Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Długo zastanawiałam się jak mogłabym podsumować historię Alice i Jake'a. Nie połknęłam tej książki w całości (moje zjadanie dobrej książki trwa 2-4dni). Czytało się... czytało... jeden tydzień.. drugi... trzeci... sekta, absurdalne zasady, porwania, więzienie... no cóż. Akcji było co nie miara, ale zakończenie kompletnie bez sensu. Moim zdaniem wyglądało to tak :
Autorka pisze... pisze... i nagle zabrakło jej weny "O... nie wiem jak to zakończyć. Wszyscy, którzy próbowali odejść z sekty zginęli, albo zostali uwięzieni i przeszli pranie mózgu... a dobra to ich już wypuszczę i będzie koniec książki". Serio? Tak pójść na łatwiznę? A może właśnie nie dać im odejść? Może nawet wykombinować coś co sugerowałoby kolejne wątki do jakiejś kontynuacji? Historia naprawdę ciekawa i obiecująca kolejne emocje, a tak słabo zakończona. Szkoda.

Długo zastanawiałam się jak mogłabym podsumować historię Alice i Jake'a. Nie połknęłam tej książki w całości (moje zjadanie dobrej książki trwa 2-4dni). Czytało się... czytało... jeden tydzień.. drugi... trzeci... sekta, absurdalne zasady, porwania, więzienie... no cóż. Akcji było co nie miara, ale zakończenie kompletnie bez sensu. Moim zdaniem wyglądało to tak :
Autorka...

Sam tytuł już mnie zaintrygował, więc postanowiłam kupić książkę. Czytałam i przeżywałam, a czytało się naprawdę bardzo szybko.
Z początku nie podobało mi się, że bohaterowie wszystkie informacje mają podane jak na tacy, jeśli chodzi o powrót do korzeni syna zakonnicy. Później jednak sprawy zaczęły się komplikować, a komplikacje i zwroty akcji to chyba coś, co powinna zawierać dobra książka. Lubię być zaskakiwana i tutaj również byłam. Pokazane są tutaj dwa światy, ten świecki i ten chrześcijański. Żeby nie zdradzać szczegółów... jak sam tytuł mówi - syn zakonnicy - ale jak to?
Toż to skandal! No więc właśnie... w tym wypadku istotą historii jest wybór ścieżki życiowej. Czy to że nie opowiadasz się za INSTYTUCJĄ jaką jest Kościół oznacza, że taki sam stosunek musisz mieć do samego Boga, nawet jeśli jesteś osobą wierzącą? Otóż nie.
Myślę, że właśnie ta książka pokazuje, że instytucja to jedno, a Bóg to drugie. Odwracając się od niej, nie musimy odwracać się od Niego. Uważam, że to były główne wątpliwości bohaterów tej książki, ale nie tylko. Problemem bohaterów było przede wszystkim odnalezienie własnej tożsamości. Książkę warto przeczytać, gdyż historia choć zaznaczono, że fikcyjna, inspirowana różnymi wydarzeniami może skłonić czytelnika do osobistych refleksji. Gorąco polecam!

Sam tytuł już mnie zaintrygował, więc postanowiłam kupić książkę. Czytałam i przeżywałam, a czytało się naprawdę bardzo szybko.
Z początku nie podobało mi się, że bohaterowie wszystkie informacje mają podane jak na tacy, jeśli chodzi o powrót do korzeni syna zakonnicy. Później jednak sprawy zaczęły się komplikować, a komplikacje i zwroty akcji to chyba coś, co powinna...