Łączniczki z Paryża

Dziękuję wydawnictwu Prószyński i S-ka za egzemplarz recenzencki.

Pam Jenoff stworzyła wspaniałą książkę o niezwykłych kobietach. Jest to historia dziewczyn, które były tajnymi agentkami we Francji podczas drugiej wojny światowej.

A zaczyna się to zupełnie niewinnie. Mamy rok 1946, Nowy Jork. Spóźniona Grace przechodząc przez Grand Central znajduje porzuconą walizkę. Kierowana wewnętrznym impulsem, otwiera ją i zabiera z niej zdjęcia kilku dziewcząt. To początek przedziwnej historii i śledztwa, które zmieni życie Grace. Z jej perspektywy widzimy świat po wojnie i próby wrócenia ludzi do normalności. Grace zawstydzona swoim zachowaniem próbuje znaleźć właściciela walizki poznając w ten sposób historię dziewczyn z SOE. Chcąc zrozumieć co się wydarzyło oraz jakie losy spotkały kobiety ze zdjęć stara się na własną rękę odnaleźć prawdę. A ona jest nad wyraz zaskakująca.

Oprócz niej mamy tu narrację dwóch innych kobiet: Eleanor i Marie. Jedna dowodziła kobiecą grupą SOE (Kierownictwo Operacji Specjalnych), która została przygotowana do pomocy w okupowanej Francji, natomiast druga była wysłaną tam, radiotelegrafistką. Każda opowiada swoją historię związaną z wydarzeniami podczas wojny. Dzięki temu wiemy co działo się na froncie oraz w dowództwie. Tworzy to przerażający obraz bezradności, bezsilności jednych i drugich oraz pokazuje co znaczy wybrać mniejsze zło.

Książka Pam Jenoff jest w pewnym sensie historyczna, ale fabuła została zmyślona na potrzeby przedstawienia losów dziewczyn z Sekcji F. Dzięki temu zabiegowi czyta się ją bardzo szybko. Osobiście zostałam pochłonięta bez reszty i jak najszybciej chciałam się dowiedzieć, co będzie dalej. To, że akcja rozgrywa się z trzech różnych punktów widzenia, wcale nie jest złym wyborem. Moim zdaniem jest wręcz świetnym wyborem, ponieważ wiemy co czuły agentki w terenie, jakie dylematy przechodziła ich szefowa w Londynie oraz chęć odnalezienia prawdy przez Grace.

Powieść pokazuje bohaterstwo, odwagę i determinację kobiet podczas wojny i zaraz po niej. Dobrze, że takie tematy są poruszane, ponieważ nadal umniejsza się rolę kobiet w tamtych czasach. Ważne, że nadal są autorzy, którzy chcą o tym pisać.

Dla mnie książka była fantastyczna.

Gorąco polecam!

Dziękuję wydawnictwu Prószyński i S-ka za egzemplarz recenzencki.

Pam Jenoff stworzyła wspaniałą książkę o niezwykłych kobietach. Jest to historia dziewczyn, które były tajnymi agentkami we Francji podczas drugiej wojny światowej.

A zaczyna się to zupełnie niewinnie. Mamy rok 1946, Nowy Jork. Spóźniona Grace przechodząc przez Grand Central znajduje porzuconą walizkę....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To moje pierwsze spotkanie z Pan Jenoff, na które zdecydowałam się zachęcona tematyką oraz przeczytanym fragmentem powieści.

Chętnie sięgam po książki, w których mogę znaleźć historie kobiet, które wbrew przeciwnościom losu próbują osiągnąć niemożliwe. “Łączniczki z Paryża” są jedną z nich, a fakt, że historia została oparta na prawdziwych wydarzeniach, czyni ją jeszcze bardziej wyjątkową. Grupa kobiet, które z jednej strony wybrał przypadek, a z drugiej staranna selekcja, musiała wcielić się w rolę, o jakiej nigdy wcześniej nawet nie śniły. Sięgając głęboko w siebie, odnalazły samozaparcie, hart ducha i ogromną odwagę. Ta historia jest równie piękna, co smutna. Nigdy nie były traktowane na równi z mężczyznami. Pogarda, z która wielu z nich przyszło się mierzyć zarówno za życia, jak i po śmierci, jest sprawiedliwa i raniąca.

