Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lubię powieści grozy, muszę jednak przyznać, że czuję duży niedosyt.
Akcja dość ciekawa, momentami naprawdę czuło się grozę i niepokój, zwłaszcza podczas mgły nad przepaścią. Jednak całkowicie nie rozumiem szaleństwa " człowieka rudego", nie wiem o co mu konkretnie chodziło, jakkolwiek nigdy nie wiadomo o co chodzi szaleńcom.
Domyślamy się, że bohater odgrywa się za upokarzania, brzydotę i karykaturalność swojej osoby, jednak to zbyt mało do oceny psychologicznej i całości fabuły, która oględnie mówiąc jest bardzo mglista i nieczytelna.
W powieści ukazane są delikatne akcenty gejowskie. Z wikipedii dowiadujemy się, że autor należał do society gejowskiej.

Lubię powieści grozy, muszę jednak przyznać, że czuję duży niedosyt.
Akcja dość ciekawa, momentami naprawdę czuło się grozę i niepokój, zwłaszcza podczas mgły nad przepaścią. Jednak całkowicie nie rozumiem szaleństwa " człowieka rudego", nie wiem o co mu konkretnie chodziło, jakkolwiek nigdy nie wiadomo o co chodzi szaleńcom.
Domyślamy się, że bohater odgrywa się za...

Po przeczytaniu pierwszych osiemdziesięciu stron, pomyślałam sobie, że natrafiłam na zwykłe romansidło. Ale zagłębiając się dalej w temat, historia staje się coraz bardziej ciekawa a akcja dzieje się na klifach angielskiego Devonu, co mnie przekonało o dalszym czytaniu.
Uczucie pomiędzy dwojgiem bohaterów, pozwoliło im przetrwać rozłąkę wojenną a George`owi dodatkowo najstraszniejsze chwile podczas powietrznej bitwy o Anglię.
Wróciwszy żywy do rodzinnych stron ale psychicznie złamany, igra uczuciem swojej ukochanej, postanawia wyjechać do Argentyny. Czy jest to chęć zmienienia swego życia pod wpływem przeżyć czy zwykły egoizm? I jak to bywa w życiu na drodze pojawia się inna kobieta. Czy miłość przetrwa próbę czasu i czy odnajdą się w nowej rzeczywistości ? Aby odpowiedzieć na te pytania, warto sięgnąć po tę książkę. A historia nie jest banalna, ma w sobie jakiś tajemniczy i smutny rys. Dużą rolę odgrywa angielski klimat , który podkreśla nostalgię a także inni bohaterowie, z krwi i kości, czasami nawet śmieszni i dziwaczni. Nie można też zapomnieć o ptakach, które zamieszkują domostwa małej nadmorskiej wioski Frognal Point, zwłaszcza jaskółki. Mają one znaczenie symboliczne,w starożytnym Egipcie między innymi wierność i lojalność a w Japoni zdradę.
W Argentynie pięknym ptakiem jest koliber, symbolizujący niekończącą się radość, przynoszący światło i osiągnięcie tego, co wydaje się nieosiągalne.
Kto jest jaskółką a kto kolibrem ? To już sami musicie odgadnąć. Polecam.

Po przeczytaniu pierwszych osiemdziesięciu stron, pomyślałam sobie, że natrafiłam na zwykłe romansidło. Ale zagłębiając się dalej w temat, historia staje się coraz bardziej ciekawa a akcja dzieje się na klifach angielskiego Devonu, co mnie przekonało o dalszym czytaniu.
Uczucie pomiędzy dwojgiem bohaterów, pozwoliło im przetrwać rozłąkę wojenną a George`owi dodatkowo...

Powieść rozliczeniowa Autora wobec okresu stalinizmu, kiedy był jego żarliwym wyznawcą, pochwalał socrealizm i zaangażowanie ludzi kultury w popieraniu władzy, będąc jednocześnie jej pupilkiem.
Kiedy zorientował sie czym jest władza stalinowska, jakie stosuje metody w celu zniewolenia umysłów ludzkich, jej stosunek do Żydów,zrezygnował z legitymacji partyjnej, w latach 60-tych stał się opozycjonistą, współzałożycielem KOR-u. Czy było to nawrócenie szczere czy tylko zmieniała się koniunktura?
Aby móc w owym czasie ukazać niszczycielską siłę totalitaryzmu , akcję powieści " Ciemności kryją ziemię" umieścił w Hiszpanii w 1485 roku, w samym środku działań Świętej Inkwizycji.
Dwie główne postaci są autentyczne, Wielki Inkwizytor Torquemada i dominikanin fray Diego.
Pełne emocji rozważania i nauki Wielkiego Inkwizytora o słabości natury ludzkiej, którą łatwo manipulować. Strach i niepewość , donosicielstwo i fałszowanie zeznań to najlepszy sposób na wykorzenienie zła, które jest w każdym człowieku. Należy go tylko ujawnić i zniszczyć od samych korzeni. Nie liczy się dobro, miłość i empatia przeszkadza w dążeniu do czystości wiary a zniewolenie ludzi to utrzymanie go w posłuszeństwie.
Wokół słychać jęki torturowanych i palonych na stosach ludzi. Jego nauki padają na podatny grunt,a kiedy orientuje się, że pożoga i "ciemności kryją ziemię", jest już za późno.
"Różnymi drogami zdążają ludzie do celu" - mówi padre Diego.
Słuchałam powieści w wykonaniu znakomitego Krzysztofa Gosztyły. Między odcinkami wpleciono muzykę, która świetnie pasowała do tematu. I choć akcja nie była dynamiczna, całość jest niezwykle interesująca.

