-
ArtykułyPan Tu Nie Stał i książkowa kolekcja dla czytelników i czytelniczek [KONKURS]LubimyCzytać14
-
ArtykułyWojciech Chmielarz, Marta Kisiel, Sylvia Plath i Paulo Coelho, czyli nowości tego tygodniaLubimyCzytać3
-
ArtykułyMama poleca: najlepsze książki dla najmłodszych czytelnikówEwa Cieślik20
-
ArtykułyKalendarz wydarzeń literackich: czerwiec 2024Konrad Wrzesiński6
Biblioteczka
Kolejna świetna książka od Marii Duenas. Hiszpania czasów generała Franco i II wojny światowej. Krawcowa, która staje się .... - tego dowiecie się z książki. Gorąco polecam :-)
Kolejna świetna książka od Marii Duenas. Hiszpania czasów generała Franco i II wojny światowej. Krawcowa, która staje się .... - tego dowiecie się z książki. Gorąco polecam :-)
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toŚwietnie napisane wspomnienia jednej z najlepszych dokumentalistek świata. Ewa Ewart pokazuje, że nie trzeba w życiu walczyć o coś na siłę, bo uważam, że mi się coś należy. Po prostu trzeba brać to co życie nam daje i wykorzystywać szanse, które od niego dostajemy a wszystko ułoży się tak jak powinno. To co mi się najbardziej w książce podobało to stwierdzenie Pani Ewy, że jest szczęściarą, ponieważ jej praca jest jej pasją, poznała w swoim życiu wielu wspaniałych ludzi (niektórzy z nich są jej bardzo dobrymi przyjaciółmi, chociaż mieszkają na drugim końcu świata). W jej życiu zawodowym i prywatnym zawsze najważniejsi byli ludzie a nie osiągnięcie założonego celu, wiele razy zmieniała scenariusz filmu po to aby pokazać we właściwym świetle swoich bohaterów albo nie spowodować tego, że ich życie będzie w niebezpieczeństwie. Gorąco polecam :-)
Świetnie napisane wspomnienia jednej z najlepszych dokumentalistek świata. Ewa Ewart pokazuje, że nie trzeba w życiu walczyć o coś na siłę, bo uważam, że mi się coś należy. Po prostu trzeba brać to co życie nam daje i wykorzystywać szanse, które od niego dostajemy a wszystko ułoży się tak jak powinno. To co mi się najbardziej w książce podobało to stwierdzenie Pani Ewy, że...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toWojna przedstawiona oczami zwykłych ludzi, którzy wcale nie chcieli walczyć ale często nie mieli innego wyboru. Bardzo dobrze się ją czyta. Gorąco polecam :-)
Wojna przedstawiona oczami zwykłych ludzi, którzy wcale nie chcieli walczyć ale często nie mieli innego wyboru. Bardzo dobrze się ją czyta. Gorąco polecam :-)
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toNiestety tydzień temu Pani Monika zmarła po ciężkiej chorobie - bardzo zasmuciła mnie ta wiadomość, ponieważ nie dostaniemy już nowych historii od Pani Moniki. Jednakże postanowiłam przypomnieć sobie jej książki - zaczęłam od "Jestem nudziarą" czyli pierwszej książki, którą przeczytałam tej autorki. Znowu się świetnie przy niej bawiłam. Myślę, że wieczory tej jesieni i zimy spędzę w doborowym towarzystwie :-) Gorąco polecam :-)
Niestety tydzień temu Pani Monika zmarła po ciężkiej chorobie - bardzo zasmuciła mnie ta wiadomość, ponieważ nie dostaniemy już nowych historii od Pani Moniki. Jednakże postanowiłam przypomnieć sobie jej książki - zaczęłam od "Jestem nudziarą" czyli pierwszej książki, którą przeczytałam tej autorki. Znowu się świetnie przy niej bawiłam. Myślę, że wieczory tej jesieni i zimy...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toDobrze napisany lekki romans z dużą dawką humoru. Idealny na zimne jesienne wieczory, żeby się zrelaksować i zapomnieć o problemach dnia codziennego. Polecam
Dobrze napisany lekki romans z dużą dawką humoru. Idealny na zimne jesienne wieczory, żeby się zrelaksować i zapomnieć o problemach dnia codziennego. Polecam
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toBardzo dobrze napisana książka o naprawdę trudnych sprawach. Wcześniejsi recenzenci zarzucali, że brakowało im w tej książce tego, że główny bohater nie zaznał ostracyzmu ze strony społeczeństwa ze względu na swoją odmienność, że wszystko poszło łatwo. Według mnie w tej książce nie chodziło o opisywanie ostracyzmu, ponieważ wszyscy wiemy jak on wygląda, tu chodziło o to żeby pokazać uczucia, które targały nie tylko Einarem ale także innymi bohaterami tej książki. Oni równie mocno jak Einar przeżywali jego przemianę - pierwszą oficjalną przemianę mężczyzny w kobietę. Gorąco polecam nie tylko na długie jesienne wieczory.