Narracja prowadzona jest z trzech różnych perspektyw i rozgrywa się w latach II Wojny Światowej oraz zaraz po niej. Bohaterkami, których losy śledzimy to Eleanor, Marie i Grace. Czasy wojny przedstawione zostały z perspektywy dwóch pierwszych, natomiast za sprawą Marie przenosimy się do Nowego Jorku w 1946 roku. Każda z kobiet jest zupełnie inna, jednak łączy je jedno - wewnętrzna siła do działania, którą niespodziewanie w sobie odkrywają. Nie były do tego przygotowywane, jednak znajdując się w konkretnych, nowych dla nich sytuacjach, odkrywają w sobie ogromny potencjał, odwagę i determinację. To ważna lekcja o tym, jak silną wewnętrzną moc posiada w sobie każdy z nas - potrzebny jest tylko impuls, aby ją obudzić.

To opowieść o przyjaźni, ogromnej sile kobiet oraz ogromnym okrucieństwie wojny. O miłości i o tym, że przychodzi niespodziewanie, ale może uderzyć z całą swoją mocą. To niestety także opowieść o okropnej zdradzie. Takiej, której nie idzie wybaczyć.

Zabrakło mi szczegółów z pracy łączniczek - liczyłam na więcej akcji i komplikacji. To tylko namiastka, odsłonięcie rąbka tajemnicy o wydarzeniach, o których wielu wolałoby zapomnieć nie tylko ze względu na ich tragizm, ale także na uczestnictwo angielskich agentek na francuskiej ziemi. Historia została przedstawiona w odniesieniu do tylko jednej, konkretnej akcji, a chętnie poznałabym realia pracy tych kobiet w szerszym aspekcie. Odnoszę wrażenie, że można było wykorzystać potencjał tej historii lepiej - czuję niedosyt zarówno jeżeli chodzi o wydarzenia, jak i emocje.

Autorka ma bardzo przyjemny styl, chociaż moim zdaniem książka była trochę nierówna. Po bardzo dobrym, intrygującym początku, druga część książki wypadła moim zdaniem bladziej. Pomimo iż już domyśliłam się zakończenia, z zaciekawieniem i napięciem czytałam do końca, ponieważ autorka zaskakuje szczegółami.

Ciekawy pomysł i dobra realizacja - jeżeli lubicie powieści historyczne to zdecydowanie jest to porządna propozycja dla miłośników tego gatunku :)

To moje pierwsze spotkanie z Pan Jenoff, na które zdecydowałam się zachęcona tematyką oraz przeczytanym fragmentem powieści.

Chętnie sięgam po książki, w których mogę znaleźć historie kobiet, które wbrew przeciwnościom losu próbują osiągnąć niemożliwe. “Łączniczki z Paryża” są jedną z nich, a fakt, że historia została oparta na prawdziwych wydarzeniach, czyni ją jeszcze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Łączniczki z Paryża" nakładem @proszynski_wydawnictwo, jest piękną historią napisaną przez autorkę, opartą na faktach. Chociaż to tylko namiastka wiedzy zdarzeń z okresu wojny, jako powieść wzbudza wiele emocji, momentami wciskając łzy z oczu.

Stare fotografie pięknych i młodych dziewczyn znalezione w walizce są punktem zapalnym głównej bohaterki Grace, która za wszelką cenę chce się dowiedzieć o ich losach.

Historia opisana pokazuje siłę i odwagę kobiet, które starają się wywiązać ze swoich obowiązków wzorowo, mając nadzieję na powrót. Chociaż wiele z nich nigdy nie powróciło, to ich odwaga i honor jest oznaką siły.

Piękna powieść, która na długo pozostanie w naszych sercach i pamięci. Każda przeczytana strona przybliża nas do jej zakończenia i odkrywania co tak naprawdę się stało. A jej finał zaskoczy i to bardzo.
POLECAM !!!

"Łączniczki z Paryża" nakładem @proszynski_wydawnictwo, jest piękną historią napisaną przez autorkę, opartą na faktach. Chociaż to tylko namiastka wiedzy zdarzeń z okresu wojny, jako powieść wzbudza wiele emocji, momentami wciskając łzy z oczu.

Stare fotografie pięknych i młodych dziewczyn znalezione w walizce są punktem zapalnym głównej bohaterki Grace, która za wszelką...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To było słabe.
W porównaniu do innych utworów tej autorki, szczególnie do "The orphan's tale" ta pozycja była mocno przeciętna. Temat z potencjałem; niestety został poprowadzony drętwo, wydarzenia się dłużą, zakończenie jest przewidywalne.
Ot, powieść jak wiele innych, bez wzruszeń, bez zaskoczeń. Tę autorkę stać na DUŻO więcej.

