Na pewno jedna z lepszych autorstwa Kinga. Moim zdaniem bardziej smutna niż straszna. Jeśli ktoś szuka strasznego horroru, po którym nie będzie mógł spac, to raczej nie to. Ale mimo wszystko - warto przeczytać

Na pewno jedna z lepszych autorstwa Kinga. Moim zdaniem bardziej smutna niż straszna. Jeśli ktoś szuka strasznego horroru, po którym nie będzie mógł spac, to raczej nie to. Ale mimo wszystko - warto przeczytać

Mocne 8/10! Jest to moje pierwsze książkowe spotkanie z autorem, choć zabierałam się, do którejś z jego powieści od kilku dobrych lat.

Przyznaję z czystym sercem, że Stephen King faktycznie (oczywiście na przykładzie tej jednej powieści) jest mistrzem budowania powolnego napięcia i uczucia grozy. Stworzył rodzinę bohaterów, do których czytelnik się przywiązuje, klimatyczne miejsce oraz jego staranne opisy, dzięki czemu można rzeczywiście poczuć się częścią tego miejsca.

Historia, która ostatecznie stwierdzasz, że nie zaskoczyła Cię swoim finałem, jednak zaskakiwała zarówno akcją i emocjami w trakcie lektury. Uważam, iż jest to jedna z pozycji, która przedstawia autora w sposób zachęcający do sięgnięcia po więcej i więcej. Jeżeli podobnie jak ja próbujesz zabrać się za twórczość Kinga - szczerze polecam "Smętarz dla zwierzaków" a gdy skończysz gwarantuję, że zapragniesz poznać jego kolejne dzieło.

Mocne 8/10! Jest to moje pierwsze książkowe spotkanie z autorem, choć zabierałam się, do którejś z jego powieści od kilku dobrych lat.

Przyznaję z czystym sercem, że Stephen King faktycznie (oczywiście na przykładzie tej jednej powieści) jest mistrzem budowania powolnego napięcia i uczucia grozy. Stworzył rodzinę bohaterów, do których czytelnik się przywiązuje,...

O tej pozycji słyszałam od lat. Nie miałam ochoty po nią sięgać, ale po wspaniałej przygodzie z „baśniową opowieścią” Kinga, potrzebowałam czegoś więcej.
Pomysł powieści jest dość intrygujący - za cmentarzem, na którym okoliczne dzieci grzebią swoje ukochane zwierzęta, ścieżką można dotrzeć do zapomnianego cmentarza Mikmaków. Tam czai się ukryta moc i tajemnice, znane niewielu. Główny bohater Louis poznaje tę tajemnice i zostaje wciągnięty w ciąg wydarzeń, jakby powodowanych jakąś dziwną siłą.
Przy ciekawym pomyśle na fabułę, mocno się rozczarowałam. Nigdy nie byłam fanką horrorów i szczerze mówiąc, nie miałam dotychczas styczności z tym gatunkiem. King został okrzyknięty absolutnym… królem, wiec postanowiłam spróbować. Spodziewałam się o wiele więcej, większość książki skupiała się na jego miłości do rodziny i ich życiu, co było dla mnie okropnie nudne. Jedyna ciekawa dla mnie postać podczas czytania całej książki to Jud. Jako jedyny budował jakiekolwiek napięcie. Louis w moim odczuciu był okropnie płaską postacią, już 5 letnia córka Louisa - Ellie- miała więcej ciekawych rozważań i była wyraźniejsza. Chociaż tutaj również minus- myśle, że zachowania Ellie pasują raczej do starszego dziecka.
Podsumowując- jeśli ta pozycja ma być jedną z najlepszych wśród tego gatunku, to ja sobie odpuszczam :)
Ale proszę mnie nie pożerać, ja w większości mam problem z „klasyką” i mistrzami gatunków. :p

O tej pozycji słyszałam od lat. Nie miałam ochoty po nią sięgać, ale po wspaniałej przygodzie z „baśniową opowieścią” Kinga, potrzebowałam czegoś więcej.
Pomysł powieści jest dość intrygujący - za cmentarzem, na którym okoliczne dzieci grzebią swoje ukochane zwierzęta, ścieżką można dotrzeć do zapomnianego cmentarza Mikmaków. Tam czai się ukryta moc i tajemnice, znane...

