-
ArtykułyMamy dla was książki. Wygraj egzemplarz „Zaginionego sztetla” Maxa GrossaLubimyCzytać2
-
ArtykułyMoa Herngren, „Rozwód”: „Czy ten, który odchodzi i jest niewierny, zawsze jest tym złym?”BarbaraDorosz1
-
Artykuły„Dobry kryminał musi koncentrować się albo na przestępstwie, albo na ludziach”: mówi Anna SokalskaSonia Miniewicz1
-
ArtykułyDzień Dziecka już wkrótce – podaruj małemu czytelnikowi książkę! Przegląd promocjiLubimyCzytać2
Biblioteczka
2017-02-20
2017-08-21
Bardzo dobrze napisana biografia Steve Jobsa - współtwórcy firm Apple, Next, ojca sukcesu Pixara. Autorowi należą się gratulacje, że nie poddał się wszechogarniającej tendencji Jobsa do kontroli i napisał książkę bez jego nacisków. Nie wyszła z tego laurka. Otrzymaliśmy obraz człowieka inteligentnego i charyzmatycznego, wielkiego motywatora, technologicznego i marketingowego geniusza oraz estety. Ale również człowieka pełnego słabości, który poważne problemy wybierał ze swojej świadomości, a na niepowodzenia reagował płaczem. Jobs to człowiek z polem zniekształcania rzeczywistości, o zero jedynkowym sposobie widzenia świata: ludzie, ich praca byli albo genialni albo do niczego. Praca z nim nie była łatwa, ale jej efekty na zawsze zmieniły świat.
Bardzo dobrze napisana biografia Steve Jobsa - współtwórcy firm Apple, Next, ojca sukcesu Pixara. Autorowi należą się gratulacje, że nie poddał się wszechogarniającej tendencji Jobsa do kontroli i napisał książkę bez jego nacisków. Nie wyszła z tego laurka. Otrzymaliśmy obraz człowieka inteligentnego i charyzmatycznego, wielkiego motywatora, technologicznego i...
więcej mniej Pokaż mimo to2017-11-06
Fabularyzowana historia rywalizacji firm Nintendo i Sega, która zdefiniowała dzisiejsze, biznesowe postrzeganie gier i graczy. Znakomita książka nie tylko dla graczy, czy fanów retrogamingu ale przede wszystkim dla osób zajmujących się marketingiem.
Fabularyzowana historia rywalizacji firm Nintendo i Sega, która zdefiniowała dzisiejsze, biznesowe postrzeganie gier i graczy. Znakomita książka nie tylko dla graczy, czy fanów retrogamingu ale przede wszystkim dla osób zajmujących się marketingiem.
Pokaż mimo to2017-03-13
Wyjątkowa książka, a "w niej opisana dokładnie cała moja historia i wszystko, co mnie dotyczy". Książka "nie dla każdego". Książka "tylko dla obłąkanych".
Wyjątkowa książka, a "w niej opisana dokładnie cała moja historia i wszystko, co mnie dotyczy". Książka "nie dla każdego". Książka "tylko dla obłąkanych".
Pokaż mimo to2017-07-16
Stałem się ofiarą książkowego marketingu: opis książki sugeruje inną zawartość. “Kamerdyner” miał być pasjonującą historią Eugene’a Allena, który pracował u 8 prezydentów Stanów Zjednoczonych Ameryki. Tymczasem otrzymałem zapis historii spotkań autora z Kamerdynerem oraz opis powstawania filmu inspirowanego losami Allena. Ważną częścią książki jest również historia filmów z udziałem czarnoskórych aktorów. Podobno książkę tę trzeba traktować jako uzupełnienie filmu.
Stałem się ofiarą książkowego marketingu: opis książki sugeruje inną zawartość. “Kamerdyner” miał być pasjonującą historią Eugene’a Allena, który pracował u 8 prezydentów Stanów Zjednoczonych Ameryki. Tymczasem otrzymałem zapis historii spotkań autora z Kamerdynerem oraz opis powstawania filmu inspirowanego losami Allena. Ważną częścią książki jest również historia filmów...
więcej mniej Pokaż mimo to2017-06-06
Znakomicie opowiedziana, wartka akcja, klaustrofobiczny klimat i znakomicie zarysowane postacie. Idealny scenariusz na film: konflikt na odległej planecie, napięcie, tajemnica, poświęcenie i ofiary. Ale to nie wszystko. Książka ma drugie, refleksyjne oblicze, które podsumować można jednym stwierdzeniem: “nie wszystko i nie wszędzie jest dla nas”. Czy człowiek ma prawo ingerować w życie innego gatunku, odmiennego od niego, wykraczającego poza granice ludzkiego zrozumienia?