Bardzo dobrze napisana książka o naprawdę trudnych sprawach. Wcześniejsi recenzenci zarzucali, że brakowało im w tej książce tego, że główny bohater nie zaznał ostracyzmu ze strony społeczeństwa ze względu na swoją odmienność, że wszystko poszło łatwo. Według mnie w tej książce nie chodziło o opisywanie ostracyzmu, ponieważ wszyscy wiemy jak on wygląda, tu chodziło o to...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toJedna z gorszych i nudniejszych książek o przygodach Pana Samochodzika - a tytuł dawał wielkie nadzieje.
Jedna z gorszych i nudniejszych książek o przygodach Pana Samochodzika - a tytuł dawał wielkie nadzieje.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toBardzo dobry pierwszy tom cyklu o Marii Antoninie - owianej złą sławą królowej Francji, żonie Ludwika XVI. Dużo ciekawych faktów historycznych, dobry język i nie dająca się nudzić fabuła. Za chwilę zabieram się za drugi tom. Na chłodne jesienne wieczory dobra lektura :D
Bardzo dobry pierwszy tom cyklu o Marii Antoninie - owianej złą sławą królowej Francji, żonie Ludwika XVI. Dużo ciekawych faktów historycznych, dobry język i nie dająca się nudzić fabuła. Za chwilę zabieram się za drugi tom. Na chłodne jesienne wieczory dobra lektura :D
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toDoskonała na relaks w jesienny wieczór :-)
Doskonała na relaks w jesienny wieczór :-)
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toPierwszą połowę książki przeczytałam błyskawicznie, natomiast drugą - bardzo męczyłam. Moim zdaniem było w niej za dużo szczegółów (kilka razy powtarzających się w książce), które do historii Billego Milligana nic nie wnosiły. Może jako studium przypadku dla psychiatrów czy psychologów jest to cenna pozycja, natomiast dla normalnego czytelnika trochę męcząca.
Pierwszą połowę książki przeczytałam błyskawicznie, natomiast drugą - bardzo męczyłam. Moim zdaniem było w niej za dużo szczegółów (kilka razy powtarzających się w książce), które do historii Billego Milligana nic nie wnosiły. Może jako studium przypadku dla psychiatrów czy psychologów jest to cenna pozycja, natomiast dla normalnego czytelnika trochę męcząca.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toMiło przypomnieć sobie lata dzieciństwa i młodości. Mimo upływu lat nadal się ją świetnie czyta :-)
Miło przypomnieć sobie lata dzieciństwa i młodości. Mimo upływu lat nadal się ją świetnie czyta :-)
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Jak zwykle Pan Schmidt mnie nie zawiódł. Niewielka książeczka a tyle w niej mądrości życiowej. Kilka perełek np. "Zazdrość nie jest wyrazem miłości, ale wzmożoną manifestacją instynktu posiadania" pozostanie w mojej pamięci. Gorąco polecam.
Jak zwykle Pan Schmidt mnie nie zawiódł. Niewielka książeczka a tyle w niej mądrości życiowej. Kilka perełek np. "Zazdrość nie jest wyrazem miłości, ale wzmożoną manifestacją instynktu posiadania" pozostanie w mojej pamięci. Gorąco polecam.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to