To było słabe.
W porównaniu do innych utworów tej autorki, szczególnie do "The orphan's tale" ta pozycja była mocno przeciętna. Temat z potencjałem; niestety został poprowadzony drętwo, wydarzenia się dłużą, zakończenie jest przewidywalne.
Ot, powieść jak wiele innych, bez wzruszeń, bez zaskoczeń. Tę autorkę stać na DUŻO więcej.

Pokaż mimo to

👗 PREMIERA!

👗 Jak często chcecie, żeby wszyscy czytający Waszą opinie, przeczytali daną książkę, bo jest wspaniała?
👗Przychodzę do Was dzisiaj z opinią o
bardzo wyjątkowej książce. Bardzo, ale to bardzo wyjątkowej. Zrobiła na mnie ogromne wrażenie, bo mówi o rzeczach tak bardzo wyniosłych, a równocześnie tak naturalnych, codziennych. To książka o bohaterkach, patriotkach, ale przede wszystkim o silnych kobietach, które za wszelką cenę pragnęły ochronić bliskie im osoby. Poświęciłam jej wczoraj sporo czasu, ale było warto. To tak mądra, refleksyjna i piękna historia, że naprawdę nie ma słów, którymi możnaby ją adekwatne opisać. Autorka wykonała kawał świetnej roboty, połączyła dwa światy, inne rzeczywistości czasowe, wiele bohaterek, a wszystko po to by oddać hołd osobom zaangażowanym w działania wojenne. 8.5⭐️, nie mogło być inaczej! Na koniec uśmiechnęłam się szeroko, a pojedyncza łza spłynęła z mych oczu.

👗Całość zaczyna się od historii Grace, która znajduje porzuconą walizkę. Oczywiście impulsywnie zagląda do środka i odkrywa kilkanaście zdjęć kobiet, co ciekawe niektóre z nich są ubrane w mundury. Coś podpowiada jej, że nie znalazła się tam przypadkiem i za wszelką cenę pragnie się dowiedzieć kim są te dziewczyny. Wtedy rozpoczynamy naszą przygodę z łączniczkami tajnej siatki, które wysłane zostały z Londynu do Francji. Dwanaście z nich trafiło tam między innymi jako radiotelegrafistki, a wszystko po to aby wspomagać ruch oporu. Jednak nigdy nie wróciły, a ich losy pozostały tajemnicą.

👗 PREMIERA!

👗 Jak często chcecie, żeby wszyscy czytający Waszą opinie, przeczytali daną książkę, bo jest wspaniała?
👗Przychodzę do Was dzisiaj z opinią o
bardzo wyjątkowej książce. Bardzo, ale to bardzo wyjątkowej. Zrobiła na mnie ogromne wrażenie, bo mówi o rzeczach tak bardzo wyniosłych, a równocześnie tak naturalnych, codziennych. To książka o bohaterkach,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Powieści z historią w tle należą do moich ulubionych. Dzięki nim mam okazję nie tylko poznać kolejną, ciekawą opowieść, która jest wytworem wyobraźni autora, ale także zbliżyć się do wydarzeń, o których często miałam wcześniej tylko szczątkową wiedzę. Wiele z nich zmusza mnie do pójścia dalej, do sięgnięcia po więcej faktów, które uzupełnią znalezione w książce informacje.