“Nie na tym polega, aby szukać tylko podobnych sobie i takich tylko rozumieć, ale na tym, żeby nie wtrącać się do nie swoich, nieludzkich spraw. Zagarnąć pustkę, owszem, dlaczegóż by nie, ale nie atakować tego, co istnieje, co w ciągu milionoleci wytworzyło własną, niepodległą nikomu, ani niczemu oprócz sił promienistych i sił materialnych, równowagę trwania, czynnego, aktywnego trwania, które nie jest ani lepsze, ani gorsze od trwania białkowych związków, zwanych zwierzętami czy ludźmi…".
Znakomicie opowiedziana, wartka akcja, klaustrofobiczny klimat i znakomicie zarysowane postacie. Idealny scenariusz na film: konflikt na odległej planecie, napięcie, tajemnica, poświęcenie i ofiary. Ale to nie wszystko. Książka ma drugie, refleksyjne oblicze, które podsumować można jednym stwierdzeniem: “nie wszystko i nie wszędzie jest dla nas”. Czy człowiek ma prawo...
więcej mniej Pokaż mimo to2017-06-26
Człowiek wyruszył na spotkanie innych światów, innych cywilizacji, nie poznawszy do końca własnych zakamarków, ślepych dróg, studni, zabarykadowanych, ciemnych drzwi.”
Kontakt z obcą cywilizacją jest tylko pretekstem. Książka porusza problematykę niemożności zrozumienia Wszechświata, bezsilności nauki wobec odmiennej formy istnienia oraz bezradności człowieka, który nie może uwolnić się w kosmosie od balastu ziemskich doświadczeń i wspomnień.
Człowiek wyruszył na spotkanie innych światów, innych cywilizacji, nie poznawszy do końca własnych zakamarków, ślepych dróg, studni, zabarykadowanych, ciemnych drzwi.”
Kontakt z obcą cywilizacją jest tylko pretekstem. Książka porusza problematykę niemożności zrozumienia Wszechświata, bezsilności nauki wobec odmiennej formy istnienia oraz bezradności człowieka, który nie...
2017-08-29
Rzetelnie napisana biografia Stanisława Lema, która utwierdziła mnie w przekonaniu, że był to pisarz genialny i wyprzedzający swoje czasy. Autor przybliża nam życie pisarza przez pryzmat problemów PRL-owskiej codzienności: remontu domu, psującego się samochodu, kulejącej dostępności prasy zagranicznej, zmagań z cenzurą. Wojenne przeżycia, frustracja, depresja i pogłębiające się problemy ze zdrowiem miały wielki wpływ na powstające książki, co autor skrupulatnie opisał. Orliński sięga do korespondencji z przyjaciółmi Lema: niepublikowanych listów m.in. do A. Ścibora-Rylskiego, J. Wróblewskiego, W. Kapuścińskiego, S. Mrożka. Po lekturze tej książki jestem przekonany, że trzeba sięgnąć po kolejne dzieła Lema.
Rzetelnie napisana biografia Stanisława Lema, która utwierdziła mnie w przekonaniu, że był to pisarz genialny i wyprzedzający swoje czasy. Autor przybliża nam życie pisarza przez pryzmat problemów PRL-owskiej codzienności: remontu domu, psującego się samochodu, kulejącej dostępności prasy zagranicznej, zmagań z cenzurą. Wojenne przeżycia, frustracja, depresja i pogłębiające...
więcej mniej Pokaż mimo to2017-10-20
Rzecz o cybernetyce, choć jak to Lem zaczepia o filozofię, biologię, religię, psychologię i socjologię. Ogromne wrażenie wywarły na mnie opisy mechanizmów władzy, zbyt podobne do tych, które można zaobserwować obecnie. To jedna z trudniejszych książek jakie czytałem, ale i jedna z bardziej fascynujących.
Rzecz o cybernetyce, choć jak to Lem zaczepia o filozofię, biologię, religię, psychologię i socjologię. Ogromne wrażenie wywarły na mnie opisy mechanizmów władzy, zbyt podobne do tych, które można zaobserwować obecnie. To jedna z trudniejszych książek jakie czytałem, ale i jedna z bardziej fascynujących.
