarza nieadekwatnego do tematu książki - jak dla mnie jest zbyt kwiecisty, a opowiadanie jest o pielęgniarzu, który zabija dla zabawy ludzi!
- faktu, że książka mogłaby być o wiele krótsza, bo tytułowy Pielęgniarz działa w...

Szokująca, przerażająca pozycja. Ignorancja zarządów szpitali, która doprowadziła do tak wielu tragedii jest po prostu skandaliczna. Troska o własne interesy i strach przed pozwami pozwoliły Cullenowi tak łatwo zmieniać miejsce zatrudnienia i kontynuować swoje "dzieło".

Szokująca, przerażająca pozycja. Ignorancja zarządów szpitali, która doprowadziła do tak wielu tragedii jest po prostu skandaliczna. Troska o własne interesy i strach przed pozwami pozwoliły Cullenowi tak łatwo zmieniać miejsce zatrudnienia i kontynuować swoje "dzieło".

Reportaż dobry i rzetelny, ale w pewnym momencie czytelnik czuje się jakby czytał w kółko tę samą stronę. Wszystkie najciekawsze rzeczy znajdują się w przypisach na końcu książki, co moim zdaniem znacznie odebrało kolorytu temu reportażowi. Zapętlamy się w 16 latach Charliego i nie otrzymujemy żadnych wyróżniających tych lat informacji. Dopiero w drugiej części cała historia nabiera tempa.

Reportaż dobry i rzetelny, ale w pewnym momencie czytelnik czuje się jakby czytał w kółko tę samą stronę. Wszystkie najciekawsze rzeczy znajdują się w przypisach na końcu książki, co moim zdaniem znacznie odebrało kolorytu temu reportażowi. Zapętlamy się w 16 latach Charliego i nie otrzymujemy żadnych wyróżniających tych lat informacji. Dopiero w drugiej części cała...