Kiedy przeczytałam „Łączniczki z Paryża” w moich oczach były łzy. I składało się na to wiele powodów. Nie tylko sama opowieść, traktująca o trudnej i ryzykownej działalności tajnych agentek wysyłanych z Londynu podczas wojny, ale także ze względu na wątek dotyczący jednostki, jednej z głównych bohaterek — Grace. Akcja powieści toczy się niejako dwutorowo. Równolegle poznajemy fakty dotyczące wydarzeń z roku 1944 oraz 1946, w którym to młoda kobieta znajduje wsuniętą pod ławkę hali nowojorskiego dworca kolejowego, walizkę. Grace Healey staje się ogniwem, które spaja te dwa okresy, które choć nieodległe, wydają się stanowić czasową przepaść. Czytelnik ma okazję krok po kroku odkrywać zamkniętą w walizce historię, a to swoistego rodzaju śledztwo przynosi nieoczekiwane efekty. Wspólnie z Eleanor i Grace odtwarzamy losy wielu kobiet. Matek, córek, które podjęły się niełatwej misji w Europie. Autorka ukazuje w swej powieści tragizm postaci, który wynikał nie tyle z efektów ich działalności, ile przede wszystkim z postawienia ich na starcie w gorszej pozycji. W końcu nie były mężczyznami, a całe przedsięwzięcie, będące pomysłem Eleanor Trigg, z agentkami w rolach głównych od początku, zdaniem wielu, nie miało prawo się udać. Książka Pam Jenoff to swoistego rodzaju hołd dla tych z nich, które odeszły niezauważone. Autorka stworzyła emocjonalną historię o kobiecej sile, przyjaźni, determinacji, ale także miłości, która ma szansę wykiełkować nawet na wojennym ugorze. I choć cała fabuła skupia się przede wszystkim na śledztwie dotyczącym losów zaginionych agentek, to autorka nie zapomniała o jednostkach, które odegrały tutaj rolę nadrzędną. Mimo że stały się jedynie narzędziem w rękach tych, którzy decydowali o ważności ludzkiego istnienia.
Podsumowując:

„Łączniczki z Paryża” to opowieść, która zapada w pamięć. Choć jest to fikcja literacka, cała fabuła została zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Autorce udało się ukazać brutalność działań wojennych, bezlitosne traktowanie więźniów oraz bezduszność władzy względem jednostki. Pam Jenoff stworzyła opowieść, która jest hołdem dla odwagi wielu kobiet, które walczyły ramię w ramię z mężczyznami o lepszą przyszłość dla swojego kraju i najbliższych. Zbudowana na tajemnicy historia, w której z każdą przewracaną stroną wzmaga się chęć uzyskania odpowiedzi na pytanie: co się stało z zaginionymi agentkami? Autorka umiejętnie stopniuje napięcie, nieuchronnie zmierzając do finału, który przynosi zaskakujące rozwiązanie. Napisana z dużym rozmachem i sporą dawką dramatyzmu opowieść, która trafia wprost do czytelniczego serca. Polecam!

Powieści z historią w tle należą do moich ulubionych. Dzięki nim mam okazję nie tylko poznać kolejną, ciekawą opowieść, która jest wytworem wyobraźni autora, ale także zbliżyć się do wydarzeń, o których często miałam wcześniej tylko szczątkową wiedzę. Wiele z nich zmusza mnie do pójścia dalej, do sięgnięcia po więcej faktów, które uzupełnią znalezione w książce...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

🗨Wojna, zdrada i śmierć. Wierzycie w idee? W konsekwentne, prawdziwe a czasem beznadziejne trwanie przy "swoich" wartościach? W poszukiwanie prawdy?
🗨Niewątpliwe jest to wciągająca historia obyczajowo- wojenna do tego inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Czy mi się podobało? Tak. To powieść na którą składają się trzy wątki, trzy podania, których autorkami są kobiety. Silne, niezależne, takie, które pokonują swoje słabości. Wierzą w wielkie wartości i nie boją się poświęcić swojego życia w ich obronie. Pierwsza narratorka to młoda dziewczyna, która stracila męża i żyje w 1946 r. w Nowym Jorku i przez przypadek staje się posiadaczką zdjęć dziewcząt w mundurach, które pochodzą z wojennej Europy. Po drugie mamy Eleanor, wyniosłą damę, która werbowała dziewczyny na agentki w Kierownictwie Operacji Specjalnych oraz Marie, młodą kobietę, która staje się agentką i zostaje wysłana do Francji, pracuje tam jako radiooperatorka. Z jednej strony historia jest porywająca i ma momenty, kiedy emocje sięgają zenitu. Z drugiej pewne rozwiązania fabularne nie są dla mnie dostatecznie przekonujące. Np. wątek miłosny, który nie był zbyt dopracowany czy postać MARIE, która często kieruje się brawurą, nie rozwagą. Choć na pierwszy plan wysuwa się niezwykła odwaga, przyjaźń, bohaterstwo i wielka determinacja tych dzielnych kobiet.
🗨Powieść nie pobawiona melodramatyzmu, co dla jednych bedzie zaletą, dla innych wadą. Jest tu poruszona ważna kwestia związana z poświęceniem jednostek dla dobra sprawy. Jak zginą jedna, dwie, trzy a nawet 10 osób to nic w porównaniu z powodzeniem spraw wyższych rangą, takich jak dzieje wojny czy świata. Dwanaście agentek wysłanych do Europy, żeby wspierać ruch oporu, nigdy nie wróciło, a ich losy są owiane nimbem tajemnicy. Czy Grace uda się poznać koleje ich życia?
🗨Książka, w której pobrzmiewają echa "Sieci Alice" Kate Quinn, choć nie jest to aż tak wielowymiarowa historia. Ocena 7,75.

