Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dark net oraz ogólnie deep web zafascynował mnie lata temu, kiedy całkiem niechcący trafiłam na jakieś źródło, które stwierdziło, że bodajże George W. Bush użył sformułowania "internety" (internets) niekoniecznie na skutek pomyłki. Ja, jak to ja - zaczęłam kopać.

Tak trafiłam na całą masę artykułów i forów o tematyce TORa, zaczytywałam się w teoriach jakoby poziomów internetu było 5/7/10/pierdyliard aż do osławionego Mariana's web, do którego wstęp ma zagwarantować moc obliczeniowa występująca jedynie w komputerach kwantowych, inne źródła z kolei twierdziły, że trzeba zdjąć powłokę systemową z windowsa i wtedy również dostęp do Mariana's web będzie ułatwiony - a na nim czekają najpilniej strzeżone tajemnice świata, począwszy od archiwum Watykańskiego, poprzez położenie Atlantydy a na UFO skończywszy.

Niestety albo i stety, sieć mariańska najprawdopodobniej pozostanie w marzeniach zapaleńców i fanów teorii spiskowych, do których muszę się przyznać, troszkę należę.

Wracając do tematu samej książki, jako osoba która niczym prawdziwy freak poszukiwała informacji o dark necie nie byłam zaskoczona większością wątków poruszanych przez autorkę. O silk road słyszałam już dawno, w jaki sposób wpadł założyciel Jedwabnego Szlaku - też wiedziałam. Zadziwiła mnie za to rola VJ, który okazał się prawdziwym "master of puppets" i pociągał za sznurki z tylnego fotela. Jeśli ktoś kiedyś pokusi się o film o tej postaci, z chęcią obejrzę (jeśli już jest, proszę o link ;D).
Przyznam, że nie znałam całego wątku z besa mafią, jednakże trochę przeraził mnie fakt, że osoba odpowiedzialna za tę farsę próbowała zrzucić winę na osoby chcące upublicznić wszystko. Trochę rozumiem autorkę, do której moralnie trafiały argumenty założyciela besa mafii. Mimo wszystko zmęczyłam się czytając ten rozdział, a konkretnie wymianę wiadomości z tym człowiekiem - rozumiem, że zachowanie błędów miało na celu przedstawienie czytelnikom z kim mają do czynienia, ale dla mnie to była droga przez mękę. Drogą przez mękę było też śledzenie poczynań chłopca, tak bardzo chcącego stać się "prawdziwym gangsterem" - jak długo można dać się tak wodzić za nos?!
Trzeci rozdział był najtrudniejszy ze względu na swoją tematykę. Myślę, że jeśli ktoś z ciekawości sięgnął bądź sięgnie po tę książkę niewiele wiedząc o darknecie, albo znając jedynie sprawę Silk Road i to dość mętnie, ten temat może mu obrzydnąć na resztę życia. Całą książkę oceniam jako całkiem dobry reportaż kryminalny, gdyż wszystkie te historie mogłyby się stać niezłą podstawą do stworzenia powieści sensacyjnej.

Wracając jeszcze na chwilę do samego darknetu - spora część osób, niezdrowo podniecająca się tym co teoretycznie może tam znaleźć, zapomina że sama sieć została stworzona do bezpiecznej komunikacji rządu. Korzystają z niej również obywatele państw totalitarnych, gdyż w tych krajach inwigilacja praktycznie uniemożliwia im swobodne przeglądanie sieci. Zapominają oni również o wszystkich obrzydliwych stronach które wcale nie chowały się w darknecie - portale typu rotten były obecne w sieci zindeksowanej, czyli dostępnej dla każdego przeciętnego internauty.

Nah, jak zwykle się rozpisałam, w większości wcale nie na temat książki, ale tak już mam, wybaczcie :D

Dark net oraz ogólnie deep web zafascynował mnie lata temu, kiedy całkiem niechcący trafiłam na jakieś źródło, które stwierdziło, że bodajże George W. Bush użył sformułowania "internety" (internets) niekoniecznie na skutek pomyłki. Ja, jak to ja - zaczęłam kopać.

Tak trafiłam na całą masę artykułów i forów o tematyce TORa, zaczytywałam się w teoriach jakoby poziomów...