Przepiękne ilustracje zasługujące na dużo lepszą książkę.
Cała ta opowieść nie trzyma się kupy i to nie w uroczej poetyce purnonsensu, jak przywoływana w tekście "Alicja w Krainie Czarów", ale w nieumiejętności sprawnego opowiadania zajmujących historii. Pourywane wątki, pojawiające się postacie, które nic nie wnoszą, poza tym, ze są "dziwaczne i oryginalne" (Isis, Louisa, doktor).
Nie wiadomo o co chodzi, poza tym, że nieszczęśliwa i osamotniona dziewczynka przeżywa chwile, gdy jest jej miło i przyjemnie, czasami. Ale nie jest to opowieść o sile wyobraźni (bo nie ma tu nic wyobrażonego, wszystkie te przygody wydarzają się naprawdę, chociaż są do niemożliwości wydumane) ani o przyjaźni (bo mademoiselle Oiseau nie chce nic wiedzieć o swojej młodej "przyjaciółce" ani jej życiu, dostarcza jej tylko chwilowych rozrywek, robiąc rzeczy, na które sama ma ochotę).
Najlepiej więc darować sobie tekst, obejrzeć z uwagą ilustracje i wymyślić do nich swoją własną historię.

Przepiękne ilustracje zasługujące na dużo lepszą książkę.
Cała ta opowieść nie trzyma się kupy i to nie w uroczej poetyce purnonsensu, jak przywoływana w tekście "Alicja w Krainie Czarów", ale w nieumiejętności sprawnego opowiadania zajmujących historii. Pourywane wątki, pojawiające się postacie, które nic nie wnoszą, poza tym, ze są "dziwaczne i oryginalne" (Isis, Louisa,...

Niewątpliwie ciężko oceniać książkę która jest inna od innych, a ta opowieść bez wątpienia taka jest. Niesztampowa po całość, z dosyć dziwną fabułą i jeszcze bardziej dziwnym zakończeniem, uwodzi od samego początku. Poważną przeszkodą jest przewijający się przez całość język francuski, co przy braku przypisów psuje całą magiczną otoczkę.

Niewątpliwie ciężko oceniać książkę która jest inna od innych, a ta opowieść bez wątpienia taka jest. Niesztampowa po całość, z dosyć dziwną fabułą i jeszcze bardziej dziwnym zakończeniem, uwodzi od samego początku. Poważną przeszkodą jest przewijający się przez całość język francuski, co przy braku przypisów psuje całą magiczną otoczkę.

Współczesna "Alicja w Krainie czarów", ale dla mnie nie tyle w świecie mody, co malarstwa końca XIX w., szczególnie jeśli popatrzy się na ilustracje wypełniające książkę, mogące wywołać deja vu u każdego, kto choć skubnął historię sztuki - Ramon Casas "Dekadencka dziewczyna", pikniki Renoira, Tancerki Degasa, Monet, Manet, Seurat... Czyżby autorka stworzyła swoją historię po wizycie w galerii? ;)

Współczesna "Alicja w Krainie czarów", ale dla mnie nie tyle w świecie mody, co malarstwa końca XIX w., szczególnie jeśli popatrzy się na ilustracje wypełniające książkę, mogące wywołać deja vu u każdego, kto choć skubnął historię sztuki - Ramon Casas "Dekadencka dziewczyna", pikniki Renoira, Tancerki Degasa, Monet, Manet, Seurat... Czyżby autorka stworzyła swoją historię...

Czy znacie Mademoiselle Oiseau?
To paryska ekscentryczna elegantka - bohaterka trzech książek
autorstwa Andrea de la Barre de Nanteuil:
1. "Historia Mademoiselle Oiseau",
2. "Mademoiselle Oiseau i listy z przeszłości",
3. "Mademoiselle Oiseau w Argentynii".

Uwiodły mnie te książki i zaczarowały :-)

Najpierw zwabiły mnie rysunki Lovisy Burfitt!
Duże i małe, pastelowe, z detalami w wyrazistych kolorach,
niektóre rysowane z rozmachem, inne z niedbałymi szczegółami,
przykuwają wzrok i zachwycają!


