Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pewnie to kwestia tego, że rzadko czytam biografie, ale ta książka to naprawdę dzieło-monstrum. Autor przedstawił cały okres działalności jednego z najsłynniejszych i najbardziej pionierskich w Polsce zespołów metalowych, czyli Kata. Oczywiście, skoro mowa o całym zespole, to przy okazji także o jego członkach, a że przez kilkadziesiąt lat grania w orbicie śląskiej grupy pojawiła się masa osób, to możecie sobie wyobrazić, że co chwilę poznajemy nowe twarze. To, co bardzo mi się podoba, to fakt, że autor nie skupia się tylko na muzycznej i organizacyjnej działalności zespołu. Zresztą, byłoby to nudne. Jest to okazja do pokazania, jak wyglądał Śląsk w tamtym czasie, przywołania klimatu PRL-u, wspomnienia paru anegdot z tras i zaprezentowania różnych punktów widzenia ze strony różnych osób. I to duża zaleta tej książki - autor, mimo że ma swoją opinię, którą przekazuje pod koniec książki, przy okazji wzruszającego opisu choroby i śmierci Romana Kostrzewskiego, nie zamyka się na jedną wersję. Pokazuje różne perspektywy, zwycięstwa i porażki. Z żadnego członka Kata nie tworzy postaci pomnikowej. Na wielki plus jest także dotarcie do osób niezwiązanych stricte z zespołem, ale za to ze sceną metalową. Są wypowiedzi Petera, Nergala, ale nie tylko, gdyż znalazło się miejsce także choćby dla członków zagranicznych Darkthrone czy Watain. Naprawdę, materiałów i cytatów w tej opowieści jest masa... Być może wręcz za dużo. Bo mały zarzut, o którym muszę wspomnieć, to taki, że w obliczu tak ogromnej rzeszy osób, autor szybko przeskakuje pomiędzy nimi, nierzadko znienacka przywołując wypowiedź kogoś, kogo podpisuje nieco później. Patrząc na to, że to cegła i masa tekstu, to miewałem problemy w zorientowaniu się, kogo wiadomość właśnie czytam. Ale też trudno byłoby to zrobić inaczej, unikając poszerzania już i tak grubej cegły. Inna mała wada to brak odpowiednich grafik w miejscach, gdzie są one omawiane. Oczywiście, okładki płyt znajdują się w książce i są na końcu, jednak w momencie, kiedy autor opisuje historię powstawania konkretnej grafiki, czytelnik, jeśli nie zna ilustracji, musi cierpliwie poczekać lub znaleźć ją w Internecie, aby wiedzieć, o czym się mówi. Kwestia składu. Natomiast nie zmienia to faktu, że ta książka to skarbnica wiedzy i opowieść nie tylko o samym Kacie, ale ogólnie środowisku metalowym w Polsce oraz hołd złożony tej grupie, a szczególnie Romanowi Kostrzewskiego (choć nie tylko).