🗨Wojna, zdrada i śmierć. Wierzycie w idee? W konsekwentne, prawdziwe a czasem beznadziejne trwanie przy "swoich" wartościach? W poszukiwanie prawdy?
🗨Niewątpliwe jest to wciągająca historia obyczajowo- wojenna do tego inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Czy mi się podobało? Tak. To powieść na którą składają się trzy wątki, trzy podania, których autorkami są kobiety....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

“Marie uświadomiła sobie, że Josie ma rację. Przez całe życie najpierw jej ojciec, potem Richard wmawiali jej, że się nie liczy, ponieważ jest dziewczyną. Matka ją kochała, jednak w swojej bezsilności mało zrobiła, żeby córka nabrała pewności siebie. Teraz Marie miała okazję stworzyć nową historię dla swojej córki. Jeśli jej się uda. Nagle Tess, która do tej pory ją powstrzymywała, stała się dla Marie siłą napędową”.

Literatura wojenna zajmuje w moim sercu szczególne miejsce, tym bardziej, jeśli opisuje losy kobiet. Życie pisze najlepsze i nieprzewidywalne scenariusze, czego najlepszym przykładem są “Łączniczki z Paryża” autorstwa Pam Jenoff. Nie dziwię się, że książka stała się światowym bestsellerem, bo obok historii tych kobiet nie można przejść obojętnie.

Powieść rozpoczyna się niepozornie- Grace Healey znajduje na dworcu porzuconą walizkę, a w niej stertę zdjęć. Nie mogąc odnaleźć właściciela, postanawia poznać historię kobiet z fotografii i oddać je odpowiedniej osobie. Natrafia na ślad Eleanor Tigg, która kierowała siatką tajnych agentek. Odegrały bardzo ważną rolę w angielskim wywiadzie, jednak słuch po nich zaginął. Cała akcja opiera się na poszukiwaniach Grace, a także losach Eleanor i jej dziewczyn. Co tak naprawdę stało się z tymi kobietami? Jakie tajemnice kryją fotografie? Czy Grace uda się rozwikłać zagadkę porzuconej walizki?

Choć historia początkowo nie budzi ogromnych emocji, z każdą stroną napięcie powoli rośnie i tajemniczy świat agentek i agentów wciąga bez reszty. Niesamowite, że ta historia inspirowana jest prawdziwymi zdarzeniami. Autorka natknęła się na historię Very Atkins z Kierownictwa Operacji Specjalnych (SOE), która szkoliła agentki do zadań specjalnych. Oczywiście, wiele zdarzeń i postaci jest fikcją literacką, natomiast sam fakt, że istniała taka jednostka i takie kobiety daje świetny scenariusz na książkę. Losy tych kobiet i ich dokonania są zdumiewające. Ich poświęcenie, walka, cierpienie i heroizm są godne podziwu. Cieszę się, że Pam Jenoff uwieczniła ich obraz w “Łączniczkach z Paryża”.

Powieść pokazuje przede wszystkim siłę i odwagę kobiet, które szkolone były na tajna agentki pod czujnym okiem Eleanor Tigg. Najpierw mordercze szkolenia, izolacja od rodziny i najbliższych, nowa tożsamość, zesłanie w odległe zakątki kraju i Europy, praca w trudnych warunkach w stałym skupieniu i zagrożeniu życia. Choć kobiety odegrały ogromną rolę w wywiadzie, wykonywały zadania, których nie mogli wykonać mężczyźni, to i tak były niedoceniane i w każdej chwili musiały walczyć o swoją pozycję. Na każdym kroku i przy każdym zadaniu pokazywały, że są równe bądź lepsze od mężczyzn. Momentami pokazane są ich słabe strony i gorsze cechy, które mogły utrudnić pracę w wywiadzie, jednak myślę, że chodziło głownie o to by pokazać ich prawdziwą twarz i kobiecą naturę. Nawet agentki mają słabsze dni, co nie oznacza, że nie są w stanie wykonywać swoich zadań w stu procentach. Smutne jest dla mnie to jak skończyła się cała historia, jakie były losy agentek, które poświęciły wszystko i jak ciężko jest dotrzeć do prawdy. Jak władza manipuluje informacjami, jak jednostki poświęcane są dla dobra sprawy...

