Zapisane w wodzie

Ciekawa historia, dobre zakończenie, interesująco poprowadzona narracja. Niestety trochę za bardzo rozwlekła. W formie słuchowiska jest to strasznie męczące, ale na papierze pewnie można ogarnąć ją sprawniej.

Ciekawa historia, dobre zakończenie, interesująco poprowadzona narracja. Niestety trochę za bardzo rozwlekła. W formie słuchowiska jest to strasznie męczące, ale na papierze pewnie można ogarnąć ją sprawniej.

Historia dość zawiła, ale jednak wciągająca. Dialogi dosyć dobre, polecam jako audiobook bo faktycznie podział na role daje lepszy efekt zrozumienia.

Historia dość zawiła, ale jednak wciągająca. Dialogi dosyć dobre, polecam jako audiobook bo faktycznie podział na role daje lepszy efekt zrozumienia.

Zakończenie tego thrillera trochę podniosło ocenę . Jednak brakuje do 6 . Ciężko mi się czytało . Zdecydowanie ,, Dziewczyna z pociągu ,, była o niebo ciekawsza. Dlatego chyba nie za bardzo bym ją polecił .

Zakończenie tego thrillera trochę podniosło ocenę . Jednak brakuje do 6 . Ciężko mi się czytało . Zdecydowanie ,, Dziewczyna z pociągu ,, była o niebo ciekawsza. Dlatego chyba nie za bardzo bym ją polecił .

Mroczna książka. To moje pierwsze skojarzenie i najprostsze podsumowanie. Współczesna historia przeplatająca się z historią topielic. Niewyjaśnione historie, niesprawiedliwość wobec kobiet, układy mężczyzn, którym wydaje się, że zawsze wiedzą lepiej. Sporo emocji wywołała we mnie ta książka, choć jeśli mam być szczera, to sam wątek kryminalny raczej płytki. Zdecydowanie lepsze były losy bohaterów (wcześniejsze i obecne), ich problemy i natłok myśli.

Mroczna książka. To moje pierwsze skojarzenie i najprostsze podsumowanie. Współczesna historia przeplatająca się z historią topielic. Niewyjaśnione historie, niesprawiedliwość wobec kobiet, układy mężczyzn, którym wydaje się, że zawsze wiedzą lepiej. Sporo emocji wywołała we mnie ta książka, choć jeśli mam być szczera, to sam wątek kryminalny raczej płytki. Zdecydowanie...

Najmocniejszym punktem książki jest umiejscowienie akcji w małej miejscowości i kluczenie wokół spraw topieliska oraz tajemniczych zgonów kobiet w tym rejonie. Cała reszta jest totalnie przeciętna. Ani fabuła mnie nie wciągnęła, ani nie przywiązałam się do żadnego z bohaterów. Początkowo miałam wręcz problem w odnalezieniu się wśród wielu narracji pierwszoosobowych. Niby autorka postarała się o nadanie charakterystycznych cech każdej z postaci, ale przez to powstał taki miszmasz osobowości, że aż stało się to niewiarygodne. Dodatkowo jedna z głównych bohaterek wciąż prowadziła monolog ze zmarłą siostrą. To całkiem wybiło mnie z rytmu. Zakończenie okazało się łatwo przewidywalne, a przede wszystkim niezbyt emocjonujące. Wpływało na to głównie to, że autorka nie zrobiła nic by historię uwiarygodnić. Chaotycznie wplatała kolejne wątki, mieszała je ze sobą i wypluwała w losowych momentach fabuły. Po przeczytaniu trzeciego tytułu Hawkins nie jestem w stanie stwierdzić skąd wziął się jej fenomen. Każda z jej historii jest napisana w mocno przeciętny sposób. Zapisane w wodzie ani mnie nie wciągnęła ani rozczarowała. Zapewne szybko o tym tytule zapomnę.

Najmocniejszym punktem książki jest umiejscowienie akcji w małej miejscowości i kluczenie wokół spraw topieliska oraz tajemniczych zgonów kobiet w tym rejonie. Cała reszta jest totalnie przeciętna. Ani fabuła mnie nie wciągnęła, ani nie przywiązałam się do żadnego z bohaterów. Początkowo miałam wręcz problem w odnalezieniu się wśród wielu narracji pierwszoosobowych. Niby...

Swoista alegoria wody, która oczyszcza ląd z całego zła i wszystkich problemów oraz ziemi siedliska wszelkich problemów, przestępstw i niegodziwości. Rzecz według mnie słabsza od Dziewczyny z pociągu. Może dlatego, ze słuchałem audiobooka, gdzie irytujące dźwiękowe przeszkadzajki, rozbijały napięcie. Przy okazji wspaniały duet Dereszowska/Bonaszewski wysłał innych często uznanych lektorów na pozycję "pobieraczy tantiem".

Swoista alegoria wody, która oczyszcza ląd z całego zła i wszystkich problemów oraz ziemi siedliska wszelkich problemów, przestępstw i niegodziwości. Rzecz według mnie słabsza od Dziewczyny z pociągu. Może dlatego, ze słuchałem audiobooka, gdzie irytujące dźwiękowe przeszkadzajki, rozbijały napięcie. Przy okazji wspaniały duet Dereszowska/Bonaszewski wysłał innych często...