Kim jest tytułowa bohaterka?
"Mademoiselle Oiseau wygląda jednocześnie jak młoda dziewczyna i starsza pani.
Jest bardzo szczupła, tajemnicza, a na głowie ma burzę gęstych kręconych włosów.
Jej fryzurę zdobi zbiór dziwacznych piór, cekinów, woalek i ptasich gniazd. (...)
Spod gęstwiny nieokiełznanych loków spoglądają wielkie czarne oczy, a niżej zauważymy wiśniowe usta.
Mademoiselle Oiseau maluje się jak aktorka z filmu niemego. Sama jednak wcale nie jest cicha.
Co jakiś czas na ulicy słychać potok francuskich przekleństw, rzucanych nad głowami
Bogu ducha winnych przychodniów.
Mademoiselle uwielbia czerń, ale mimo to ma się wrażenie, że przez cały czas błyszczy.
Wokół szyi i na nadgarstkach owija sobie długie sznury pereł, które lśnią i wydają ciche,
przepełnione nadzieją dźwięki. Bujne włosy i perły sprawiają wrażenie ciężkich,
ale Mademoiselle Oiseau porusza się zwinnie jak kot, choć chodzi na niesamowicie wysokich,
stukających obcasach. (...)
Mademoiselle nigdy nie wychodzi z domu. Nawet po croissanta albo zapiekankę z porów,
którą codziennie jada na obiad."

Mademoiselle Oiseau to wielobarwna, nieprzewidywalna postać,
która kojarzy mi się z dorosłą Pippi (gdyby tylko Pippi porzuciła praktyczność
i zechciała chodzić w szpilkach) ;-)

Drugą bohaterką jest 9-letnia Isabella - sąsiadka Mademoiselle Oiseau.
Szara, nieśmiała myszka, która w tej trylogii nieco się przeobrazi :-)


Nie umiem dokładnie powiedzieć o czym jest pierwszy tom,
oprócz tego, że spotykają i poznają się te dwie bohaterki.
Ale to właśnie ten tom zachęcił mnie do czytania dalszych.
Co więc w nim jest takiego przyciągającego?
Niewiele się dzieje, ale jest dużo ilustracji i magiczny klimat :-)

Tom drugi to odkrywanie przeszłości.
Prawie nie ma w nim Mademoiselle Oiseau, ale i tak wszystko się kręci wokół niej.
Pojawia się druga dziewczyna oraz akcja. Jest więcej tekstu, ale rysunków nadal jest dużo.

Trzeci tom jest najlepszy!
Cudownie łączy przeszłość z teraźniejszością oraz różne części świata i różne rodziny.
Jest nie mniej zwariowany od poprzednich i sporo opowiada o Matyldzie - starszej siostrze
Mademoiselle Oiseau.


Baśń to, czy poezja?
Magia, czy marzenia?
Czyta się dobrze.
Ogląda z rozkoszą.
Polecam! :-)



https://bajdocja.blogspot.com/2021/02/czy-znacie-mademoiselle-oiseau.html

Czy znacie Mademoiselle Oiseau?
To paryska ekscentryczna elegantka - bohaterka trzech książek
autorstwa Andrea de la Barre de Nanteuil:
1. "Historia Mademoiselle Oiseau",
2. "Mademoiselle Oiseau i listy z przeszłości",
3. "Mademoiselle Oiseau w Argentynii".

Uwiodły mnie te książki i zaczarowały :-)

Najpierw zwabiły mnie rysunki Lovisy Burfitt!
Duże i małe, pastelowe, z...

Niezależnie od tego czy marzycie często, czy może uważacie, że na marzenia jesteście za dorośli. Czy macie własne dzieci czy tylko pielęgnujecie dziecko w sobie. Czy byliście w Paryżu, czy znacie go tylko ze zdjęć. Ja wam mówię...Zakochacie się w tej bajce! Jest estetycznie podana, jest przepyszna, jest magiczna, jest uniwersalna. Jest w niej Paryska architektura, koty, ptaki, śnieg latem, kuchnia pełna zapachów, ekscentryczność głównej bohaterki, ilustracje jak z galerii sztuki, basen z dżunglą na dnie... jest w niej magia. Więcej niedługo na blogu www.jolantagromek.pl :)

Niezależnie od tego czy marzycie często, czy może uważacie, że na marzenia jesteście za dorośli. Czy macie własne dzieci czy tylko pielęgnujecie dziecko w sobie. Czy byliście w Paryżu, czy znacie go tylko ze zdjęć. Ja wam mówię...Zakochacie się w tej bajce! Jest estetycznie podana, jest przepyszna, jest magiczna, jest uniwersalna. Jest w niej Paryska architektura, koty,...