Powieść rozliczeniowa Autora wobec okresu stalinizmu, kiedy był jego żarliwym wyznawcą, pochwalał socrealizm i zaangażowanie ludzi kultury w popieraniu władzy, będąc jednocześnie jej pupilkiem.
Kiedy zorientował sie czym jest władza stalinowska, jakie stosuje metody w celu zniewolenia umysłów ludzkich, jej stosunek do Żydów,zrezygnował z legitymacji partyjnej, w latach...

Ciekawe studium charakterów dwóch kobiet, pisarki i jej pomocy domowej.
W notce książki napisano "dwóch silnych kobiet". Nie zgadzam się jednak z tym stwierdzeniem. Wg mojej oceny, silną kobietą była tylko gospodyni Emerenc, zarówno psychicznie jak i fizycznie, niemal była tytanem pracy. Kobieta o silnej woli, uparta, niedostępna i zagadkowa. Na zewnątrz szorstka, apodyktyczna i nawet grubiańska. Kochając zwierzęta, potrafiła bez wahania uderzyć psa, łamiąc mu żebra, tylko dlatego że jej nie posłuchał. Obcesowa w obejściu, nie zasługiwała na sympatię. Jednak poznając jej trudną i dramatyczną przeszłość, czujemy życzliwość i współczucie,którego zresztą nie żądała, a także usprawiedliwienie dla jej zachowania, coraz bardziej dziwacznego na starość.
Druga bohaterka, pisarka, jest kobietą słabą psychicznie, całkowicie zależną od swojej gospodyni, niezaradna, wygodna i egoistyczna. Z pokorą wysłuchuje reprymend Emerenc , gdyż boi się utraty gosposi. Z biegiem lat, stara się zbliżyć do niej, zawiązuje się nić sympatii a także dziwnej miłości.
Zrozumieć dokładnie zależność między tymi dwiema kobietami, należy wczuć się w atmosferę nasiąkniętą dramatyzmem.
Obie wywołują różne reakcje, od irytacji po współczucie i żal.
"Zamknięte drzwi" to hołd złożony kobiecie, która ciężko pracowała dla innych i choć niewykształcona, miała poczucie godności i własnej wartości, wrażliwa pod fasadą oschłości.

Ciekawe studium charakterów dwóch kobiet, pisarki i jej pomocy domowej.
W notce książki napisano "dwóch silnych kobiet". Nie zgadzam się jednak z tym stwierdzeniem. Wg mojej oceny, silną kobietą była tylko gospodyni Emerenc, zarówno psychicznie jak i fizycznie, niemal była tytanem pracy. Kobieta o silnej woli, uparta, niedostępna i zagadkowa. Na zewnątrz szorstka,...

Tematyka ważna i bolesna , próba rozliczenia i zrozumienia Niemców za czyny jakie dopuścili się podczas wojny. Czy to się udało? Myślę, że jednak nie do końca.
Autor bardzo subiektywnie potraktował temat, przekazał obraz zakochanego młodego chłopca w dojrzałej kobiecie, która podczas wojny pracowała w obozie koncentracyjnym. Starał się przedstawić oskarżoną w lepszym świetle, jako człowieka z uczuciami i namiętnościami. Jej pracę w obozie poniekąd tłumaczy jej analfabetyzmem.
Między zdaniami przemyca przekaz, że oprawcy niemieccy wykonywali tylko rozkazy, że nie wiedzieli co będą robić , że byli sumienni w pracy. Wiemy jak bardzo sumienni, miliony ludzi przeszło przez kominy obozowe, zagłodzeni, bici i mordowani.
Znamienne zdanie oskarżonej do sędziego....Co by pan zrobił na moim miejscu... ?
Jednocześnie autor próbuje oskrżyć nas Polaków znieczulicą na krzywdę bliźnich. To jest rozmydlanie ogromu krzywd jakich dopuszczali się Niemcy podczas wojny, to świadome zrzucanie na ludność polską współwiny. I taki zabieg właśnie zrobił autor.
Książki tego rodzaju mnie nie przekonują. Przez takie utwory latami mówiło się o "polskich obozach koncentracyjnych" . Teraz w przestrzeni medialnej przemycane jest słowo - nazista, które próbuje się dokleić np. do uczestników Marszu Niepodległości 11 listopada.
Książka wykorzystana na scenariusz filmowy, który ujął widzów , jakby nie było, tematem miłości namiętnej, tragicznej i w doborowej obsadzie. Uroda Kate Winslet dodatkowo przyczynia się, że mimo wszystko czujemy sympatię do bohaterki.
Na szczęście zakończenie udźwignęło całość tematu.
Uważam jednak,że nic i nikt nie usprawiedliwi postawy narodu niemieckiego, jego fanatyzm i przekonanie o swojej wyższości.

Tematyka ważna i bolesna , próba rozliczenia i zrozumienia Niemców za czyny jakie dopuścili się podczas wojny. Czy to się udało? Myślę, że jednak nie do końca.
Autor bardzo subiektywnie potraktował temat, przekazał obraz zakochanego młodego chłopca w dojrzałej kobiecie, która podczas wojny pracowała w obozie koncentracyjnym. Starał się przedstawić oskarżoną w lepszym...