Pokaż mimo to2017-12-22
Dmitry Glukhovsky stara się nie powielać schematów z pierwszej części. Rozwija swoją koncepcję ocalonych w moskiewskim metrze. Wychodząc naprzeciw czytelniczym oczekiwaniom tworzy kilka pierwszoplanowych postaci: powracającego z niebytu Huntera, kronikarza ludzkości Homera, poszukiwacza piękna Leonida. Do tego dodaje pierwiastek kobiecy: Saszę - u której granica między nadzieją, a naiwnością jest jeszcze bardziej cienka niż u bohatera pierwszej części Metra.
Nie wszystkim spodoba się druga część. Akcja, choć brutala ginie gdzieś pod warstwą pytań: aksjologicznych i egzystencjalnych, czasem prostych i naiwnych, częściej poważnych. Najważniejsze z nich to: co czyni człowieka człowiekiem, co różni nas od zwierząt? Czy wobec nuklearnej zagłady człowiek jest w stanie pozostać człowiekiem i co po nas zostanie?
Dmitry Glukhovsky stara się nie powielać schematów z pierwszej części. Rozwija swoją koncepcję ocalonych w moskiewskim metrze. Wychodząc naprzeciw czytelniczym oczekiwaniom tworzy kilka pierwszoplanowych postaci: powracającego z niebytu Huntera, kronikarza ludzkości Homera, poszukiwacza piękna Leonida. Do tego dodaje pierwiastek kobiecy: Saszę - u której granica między...
więcej mniej Pokaż mimo to2017-05-24
Przewrotna biografia Mieczysława Antoniego Halika. Wlekły podąża ścieżkami znanego podróżnika i operatora filmowego, w swojej opowieści nie ucieka od jego trudnej przeszłości czasów wojny, współpracy ze służbami bezpieczeństwa, rozprawia się z wieloma plotkami i legendami na jego temat. Stara się zrozumieć motywy postępowania oraz wybory w kontekście czasu i wydarzeń politycznych. Książka prezentuje obraz człowieka fascynującego, który od dziecka chciał żyć inaczej. Postać barwna, bajarz którego opowieści były zawsze na granicy rzeczywistości.
Przewrotna biografia Mieczysława Antoniego Halika. Wlekły podąża ścieżkami znanego podróżnika i operatora filmowego, w swojej opowieści nie ucieka od jego trudnej przeszłości czasów wojny, współpracy ze służbami bezpieczeństwa, rozprawia się z wieloma plotkami i legendami na jego temat. Stara się zrozumieć motywy postępowania oraz wybory w kontekście czasu i wydarzeń...
więcej mniej Pokaż mimo to2017-12-14
Autobiografia Bruce’a Dickinsona z Iron Maiden to błyskotliwie napisana historia człowieka o wielu talentach i pasjach. Jej styl i jakość nie będzie zaskoczeniem dla wszystkich, którzy znają choć trochę dokonania Bruce’a. Bo Bruce to nie tylko Iron Maiden, nie tylko muzyka. Jest pilotem, kapitanem samolotu, przedsiębiorcą awiacyjnym, mówcą motywacyjnym, browarnikiem, pisarzem i twórcą scenariuszy filmowych oraz szermierzem. Jest miłośnikiem historii i wojskowości (zwłaszcza lotnictwa). Pracował jako radiowy prezenter i dokumentalista dla BBC. Czy taki człowiek ma coś ciekawego do powiedzenia?
Więcej piszę tutaj: http://onlygoodmusic.pl/artykuly/do-czego-sluzy-ten-przycisk-autobiografia
Autobiografia Bruce’a Dickinsona z Iron Maiden to błyskotliwie napisana historia człowieka o wielu talentach i pasjach. Jej styl i jakość nie będzie zaskoczeniem dla wszystkich, którzy znają choć trochę dokonania Bruce’a. Bo Bruce to nie tylko Iron Maiden, nie tylko muzyka. Jest pilotem, kapitanem samolotu, przedsiębiorcą awiacyjnym, mówcą motywacyjnym, browarnikiem,...
więcej mniej Pokaż mimo to2017-12-15
Świat jest radioaktywną ruiną, a ludzkość niemal w całości wyginęła. Czas ludzi dobiega końca, organizmy zrodzone z promieniowania są znacznie lepiej przystosowane do życia w nowym świecie. Garstka ludzi przeżyła III wojnę światową. Egzystują w moskiewskim metrze. Hermetyczne zapory chronią ich przed promieniowaniem i potworami z powierzchni, filtry oczyszczają powietrze i wodę. Akumulatory, generatory i domowym sposobem stworzone prądnice produkują prąd elektryczny, w podziemnych gospodarstwach uprawia się grzyby i hoduje świnie. Centralny system władz upadł, a stacje przekształciły się w mini państewka. Ich mieszkańców łączy jakaś idea, religia lub po prostu poczucie zagrożenia.
