„Nie oddam dzieci” Katarzyna Michalak Cykl: "Z życia wzięte"
Michał Sokołowski ma wszystko prace, dom, żonę, 3 dzieci i 4 w drodze. Niestety w wyniku nieszczęśliwego wypadku samochodowego w dniu urodzin swojego syna ginie Marta Sokołowska i ich najmłodszy syn Antoś. Lekarz nie może poradzić sobie z tą tragedią i z wyrzutami sumienia zaniedbuje dom i dzieci w wyniku czego teściowa i szwagierka mężczyzny chcą mu odebrać dzieci.
„Nie oddam dzieci” to jedna z tych powieści, o których długo lub wcale nie można zapomnieć. Poruszająca, refleksyjna, wciągająca historia ojca walczącego o swoje dzieci. Mimo trudnej treści nie można się od niej oderwać więc czyta się szybko. Z jednej strony polecam przeczytać, ponieważ książka pokazuje jak kruche jest życie z drugiej strony nie polecam, bo jest ona trudna emocjonalna smutna.
Kilka moich ulubionych cytatów z książki:
„Po to właśnie są przyjaciele: by Cię bronić nawet przed tobą samym”.
„Przyszłości nie zmienimy żadnym „gdybym". Mamy wpływ tylko na to tu i teraz. I czasami na swoją przyszłość. To wszystko”.

„Nie oddam dzieci” Katarzyna Michalak Cykl: "Z życia wzięte"
Michał Sokołowski ma wszystko prace, dom, żonę, 3 dzieci i 4 w drodze. Niestety w wyniku nieszczęśliwego wypadku samochodowego w dniu urodzin swojego syna ginie Marta Sokołowska i ich najmłodszy syn Antoś. Lekarz nie może poradzić sobie z tą tragedią i z wyrzutami sumienia zaniedbuje dom i dzieci w wyniku czego...

Książka trudna emocjonalnie, chociaż czyta się ją z zapartym tchem.

Książka trudna emocjonalnie, chociaż czyta się ją z zapartym tchem.

Jedna z lepszych, jeśli nie najlepsza książka Katarzyny Michalak. Strata, żałoba, samotne ojcostwo i walka o dzieci, to główne tematy powieści. Mimo że autorka była czasem przesadnie ckliwa, czasem zbyt dosadna, to jednak powieść mi się podobała.

Jedna z lepszych, jeśli nie najlepsza książka Katarzyny Michalak. Strata, żałoba, samotne ojcostwo i walka o dzieci, to główne tematy powieści. Mimo że autorka była czasem przesadnie ckliwa, czasem zbyt dosadna, to jednak powieść mi się podobała.

Historia porusza do szpiku kości - mam jednak wrażenie, że autorka aby osiągnąć ten efekt korzysta ze (zbyt) ciężkiego arsenału. Rozpacz męża i dzieci, trudności w odnalezieniu się po stracie są prawdziwe, ale liczba tragicznych wątków, opisy ciał po wypadku i szczególnie epilog pozostawiają mnie tylko z ulgą - uff skończyłam…

Historia porusza do szpiku kości - mam jednak wrażenie, że autorka aby osiągnąć ten efekt korzysta ze (zbyt) ciężkiego arsenału. Rozpacz męża i dzieci, trudności w odnalezieniu się po stracie są prawdziwe, ale liczba tragicznych wątków, opisy ciał po wypadku i szczególnie epilog pozostawiają mnie tylko z ulgą - uff skończyłam…

Bardzo mi się podobało. Samotne ojcostwo w cieniu tragedii, walka o rodzinę i o samego siebie. Ładne to było.

Bardzo mi się podobało. Samotne ojcostwo w cieniu tragedii, walka o rodzinę i o samego siebie. Ładne to było.

Momentami infantylna, jednak dotycząca tego co w życiu ważne. Jak dla mnie to publikacja ,,do kawy" - pochłonięta niemalże w dwie godziny pełne łez. Polecam wszystkim, którzy lubią powieści obyczajowe, jednak dające nadzieję, że po burzy może wyjść słońce.

Momentami infantylna, jednak dotycząca tego co w życiu ważne. Jak dla mnie to publikacja ,,do kawy" - pochłonięta niemalże w dwie godziny pełne łez. Polecam wszystkim, którzy lubią powieści obyczajowe, jednak dające nadzieję, że po burzy może wyjść słońce.

Bardzo życiowa opowieść o zagubieniu człowieka i o tym, że każdy ma szansę wrócić na dobrą drogę. O tym, że doświadczenia życiowe powodują, że nawet silne osoby mogą się pogubić. Daje nadzieję.

Bardzo życiowa opowieść o zagubieniu człowieka i o tym, że każdy ma szansę wrócić na dobrą drogę. O tym, że doświadczenia życiowe powodują, że nawet silne osoby mogą się pogubić. Daje nadzieję.

Warto sięgnąć po tę pozycję. Polecam zarówno kobietom jak i mężczyznom. Daje do myślenia jakie w życiu wartości są najważniejsze.

Warto sięgnąć po tę pozycję. Polecam zarówno kobietom jak i mężczyznom. Daje do myślenia jakie w życiu wartości są najważniejsze.

Niesamowita historia. Polecam ją naprawdę każdemu, ale uprzedzam, że przyda się opakowanie chusteczek. Wybitny chirurg, Michał Sokołowski, można powiedzieć, że ma wszystko, świetną karierę medyczną, cudowną żonę, trójkę dzieci i czwarte w drodze, jednakże w ciągu jednej chwili wypadek samochodowy niszczy to wszystko. Ginie jego żona wraz z najmłodszym synem, a doktor Michał nie może pozbierać się po tej tragedii, co prowadzi do lawiny nieprzyjemnych zdarzeń, których skutkiem będzie walka w sądzie o pozostałą trójkę dzieci, w tym niemowle, które ratownikom medycznym w ostatniej chwili udało się ocalić z łona umierającej po wypadku matki. Jest to moja pierwsza styczność z tą autorką, ale z pewnością nie ostatnia, ponieważ mimo tego, że ta książka mnie psychicznie przeorała to była cudowna, naprawdę dająca do myślenia co w życiu jest najważniejsze....

Niesamowita historia. Polecam ją naprawdę każdemu, ale uprzedzam, że przyda się opakowanie chusteczek. Wybitny chirurg, Michał Sokołowski, można powiedzieć, że ma wszystko, świetną karierę medyczną, cudowną żonę, trójkę dzieci i czwarte w drodze, jednakże w ciągu jednej chwili wypadek samochodowy niszczy to wszystko. Ginie jego żona wraz z najmłodszym synem, a doktor Michał...

Parę dobrych lat zabierałam się do tej książki. Nie ukrywam,że bardzo się jej bałam. Bałam się czy dam radę ja przeczytać. Dałam radę ale trochę żałuje... Nie pamiętam kiedy az tak bardzo spłakałam się na książce... praktycznie od pierwszych towarzyszyły mi łzy i zostały do ostatnich stron...
Czy polecam ta książkę?? Sama nie wiem... Historia ciekawa ale tak bardzo smutna...

Parę dobrych lat zabierałam się do tej książki. Nie ukrywam,że bardzo się jej bałam. Bałam się czy dam radę ja przeczytać. Dałam radę ale trochę żałuje... Nie pamiętam kiedy az tak bardzo spłakałam się na książce... praktycznie od pierwszych towarzyszyły mi łzy i zostały do ostatnich stron...
Czy polecam ta książkę?? Sama nie wiem... Historia ciekawa ale tak bardzo smutna...