Lekka historia, oparta na tym co by było gdyby śmierć była najwyższym urzędnikiem po tamtej stronie. Ma swój urok. Feluś niezmiennie najlepszym bohaterem.

Lekka historia, oparta na tym co by było gdyby śmierć była najwyższym urzędnikiem po tamtej stronie. Ma swój urok. Feluś niezmiennie najlepszym bohaterem.

Drugą część fantastycznego (nie tylko jeśli chodzi o przypisanie do gatunku) "Stażysty" przeczytałam już jakiś czas temu, ale chciałam Wam pokazać powieści dostępne wcześniej w formie e-booka i audiobooka, również w wersji papierowej, którą nadal lubię najbardziej. I znów z przyjemnością podążyłam za zaskakującą wizją zaświatów przedstawianych przez Autora. Kontynuacja przyniosła ponownie sporo zaskoczeń i śmiechu, ale też okazała się zdecydowanie głębszą, zachęcającą do przemyśleń.

Niespodziewane zakończenie egzaminu na urzędnika, który mogliśmy śledzić w części pierwszej sprowadza Darwina na Powierzchnię. Tu, zamieszkując u kuzynki Doroty mogliby wraz z ogarem Felusiem poczuć się jak na wakacjach, gdyby nie świadomość, że Łowcy już ruszyli ich tropem. Nie przeszkadza im to jednak w poznawaniu zwyczajów panujących na ziemi i w popełnianiu wielu gaf wynikających z niewiedzy.

W urzędzie tymczasem sytuacja kryzysowa ujawnia zgniliznę kryjącą się za fasadą pozorów, brak jednomyślności i krótkowzroczność. Okazuje się też, że instytucja ta skrywa od wieków tajemnicę, która ukazuje ją w zupełnie innym świetle.

Ciekawą postacią okazuje się Henryk, ochroniarz w galerii handlowej zafascynowany życiem po śmierci i próbujący od wielu lat odpowiedzieć na pytanie co dzieje się z człowiekiem po przekroczeniu tej granicy.

Bohaterom towarzyszymy nie tylko w próbach poznania przez Darwina własnej przeszłości i informacji dotychczas przed nim ukrywanych, ale też w zaskakujących rozgrywkach pomiędzy Łowcami i wrogami Podziemia, bo jak w każdym urzędzie tak i tu toczy się walka o władzę i wpływy.

I choć opowieść kończy się na dwóch tomach, to zakończenie pozostawia otwartą furtkę do kontynuacji, której będę wypatrywać, bo Marcin Kowal udowadnia, że potrafi tworzyć ciekawe i nieszablonowe historie, które bawią i angażują czytelnika.

Drugą część fantastycznego (nie tylko jeśli chodzi o przypisanie do gatunku) "Stażysty" przeczytałam już jakiś czas temu, ale chciałam Wam pokazać powieści dostępne wcześniej w formie e-booka i audiobooka, również w wersji papierowej, którą nadal lubię najbardziej. I znów z przyjemnością podążyłam za zaskakującą wizją zaświatów przedstawianych przez Autora. Kontynuacja...

"(...) Góra jest bardzo podobna do tego, co skrywał Dół".


Takie kontynuacje mogłyby powstawać częściej. Kontynuacje zaspokajające niedosyt pierwszej części, rozwijające ukazane uniwersum i kładące nacisk na kreacje pierwszoplanowych bohaterów. Zdecydowanie, w przypadku "Stażysty", klątwa drugiego tomu nie ma racji bytu, a to oznacza wciągającą lekturę pełną fabularnych niespodzianek.

Marcin Kowal, rocznik 1984 to autor opowiadań zawartych w antologiach "Rubieże Rzeczywistości", a także książki autobiograficznej pt. "Imigrant na Wyspach. Jak odnalazłem się w UK". Kiedy był dzieckiem, marzył o podróżowaniu w czasie, lubi zmiany i naturę. Kilka lat spędził w Wielkiej Brytanii, a obecnie wraz z żoną i dwoma czarnymi kotami mieszka w Norwegii.

Darwin próbuje odnaleźć się w życiu na Powierzchni. W dostosowaniu się do ludzkich norm i zwyczajów pomaga mu jego kuzynka, Pośredniczka – Dorota, piekielny ogar – Feluś, a także słowiańskie licho – Piszczel. Spokój bohaterów nie trwa jednak zbyt długo, gdyż stażystę próbują wytropić Łowcy, a w Urzędzie Przeżytych szykuje się prawdziwa rewolucja.