“To świat, w którym nie ma jutra. Nie ma w nim miejsca na marzenia, plany, nadzieje. Uczucia ustępują tu miejsca instynktom, a najważniejszy z nich każe przeżyć. Za wszelką cenę...”.
Ta książka, to coś więcej niż przestroga przed konsekwencjami wykorzystania broni nuklearnej i biologicznej. To również smutna refleksja nad naturą człowieka, który mimo upadku dba jedynie o swoje interesy. Zniszczenie świata nie scala ludzi, raczej uwydatnia nasze najgorsze instynkty. Główny bohater spotyka na swojej drodze kapitalistów, komunistów, faszystów, ludożerców. W metrze żyją również nawiedzeni mistycy, sataniści i świadkowie Jehowy. Wszyscy próbują odnaleźć sens w zaistniałej sytuacji, ale winą za upadek ludzkości obarczają inne frakcje oraz nowo powstałe gatunki.
Wykreowana wizja zagłady świata nie jest może nowatorska, jednak braku sugestywności nie można jej odmówić. Drażni dziecinna naiwność głównego bohatera, który jak to w powieści drogi musi szybko dojrzeć.
Świat jest radioaktywną ruiną, a ludzkość niemal w całości wyginęła. Czas ludzi dobiega końca, organizmy zrodzone z promieniowania są znacznie lepiej przystosowane do życia w nowym świecie. Garstka ludzi przeżyła III wojnę światową. Egzystują w moskiewskim metrze. Hermetyczne zapory chronią ich przed promieniowaniem i potworami z powierzchni, filtry oczyszczają powietrze i...
więcej mniej Pokaż mimo to2017-11-28
Kurt Vonnegut nie potrafił ująć w ramy fabuły tego co przeżył i zobaczył podczas bombardowania Drezna w 1945 roku. Dlatego jego powieść ma fragmentaryczną postać i miesza się w niej prawda z fantazją, a teraźniejszość z przeszłością i przyszłością. Książka ma mocny antywojenny wydźwięk, ale autor nie ucieka w naturalizm okrucieństwa wojny. Jego ucieczka opiera się na próbie zrozumienia “nieważności śmierci i prawdziwej natury czasu.” Zdarza się...
Kurt Vonnegut nie potrafił ująć w ramy fabuły tego co przeżył i zobaczył podczas bombardowania Drezna w 1945 roku. Dlatego jego powieść ma fragmentaryczną postać i miesza się w niej prawda z fantazją, a teraźniejszość z przeszłością i przyszłością. Książka ma mocny antywojenny wydźwięk, ale autor nie ucieka w naturalizm okrucieństwa wojny. Jego ucieczka opiera się na...
więcej mniej Pokaż mimo to2017-11-23
Podobno nie jest to najlepsza książka Zajdla (dla mnie pierwszy kontakt z jego twórczością). Historia przedstawiona w książce ma charakter pretekstowy. Jej nieskomplikowana fabuła ma na celu pokazać czytelnikowi mechanizmy rządzące państwem totalitarnym. Po wielu latach od premiery aluzje do ZSRR i dawnego bloku komunistycznego są zbyt oczywiste. Pomimo tego jedna prawda zdaje się być nadal aktualna. Obcy wykorzystując naturę ludzi kreują samoregulujący się system, w którym to Ludzie dla osiągnięcia korzyści pilnują się sami, a dla niepokornych i zbyt dociekliwych jednostek zakładają obozy pracy. Brzmi znajomo prawda?