“Łączniczki z Paryża” to opowieść okrutnych czasach wojny i kobietach, które musiały stawić czoła rzeczywistości. Historia o tym jak jedna decyzja może odmienić całe życie, o poświęceniu dla dobra ojczyzny, o przyjaźni i walce ramię w ramię mimo beznadziejności sytuacji, o odpowiedzialności za powierzone zadania, o odwadze i honorze. O śmierci i życiu.

Nie potrafiłam odłożyć tej książki i zająć się codziennymi sprawami, ciągle myślałam o Eleanor, Marie i Grace. Ta historia jest niesamowita, na pewno jeszcze długo będę o niej myśleć...

“Marie uświadomiła sobie, że Josie ma rację. Przez całe życie najpierw jej ojciec, potem Richard wmawiali jej, że się nie liczy, ponieważ jest dziewczyną. Matka ją kochała, jednak w swojej bezsilności mało zrobiła, żeby córka nabrała pewności siebie. Teraz Marie miała okazję stworzyć nową historię dla swojej córki. Jeśli jej się uda. Nagle Tess, która do tej pory ją...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Inspiracją do tej książki były prawdziwe zdarzenia, które miały miejsce w czasach II wojny światowej. Pierwszą bohaterką, którą poznajemy jest młoda dziewczyna Grace, mieszkanka Manhattanu. Jest rok 1946 i Grace na dworcu znajduje walizkę, a w niej fotografie dziewcząt, które mimo wyrzutów sumienia zabiera ze sobą. Po czasie dowiaduje się, że walizka należała do Eleanor Trigg, kobiety która kierowała siatką tajnych agentek podczas II wojny światowej. Okazuje się, że kobiety ze zdjęć zaginęły podczas wojny, prawdopodobnie nie żyją. Grace postanawia odkryć prawdę i dowiedzieć się co tak naprawdę stało się z dziewczętami ze zdjęć. Trzecią bohaterką książki jest Marie, tajna agenta, zwerbowana przez wywiad kierowany właśnie przez Eleanor. Trzy losy kobiet, które się ze sobą splatają, trzy niesamowite historie. Ta książka to opowieść o bohaterstwie, ogromnej odwadze, przyjaźni i miłości mocniejszej niż śmierć.
Autorka świetnie poprowadziła wszystkie trzy historie. Stworzyła niezapomniane bohaterki. Dzięki temu książkę czyta się bardzo dobrze, wciąga od pierwszych stron. Z coraz to nowym śladem, nowo odkrytą tajemnicą chce się wiedzieć co będzie dalej, co przydarzy się bohaterkom. Są one tak dobrze wykreowane, że ciężko było mi stwierdzić, którą lubię najbardziej. U każdej wyraźnie widać co nimi kierowało, że postępowały tak a nie inaczej.
Czytając książkę ma się wrażenie, że odkrywa się niesamowite tajemnice, jest się w środku niezwykłych wydarzeń. Książka ma dobre tempo, dużo się w niej dzieje co jest dodatkowo na plus.
Czy są jakieś minusy? Jak dla mnie nie.
Książka wywołuje wiele emocji. Kończąc ją można mieć wrażenie, że obejrzało się doskonały film. Aż chciałoby się powiedzieć, że to za mało, że chętnie przeczytałoby się więcej. Moim zdaniem jest to jedna z lepszych książek z tego gatunku jakie miałam okazje czytać. Czy polecam tą książkę? Tak, zdecydowanie. Jest bardzo dobra. Czas spędzony z nią to świetna rozrywka. Mogę śmiało stwierdzić, że ją powinno się przeczytać.

Inspiracją do tej książki były prawdziwe zdarzenia, które miały miejsce w czasach II wojny światowej. Pierwszą bohaterką, którą poznajemy jest młoda dziewczyna Grace, mieszkanka Manhattanu. Jest rok 1946 i Grace na dworcu znajduje walizkę, a w niej fotografie dziewcząt, które mimo wyrzutów sumienia zabiera ze sobą. Po czasie dowiaduje się, że walizka należała do Eleanor...

więcej

mniej

Pokaż mimo to