Urzędowa ścieżka w wykonaniu Marcina Kowala to przeciwieństwo nudy, rutyny i monotonii, tak bardzo kojarzących nam się właśnie z biurokratyczną machiną. Otóż kontynuacja losów tytułowego Stażysty obfituje w wartką akcję, która niespostrzeżenie przyspiesza z każdą kolejną stroną lektury. Trzeba bowiem podkreślić, że w życiu Darwina naprawdę sporo się dzieje — od poznawania specyfiki życia na Powierzchni po uczestnictwo w grze pomiędzy wrogami Podziemia a Łowcami. Autor zaskakuje fabularnymi zwrotami akcji, jak chociażby ten związany z pewnym pożarem, dzięki czemu książkę czyta się jednym tchem.

Zaskakują wydarzenia, jakie dzieją się na Powierzchni, ale nie można nie wspomnieć również o Podziemiu, w którym zostaje odkryta jedna z największych tajemnic Urzędu Przeżytych. Czytelnik wraz z Darwinem zwiedza bowiem Siódme Piętro, przeprowadza ciekawą rozmowę, która odsłania pewne tajemnice pojawiające się w pierwszej części.

Kontynuacja "Stażysty" to także ubrana w humorystyczną szatę opowieść o samotności, która potrafi zdominować każdy aspekt naszego życia. Najmocniej jej wymiar obrazuje postać Henryka, którego ewolucja charakterologiczna wzbudza bardzo pozytywne emocje. To także historia pokazująca siłę prawdziwej przyjaźni oraz to, jak ważne czasami są zmiany i odkrywanie schowanej głęboko, części własnej tożsamości.

Mam wrażenie, że Marcin Kowal nie powiedział jeszcze ostatniego słowa, bo zakończenie drugiego tomu "Stażysty" pozostawia pewną furtkę do powstania kolejnej części. I bardzo mnie to cieszy, bo towarzystwo Darwina, Doroty, Felusia, Piszczela i Henryka zapewniło mi ogrom uśmiechu oraz wzruszenia, a moja wyobraźnia podczas lektury tej książki działała na pełnych obrotach kreując w głowie obraz nietuzinkowego miejsca, jakim jest Urząd Przeżytych.

https://www.subiektywnieoksiazkach.pl/

"(...) Góra jest bardzo podobna do tego, co skrywał Dół".


Takie kontynuacje mogłyby powstawać częściej. Kontynuacje zaspokajające niedosyt pierwszej części, rozwijające ukazane uniwersum i kładące nacisk na kreacje pierwszoplanowych bohaterów. Zdecydowanie, w przypadku "Stażysty", klątwa drugiego tomu nie ma racji bytu, a to oznacza wciągającą lekturę pełną fabularnych...

Polecam. Bohaterowie ciekawi, zwroty akcji bardzo nieprzewidywalne. Chciałoby się trzeciego tomu :)

Polecam. Bohaterowie ciekawi, zwroty akcji bardzo nieprzewidywalne. Chciałoby się trzeciego tomu :)

Bardzo dobrze napisana kontynuacja. Zwarta akcja, bez przestojów, dobrze skonstruowane zakończenie. Podoba mi się staranność z jaką Marcin podchodzi do wszystkich bohaterów, których wprowadza do książki. Nikt nie jest potraktowany po macoszemu i każdy ma trochę więcej niż swoje pięć minut. Każdy bohater ma swoją ważną rolę do odegrania. Wydaje mi się, że powieść ma duży potencjał do tego, żeby napisać coś jeszcze w tym uniwersum. Drzwi do kontynuowania opowieści o tym świecie pozostają szeroko otwarte i wydaje mi się, że można by się pokusić o napisanie czegoś jeszcze z tymi samymi bądź nawet nowymi bohaterami.

Bardzo dobrze napisana kontynuacja. Zwarta akcja, bez przestojów, dobrze skonstruowane zakończenie. Podoba mi się staranność z jaką Marcin podchodzi do wszystkich bohaterów, których wprowadza do książki. Nikt nie jest potraktowany po macoszemu i każdy ma trochę więcej niż swoje pięć minut. Każdy bohater ma swoją ważną rolę do odegrania. Wydaje mi się, że powieść ma duży...