Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie będę się rozpisywać, bo po co? To książka, która bez słodzenia i bez owijania w bawełnę opisuje życie, to życie, które może przypaść w udziale każdemu z nas.

Na okładce jest napisane "ta książka nikogo nie pozostawi obojętnym" - przed przeczytaniem nie wierzyłam, ale teraz wierzę...

Nie będę się rozpisywać, bo po co? To książka, która bez słodzenia i bez owijania w bawełnę opisuje życie, to życie, które może przypaść w udziale każdemu z nas.

Na okładce jest napisane "ta książka nikogo nie pozostawi obojętnym" - przed przeczytaniem nie wierzyłam, ale teraz wierzę...

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, ale już wiem, że nie będzie ostatnim.
Książka jest o miłości, tej pierwszej, niebanalnej, o cierpieniu, o wybaczaniu - jednym słowem, życie, ale przedstawione w tak niecukierkowy sposób, że nie można się od niej oderwać. Historia Blanki i Mateusza to splot różnych zdarzeń, które raz zbliżają ich do siebie, a raz odpychają, ale koniec końców, wygrywa to, co najważniejsze.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, ale już wiem, że nie będzie ostatnim.
Książka jest o miłości, tej pierwszej, niebanalnej, o cierpieniu, o wybaczaniu - jednym słowem, życie, ale przedstawione w tak niecukierkowy sposób, że nie można się od niej oderwać. Historia Blanki i Mateusza to splot różnych zdarzeń, które raz zbliżają ich do siebie, a raz odpychają,...

Książka, którą zapamiętam nie tylko ze względu na inny, niespotykany sposób narracji, ale również dlatego, że wywołała u mnie skrajnie różne emocje. Lucy i Gabe to "normalni" ludzie. On facet z jednej strony bardzo silny psychicznie, bo nie każdego z nas byłoby stać na to, żeby pojechać w miejsca na świecie, gdzie akurat trwa wojna, i po prostu robić zdjęcia, a z drugiej, prosty, normalny gość, który potrafi pokazać emocje, np. płacząc. Ona bez żadnych skrupułów opowiada o wszystkim, co jej się przydarzyło, o miłości, o codzienności, o pracy, dzieciach, i opowiada to właśnie Gabe-owi, w sposób normalny, nie upiększając. Tych dwoje razem to mieszanka wybuchowa i miłość niespotykana, która jednak się zdarzyła. Momentami miałam ochotę potrząsnąć i jednym, i drugim za decyzje, które podejmowali, ale ostatecznie to tylko ludzie i mają prawo do popełniania błędów, jak każdy z nas.
Polecam tę książkę, ale bez chusteczek się jednak nie obędzie...

Książka, którą zapamiętam nie tylko ze względu na inny, niespotykany sposób narracji, ale również dlatego, że wywołała u mnie skrajnie różne emocje. Lucy i Gabe to "normalni" ludzie. On facet z jednej strony bardzo silny psychicznie, bo nie każdego z nas byłoby stać na to, żeby pojechać w miejsca na świecie, gdzie akurat trwa wojna, i po prostu robić zdjęcia, a z drugiej,...

Książkę czyta się szybko. Historia rzeczywiście taka, która mogłaby dopaść każdego z nas, rozpacz i codzienność w tej rozpaczy przedstawiona tak realnie, że aż momentami się zastanawiałam, co ja bym zrobiła w danej sytuacji.
Polecam poczytać, może ku przestrodze, tym, którzy czasem wsiądą za kierownicę po jednym głębszym i myślą, że będzie ok.

Książkę czyta się szybko. Historia rzeczywiście taka, która mogłaby dopaść każdego z nas, rozpacz i codzienność w tej rozpaczy przedstawiona tak realnie, że aż momentami się zastanawiałam, co ja bym zrobiła w danej sytuacji.
Polecam poczytać, może ku przestrodze, tym, którzy czasem wsiądą za kierownicę po jednym głębszym i myślą, że będzie ok.

Historia uczucia, które się rodzi i trwa mimo wszystko :)

Historia uczucia, które się rodzi i trwa mimo wszystko :)

PIĘKNA!! GENIALNA!!

Koniecznie przeczytajcie, ale wcześniej kupcie tonę chusteczek!

