Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pokochałam tę książkę od pierwszego zdania. Uwielbiam Magnolię za klimat, uwielbiam panią Czesię za jej "teksty", uwielbiam Panią Jeromin-Gałuszkę. Moje drugie spotkanie z książką tej autorki i na pewno nie ostatnie.

Pokochałam tę książkę od pierwszego zdania. Uwielbiam Magnolię za klimat, uwielbiam panią Czesię za jej "teksty", uwielbiam Panią Jeromin-Gałuszkę. Moje drugie spotkanie z książką tej autorki i na pewno nie ostatnie.

Film wypada blado przy książce. "Wilk..." jest bezczelny w swoim geniuszu, bogaty, wielki. Można go nienawidzić, można go uwielbiać. Ja go uwielbiam. Czytając książkę od pierwszej strony można poczuć dar narracji Belforta. Wciąga i zachwyca. Niektórych może oburzać, mnie fascynuje. Pokazuje, że nie trzeba kochać pieniędzy, ale za to władzę jaką się dzięki nim osiąga już tak. Pieniądze uzależniają i to pokazuje autor idealnie.

Film wypada blado przy książce. "Wilk..." jest bezczelny w swoim geniuszu, bogaty, wielki. Można go nienawidzić, można go uwielbiać. Ja go uwielbiam. Czytając książkę od pierwszej strony można poczuć dar narracji Belforta. Wciąga i zachwyca. Niektórych może oburzać, mnie fascynuje. Pokazuje, że nie trzeba kochać pieniędzy, ale za to władzę jaką się dzięki nim osiąga już...

Niesamowita! Czyta się jednym tchem. Rewelacyjnie przedstawiona ciekawa historia. Już nie mogę doczekać się następnej części!

Niesamowita! Czyta się jednym tchem. Rewelacyjnie przedstawiona ciekawa historia. Już nie mogę doczekać się następnej części!

Bardzo dobra książka na leniwe popołudnia. Nie wymaga jakiegoś wielkiego skupienia, ale za to można ubawić się do łez. Miłe zaskoczenie

Bardzo dobra książka na leniwe popołudnia. Nie wymaga jakiegoś wielkiego skupienia, ale za to można ubawić się do łez. Miłe zaskoczenie

"Lecz zaklinam - niech żywi nie tracą nadziei
I przed narodem niosą oświaty kaganiec;
A kiedy trzeba - na śmierć idą po kolei,
Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec!..."

Niesamowite w tej książce jest to, że każdy z jej bohaterów wcielił słowa Juliusza Słowackiego w życie i chyba tylko one są w stanie w pełni oddać klimat utworu

"Lecz zaklinam - niech żywi nie tracą nadziei
I przed narodem niosą oświaty kaganiec;
A kiedy trzeba - na śmierć idą po kolei,
Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec!..."

Niesamowite w tej książce jest to, że każdy z jej bohaterów wcielił słowa Juliusza Słowackiego w życie i chyba tylko one są w stanie w pełni oddać klimat utworu

Kolejna niesamowita książka Schmitta. Niby banalna historia opisana (jak zwykle w jego utworach)prostym językiem, a jednak zostaje w pamięci. Generalnie uważam, że każdy utwór Schmitta jest conajmniej dobry, bo ten autor ma niezwykły dar obserwowania rzeczywistości i przedstawianie jej w książkach w taki sposób, że po skończonej lekturze pozostaje jakaś jej cząstka zmieniająca podejście do życia. Do mnie Schmitt trafia idalnie, chociaż zdaję sobie sprawę, że niektórych może denerwować jego specyficzna "prostota"

Kolejna niesamowita książka Schmitta. Niby banalna historia opisana (jak zwykle w jego utworach)prostym językiem, a jednak zostaje w pamięci. Generalnie uważam, że każdy utwór Schmitta jest conajmniej dobry, bo ten autor ma niezwykły dar obserwowania rzeczywistości i przedstawianie jej w książkach w taki sposób, że po skończonej lekturze pozostaje jakaś jej cząstka...