„Historia Mademoiselle Oiseu” (T. 1 z 3) – Czarująca i elegancka kobieta, magia Paryża, bogaty literacki język▪️Słowa, które uczą, ilustracje, które na długo zostają w pamięci▪️Zaprezentowana literacka treść, jest na tyle uniwersalna, że spokojnie przypadnie do gustu zarówno dorosłym jak i dzieciom a to, wszystko za sprawą magicznej transformacji małej dziewczynki, która pod wpływem znajomości z Oiseu poznaje inny – magiczny świat▪️Małe rzeczy – takie jak wyjątkowy guzik – odmienia los, życie, myślenie i co najważniejsze pozwala odkryć własną wartość▪️Jeśli dołożymy do tego cudowne zwierzęta, które koegzystują na równi w świecie Eleganckiej Damy – to mamy coś bajecznego▪️To, co wygrywa w całej opowieści to, połączenie magii, prostoty, optymizmu i cudownej ukrytej miedzy wierszami elegancji▪️Pozwólmy sobie na chwile magicznej przerwy od brutalnej rzeczywistości▪️ Wejdźmy, choć na moment do świata bajki, magi, rzeczy dziwnych i innych, a wyjdziemy z tego bogatsi o coś czego nigdzie nie dostaniemy .... siłę, wiarę i wewnętrzny spokój▪️ Bezcenne ........▪️

„Historia Mademoiselle Oiseu” (T. 1 z 3) – Czarująca i elegancka kobieta, magia Paryża, bogaty literacki język▪️Słowa, które uczą, ilustracje, które na długo zostają w pamięci▪️Zaprezentowana literacka treść, jest na tyle uniwersalna, że spokojnie przypadnie do gustu zarówno dorosłym jak i dzieciom a to, wszystko za sprawą magicznej transformacji małej dziewczynki, która...

Mieszane uczucia.
Książka skończyła się... nie wiadomo jak.
Główna bohaterka, samotna, zagubiona dziewczynka, chodziła do mademoiselle Oiseau po lekcjach.
Czasem biegała na posyłki, gdzie spotykały ją dziwne, niewyjaśnione przygody.
W końcu mademoiselle wyjechała, a jej historia nie została do końca wyjaśniona.
Tak jak historia naszej bohaterki nastoletniej. Co się z nią stało po wyjeździe panny Oiseau?

Może wyjaśni się w drugim tomie?

Początek wciąga bardzo, potem jest coraz dziwniej. Jakby autorka zakręciła się we własnych pomysłach.

Przeczytałam sama i dobrze, bo syn nie dałby mi żyć, gdybym zakończyła lekturę bez odpowiedzi na wszystkie pytania.

7/10 za klimat.

Mieszane uczucia.
Książka skończyła się... nie wiadomo jak.
Główna bohaterka, samotna, zagubiona dziewczynka, chodziła do mademoiselle Oiseau po lekcjach.
Czasem biegała na posyłki, gdzie spotykały ją dziwne, niewyjaśnione przygody.
W końcu mademoiselle wyjechała, a jej historia nie została do końca wyjaśniona.
Tak jak historia naszej bohaterki nastoletniej. Co się z...

Ktoś powiedział, że jest to współczesna bajka z modą w tle. I trochę się zgadzam. Moda jest, ale jest i niezwykła przyjaźń, codzienne rozterki i dość niesamowite rozwiązania.
Historia Mademoiselle Oiseau i Izabelli to współczesna bajka o Alicji w Krainie czarów, lecz tym razem nie mamy królika kapelusznika, tylko bardzo ekscentryczną, bardzo nietypową francuską damę.
Polecam szczególnie za piękne wydanie - każda mała dama będzie zachwycona. Duża zresztą też.

Ktoś powiedział, że jest to współczesna bajka z modą w tle. I trochę się zgadzam. Moda jest, ale jest i niezwykła przyjaźń, codzienne rozterki i dość niesamowite rozwiązania.
Historia Mademoiselle Oiseau i Izabelli to współczesna bajka o Alicji w Krainie czarów, lecz tym razem nie mamy królika kapelusznika, tylko bardzo ekscentryczną, bardzo nietypową francuską...

Sama historia jest nieszczególnie ciekawa i nie ma wyraźnego zakończenia, ale mocną stroną książki są ilustracje. Samo to powinno zainteresować młodszego czytelnika.

Sama historia jest nieszczególnie ciekawa i nie ma wyraźnego zakończenia, ale mocną stroną książki są ilustracje. Samo to powinno zainteresować młodszego czytelnika.

Fajna książka. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam