Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Doskonała książka o stosunkach międzynarodowym. Napisana językiem zrozumiałym, ale pełnym faktów, dzięki któremu historia tego niezwykle ciekawego kontynentu staje się przystępna. Choć wydanie jest obszerne trudno się od niego oderwać.

Doskonała książka o stosunkach międzynarodowym. Napisana językiem zrozumiałym, ale pełnym faktów, dzięki któremu historia tego niezwykle ciekawego kontynentu staje się przystępna. Choć wydanie jest obszerne trudno się od niego oderwać.

Bardzo przystępna pozycja dla kogoś kto budzi się rano z myślą "chcę dokształcić się w temacie historii sztuki". Przyjemny język (zrozumiały i bez dygresji) i dużo miejsca poświęcono sztuce nie-europejskiej.
Świetnie byłoby wznowić tę książkę - szczególnie, że część informacji lekko się zestarzała. Oraz wydać ją z lepszej jakości reprodukcjami.

Bardzo przystępna pozycja dla kogoś kto budzi się rano z myślą "chcę dokształcić się w temacie historii sztuki". Przyjemny język (zrozumiały i bez dygresji) i dużo miejsca poświęcono sztuce nie-europejskiej.
Świetnie byłoby wznowić tę książkę - szczególnie, że część informacji lekko się zestarzała. Oraz wydać ją z lepszej jakości reprodukcjami.

Łatwa i przyjemna książka o domach uciech wszelakich.Napisana przystępnym językiem i opatrzona licznymi zdjęciami. Opowiada historię burdeli od starożytności do czasów najnowszych, poświęcając też miejsce współczesności. Nie jest to może książka wybitnie naukowa, ale przez liczne ciekawostki dobrze obrazuje rozwój takich przybytków. Osobiście trochę żałuje, że nie poświęcono więcej miejsca środkowo-wschodniej Europy, a nawet Niemcom (dwa razy wspomniano o rozwiązłości Wiednia, jednak jakoś nie rozwinięto zbytnio tego tematu...), ale to już osobiste widzimisię.
Polecam, lekkie i odprężające.

Łatwa i przyjemna książka o domach uciech wszelakich.Napisana przystępnym językiem i opatrzona licznymi zdjęciami. Opowiada historię burdeli od starożytności do czasów najnowszych, poświęcając też miejsce współczesności. Nie jest to może książka wybitnie naukowa, ale przez liczne ciekawostki dobrze obrazuje rozwój takich przybytków. Osobiście trochę żałuje, że nie...

Taki tam albumik, do przejrzenia i poczytania ciekawostek. Wszystkim postaciom poświęcono jedną stronę, ze zdjęciem, tabelką kilku najważniejszych dat i skróconą biografią napisaną w przystępny sposób (choć po kilku stronach naprawdę irytowało mnie już ciągłe używanie trójkopka do... prezentowania bardzo szokujących ciekawostek!). Uważam też, że stanowczo za dużo tam Polaków, jak na pozycję, która nie precyzuje jakich pisarzy i poetów zawiera.
Ogólnie, można nabyć, by szybko móc sprawdzić czy jakieś nazwisko nie powinno się kojarzyć z pewnym dziełem albo żeby pobieżnie powtórzyć informacje z historii literatury. Ogólnie jednak, nic wybitnego.

Taki tam albumik, do przejrzenia i poczytania ciekawostek. Wszystkim postaciom poświęcono jedną stronę, ze zdjęciem, tabelką kilku najważniejszych dat i skróconą biografią napisaną w przystępny sposób (choć po kilku stronach naprawdę irytowało mnie już ciągłe używanie trójkopka do... prezentowania bardzo szokujących ciekawostek!). Uważam też, że stanowczo za dużo tam...

Przyjemne czytadło, ciąży mu jednak niewykorzystany potencjał. Większość wydarzeń ogranicza się do śledzenia grupki niemieckojęzycznych znamienności (głównie artystów) i choć nie jest to zły pomysł, szkoda, że autor nie sięgnął do bardziej różnorodnych wydarzeń.

Przyjemne czytadło, ciąży mu jednak niewykorzystany potencjał. Większość wydarzeń ogranicza się do śledzenia grupki niemieckojęzycznych znamienności (głównie artystów) i choć nie jest to zły pomysł, szkoda, że autor nie sięgnął do bardziej różnorodnych wydarzeń.

Jedna z lepszych biografii historycznych jakie czytałam - zarówno pod względem warsztatu pisarskiego, jak i opisywanej postaci. Autor odchodzi czasami dość daleko od osoby bawarskiego króla, by narysować szerszy kontekst (przytaczając np. dość szczegółowo biografię Ryszarda Wagnera, co jest zrozumiałe, biorąc pod uwagę jak niezwykle istotną postacią był on dla Ludwika). Dzięki temu można dobrze zrozumieć warunki zewnętrzne jakie wpływały na władcę i spróbować samemu ocenić czy naprawdę był on jedynie szaleńcem z pasją do architektury i ogromnym skarbcem czy został przez potomnych niesłusznie oskarżony - książka wcale nie podrzuca jednoznacznych odpowiedzi. Jest też napisana w na tyle luźny, nie nastawiony na faktografię sposób, że osoby nie będące miłośnikami książek historycznych powinny czerpać z niej dużo frajdy.

Jedna z lepszych biografii historycznych jakie czytałam - zarówno pod względem warsztatu pisarskiego, jak i opisywanej postaci. Autor odchodzi czasami dość daleko od osoby bawarskiego króla, by narysować szerszy kontekst (przytaczając np. dość szczegółowo biografię Ryszarda Wagnera, co jest zrozumiałe, biorąc pod uwagę jak niezwykle istotną postacią był on dla Ludwika)....

Chciałoby się napisać - to się pani Aleksijewicz książka udało. Ale łatwo przecenić jej zasługi. Przecież ona tu nic nie wymyśliła, zaledwie kilka akapitów to jej własne słowa. Bo przecież całe to dzieło to historie wielu, wielu, wielu kobiet. Małe fragmenty Wielkiej Wojny wielkiego ZSRR widziane z punktu widzenia żołnierek, pielęgniarek, zaopatrzenia, łączności, partyzantki... Historie zaskakujące, zwykle smutne, ale czasem dużo mniej tragiczne niżbyśmy się od wspomnień wojennych spodziewali. Mowa jest o ambicji, patriotyźmie, miłości szczęśliwej i niespełnionej, kalekach, zakładanych po kryjomu kolczykach, minowaniu, minowaniu, Niemcach, Stalinie, dzieciach, rodzicach...
Dzieło pani Aleksijowicz też jest Wielkie. Z tak licznych głosów, zbieranych latami i ułożonych według przemyślanego porządku, powstała Ważna Książka, jednocześnie wyczerpująco przedstawiająca losy radzieckich kobiet w czasie II Wojny Światowej, a z drugiej zostawiająca czytelnika z świadomości, że takich historii było jeszcze wiele, wiele więcej.
Rzecz jasna żartowałam na początku opinii. Właśnie dla takich autorek jak pani Aleksijewicz wymyślono Literacką Nagrodę Nobla.

Chciałoby się napisać - to się pani Aleksijewicz książka udało. Ale łatwo przecenić jej zasługi. Przecież ona tu nic nie wymyśliła, zaledwie kilka akapitów to jej własne słowa. Bo przecież całe to dzieło to historie wielu, wielu, wielu kobiet. Małe fragmenty Wielkiej Wojny wielkiego ZSRR widziane z punktu widzenia żołnierek, pielęgniarek, zaopatrzenia, łączności,...