Heroina
- Kategoria:
- literatura piękna
- Wydawnictwo:
- W.A.B.
- Data wydania:
- 2009-02-18
- Data 1. wyd. pol.:
- 2002-01-01
- Liczba stron:
- 195
- Czas czytania
- 3 godz. 15 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788374146074
- Tagi:
- narkomania narkotyki heroina kokaina brown Tomasz Piątek
Warszawa, pierwsze lata XXI wieku. Piwnice, osiedlowe śmietniki, restauracyjne toalety. Tomasz odruchowo wypatruje kryjówek i miejsc, gdzie można zapalić brauna. Szuka znajomych z kasą i spławia tych, którzy kasy nie mają. Spotyka się z Gabrielem, młodym mężem i ojcem, Maćkiem, który zawsze wie, gdzie spotkać dilera, i pryszczatym blondynem spędzającym całe dnie w piwnicy z półkilogramowym zapasem heroiny. Co jakiś czas realny świat upomina się o Tomasza. Wtedy bohater Heroiny pędzi do telewizji. Tutaj jest popularnym i dobrze zarabiającym lingwistą, który diagnozuje osobowość znanych ludzi na podstawie ich mowy. Poza pracą i heroiną życie nie dostarcza Tomaszowi wielu wrażeń. Prawdziwa słodycz i miłość pojawiają się tylko po narkotyku. Heroina to błyskotliwa, transowa powieść o uzależnieniu. Nie ma w niej dydaktyzmu, choć klęski, które spadają na jej bohaterów, bywają przerażające. Jeszcze bardziej przerażają przemiany, jakie Tomasz i jego towarzysze przechodzą w pogoni za heroinowym szczęściem. W tym świecie nie ma nieprzekraczalnych granic. Heroina została opublikowana po raz pierwszy w roku 2002 i zdobyła ponad czterdzieści tysięcy czytelników w Polsce i na świecie. Teraz ukazuje się w nowym wydaniu z przedmową autora. Heroina jest książką, którą chciałem spalić. Myślałem, żeby wykupić wszystkie znajdujące się na rynku egzemplarze powieści, usypać z nich stos w warszawskim parku i urządzić happening pod tytułem: Tomasz Piątek pali Heroinę. Tomasz Piątek, fragment z przedmowy do trzeciego wydania Gdyby czytelnicza młodzież nie rzuciła się na tę książkę, znaczyłoby, że zatraciła resztki wrażliwości... Jacek Podsiadło, Rzeczpospolita Heroina napisana jest po mistrzowsku. Nad pierwszymi siedemnastoma stronami autor pracował dwa lata, co zaowocowało ogromnym wyczuciem słowa i wewnętrzną dyscypliną tekstu. Oryginalna pod względem literackim, precyzyjnie skonstruowana powieść. Beata Bojdecka, Polityka Heroina Tomasza Piątka to wciągający literacki thriller a może bez pełnej napięcia akcji, ale za to ze scenami pełnymi okropności, a przede wszystkim z wszechobecną grozą, wiszącą nad bohaterami, i nieuchronnością tragedii. Piotr Huniewicz
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oceny
Książka na półkach
- 2 092
- 787
- 317
- 45
- 15
- 13
- 13
- 10
- 9
- 8
OPINIE i DYSKUSJE
Czy muszę zajarać zeby zrozumieć te róż e historię i kto jest kim? Obrzydliwą jest ta książka, aż ręce mi się lepią od jej trzymania, fuj
Czy muszę zajarać zeby zrozumieć te róż e historię i kto jest kim? Obrzydliwą jest ta książka, aż ręce mi się lepią od jej trzymania, fuj
Pokaż mimo toAutor tej książeczki, Tomasz Piątek, aktualne jest bardziej kojarzony z tytułami atakującymi PiS, zaczynał jednak od prostych artykułów. Jego pierwszy wydrukowany materiał to właśnie tytułowa Heroina. Książka, która chyba miała być naszą rodzimą odpowiedzią na Ćpuna Burroughsa, jest jedynie próbą ukazania tematu w naszym świetle. Jest tak samo surowa, bezpośrednia, agresywna, ale jest jednak strasznie chaotyczna. Wyjaśnienie tego bałaganu nie zmienia faktu, że jest to, mimo wszystko, chaos, częściowo planowany, ale całkowicie nie wciągający.
Pisana w pierwszej osobie historia stara się szokować czytelnika surowymi wizjami narkomanii, bezczelnymi metodami, którymi sami nałogowcy oszukują wszystkich naokoło, a zwłaszcza samych siebie. Szczególnie irytujące jest nieustanne powtarzanie, że przecież nasz narrator radzi sobie z nałogiem doskonale i może go rzucić w każdej chwili. Nawet jeśli tak sobie wmawiają, jak wszyscy nałogowcy, powtarzanie tego co drugi akapit męczy. Według tej książki narkomani są wszędzie, na każdym poziomie społecznym, niekonicznie zażywają heroinę, ale jednak spotykamy ich na każdym kroku. Myślę jednak, że większym problemem dla naszego społeczeństwa jest alkoholizm, nie dość, że historycznie traktowany pobłażliwie, to jeszcze traktowany jako element narodowy. Narkomania jest problemem, jednak łatwiejszym do stygmatyzacji, bo przyszedł do nas z tego zepsutego Zachodu. Alkohol jest z nami od zawsze, i jest w sumie łączony z naszą nacją, niestety.
