Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytam tą książkę już trzeci raz. Od wzruszeń po łzy śmiechu bo takie emocje wywołuje we mnie ta książka. Kocham zarówno Black Sabbath jak i solową twórczość. Na ile jest to książka napisana tylko przez Ozziego, tego się pewnie nie dowiemy ale czuć jego ducha, humor, podejście do wielu spraw. Zaletą tej książki jest rozbrajająca szczerość. I pomyśleć że w tym momencie Black Sabbath jest w trakcie swojej podobno ostatniej trasy koncertowej a sam Ozzy planuje kolejny solowy album. Lata lecą. Wszyscy wiemy że czasy świetności muzyka są już za nim ale to zostało, nikt mu nie odbierze.

Czytam tą książkę już trzeci raz. Od wzruszeń po łzy śmiechu bo takie emocje wywołuje we mnie ta książka. Kocham zarówno Black Sabbath jak i solową twórczość. Na ile jest to książka napisana tylko przez Ozziego, tego się pewnie nie dowiemy ale czuć jego ducha, humor, podejście do wielu spraw. Zaletą tej książki jest rozbrajająca szczerość. I pomyśleć że w tym momencie Black...

Tego się spodziewałem. Pisane bardzo topornym językiem z rodu "pani historycy z licem". Kilka zdań, daty, kilka zdań daty. Z wypiekami na twarzy czyta się o Stalinie i o "księciu Wołoszczyzny". Mocna rzecz. Z dyktatorów "o dziwo" brakuję mi tatusia i syna Bushów, pedofila i narkomana Clintona, pana "pokojowa nagroda Nobla" Obamy, Putina, Jelcyna...

Tego się spodziewałem. Pisane bardzo topornym językiem z rodu "pani historycy z licem". Kilka zdań, daty, kilka zdań daty. Z wypiekami na twarzy czyta się o Stalinie i o "księciu Wołoszczyzny". Mocna rzecz. Z dyktatorów "o dziwo" brakuję mi tatusia i syna Bushów, pedofila i narkomana Clintona, pana "pokojowa nagroda Nobla" Obamy, Putina,...