Łączniczki z Paryża

Dobra beletrystyka, jedyne co mnie raziło, to że zakonspirowane osoby kłapały do nowo poznanych osób o tym że są z ruchu oporu i wbrew zasadzie, że jedna osoba zna tylko jedną-dwie inne z siatki, to tworzyli duże towarzystwo wzajemnej adoracji, co nie było zbyt wiarygodne.

Dobra beletrystyka, jedyne co mnie raziło, to że zakonspirowane osoby kłapały do nowo poznanych osób o tym że są z ruchu oporu i wbrew zasadzie, że jedna osoba zna tylko jedną-dwie inne z siatki, to tworzyli duże towarzystwo wzajemnej adoracji, co nie było zbyt wiarygodne.

Autorka przedstawia swoją nową powieść jako historyczną, jednak trzeba na wstępie zaznaczyć, że więcej tu fikcji i swobodnego prowadzenia wątków niż historii, raczej tło. Nie jest to jednak w żadnym przypadku przytyk, a jedynie zaznaczenie, co by się czytelnik nie zraził.

"Łączniczki z Paryża" to historia dziewcząt werbowanych do SOE (Special Operations Executive, tj. Kierownictwo Operacji Specjalnych), które bez długiego wojskowego przygotowania podejmowały się wyzwań często przypłaconych śmiercią. W teorii miały być radiooperatorkami, w książce wykonują akcje sabotażowe i wywiadowcze, to co jest potrzebne. To pochwała bohaterstwa, zaangażowania, poświęcenia, ale i kobiecej wrażliwości, przyjaźni i miłości. Zdolność do tworzenia relacji pomimo trudnych warunków to wyznacznik człowieczeństwa. Większość z nich czeka smutny los, który próbowano zatuszować, a kilka losów dziewcząt poznamy w trakcie lektury. Wisienką na torcie jest postać Eleanor - odpowiedzialnej za kierowanie sekcją kobiecą, która będzie chciała dojść do prawdy.

Równolegle Autorka prowadzi wątek Grace - młodej Amerykanki, która wbrew obyczajom postanawia podjąć prację, rezygnując z utartej ścieżki, jaką podążał większy odsetek panien z dobrych domów po wyjściu za mąż. Być może decyzja ta była podjęta pod wpływem wydarzeń (doczytajcie by poznać szczegóły), a być główną bohaterkę pcha wewnętrzna potrzeba niezależności i decydowania o własnym losie, bo chociaż jest życie zaczyna się układać, a na horyzoncie widać happy end, ona postanawia przejąć ster i pójść własną drogą.

Ciekawa lektura. Polecam.

Autorka przedstawia swoją nową powieść jako historyczną, jednak trzeba na wstępie zaznaczyć, że więcej tu fikcji i swobodnego prowadzenia wątków niż historii, raczej tło. Nie jest to jednak w żadnym przypadku przytyk, a jedynie zaznaczenie, co by się czytelnik nie zraził.

"Łączniczki z Paryża" to historia dziewcząt werbowanych do SOE (Special Operations Executive, tj....

Wielka szkoda. Temat książki bardzo ważny do tego oparcie na faktach powinno dac sukces . A to wszystko jakby zmarnowane. Książka bardzo nie spójna, pełna sprzeczności, Raz autorka pisze że łącznicy nie mogą o sobie nic wiedzieć nawet prawdziwych imion by po chwili Will opowiedział Marii historię życia głównego szefa łączników. Dalej główny a więc i najbardziej poszukiwany szef siatki, przebywa we Francji i nie zna języka? Odprowadza do miasta do mieszkania kryjówki Marię a tam przecież roi się od Niemców. A za chwilę czytam że nie może on przyjść po Marię bo to zbyt niebezpieczne itp. I długo by jeszcze wymieniać takie dziwne historie i sprzeczności . Szkoda bo tak jak napisałam temat bardzo ważny i ciekawy a przez te sprzeczności traci na wiarygodności i odechciewa się czytać

Wielka szkoda. Temat książki bardzo ważny do tego oparcie na faktach powinno dac sukces . A to wszystko jakby zmarnowane. Książka bardzo nie spójna, pełna sprzeczności, Raz autorka pisze że łącznicy nie mogą o sobie nic wiedzieć nawet prawdziwych imion by po chwili Will opowiedział Marii historię życia głównego szefa łączników. Dalej główny a więc i najbardziej...