Autor we wstępie zwraca uwagę, że opisuje problemu jako tego zła, które towarzyszy życiu nałogowca. Faktycznie, za każdym razem narrator czuje się świetnie, świat jest wspaniały, nie ma żadnych problemów. Owszem, jest w tym coś nowego, jednak nie wiem jakby to miało odstraszyć potencjalnego młodego człowieka, które będzie wyznawcą tezy „wszystko jest dla ludzi”. Dlaczego miałby zrezygnować z czegoś, co mu polepszy odbiór świata, nawet kosztem uzależnienia? Całość wypada mało wiarygodnie, może i jest podparta osobistymi doświadczeniami, ale przez ten chaos wręcz odrzuca. Może to po prostu wina pierwszego dzieła, a może po prostu autor nie czuję się w tym temacie?
+ próba ukazania świata pełnego ćpunów
- chaos narracyjny, nijakość sytuacji, często umniejszana przez równie nijakich bohaterów
Autor tej książeczki, Tomasz Piątek, aktualne jest bardziej kojarzony z tytułami atakującymi PiS, zaczynał jednak od prostych artykułów. Jego pierwszy wydrukowany materiał to właśnie tytułowa Heroina. Książka, która chyba miała być naszą rodzimą odpowiedzią na Ćpuna Burroughsa, jest jedynie próbą ukazania tematu w naszym świetle. Jest tak samo surowa, bezpośrednia,...
więcej Pokaż mimo toNie zachwyciła mnie. Chaotyczna narracja, która nie w tym przypadku nie była zaletą. Cztery gwiazdki przyznaję za interesujące i przemawiające do wyobraźni opisy stanu po heroinie.
Nie zachwyciła mnie. Chaotyczna narracja, która nie w tym przypadku nie była zaletą. Cztery gwiazdki przyznaję za interesujące i przemawiające do wyobraźni opisy stanu po heroinie.
Pokaż mimo toPolska wersja Ćpuna, Pedała i Nagiego lunchu W. S. Burroughsa, niestety, dużo gorsza wersja.
Polska wersja Ćpuna, Pedała i Nagiego lunchu W. S. Burroughsa, niestety, dużo gorsza wersja.
Pokaż mimo toWyjątkowa. Świetny język, treść wykraczająca poza granicę wyobraźni. Gorąca podróż do odurzonej głowy głównego bohatera. Ulubiona.
Wyjątkowa. Świetny język, treść wykraczająca poza granicę wyobraźni. Gorąca podróż do odurzonej głowy głównego bohatera. Ulubiona.
Pokaż mimo toPrzeczytałem, że autor potrzebował dwóch lat, żeby napisać pierwsze siedemnaście stron. No, tak…
Nie takiej „Heroiny” oczekiwałem.
Przeczytałem, że autor potrzebował dwóch lat, żeby napisać pierwsze siedemnaście stron. No, tak…
Pokaż mimo toNie takiej „Heroiny” oczekiwałem.
Fenomenalny język, plastyczna i niebanalna fabuła, a za razem niesamowite poczucie autentyczności w lawinie surrealizmu; nie mogłam się od niej odkleić.
Fenomenalny język, plastyczna i niebanalna fabuła, a za razem niesamowite poczucie autentyczności w lawinie surrealizmu; nie mogłam się od niej odkleić.
Pokaż mimo toSpecyficzna i na pewno nie dla każdego. Trzeba się w nią wgryźć i poczuć. Trudna lektura poruszająca trudny temat. Czyta się szybko ale nie łatwo.
Specyficzna i na pewno nie dla każdego. Trzeba się w nią wgryźć i poczuć. Trudna lektura poruszająca trudny temat. Czyta się szybko ale nie łatwo.
Pokaż mimo toCzytałem dość dawno, ale wydawała mi się przekombinowana. A może było to kwestią przeniesienia na karty chaosu, w którym żył i zagubił się główny bohater. Mocna końcówka nieco to w moich oczach odratowała, ale gdybym miał oceniać jako całość, to obyło się bez zachwytów nad treścią.
Czytałem dość dawno, ale wydawała mi się przekombinowana. A może było to kwestią przeniesienia na karty chaosu, w którym żył i zagubił się główny bohater. Mocna końcówka nieco to w moich oczach odratowała, ale gdybym miał oceniać jako całość, to obyło się bez zachwytów nad treścią.
Pokaż mimo touff, czyta się szybko ale im głębiej w książkę tym bardziej zadziwia treść. W pewnym momencie tak się pogubiłem, że myślałem że z książki ktoś powyrywał kartki.
uff, czyta się szybko ale im głębiej w książkę tym bardziej zadziwia treść. W pewnym momencie tak się pogubiłem, że myślałem że z książki ktoś powyrywał kartki.
Pokaż mimo to