Cytat dnia
Póki drzewo jest młode, ogrodnik nagina je wedle swojego upodobania. Gdy wyrośnie, nie sposób już wyprostować jego skręconych konarów.
Najnowsze artykuły
ArtykułyTokarczuk obok Kafki, Bułhakowa i Orwella. Polska powieść wśród 100 najlepszych książek
26
ArtykułyNadchodzą święta, a z nimi czytelnicze promocje. Odwiedź te księgarnie online i znajdź swój prezent!
2
Artykuły„Akademia Pana Kleksa” nadchodzi. „Diuna 2” z oficjalnymi plakatami3
ArtykułyŚwiąteczny prezentownik, czyli pomysł na prezent. Reportaż, publicystyka, biografia15
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2013
2012
2010
2009Ludzie wiatru Viviane Moore
Nie ma sensu porównywać "Ludzi wiatru" z "Imieniem róży", ponieważ oprócz tego, że akcja obu powieści dzieje się w średniowieczu, książek niewiele łączy. Zresztą muszę przyznać, że klimatu średniowiecza w powieści Moore jakoś bardzo mocno nie poczułam. Owszem, akcja rozgrywa się w murach zimnego zamczyska, atmosfera całości jest dość ciężka i mroczna, a głównymi bohaterami jest dwóch mnichów, ale cóż z tego, skoro nawet oni wydają się jak na czasy, w których przyszło im żyć, dość nowocześni? Tak naprawdę akcja równie dobrze mogłaby rozgrywać się znacznie później, ponieważ oprócz tego, że autorka zadbała o średniowieczną "scenografię", treść nijak ma się do mistycyzmu i tajemniczości tych odległych wieków, rozbudowanej wiedzy na ich temat. I choć wydawać by się mogło, że rozpoczynając recenzję w ten sposób, nie mam dobrego zdania o "Ludziach wiatru", muszę przyznać, że książkę oceniam jako dobrą - czytało się ją przyjemnie i szybko, akcja mnie wciągnęła. Ot, lekka lektura z zagadką.Człowiek znikąd Viviane Moore
Ostatnia z części Sagi Rycerze Sycylii, niestety moim zdaniem najsłabsza. Tym razem przenosimy się na Sycylię, gdzie nasi bohaterowie będą musieli nie tylko rozszyfrować kto stoi za morderstwami w pałacu, ale także zmierzyć się z demonami przeszłości. Barwne opisy pozwalają na przeniesienie się do krainy pachnącej pomarańczami, gdzie przepych i piękno przeplatają się z biedą i okrucieństwem. Początkowo można się zgubić, przez pierwsze 40 stron nie pojawia się żaden ze znanych nam bohaterów i już myślałam, że się pomyliłam... Niestety intryga uknuta przez autorkę nie jest tak dobra jak w poprzednich książkach, gdzie człowiek czytał do nocy i był zaskoczony takim, a nie innym obrotem spraw. Z nowych postaci, żadna poza Chalilem nie wzbudza sympatii, wszędzie tylko wrogowie, intrygi, spiski i kłamstwa, a tu zabrakło chociażby kilku dobrych bohaterów, których można by było polubić, tak jak Bjorna, brata Dreu, Kowadełko czy Jarla. Za ciężki klimat, gdzieś zabrakło równowagi. To co mi się podobało, to to, że poznaje się historię Hugona z Tarsu oraz jego wroga Bartłomieja D'Avellino. Niestety to ostatnia część Sagi i smutno :(Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
