Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kobieta, która napisała "Małe życie", stworzyła tych bohaterów i wymyśliła tę historię wygląda jak Budda i pisze jak budda. Opowieść się rozgrywa niby w Nowym Jorku, ale da się tu wyczuć dalekowschodnią wrażliwość - jest to opowieść w duchu alegorii, którą czyta się jak w transie. Powtórzenia i nawroty to nie są żadne dłużyzny, tylko medytacyjny trans, żeby się zatopić, poczuć, dotknąś czegoś, czego w zwykłym życiu nie doświadczamy - bólu istnienia. I przez to możemy decenić wartość życia! Myślę, że w tym tkwi istota tej powieści, jej siła oddziaływania. Nie wiem czy to jest arcydzieło, ale na pewno jest to książka jedyna w swoim rodzaju. Chyba przekracza ramy literatury, tak jak o niej zwykle myślimy. I tak warto czytać tę powieść. Dla mnie absolutnie wyjątkowe doświadczenie.

Kobieta, która napisała "Małe życie", stworzyła tych bohaterów i wymyśliła tę historię wygląda jak Budda i pisze jak budda. Opowieść się rozgrywa niby w Nowym Jorku, ale da się tu wyczuć dalekowschodnią wrażliwość - jest to opowieść w duchu alegorii, którą czyta się jak w transie. Powtórzenia i nawroty to nie są żadne dłużyzny, tylko medytacyjny trans, żeby się zatopić,...