Jedna z lepszych książek naukowych jakie czytałam.
Po pierwsze w zabawny i humorystyczny sposób przedstawia treści, które dla laików mogą być niezrozumiałe.
Fani Housa i Chirurgów będą zachwyceni, ponieważ ilość chorób, przykładów i ciekawostek jest niesamowicie liczna.

Z wielką chęcią czytałam ta książkę, zastanawiając się, jak to jest mieć taki mózg jak np. przestępcy czy schizofrenicy. Co oni wtedy myślą? Jak czuja moralność? Co się dzieje w środku?

Dr Stephen Juan stara się w dość przystępny sposób pokazać nam, że każdy jest inny, każdy ma inny mózg.

Fanom medycyny serdecznie polecam, chociażby na spis fobii, który dostarczył mi niesamowitej rozrywki.

Jedna z lepszych książek naukowych jakie czytałam.
Po pierwsze w zabawny i humorystyczny sposób przedstawia treści, które dla laików mogą być niezrozumiałe.
Fani Housa i Chirurgów będą zachwyceni, ponieważ ilość chorób, przykładów i ciekawostek jest niesamowicie liczna.

Z wielką chęcią czytałam ta książkę, zastanawiając się, jak to jest mieć taki mózg jak np. przestępcy...

Książka nie jest kompendium wiedzy o naszym mózgu, a bardziej zbiorem skutków jego uszkodzenia, zamglenia, niedostosowania, buntu czy innego rodzaju odstępstw od normy, a także prób zrozumienia takich a nie innych predyspozycji poszczególnych jednostek dotkniętych poważną chorobą prowadzącą do systematycznego uszkadzania własnego ciała, samobójstwa czy morderstwa, czy interesującą fobią albo natręctwem sprowadzającą się do tego, że dorosły człowiek odczuwa chorobliwy lęk przed określonym słowem lub nazwą. Niektóre strony są czystą sensacyjną rozrywką, inne naukową walką o uproszczenie tego, co przecież najbardziej skomplikowane, a z kolei inne to zwyczajny zapychacz kartek, co czyni tę pozycję nierówną. Nie mam na co narzekać, udało mi się znaleźć w książce kilka ciekawie zapowiadających się lektur - od prac naukowych po prozę o ludzkich dramatach opartą na traumatycznych wydarzeniach w dziejach ludzkości. Tym chyba właśnie miała być w zamyśle książka. Przystanią z kilkoma wskazówkami dla czytelników, którzy chcą iść dalej. Bo przecież dla tych, którzy chcą zrozumieć strukturę własnego mózgu jest nieustanna tułaczka od faktów po mity, od nauki po magię i religie.

Książka nie jest kompendium wiedzy o naszym mózgu, a bardziej zbiorem skutków jego uszkodzenia, zamglenia, niedostosowania, buntu czy innego rodzaju odstępstw od normy, a także prób zrozumienia takich a nie innych predyspozycji poszczególnych jednostek dotkniętych poważną chorobą prowadzącą do systematycznego uszkadzania własnego ciała, samobójstwa czy morderstwa, czy...

Będę się czepiać. Książka z mnóstwem literówek, bez pomysłu, niekonsekwentna w swojej treści. Dla przykładu: rozdział "Przerażony mózg" dotyczy fobii i rozdział "Fobie" traktuje (o dziwo) o fobiach. Autor wspomina, że nie rozwinie jakiegoś tematu ze względu na brak miejsca w tej książce, a za chwilę na ośmiu stronach wymienia prawie 270 fobii - oczywiście powtarzających się. Po co? Styl pisania kojarzy się z szukaniem sensacji (jak najwięcej dziwacznych faktów mogących zaszokować czytelnika - cóż, niech będzie, w końcu tytuł to "Zagadki mózgu", ma być ciekawie),brakuje jednak rzetelnej merytorycznej wiedzy. Gdzieniegdzie pojawia się informacja, jaki obszar mózgu odpowiada za dane zaburzenie, by dalej przez cały rozdział opisywać sensacyjne przypadki różnych schorzeń. Wtrącenia kończące każdy rozdział również zawierają niewiele wiedzy, czasami tylko bardzo uogólniają temat, o którym wiem, że w rzeczywistości jest szalenie ciekawy - tu jednak namiastka informacji na to nie wskazuje. Dzięki uporowi dotrwałam do końca. Mój poświęcony czas nie poszedł tak do końca na marne - w ramach sensacyjnych doniesień, dowiedziałam się, skąd pomysł postaci Szalonego Kapelusznika z "Alicji w Krainie Czarów". I nawet przyzwyczaiłam się do takiego stylu pisania - jednak nie zachęciło mnie to do kolejnych książek autorstwa doktora Juana. Myślę, że dla osoby poszukującej ciekawostek, laika - książka jest ok. Dla mózgowego pasjonaty istnieje wiele ciekawszych pozycji.

Będę się czepiać. Książka z mnóstwem literówek, bez pomysłu, niekonsekwentna w swojej treści. Dla przykładu: rozdział "Przerażony mózg" dotyczy fobii i rozdział "Fobie" traktuje (o dziwo) o fobiach. Autor wspomina, że nie rozwinie jakiegoś tematu ze względu na brak miejsca w tej książce, a za chwilę na ośmiu stronach wymienia prawie 270 fobii - oczywiście powtarzających...

Interesująca książka, można z niej coś "wynieść" . Polecam każdemu!

Interesująca książka, można z niej coś "wynieść" . Polecam każdemu!

Po przeczytaniu tej książki zrobiło mi się smutno, że to już koniec:( Uwielbiam wszelkiego rodzaju ciekawostki związane z chorobami psychicznymi, a ta książka zdecydowanie potrafi nasycić mój głód (przynajmniej na chwilę;)

Po przeczytaniu tej książki zrobiło mi się smutno, że to już koniec:( Uwielbiam wszelkiego rodzaju ciekawostki związane z chorobami psychicznymi, a ta książka zdecydowanie potrafi nasycić mój głód (przynajmniej na chwilę;)

Podobnie jak zagadki ciała. Bełkot.

Podobnie jak zagadki ciała. Bełkot.

Spore nagromadzenie ciekawostek, choć czasami dość chaotycznie poukładanych. Książka ma już swoje lata, więc zdarzały się informacje nieaktualne.

Spore nagromadzenie ciekawostek, choć czasami dość chaotycznie poukładanych. Książka ma już swoje lata, więc zdarzały się informacje nieaktualne.

Garść informacji, podana w bardzo przystępny sposób.
Nic tylko brać i czytać :)

Garść informacji, podana w bardzo przystępny sposób.
Nic tylko brać i czytać :)