Czasami przypadek decyduje o tym, że w naszym życiu wydarza się coś ważnego, co wyrywa nas z marazmu codzienności i własnych bolesnych doświadczeń. Grace Healey jedna z głównych bohaterek „Łączniczek z Paryża”, w drodze do pracy, odruchowo zajrzała do porzuconej na stacji kolejowej walizki. Znalezione w niej fotografie młodych kobiet rozbudziły jej ciekawość i potrzebę odkrycia kim są młode dziewczęta i jaką mają przeszłość, wreszcie: gdzie są teraz?

Fabuła rozgrywa się w dwóch, dość bliskich sobie przestrzeniach czasowych: w roku 1946 oraz 1944. Odwołuje się do historii rządowej tajnej jednostki szpiegowskiej, działającej w Wielkiej Brytanii pod nazwą Special Operations Executive (SOE). Druga bohaterka, powieściowa Eleanor Trigg, luźno inspirowana jest postacią brytyjskiej agentki Very Atkins, która podczas II wojny światowej znajdowała się w ścisłym kierownictwie Zarządu Operacji Specjalnych (SOE). Rekrutowała i szkoliła agentów, w tym dziesiątki kobiet realizujących tajne zadania na okupowanych przez Niemców ziemiach, między innymi we Francji.

W książce śledzimy proces szkolenia kobiet zwerbowanych do szpiegowskich działań, a następnie ich wojenne losy. Zwykłych kobiet o niezwykłej sile i odwadze. Były inteligentne, bystre, potrafiły na wrogim terenie pozyskiwać informacje i nadawać szyfrowane komunikaty. Pomagały lokalnym grupom oporu i monitorowały akcje wroga. Historia agentek to opowieść o odwadze i brawurowych działaniach kobiet, które poświęcały swoje życie osobiste dla najwyższego w czasie II wojny światowej celu – położenia jej kresu! Niestety autorce nie do końca udało się oddać siłę, jaka musiała w nich tkwić.

Nie jest to może wybitna powieść. Podczas lektury nie zawsze mogłam zaangażować się emocjonalnie, być „blisko” postaci, kibicować im bezgranicznie. Miejscami motywy ich postępowania wydawały się mi nie do końca zrozumiałe, jakby uproszczone... Niemniej doceniam inspirację autentycznymi losami kobiet zaangażowanych w czasie wojny w pracę wywiadowczą, których dokonania tak naprawdę nie są powszechnie znane.

„Często znajdujemy cel tam, gdzie się go najmniej spodziewamy.”

Czasami przypadek decyduje o tym, że w naszym życiu wydarza się coś ważnego, co wyrywa nas z marazmu codzienności i własnych bolesnych doświadczeń. Grace Healey jedna z głównych bohaterek „Łączniczek z Paryża”, w drodze do pracy, odruchowo zajrzała do porzuconej na stacji kolejowej walizki. Znalezione w niej fotografie młodych kobiet rozbudziły jej ciekawość i potrzebę...

Ciekawa, chociaż zbrakło mi intryg i akcji.

Ciekawa, chociaż zbrakło mi intryg i akcji.

Książka „Łączniczki z Paryża” Pam Jenoff to wielowątkowa powieść historyczna zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami, gdzie narracja toczy się naprzemiennie z perspektywy trzech kobiet.
Rok 1946, Manhattan, Grace Healey na dworcu znajduje wciśniętą walizkę pod ławką. Ciekawa zawartości zagląda do środka i znajduje zdjęcia różnych kobiet. Podąża tropem właścicielki walizki. Informacje jakich się dowie, wywróci świat do góry nogami. Zdrada, jaka zostanie odkryta ujawni wiele poświęconych istnień.
Rok 1943, Londyn, Eleonora Trigg, polka żydowskiego pochodzenia z fenomenalną pamięcią kieruje siatką tajnych agentek, które były wysyłane podczas II wojny światowej do Europy. Werbuje odpowiednie dziewczyny, które przechodzą odpowiednie szkolenie w Szkocji, a następnie są przerzucane do Francji i Holandii. Kobiety to łączniczki, radiotelegrafistki działające w ruchu oporu.
Rok 1944, Marie Roux, samotna matka Tess, jedna ze zwerbowanych kobiet, która przetrwała wiele. Poznaje prawdziwych przyjaciół, docenia miłość, odwagę, jest pełna determinacji.
Książka przedstawia jedną z wielu historii jakie mogłyby wydarzyć się podczas wojny. Siła kobiet, zdrada i zaangażowanie w dowiedzeniu się o prawdzie sprawia, że książka staje się bliska czytelnikowi, z którą można się utożsamiać.

Książka „Łączniczki z Paryża” Pam Jenoff to wielowątkowa powieść historyczna zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami, gdzie narracja toczy się naprzemiennie z perspektywy trzech kobiet.
Rok 1946, Manhattan, Grace Healey na dworcu znajduje wciśniętą walizkę pod ławką. Ciekawa zawartości zagląda do środka i znajduje zdjęcia różnych kobiet. Podąża tropem właścicielki walizki....

Odwaga, walka, miłość, śmierć i zdrada to główne wątki tej historii o dzielnych młodych kobietach, które poświęciły się ważnej sprawie. Podejrzenia jakie padły nie bardzo wpisywały mi się w to co zrobiła dla dziewcząt założycielka SOE. Historia warta poznania.

Odwaga, walka, miłość, śmierć i zdrada to główne wątki tej historii o dzielnych młodych kobietach, które poświęciły się ważnej sprawie. Podejrzenia jakie padły nie bardzo wpisywały mi się w to co zrobiła dla dziewcząt założycielka SOE. Historia warta poznania.

Jeśli warto polecić tę powieść - to głównie w hołdzie młodym dziewczynom z brytyjskiego SOE (Kierownictwo Operacji Specjalnych) działającym jako agentki wywiadu i radiotelegrafistki w czasie drugiej wojny światowej na rzecz ruchu oporu w okupowanej Europie. Temat jest interesujący, zwłaszcza, że kobiety te, czynnie walczące, ryzykowały więcej niż regularni żołnierze, gdyż konwencja Genewska z 1929 roku nie zapewniała kobietom walczącym z bronią w ręku ochrony ani statusu jeńca wojennego.

Sama fabuła natomiast jest mocno uproszczona, wręcz naciągana, że przytoczę tylko jedno z wielu nieprawdopodobnych i bzdurnych wydarzeń: jest rok 1946. Eleanor, niegdyś odpowiedzialna za rekrutację i szkolenie agentek ale obecnie osoba prywatna, przyjeżdża do Dachau, gdzie przetrzymywany jest Hans Kriegler, szef nazistowskiej służby bezpieczeństwa, oskarżony o zbrodnie na ludności cywilnej. Eleanor nie tylko udaje się wejść do strzeżonych budynków, uzyskać widzenie z Kieglerem ale dostaje od niego i zabiera sobie kluczyk do jego skrytki bankowej w Zurychu.

Ale, jak wspomniałam, można przeczytać w hołdzie dla bohaterskich dokonań dzielnych kobiet, o których przez wiele lat nic się nie mówiło.

Jeśli warto polecić tę powieść - to głównie w hołdzie młodym dziewczynom z brytyjskiego SOE (Kierownictwo Operacji Specjalnych) działającym jako agentki wywiadu i radiotelegrafistki w czasie drugiej wojny światowej na rzecz ruchu oporu w okupowanej Europie. Temat jest interesujący, zwłaszcza, że kobiety te, czynnie walczące, ryzykowały więcej niż regularni żołnierze, gdyż...

Pam Jenoff po prostu potrafi rekonstruować II wojnę światową, wymyślić na tyle interesującą fabułę, że kupuję jej opowieści w ciemno. Tym razem bohaterkami uczyniła trzy kobiety: Marie, zwerbowaną przez dowódczynię SOE, czyli Eleanor, oraz Grace, która odnalazłą na dworcu tajemniczą walizkę. Polifoniczna narracja pozwala czytelnikowi spojrzeć na wydarzenia z różnych perspektyw.
Marie z racji doskonałęj znajomości języka zostałą przerzucona do okupowanej Francji, i ten wątek śledziłam z zapartym tchem.
Losy Grace tak naprawdę zostały przedstawione juz po wojnie, w roku 1946, kiedy to bohaterka pragnie wyjaśnić białę plamy w historii Marie.
Pisarka z wyczuciem i kunsztem odtworzyłą realia francuskiej prowincji, Paryża podczas okupacji. Sporo uwagi poświęciła konspiracji i francuskiemu ruchowi oporu.

Pam Jenoff po prostu potrafi rekonstruować II wojnę światową, wymyślić na tyle interesującą fabułę, że kupuję jej opowieści w ciemno. Tym razem bohaterkami uczyniła trzy kobiety: Marie, zwerbowaną przez dowódczynię SOE, czyli Eleanor, oraz Grace, która odnalazłą na dworcu tajemniczą walizkę. Polifoniczna narracja pozwala czytelnikowi spojrzeć na wydarzenia z różnych...

Bardzo wciagajaca historia wojenna.

Bardzo wciagajaca historia wojenna.