Kiedy odszedłeś

Czyta się miło, ale książka nie wciąga i nie wzbudza wielkich emocji.

Czyta się miło, ale książka nie wciąga i nie wzbudza wielkich emocji.

Pokaż mimo to

Książka po której miałam niedosyt. Bardzo napaliłam się na dalsze losy Lou, która miała miała cierpieć ale też czerpać z życia garściami. Jest to łatwa pozycja, którą szybko się czyta. Polecam wszystkim tym, którzy polubili się z głowną bohaterką.

Książka po której miałam niedosyt. Bardzo napaliłam się na dalsze losy Lou, która miała miała cierpieć ale też czerpać z życia garściami. Jest to łatwa pozycja, którą szybko się czyta. Polecam wszystkim tym, którzy polubili się z głowną bohaterką.

Pokaż mimo to

Nie ukrywam że nie ta część nie sprostała wyzwaniu jakie postawiła część pierwsza. Byl nawet moment gdy odłożyłam te książkę by sięgnąć po nią po prawie pół roku ale gdy to robiłam to po maluj zaczęła mnie wciągać i tak dobrnęłam do końca. Rewelacji nie ma. Ale zła książka to nie jest więc jeżeli przypadła Wam do gustu Lou Clark to warto sięgnąć i poznać jej dalsze losy.

Nie ukrywam że nie ta część nie sprostała wyzwaniu jakie postawiła część pierwsza. Byl nawet moment gdy odłożyłam te książkę by sięgnąć po nią po prawie pół roku ale gdy to robiłam to po maluj zaczęła mnie wciągać i tak dobrnęłam do końca. Rewelacji nie ma. Ale zła książka to nie jest więc jeżeli przypadła Wam do gustu Lou Clark to warto sięgnąć i poznać jej dalsze losy.

Pokaż mimo to

Dosyć przeciętna książka, można się spodziewać więcej po tak znanej publikacji, ale dość szybko się czyta

Dosyć przeciętna książka, można się spodziewać więcej po tak znanej publikacji, ale dość szybko się czyta

Pokaż mimo to

Książki autorki, to nie całkowicie bezwartościowe, tę część mi się czytało lepiej niż "zanim się pojawiłeś", bo wciągnęłam się i nie odkładałam jak pierwszej jakieś uczucia wobec bohaterki też się pojawiły taka swojska dziewczyna, ale czy naprawdę jest tak, że są tacy ludzie co nikogo nie pozostawiają samych sobie? i czemu na początku książki wiedziałam jaka będzie końcówka, a gdzieś od połowy wiedziałam jaką bohaterka w końcu podejmie decyzję w kluczowej kwestii. Co prawda miałam wystawić wyższą ocenę, ale jedna z końcowych akcji skutecznie mnie zniechęciła. Czemu zawsze albo On albo Ona w książkach obyczajowych musi przybrać takie cechy o jakich pisałam wcześniej? przydałoby się trochę niuansów

i do cholery można się czegoś bać, np podejmować wyzwania, albo nie być pewnym uczuć ale czemu trwa to zawsze całą książkę? i zawsze jest coś czarne albo białe, i muszą się domykać wątki?/

Aha i najbardziej tacy z krwi i kości wydają mi się być rodzice Lou, choć ich wątek jest wprowadzony ewidentnie dla rozrywki, nie śmiałam się.

Ostatnie kilkadziesiąt stron przebiegłam zatem tylko wzrokiem, wciskając co chwila przycisk dalej

Książki autorki, to nie całkowicie bezwartościowe, tę część mi się czytało lepiej niż "zanim się pojawiłeś", bo wciągnęłam się i nie odkładałam jak pierwszej jakieś uczucia wobec bohaterki też się pojawiły taka swojska dziewczyna, ale czy naprawdę jest tak, że są tacy ludzie co nikogo nie pozostawiają samych sobie? i czemu na początku książki wiedziałam jaka będzie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kontynuacja "Zanim się pojawiłeś", nie jest już tak dobra jak część pierwsza. Niemniej można się skusić z braku innych pomysłów :)

Kontynuacja "Zanim się pojawiłeś", nie jest już tak dobra jak część pierwsza. Niemniej można się skusić z braku innych pomysłów :)

Pokaż mimo to

Kiedy odszedłeś to druga część opowieści o Lou Clark.
Kobieta jest pogrążona w żałobie po śmierci swojego ukochanego. Z tryskającej energią i uwielbiającej nosić kolorowe ciuchy, zmieniła się w zamkniętą w sobie, nie mającą planów na przyszłość dziewczynę.
Pewnego dnia odnajduje ją córka Willa. Tylko czy nastolatka jest tym za kogo się podaje? Czego chce od Lou?
Kobieta, aby uporać się z przeszłością zapisuje się na terapię. Nawet przez moment sobie nie wyobraża, jak te spotkania odmienią jej życie... Książka opowiada o poszukiwaniu siebie, a także o próbie uporania się z bolesną przeszłością.
Momentami bawi, a momentami wzrusza do łez.
Uwielbiam twórczość Jojo Moyes! Autorka kreuje świetnych bohaterów, a jej powieści czyta się szybko i przyjemnie.
Bardzo, bardzo polecam ❤️

Kiedy odszedłeś to druga część opowieści o Lou Clark.
Kobieta jest pogrążona w żałobie po śmierci swojego ukochanego. Z tryskającej energią i uwielbiającej nosić kolorowe ciuchy, zmieniła się w zamkniętą w sobie, nie mającą planów na przyszłość dziewczynę.
Pewnego dnia odnajduje ją córka Willa. Tylko czy nastolatka jest tym za kogo się podaje? Czego chce od Lou?
Kobieta,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kiedy wracałam do tej serii po prawie trzech latach nie spodziewałam się, że mogę być tak rozczarowana dalszym ciągiem. W sumie biorąc pod uwagę to jak skończyła się pierwsza część można spodziewać się nieco żałoby i melancholii, ale nastrój jaki w tej książce dominuje i absurdalność wydarzeń i postaci sprawiają, że książka zupełnie mnie zawiodła i oceniam ją poniżej oczekiwań. Oczywiście nie miałam wygórowanych wobec niej wymagań po przeczytaniu pierwszej części, ale nawet te, które miałam spadły na łeb na szyję.

W obronie książki mogę dodać, że najczęściej druga część jest słabsza od pierwszej i trzeciej więc jest jeszcze szansa, że mój zawód będzie mniejszy po trzeciej części :)

Kiedy wracałam do tej serii po prawie trzech latach nie spodziewałam się, że mogę być tak rozczarowana dalszym ciągiem. W sumie biorąc pod uwagę to jak skończyła się pierwsza część można spodziewać się nieco żałoby i melancholii, ale nastrój jaki w tej książce dominuje i absurdalność wydarzeń i postaci sprawiają, że książka zupełnie mnie zawiodła i oceniam ją poniżej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W porównaniu do pierwszej książki słaba i nudna.

W porównaniu do pierwszej książki słaba i nudna.

Pokaż mimo to

Książka mimo swojej objętości, jest ciekawa i przypomina się wszystko co miało miejsce w pierwszej części. Są ciągłe wspomnienia z tamtego okresu i jest opisany ból jaki Lou ciągle czuje po starcie Willa, nawet po upływie prawie trzech lat. Wątek, który dodatkowo się pojawił jest szokujący, bo nic by tego nie zapowiadało. Jednak fajne było to, że mimo tego czasu jaki minął od śmierci Willa, Lou utrzymuje kontakt z jego pielęgniarzem - Nathanem, który rozumie jej ból.
.
Pierwsza część podobała mi się bardzo, ale ta druga jest taka pozytywnie wzruszająca, przyjemna w czytaniu. Nie mogę powiedzieć, że przez większość książki była tutaj przedstawiona żałoba Lou, bo to nie prawda. Owszem, całkiem długo go "opłakiwała", ale nie na tyle, by się znudzić. I zakończenie jest trochę wzruszające, aż nie można się doczekać, kiedy zacznie się czytać kolejną część.

Książka mimo swojej objętości, jest ciekawa i przypomina się wszystko co miało miejsce w pierwszej części. Są ciągłe wspomnienia z tamtego okresu i jest opisany ból jaki Lou ciągle czuje po starcie Willa, nawet po upływie prawie trzech lat. Wątek, który dodatkowo się pojawił jest szokujący, bo nic by tego nie zapowiadało. Jednak fajne było to, że mimo tego czasu jaki minął...

więcej

mniej

Pokaż mimo to