Uwielbiam te książkę i polecam gorąco

Uwielbiam te książkę i polecam gorąco

Tak sugestywna jak mało która. Jedna z najbardziej kultowych książek.

Tak sugestywna jak mało która. Jedna z najbardziej kultowych książek.

Powieść długo buduje napięcie, nawet bardzo. Jest tam tragedia przypadku i koszmar nieznanego które patrzy na nas z mroku więc nie można narzekać na nudę i brak emocji. Jest też warsztat mistrza gatunku więc książka czyta się sama, wystarczy utrzymać kontakt z kartką. Jednak dla mnie finał tej historii czyni te książkę wyjątkową. Wszystko co dzieje się po zmartwychwstaniu wgniata w fotel (czy na czym kto siedzi czytając),a szczególnie dialog w domu sąsiada, coś niesamowitego.

Powieść długo buduje napięcie, nawet bardzo. Jest tam tragedia przypadku i koszmar nieznanego które patrzy na nas z mroku więc nie można narzekać na nudę i brak emocji. Jest też warsztat mistrza gatunku więc książka czyta się sama, wystarczy utrzymać kontakt z kartką. Jednak dla mnie finał tej historii czyni te książkę wyjątkową. Wszystko co dzieje się po zmartwychwstaniu...

Póki co jedna z ulubionych książek Kinga. Niesamowity, przejmujący obraz powolnego popadania w obłęd. Świetne postacie, świetne zakończenie. Trzymająca w napięciu od pierwszej do ostatniej strony.

Póki co jedna z ulubionych książek Kinga. Niesamowity, przejmujący obraz powolnego popadania w obłęd. Świetne postacie, świetne zakończenie. Trzymająca w napięciu od pierwszej do ostatniej strony.

Uwielbiam, moja pierwsza książka Kinga. Do tej pory zdarza mi się do niej wracaj i czuję dokładnie to samo gdy miałam 14 lat.

Uwielbiam, moja pierwsza książka Kinga. Do tej pory zdarza mi się do niej wracaj i czuję dokładnie to samo gdy miałam 14 lat.

Książka była bardzo dobra, momentami bardzo przerażająca. Trochę jednak zawiodła mnie końcówka, mam wrażenie że King mógł bardziej rozwinąć dalsze losy Rachel, Ellie oraz samego Louisa. Książka tak jakby się po prostu nagle urywała. Jednak ogół historii świetny, pomysł na horror też bardzo udany, poza tym groza i napięcie występowały prawie nieprzerwanie. Gorąco polecam!

Książka była bardzo dobra, momentami bardzo przerażająca. Trochę jednak zawiodła mnie końcówka, mam wrażenie że King mógł bardziej rozwinąć dalsze losy Rachel, Ellie oraz samego Louisa. Książka tak jakby się po prostu nagle urywała. Jednak ogół historii świetny, pomysł na horror też bardzo udany, poza tym groza i napięcie występowały prawie nieprzerwanie. Gorąco polecam!

Stephen King o swojej książce „Smętarz dla zwierzaków” powiedział: „Podczas pisania znakomicie się bawiłem, aż do momentu jej ukończenia. Potem ją przeczytałem i pomyślałem: „Jest straszna. Kur…wsko okropna.” Nie, że była źle napisana, chodziło o to, że opowiadała o śmierci dzieci. Była mi bliska bo moje dzieci mieszkały wtedy przy tej drodze.”
Od dawna chciałem przeczytać tą książkę, a jednocześnie powyższa opinia sprawiła, że zwlekałem. W końcu po nią sięgnięciem i w pełni zgadzam się z opinią autora. Im bardziej zagłębiałem się w treść książki tym bardziej nie mogłem się od niej oderwać, aż do ostatniej strony.

Stephen King o swojej książce „Smętarz dla zwierzaków” powiedział: „Podczas pisania znakomicie się bawiłem, aż do momentu jej ukończenia. Potem ją przeczytałem i pomyślałem: „Jest straszna. Kur…wsko okropna.” Nie, że była źle napisana, chodziło o to, że opowiadała o śmierci dzieci. Była mi bliska bo moje dzieci mieszkały wtedy przy tej drodze.”
Od dawna chciałem przeczytać...