Opis książki:
"Kilka dni przed śmiercią Nel Abbott dzwoni do swojej siostry. Jules nie odbiera, ignorując jej prośbę o pomoc.
Nel umiera. Mieszkańcy miasteczka mówią, że „skoczyła”. A Jules musi wrócić do miejsca, z którego kiedyś uciekła – miała nadzieję, że na dobre – aby zaopiekować się swoją piętnastoletnią siostrzenicą.
Julia się boi. Tak bardzo się boi. Dawno pogrzebanych wspomnień, starego młyna, świadomości, że Nel nigdy by tego nie zrobiła
A najbardziej boi się wody i zakola rzeki, które miejscowi nazywają Topieliskiem."

🌸🌸🌸

Po latach sięgnęłam po kolejną książkę Pauli Hawkins, autorki "Dziewczyny z pociągu". Tym razem się nie zawiodłam 🙃

Akcja powieści toczy się w miasteczku Beckford, które leży nad rzeką, której zakole mieszkańcy nazywają Topieliskiem. Nie bez powodu - w przeszłości w jej wodach topiono kobiety posądzane o czary, a lata później giną w niej kobiety, popełniając samobójstwo.
Historia opowiadana jest z perspektywy kilku bohaterów, mieszkańców miasteczka. Początkowo trudno rozgryźć kto jest kim, ale z biegiem stron wszystko zaczyna być jasne. Każda z osób ma swój punkt widzenia, swoje sekrety i tajemnice, a także emocje, które nimi kierują. Każda z pozoru oddzielna historia z przeszłości ma w jakimś stopniu wpływ na inne zdarzenia.
Czytajac kolejne strony byłam ciekawa rozwiązania zagadki, a także tego, jaki udział w całej historii będą odgrywali poszczególni mieszkańcy miasteczka!
Cześć mnie zaskoczyła, a część udało mi się przewidzieć.

Książka jest napisana prostym i dynamiczym językiem, co sprawia, że czyta się ją dość szybko. Odpowiadają mi książki, w których poznajemy perspektywę różnych bohaterów. Podobała mi się wielowątkowość, byłam ciekawa jak historie poszczególnych bohaterów wpływają na siebie.
Książka to dobry thriller, w którym ukazane jest jak okrutne doświadczenia i historie z przeszłości potrafią wplynąć na dalsze życie ludzi, a czasem je zniszczyć.

Opis książki:
"Kilka dni przed śmiercią Nel Abbott dzwoni do swojej siostry. Jules nie odbiera, ignorując jej prośbę o pomoc.
Nel umiera. Mieszkańcy miasteczka mówią, że „skoczyła”. A Jules musi wrócić do miejsca, z którego kiedyś uciekła – miała nadzieję, że na dobre – aby zaopiekować się swoją piętnastoletnią siostrzenicą.
Julia się boi. Tak bardzo się boi. Dawno...

Podobała mi się, polecam przeczytać

Podobała mi się, polecam przeczytać

Nell spada ze skały.
Tonie.
Woda, która tak ją od zawsze fascynowała, dała nadzieję i rozwiązania problemów staje się miejscem jej końca. Ta sama woda, która wydawała zawsze być jej największą obsesją. Kto chciał jej śmierci? Komu się naraziła?
Książka jest podzielona na wiele punktów widzenia – narratorów jest więcej niż sześciu. Każdy z nich mówi o czymś innym. Czasem akcja skacze też w czasie - dzięki temu poznajemy punkt widzenia nieszczęśliwych kobiet, które także dokonały swojego żywota w odmętach tej rzeki. Dla mnie tych punktów widzenia było nieco za dużo – akcja przez to wiele traci, bo za bardzo zwalnia, a przy tym nie pozwala się czytelnikowi na poczucie identyfikacji z danym bohaterem.
Najbardziej rozczarowująca jednak i tak jest końcówka. Niestety, nie zaskakuje ani powala – dobrych pięćdziesiąt stron wcześniej czytelnik z łatwością może się domyślić, kto jest winny, kto miał wpływ na życie Nell tamtego tragicznego dnia.
Jedyne co mnie poruszyło to historia Katie i jej dziecięca naiwność – śmierć nigdy nie stanowi rozwiązania, a ona w wieku kilkunastu lat niestety nadal bardzo naiwnie niczym małe dziecko patrzy na świat. Chcąc pomóc, tylko szkodzi.

Nell spada ze skały.
Tonie.
Woda, która tak ją od zawsze fascynowała, dała nadzieję i rozwiązania problemów staje się miejscem jej końca. Ta sama woda, która wydawała zawsze być jej największą obsesją. Kto chciał jej śmierci? Komu się naraziła?
Książka jest podzielona na wiele punktów widzenia – narratorów jest więcej niż sześciu. Każdy z nich mówi o czymś innym. Czasem...

Całkiem mi się podobało. Początek kiepski, ale potem się rozkręca. Historyjka kryminalna w zasadzie przeciętna, ale interesująco odkrywana.
Stare i nowe tajemnice w nurcie tej samej rzeki.
Dlaczego ludzie tak sobie komplikują życie niedomówieniami, zdradą, brakiem odpowiedzialności?

Całkiem mi się podobało. Początek kiepski, ale potem się rozkręca. Historyjka kryminalna w zasadzie przeciętna, ale interesująco odkrywana.
Stare i nowe tajemnice w nurcie tej samej rzeki.
Dlaczego ludzie tak sobie komplikują życie niedomówieniami, zdradą, brakiem odpowiedzialności?