Podobno nie jest to najlepsza książka Zajdla (dla mnie pierwszy kontakt z jego twórczością). Historia przedstawiona w książce ma charakter pretekstowy. Jej nieskomplikowana fabuła ma na celu pokazać czytelnikowi mechanizmy rządzące państwem totalitarnym. Po wielu latach od premiery aluzje do ZSRR i dawnego bloku komunistycznego są zbyt oczywiste. Pomimo tego jedna prawda...
więcej mniej Pokaż mimo to2017-11-20
Wojna domowa w Hiszpanii jest tylko tłem i nie stanowi sedna tej książki, choć jej okrucieństwo ma bezpośredni wpływ na losy bohaterów. Ernest Hemingway po mistrzowsku rysuje portrety psychologiczne postaci. Kładzie duży nacisk na ich postawy wobec spraw wojny. Równie ważne wydają się próby życia pomimo jej trwania. Losy Roberta Jordana i Marii to znakomita lekcja życia “teraz”, radości z tego co mamy, a co może w każdej chwili bezpowrotnie odejść.
Styl Hemingwaya jest unikatowy - hiszpańskie zwroty i wulgaryzmy nadają powieści niesamowitego kolorytu. Dzięki znajomości iberyjskiej płaszczyzny kulturowej opowieść jest bardzo wiarygodna.
Wojna domowa w Hiszpanii jest tylko tłem i nie stanowi sedna tej książki, choć jej okrucieństwo ma bezpośredni wpływ na losy bohaterów. Ernest Hemingway po mistrzowsku rysuje portrety psychologiczne postaci. Kładzie duży nacisk na ich postawy wobec spraw wojny. Równie ważne wydają się próby życia pomimo jej trwania. Losy Roberta Jordana i Marii to znakomita lekcja życia...
więcej mniej Pokaż mimo to2017-11-19
Trudno mi jest stwierdzić kto jest adresatem tej książki. Tzw. wywiad rzeka z najlepszą polską tenisistką nie wnosi niczego nowego. Fani Agnieszki Radwańskiej znają przytoczone anegdoty na pamięć, ci którzy nie darzą jej sympatią po książkę nie sięgną (mogłaby spotkać ich niespodzianka: pada kilka zdań o poglądach politycznych i wierze, o hejcie, problemach z TVN ). Praktycznych informacji o grze w tenisa jest jak na lekarstwo (słownie: jedno pytanie i jedna odpowiedź), więc nie jest to również pozycja dla marzących o karierze tenisistki / tenisisty. Jedyne co może w tej kwestii zaciekawić to sprawy zakulisowe: przygotowaniach do meczu, pomeczowa regeneracja itp.
Pytania są zachowawcze, zatem odpowiedzi też grzeczne i neutralne. Agnieszka Radwańska nawet jeśli narzeka na pewne zjawiska, czy zachowania rywalek nazwisk nie poda.
Pozytywną stronę książki stanowi opis determinacji Agnieszki Radwańskiej. Nikt, niczego nie dał jej za darmo i to trzeba jasno stwierdzić, że jej kariera to połączenie talentu i ciężkiej pracy oraz wiary rodziców w jej sukces.Książka na jeden wieczór.
Trudno mi jest stwierdzić kto jest adresatem tej książki. Tzw. wywiad rzeka z najlepszą polską tenisistką nie wnosi niczego nowego. Fani Agnieszki Radwańskiej znają przytoczone anegdoty na pamięć, ci którzy nie darzą jej sympatią po książkę nie sięgną (mogłaby spotkać ich niespodzianka: pada kilka zdań o poglądach politycznych i wierze, o hejcie, problemach z TVN )....
więcej mniej Pokaż mimo to2017-11-19
Wstrząsająca literatura faktu, poruszająca bardzo aktualny temat: polityczny ekstremizm.
To skrupulatnie otworzona historia Andersa Breivika, odpowiedzialnego za wybuch w Oslo oraz masakrę na wyspie Utoya w 2011 roku.
Åsne Seierstad szuka przyczyn postępowania Breivika, zagłębia się w jego dzieciństwo, młodość i dorosłe życie. Sięga przy tym do źródeł: rozmawia z jego rodzicami, partnerami biznesowymi i znajomymi. Swój obraz mordercy opiera również na raportach biegłych sądowych, psychiatrów, protokołach przesłuchań i manifeście winowajcy.
Jednak to nie tylko opowieść o mordercy. To książka o przynależności i wspólnocie. Wreszcie to opowieść o zniszczonych marzeniach Simona, Andersa, Vilijara, Bano, Lary i pozostałych ofiar. Wszyscy rodzice zamordowanych autoryzowali fragmenty o swoich dzieciach. Ci, którzy ocalenia również. Dlatego ta książka jest tak autentyczna i tak wstrząsająca.
Książka porusza, zwłaszcza w kontekście ostatnich wydarzeń: marszu nacjonalistów podczas 11 listopada, na który z aprobatą patrzy partia rządząca. Warto przypomnieć, że we wspomnianym już manifeście liczącym ponad 1500 stron, Anders Behring Breivik “reklamuje” polskie "prawicowe nacjonalistyczne ugrupowania”. Zalicza do nich m.in… Prawo i Sprawiedliwość.
Wstrząsająca literatura faktu, poruszająca bardzo aktualny temat: polityczny ekstremizm.
To skrupulatnie otworzona historia Andersa Breivika, odpowiedzialnego za wybuch w Oslo oraz masakrę na wyspie Utoya w 2011 roku.
Åsne Seierstad szuka przyczyn postępowania Breivika, zagłębia się w jego dzieciństwo, młodość i dorosłe życie. Sięga przy tym do źródeł: rozmawia z jego...
2017-11-07
Czy o tej książce wypada coś pisać? Dostojewski penetruje najmroczniejsze zakamarki ludzkiej duszy, po mistrzowsku analizuje targające człowiekiem namiętności. Miłość, nienawiść, Bóg i jego brak, wolna wola to tylko niektóre tematy, które porusza historia braci Karamazow.
Czy o tej książce wypada coś pisać? Dostojewski penetruje najmroczniejsze zakamarki ludzkiej duszy, po mistrzowsku analizuje targające człowiekiem namiętności. Miłość, nienawiść, Bóg i jego brak, wolna wola to tylko niektóre tematy, które porusza historia braci Karamazow.
Pokaż mimo to2017-10-29
Brakowało mi charakterystycznego, barwnego stylu Pana Jacka. Autor rewelacyjnie osadza wątki na tle historycznych wydarzeń. Opisy ubiorów, rynsztunku bojowego, potraw, trunków czy przedmiotów codziennego użytku są niesamowite. Pierwszy tom kontynuacji “Samozwańca” jest nowym otwarciem historii dymitriady. Dużo nowych wątków, nowe postacie. Wszystko czeka na rozwinięcie. Brak mi tylko pierwszoplanowego bohatera (takiego jak nieodżałowanego Jacek Dydyński). Do tej roli pretenduje Aleksander Józef Lisowski, ale póki co jeszcze nie przekonał mnie do siebie.
Brakowało mi charakterystycznego, barwnego stylu Pana Jacka. Autor rewelacyjnie osadza wątki na tle historycznych wydarzeń. Opisy ubiorów, rynsztunku bojowego, potraw, trunków czy przedmiotów codziennego użytku są niesamowite. Pierwszy tom kontynuacji “Samozwańca” jest nowym otwarciem historii dymitriady. Dużo nowych wątków, nowe postacie. Wszystko czeka na rozwinięcie....
więcej mniej Pokaż mimo to
"Kto chce, niech nazywa twój pomysł szalonym, a ty pędź naprzód, nie zatrzymuj się. Nawet nie myśl o odpoczynku, póki nie dotrzesz do celu i nie zastanawiaj się zbyt często, gdzie ów cel się znajduje. Cokolwiek się zdarzy, nie zatrzymuj się".
Wiecie kim jest Phil Knight? Ja do momentu przeczytania tej książki nie miałem pojęcia, kto stoi za powstaniem, rozwojem i sukcesami firmy Nike. "Sztuka zwycięstwa" nie jest moralizatorskim quasi poradnikiem jak odnieść sukces. To szczera, miejscami gorzka opowieść o wątpliwościach, nieustających wyborach, a przede wszystkim o trudnościach prowadzenia własnej firmy. To opowieść o pasji, szczęściu i uporze w realizacji marzeń oraz poszukiwaniu własnego miejsca w świecie. Szalenie inspirująca.
"Kto chce, niech nazywa twój pomysł szalonym, a ty pędź naprzód, nie zatrzymuj się. Nawet nie myśl o odpoczynku, póki nie dotrzesz do celu i nie zastanawiaj się zbyt często, gdzie ów cel się znajduje. Cokolwiek się zdarzy, nie zatrzymuj się".
więcej Pokaż mimo toWiecie kim jest Phil Knight? Ja do momentu przeczytania tej książki nie miałem pojęcia, kto stoi za powstaniem, rozwojem i sukcesami...