Osoby pracujące w służbie zdrowia darzone są szczególnym zaufaniem. Powierzamy im swoje zdrowie i życie, liczymy na to, że zaopiekują się nami, pomogą. Czasami jednak okazuje się, że zamiast na wyleczenie możemy liczyć na zabicie nas. Tak przynajmniej miały ofiary Charlesa Cullena.
Historia tego seryjnego mordercy zadziwia, intryguje i szokuje. Stała się też punktem wyjścia do wielu artykułów, książek, a nawet ekranizacji. „Dobry opiekun” Charlesa Graebera to kolejna odsłona losów przestępcy, z której poznamy jego 16-letnią karierę pielęgniarza, prześledzimy pracę w kilku ośrodkach New Jersey i kilkadziesiąt , a może nawet kilkaset ofiar (dokładna liczba do dziś nie jest znana). Jest jedną z tych osób, dla których kara śmierci powinna istnieć. Przez amerykańską prasę okrzyknięty „pielęgniarzem śmierci”. Tytuł książki „Dobry opiekun” jest tu zdecydowanie przewrotny.
Cullen swoją karierę pielęgniarską rozpoczął w 1988 roku. W 2003 roku został skazany. Jak wyglądało jego życie w tym czasie? O tym dowiemy się z książki Charlesa Graebera, który dokładnie prześledził akta policyjne i poskładał historię w całość. Na początku poznamy zaangażowanie bohatera w pracę, jego trudne dzieciństwo, wychowywanie przez patologiczne rodzeństwo, zobaczymy dużą pracowitość i przebojowość. Cullen jest osobą, która wie, czego chce. Cel jest piękny: wydostanie się z rodzinnego domu, w którym po śmierci rodziców nie spotkało go nic dobrego. Młody mężczyzna łączy studia i pracę. Potrafi się angażować, okazywać wsparcie, jest romantyczny i dzięki temu jednocześnie kończy studia oraz poślubia „koleżankę” z pracy. Z podróży poślubnej wraca wcześniej, aby rozpocząć pracę w wymarzonym zawodzie. Jest jednym z nielicznych pielęgniarzy, ponieważ ciągle jest to zawód sfeminizowany. Radzi sobie świetnie. A praca w Saint Barnabas bardzo do wciąga. Z tego powodu powoli rozluźniają się jego więzi z żoną, która niedługo rodzi dziecko. Bardzo szybko okazuje się, że Cullen nie jest zainteresowany rodziną. Do tego w tajemniczych okolicznościach ginie panieński pies żony. Jakby tego było mało otruty jest też zwierzak sąsiadki. Do tego umierają pierwsi pacjenci w szpitalu, a sam bohater wraca do alkoholizmu, z którym miał już przygodę.
Dziwne objawy u kolejnych pacjentów przykuwają uwagę władz szpitala. Szybko na jaw wychodzi, że ktoś wstrzyknął do butli z solą fizjologiczną insulinę, która spowodowała obniżenie cukru we krwi i była przyczyną zapaści, która mogła skończyć się śmiercią. Kiedy w szpitalu zostaje wszczęte śledztwo Cullen stwierdza, że nie będą w stanie mu udowodnić niczego. Policja nie jest zainteresowana współpracą ze szpitalem w tej sprawie i problem placówki znika wraz ze zmiana jego miejsca pracy. Kolejne kilka lat w nowym miejscu, w Warren Hospital w Phillipsburgu, przynosi kolejne ofiary. W jego życiu prywatnym następuje szereg zmian. Zostaje zaskoczony rozwodem. Śledzimy kolejne tragiczne wydarzenie, odrzucanie skarg pacjentów, kolejne śmierci, jego przeprowadzki, nękania osób, które się na niego poskarżyły, śmierci pacjentów i widzimy jak to wszystko uchodzi mu na sucho. Patrzymy na człowieka, który z zimną krwią zabija innych. Do tego pojawia się wątek jego hospitalizacji w szpitalach psychiatrycznych. Po powrocie do pracy pojawiają się kolejne ofiary, co kończy się śledztwem. Niestety nikt niczego nie jest w stanie mu udowodnić.
Kolejne miejsce pracy to Hunterdon Medical Center we Flemington. Sprawiający wrażenie zaangażowanego, uczynnego sprytnie uśmierca kolejne osoby. Każda praca kończy się zakończeniem współpracy przez podejrzewanie go o złe praktyki. Nawet wcześniejsze zeznania żony w czasie rozwodu nie sprawiają, że ktoś jest w stanie mu cokolwiek udowodnić. Cullen dzieła sprytnie. W swoich poczynaniach jest chłodny, a z drugiej strony odgrywa ofiarę. Z każdą kolejną pracą rozstaje się ze względu na podejrzenia. Brak konkretnych dowodów sprawia, że nikt nie może nic z nim zrobić, a on dostaje prace w kolejnych placówkach, gdzie nawiązuje kolejne znajomości, tworzy krąg zaufanych osób. A wszystko trwa aż do 2003 roku, kiedy w końcu udaje się go zmusić do współpracy. Mimo podejrzeń w kolejnych miejscach pracy znajdował pracę z powodu krajowego niedoboru pielęgniarek. Do tego nie było jeszcze żadnego dobrego mechanizmu raportowania i monitorowania tej pracy. Jego działania ułatwiały też przepisy, które po ujawieniu sprawy sprawiłyby, że szpitale musiałyby liczyć się z pozwami przeciwko nim. Łatwiej było go zwolnić za porozumieniem stron lub zachęcić do odejścia. Dopiero skomputeryzowanie szafek do wydawania leków ujawniły skalę jego działań. I dopiero wtedy wszczęto śledztwo, które częściowo ujawniło skalę jego działań.
Charles Graeber świetnie opisał trud pracy, wyzwania, z jakimi muszą borykać się pracownicy służby zdrowia oraz pokazał zmieniający się charakter bohatera. Do tego obnaża zły system, który pozwolił na zatrudnianie mordercy. Autor uświadamia nas jak łatwo można zignorować niewyjaśnione i podejrzane zgony, jak łatwo zamiatać sprawę pod dywan w imię chronienia placówki przed konsekwencjami finansowymi. Z jednej strony widzimy tu pielęgniarza, który jest człowiekiem odpowiedzialnym i zaangażowanym, a z drugiej strony ojca, który noworodka zostawia samego w domu, bo potrzebował się przejść. Takich nieprzystających do siebie obrazów jest sporo, ale tylko uważni obserwatorzy byli w stanie je dostrzec. To jednak nie kończyło się poniesieniem konsekwencji za czyny. Pisarz uświadamia nas jak często Cullen manipulował otoczeniem, aby zyskać zaufanie.
„Dobry opiekun” to poruszająca i naprawdę bardzo dobrze napisana historia mordercy. Mamy tu świetne przestrzeżenie przed lekceważeniem zła, pokazanie, że w żadnym zawodzie nie może kierować nami poczucie wspólnoty zawodowej. Autor zrobił tu kawał dobrej roboty. Mamy wciągającą akcję, lekki styl, dialogi ożywiające historię. Z każdą stroną napięcie rośnie i mimo, że wiemy jak skończy się całą historia to kibicujemy kolejnym bohaterom.

Osoby pracujące w służbie zdrowia darzone są szczególnym zaufaniem. Powierzamy im swoje zdrowie i życie, liczymy na to, że zaopiekują się nami, pomogą. Czasami jednak okazuje się, że zamiast na wyleczenie możemy liczyć na zabicie nas. Tak przynajmniej miały ofiary Charlesa Cullena.
Historia tego seryjnego mordercy zadziwia, intryguje i szokuje. Stała się też punktem wyjścia...

Prawdziwa historia

Przerażające jest to, że gdyby ktoś odpowiednio zareagował w pierwszej jego pracy, nie doszłoby do 16 lat morderstw.

Dowiadujemy się rzeczy na temat głównego bohatera wyciągniętych z wywiadów, z samym Cullenem odsiadującym dożywotni wyrok, z akt policyjnych czy wywiadów.

Prawdziwa historia

Przerażające jest to, że gdyby ktoś odpowiednio zareagował w pierwszej jego pracy, nie doszłoby do 16 lat morderstw.

Dowiadujemy się rzeczy na temat głównego bohatera wyciągniętych z wywiadów, z samym Cullenem odsiadującym dożywotni wyrok, z akt policyjnych czy wywiadów.

dobre to było, wstrząsający obraz chorego człowieka oraz amerykańskich szpitali, dla których opinia i reputacja jest ważniejsza od życia pacjenta.

dobre to było, wstrząsający obraz chorego człowieka oraz amerykańskich szpitali, dla których opinia i reputacja jest ważniejsza od życia pacjenta.

Szybko się czyta bo interesująca sprawa. Seryjni mordercy to ciekawy gatunek.

Szybko się czyta bo interesująca sprawa. Seryjni mordercy to ciekawy gatunek.