Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lubię styl Murakamiego, ale cholera - przypominało mi to jakiś tani Japoński romans z kiosku.

Lubię styl Murakamiego, ale cholera - przypominało mi to jakiś tani Japoński romans z kiosku.

Niebanalna historia, oryginalni bohaterowie, niecodzienny język. Miód dla oczu.

Niebanalna historia, oryginalni bohaterowie, niecodzienny język. Miód dla oczu.

Mimo usilnych chęci nie udało mi się.

Mimo usilnych chęci nie udało mi się.

Nijakość głównego bohatera (i zdaję sobie sprawę z zabiegu "everymana") sprawiła, że nie byłam w stanie czytać jej dalej. Męczyło mnie to, dusiło, aż w końcu dałam spokój. W szczególności, że zakończenie znam. Może kiedyś wrócę.

Nijakość głównego bohatera (i zdaję sobie sprawę z zabiegu "everymana") sprawiła, że nie byłam w stanie czytać jej dalej. Męczyło mnie to, dusiło, aż w końcu dałam spokój. W szczególności, że zakończenie znam. Może kiedyś wrócę.

Jestem oczarowana.

Jestem oczarowana.

Jak wszystkie części, książka została pochłonięta jednego wieczoru. Żarty Jace'a stają się bardziej żenujące i wymuszone niż w poprzednich częściach, a cukierkowatość u każdej z par mdliło mnie. Cóż, może to urok książek dla młodzieży. Jednakże akcja jak zawsze smakowita i smakuje wybornie.

Jak wszystkie części, książka została pochłonięta jednego wieczoru. Żarty Jace'a stają się bardziej żenujące i wymuszone niż w poprzednich częściach, a cukierkowatość u każdej z par mdliło mnie. Cóż, może to urok książek dla młodzieży. Jednakże akcja jak zawsze smakowita i smakuje wybornie.

Magnetyczna, ponjadczasowa. Zaprowadzi nas w najmroczniejsze zakątki ludzkiej duszy.

Magnetyczna, ponjadczasowa. Zaprowadzi nas w najmroczniejsze zakątki ludzkiej duszy.

To dzieło ma reklamę przyciągającą niczym magnez, gdzie treść zamienia się w rozczarowanie, żeby na końcu móc wybuchnąć śmiechem.

To dzieło ma reklamę przyciągającą niczym magnez, gdzie treść zamienia się w rozczarowanie, żeby na końcu móc wybuchnąć śmiechem.

Męcząca.

Męcząca.

Równie dobra, jak pierwsza część. Uwaga! Zakończenie wbija w fotel!

Równie dobra, jak pierwsza część. Uwaga! Zakończenie wbija w fotel!

Po przeczytaniu wystarczy wpatrywać się w sufit i pomyśleć "wow". Jedna z najlepszych, jakie czytałam.

Po przeczytaniu wystarczy wpatrywać się w sufit i pomyśleć "wow". Jedna z najlepszych, jakie czytałam.

Postać Wokulskiego jest chyba najbardziej denerwująca w historii polskiej literatury. Ledwo skończyłam 1. tom. Może kiedyś dokończę.

Postać Wokulskiego jest chyba najbardziej denerwująca w historii polskiej literatury. Ledwo skończyłam 1. tom. Może kiedyś dokończę.

Niesamowita. Ale na raz.

Niesamowita. Ale na raz.

Jak to się dzieje, że gdy pojawia się imię "Lisbeth", to serce od razu szybciej bije?
Polecam, a jakże!

Jak to się dzieje, że gdy pojawia się imię "Lisbeth", to serce od razu szybciej bije?
Polecam, a jakże!

Męczy.

Męczy.

Facet się powtarza. Schemat książki ten sam jak pozostałe dwie części. Jednakże w dalszym ciągu jego powieści mają to "coś", dzięki czemu pochłaniam je w jeden dzień.

Facet się powtarza. Schemat książki ten sam jak pozostałe dwie części. Jednakże w dalszym ciągu jego powieści mają to "coś", dzięki czemu pochłaniam je w jeden dzień.

Bo największą zbrodnią jest zabić drozda.

Bo największą zbrodnią jest zabić drozda.

To jest literatura dla osób, które wierzą w siłę ludzkiego ducha walki. A po pięknie wypiłowanych paznokciach nie pozostał żaden ślad.

To jest literatura dla osób, które wierzą w siłę ludzkiego ducha walki. A po pięknie wypiłowanych paznokciach nie pozostał żaden ślad.

Tak bardzo chciałam dokończyć tę książkę. Byłam ciekawa jak się skończy. Co tak na prawdę chcieli przekazać mieszkańcy swoją demonstracją? Do czego to doprowadziło?
Jednakże styl i język aurora jest dla mnie zbyt trudny, męczący. Dwie strony czytałam z wysiłkiem i bez przyjemności.
Polecam wytrwałym.

Tak bardzo chciałam dokończyć tę książkę. Byłam ciekawa jak się skończy. Co tak na prawdę chcieli przekazać mieszkańcy swoją demonstracją? Do czego to doprowadziło?
Jednakże styl i język aurora jest dla mnie zbyt trudny, męczący. Dwie strony czytałam z wysiłkiem i bez przyjemności.
Polecam wytrwałym.

Jak zwykle jetem urzeczona stylem i klimatem książki. Niestety pan Zafon się powtarza. Znów ten sam schemat: tragiczna przeszłość, zjawa, magia oraz burzliwy finał. Ale było warto.

Jak zwykle jetem urzeczona stylem i klimatem książki. Niestety pan Zafon się powtarza. Znów ten sam schemat: tragiczna przeszłość, zjawa, magia oraz burzliwy finał. Ale było warto.