Powiem tyle, książka pełna emocji, i to tych skrajnych, od miłości, po ból i cierpienie. To historia miłosnego trójkąta, przedstawiona tak, że rozszarpuje czytelnika emocjonalnie na milion kawałków i jest ciężko później się pozbierać. Na to trzeba czasu.
Znów przez książkę zarwałam noc, znów mam opuchnięte oczy od płaczu, ale WARTO było!
Ale tak naprawdę to historia, która może zdarzyć się każdej z nas, bo każda z nas może spotkać takiego Drew, takiego Ashera i takiego Beau, problem tylko w tym, jak sobie poradzić. Czy tak jak Kate? Przeczytajcie koniecznie i odpowiedzcie sobie sami.

PIĘKNA!! GENIALNA!!

Koniecznie przeczytajcie, ale wcześniej kupcie tonę chusteczek!

Powiem tyle, książka pełna emocji, i to tych skrajnych, od miłości, po ból i cierpienie. To historia miłosnego trójkąta, przedstawiona tak, że rozszarpuje czytelnika emocjonalnie na milion kawałków i jest ciężko później się pozbierać. Na to trzeba czasu.
Znów przez książkę zarwałam noc,...

Tak w sumie to nie wiem sama, czego się spodziewałam, sięgając po Kiedy odszedłeś. Chyba trochę chciałam wiedzieć, co Lou zrobiła, aby pozbierać się po śmierci ukochanego, który odszedł w sposób opisany w Zanim się pojawiłeś. Czy sobie poradziła i czy ja zrobiłabym podobnie? Sama nie wiem. Najważniejsze, że w życiu Lou pojawia się wiele osób, a przede wszystkim Lily, które potrafią doskonale potrząsnąć Lou i dać jej kopa do działania i otrząśnięcia się.

W tej części więcej się uśmiechamy, szczególnie z dialogów Sama i Lou, niż płaczemy, i chcemy po prostu wiedzieć, czy Lou korzysta z życia, tak jak chciał tego Will. Ta książka nie zapadnie wam w pamięć, jak część pierwsza, ale dla relaksu i z ciekawości można poczytać.

Podejrzewam, że to nie koniec historii Lou, więc pozostaje czekać na kolejną część.

Tak w sumie to nie wiem sama, czego się spodziewałam, sięgając po Kiedy odszedłeś. Chyba trochę chciałam wiedzieć, co Lou zrobiła, aby pozbierać się po śmierci ukochanego, który odszedł w sposób opisany w Zanim się pojawiłeś. Czy sobie poradziła i czy ja zrobiłabym podobnie? Sama nie wiem. Najważniejsze, że w życiu Lou pojawia się wiele osób, a przede wszystkim Lily, które...

Emocje, emocje i jeszcze raz emocje - to trzecia część trylogii Oddechy. W tej części wiele rzeczy się wyjaśnia i wiele decyzji bohaterów zaczynamy akceptować, choć czasami, mimo wszystko, mam ochotę poszarpać Emmą, aby się wzięła za siebie. Koniec końców robi to, więc jest okej.

Jedno, czego zazdroszczę Emmie, to takiej Sary, która kiedy trzeba to da kopa w d..., a kiedy trzeba przytuli, i takiego Evana - po prostu Evana <3

Emocje, emocje i jeszcze raz emocje - to trzecia część trylogii Oddechy. W tej części wiele rzeczy się wyjaśnia i wiele decyzji bohaterów zaczynamy akceptować, choć czasami, mimo wszystko, mam ochotę poszarpać Emmą, aby się wzięła za siebie. Koniec końców robi to, więc jest okej.

Jedno, czego zazdroszczę Emmie, to takiej Sary, która kiedy trzeba to da kopa w d..., a kiedy...

Druga część historii Emmy. Znów przechodzi dramaty na zmianę z chwilami radości. Momentami miałam ochotę nią potrząsnąć za jej dziwne wybory i decyzje, które doprowadziły ją do miejsca, w którym znalazła się w końcówce książki, ale ogólnie książkę polecam bez dwóch zdań!

P.S. A ja biorę się za trzecią część :)

Druga część historii Emmy. Znów przechodzi dramaty na zmianę z chwilami radości. Momentami miałam ochotę nią potrząsnąć za jej dziwne wybory i decyzje, które doprowadziły ją do miejsca, w którym znalazła się w końcówce książki, ale ogólnie książkę polecam bez dwóch zdań!

P.S. A ja biorę się za trzecią część :)

Genialna książka, ukazująca wzloty i upadki, jeśli chodzi o miłość, tę pierwszą, młodzieńczą, ale przede wszystkim ukazująca problem przemocy domowej, i to tej słownej, i tej fizycznej.
Powiem szczerze, że nie mogłam oderwać się od historii Emmy, bo chciałam wiedzieć, czy autorka podoła i w ciekawy sposób pokaże, rozwiązanie problemu. I udało się!

Książkę polecam nie tylko młodzieży!

Genialna książka, ukazująca wzloty i upadki, jeśli chodzi o miłość, tę pierwszą, młodzieńczą, ale przede wszystkim ukazująca problem przemocy domowej, i to tej słownej, i tej fizycznej.
Powiem szczerze, że nie mogłam oderwać się od historii Emmy, bo chciałam wiedzieć, czy autorka podoła i w ciekawy sposób pokaże, rozwiązanie problemu. I udało się!

Książkę polecam nie tylko...

Książka GE-NIA-LNA !!!

Brak słów, by napisać coś więcej o tej książce, więc napiszę tylko jedno - bez kartonów chusteczek nawet nie zaczynajcie czytać.

Książka GE-NIA-LNA !!!

Brak słów, by napisać coś więcej o tej książce, więc napiszę tylko jedno - bez kartonów chusteczek nawet nie zaczynajcie czytać.

Książka o miłości, tej pierwszej, tej niewinnej, tej nastoletniej, ale fabuła tak świetnie rozkręcona, że nie można się oderwać. Niby to wszystko już było, ale jakoś tak inaczej to wszystko ujęte.

Super, polecam :)

Książka o miłości, tej pierwszej, tej niewinnej, tej nastoletniej, ale fabuła tak świetnie rozkręcona, że nie można się oderwać. Niby to wszystko już było, ale jakoś tak inaczej to wszystko ujęte.

Super, polecam :)

Zanim zaczniecie czytać tę książkę, zaopatrzcie się w tonę chusteczek.
Jeszcze żadna z książek nie doprowadziła do tego, że przez ostatnie 20 stron łzy same lały się po mojej twarzy, nie pozwalając dokończyć tej historii...

Sama historia przedstawiona świetnie, a każdy, kto weźmie tę książkę do ręki, zastanowi się nad życiem, przemijaniem, tym, co być może mogłoby być naszym losem.

Polecam bez dwóch zdań!

Zanim zaczniecie czytać tę książkę, zaopatrzcie się w tonę chusteczek.
Jeszcze żadna z książek nie doprowadziła do tego, że przez ostatnie 20 stron łzy same lały się po mojej twarzy, nie pozwalając dokończyć tej historii...

Sama historia przedstawiona świetnie, a każdy, kto weźmie tę książkę do ręki, zastanowi się nad życiem, przemijaniem, tym, co być może mogłoby być...

Świetnie napisana bajka o Kopciuszku i księciu na białym koniu, która jednak staje się tak pokręcona, że nic w niej nie jest oczywiste. Książka nie pozwala oderwać się czytelnikowi od swoich kart, cały czas chce się więcej i więcej, chce się wiedzieć, co dalej z losami i Kopciuszka, i księcia.

Czekam z niecierpliwością na kolejne losy bohaterów, bo z tego, co wiem, jest w planach :)

Świetnie napisana bajka o Kopciuszku i księciu na białym koniu, która jednak staje się tak pokręcona, że nic w niej nie jest oczywiste. Książka nie pozwala oderwać się czytelnikowi od swoich kart, cały czas chce się więcej i więcej, chce się wiedzieć, co dalej z losami i Kopciuszka, i księcia.

Czekam z niecierpliwością na kolejne losy bohaterów, bo z tego, co wiem, jest w...

"Czarne skrzydła" to historia dwóch kobiet, białej i czarnej, którym przyszło żyć w bardzo trudnych czasach, kiedy czarny człowiek znaczył mniej niż porcelanowy talerz.

Po tejże lekturze każdy zastanowi się nad człowieczeństwem i nad tym, co jest nam dane dziś - wolność, tak ciała, jak i ducha.

"Czarne skrzydła" to historia dwóch kobiet, białej i czarnej, którym przyszło żyć w bardzo trudnych czasach, kiedy czarny człowiek znaczył mniej niż porcelanowy talerz.

Po tejże lekturze każdy zastanowi się nad człowieczeństwem i nad tym, co jest nam dane dziś - wolność, tak ciała, jak i ducha.

Sama nie wiem, co mam powiedzieć o tej książce... Z jednej strony jest to jeden wielki opis, gdzie niewiele się mówi, czyli niewiele jest dialogów, przez co inaczej jakoś mi się czytało, z drugiej strony jednak losy bohaterki zostały tak przedstawione, że tak szczerze mówiąc, nie mogłam się oderwać od lektury. Sama bohaterka to jedno wielkie nieszczęście, którym w niektórych momentach miałam ochotę potrząsnąć, ale z drugiej strony podziwiam za wygrzebanie się z tak ogromnego doła, jaki stworzyła Monice autorka. Nieważne, w jaki sposób, zrobiła to.

Jeśli chcecie poczytać o niebanalnej historii, polecam lekturę.

Sama nie wiem, co mam powiedzieć o tej książce... Z jednej strony jest to jeden wielki opis, gdzie niewiele się mówi, czyli niewiele jest dialogów, przez co inaczej jakoś mi się czytało, z drugiej strony jednak losy bohaterki zostały tak przedstawione, że tak szczerze mówiąc, nie mogłam się oderwać od lektury. Sama bohaterka to jedno wielkie nieszczęście, którym w...

Piękna! Cudna! Niezapomniana!

Książka o miłości, i tej rodzicielskiej, rodzica do dziecka, i tej pierwszej, młodzieńczej, najcudniejszej, ale napisana tak wspaniale, że na czytając jedną stronę, uśmiechasz się, a czytając kolejną, płaczesz, jak dziecko.

Ta książka to jedna wielka karuzela emocji - serdecznie polecam!

Piękna! Cudna! Niezapomniana!

Książka o miłości, i tej rodzicielskiej, rodzica do dziecka, i tej pierwszej, młodzieńczej, najcudniejszej, ale napisana tak wspaniale, że na czytając jedną stronę, uśmiechasz się, a czytając kolejną, płaczesz, jak dziecko.

Ta książka to jedna wielka karuzela emocji - serdecznie polecam!

"Nie odchodź" nie jest lekturą łatwą, nie da się o niej zapomnieć od razu po przeczytaniu i przejść płynnie do swojej codziennej rzeczywistości. Nadal w myślach gdzieś przypominamy sobie fragmenty z książki i nie możemy przestać rozmyślać o niesprawiedliwości na świecie.
Książka ukazuje, ile główny bohater jest w stanie poświęcić dzięki temu uczuciu dla osób dla niego ważnych. Prócz wątku miłosnego - wątek wojenny, wątek przyjaźni i braterstwa, wątek kryminalny. Zapiera dech, wciąga. Autorka zmyla nas do ostatnich chwil, do ostatniej strony wręcz nie wiedziałam, jak bardzo myliłam się czytając książkę i snując swoje własne domysły, bawiąc się w prywatnego detektywa oraz snując domysły.
Kolejna świetna przeczytana książka! Polecam! Niewiele jest dobrych książek :)

"Nie odchodź" nie jest lekturą łatwą, nie da się o niej zapomnieć od razu po przeczytaniu i przejść płynnie do swojej codziennej rzeczywistości. Nadal w myślach gdzieś przypominamy sobie fragmenty z książki i nie możemy przestać rozmyślać o niesprawiedliwości na świecie.
Książka ukazuje, ile główny bohater jest w stanie poświęcić dzięki temu uczuciu dla osób dla niego...

Główną bohaterką "Grubej" jest gruba Magda, którą miałam czasem ochotę skopać po... (wiadomo czym) i potrząsnąć nią, bo jej obżarstwo mnie tak wkurzało, że szok, a nawet momentami nie wierzyłam, że można tyje jeść. :)
Dobrze, że w końcu się otrząsnęła i wzięła za siebie i za swoje pokręcone życie.

Fajnie to wszystko przedstawione, pokręcona matka, pokręcone życie i jeszcze do tego otyłość, ale zakończenie mnie tak zaskoczyło, że aż pomyślałam, po co ja to przeczytałam? :)

Główną bohaterką "Grubej" jest gruba Magda, którą miałam czasem ochotę skopać po... (wiadomo czym) i potrząsnąć nią, bo jej obżarstwo mnie tak wkurzało, że szok, a nawet momentami nie wierzyłam, że można tyje jeść. :)
Dobrze, że w końcu się otrząsnęła i wzięła za siebie i za swoje pokręcone życie.

Fajnie to wszystko przedstawione, pokręcona matka, pokręcone życie i jeszcze...