Jesteśmy społecznością, która kocha książki

“Nie można zapomnieć o krainie Fae ani o przeżytej przygodzie... Tym bardziej o tych, których się podczas niej pokochało.”

Po krótkiej przerwie od recenzji wracam do Was z polecajką czegoś absolutnie wyjątkowego i wyłamującego się ze wszystkich możliwych schematów. Jeśli już od jakiegoś czasu obserwujecie mój profil, to wiecie, jak bardzo podobała mi się pierwsza część serii “Wicked Darlings” autorstwa Rebecci F. Kenney. “Królestwo słodyczy i rozkoszy” było dla takiej weteranki SMUTów jak ja, książką wyłamującą się ze wszelkich możliwych standardów i motywów, które są obecnie tak chodliwe w popularnych na rynku erotykach. To był powiew świeżości wśród schematów, które, czytając tak wiele powieści z tego gatunku, zaczynają w pewnym momencie nużyć.

Druga część serii może nie skradła mojego serca aż tak jak pierwsza, ale dostarczyła mi oczekiwanej rozrywki w niezwykłej i szalonej krainie Faerie. Natomiast, gdy dowiedziałam się, że będę miała okazję zrecenzować trzeci tom cyklu, czyli “Gród szmaragdów i zazdrości”, niemal skakałam z radości. I absolutnie nie zawiodłam się na kontynuacji przygód Alicji, Kota oraz Królika, która została rozszerzona o nową linię fabularną skupiającą się wokół Doroty oraz pewnego Czarnoksiężnika. Znów wróciłam do krainy pełnej słodyczy, ociekającej erotyzmem, a jednocześnie niezwykle fascynującej, pełnej przygód i niebezpieczeństw.

Rebecca F. Kenney stworzyła oryginalny książkowy świat, który wciąga czytelnika od pierwszych stron. Trzeba podkreślić, że ta powieść, jak i cały cykl, jest kierowana jedynie do pełnoletnich książkar, którym w dodatku niestraszna jest bardzo długa i zróżnicowana lista trigger warnings. Jeżeli jednak do lektury podejdziemy z otwartą głową, myślę, że każdy, kto szuka szalonych i naprawdę mocnych czytelniczych doznań, odnajdzie w niej jedynie świetną zabawę, która niejednokrotnie przysporzy rumieńców na twarzy oraz spowoduje szybsze bicie serca. Te książki to naprawdę coś wyjątkowego, innego, co wyłamuje się ze wszelkich możliwych schematów, ale jednocześnie rozumiem, że mogą nie być dla każdego. Dlatego odradzam sięganie po nie naprawdę delikatnym czytelnikom.

“Gród szmaragdów i zazdrości” to retelling “Czarnoksiężnika z Oz”, który Rebecca przedstawia w naprawdę zwariowanej wersji. Ale ja właśnie to kocham w twórczości Autorki, że nie boi się tworzyć kontrowersyjnych, naprawdę mocnych i obscenicznych treści. Jej książki pozbawione są wstydu oraz jakiejkolwiek pruderii i choć, jak już wspomniałam, znajdziemy w nich wiele trigger warnings, ostatecznie nie pozostawiają po sobie wrażenia toksyczności.

Polecam wszystkim fanom SMUTów z otwartymi głowami i szukającym mocnych erotycznych czytelniczych wrażeń tę naprawdę wyjątkową i zwariowaną serię. Trzecia część absolutnie nie zawiodła moich oczekiwań, znów przenosząc mnie do niesamowitego świata stworzonego przez Autorkę. Mam nadzieję, że to nie ostatnie słowo Rebecci w tym cyklu i z utęsknieniem czekam na kolejne tomy!

IG: lexywish_bookstagram
[współpraca reklamowa z wydawnictwem]

“Nie można zapomnieć o krainie Fae ani o przeżytej przygodzie... Tym bardziej o tych, których się podczas niej pokochało.”

Po krótkiej przerwie od recenzji wracam do Was z polecajką czegoś absolutnie wyjątkowego i wyłamującego się ze wszystkich możliwych schematów. Jeśli już od jakiegoś czasu obserwujecie mój profil, to wiecie, jak bardzo podobała mi się pierwsza część...

Cześć! Przychodzę z recenzją świeżutkiej petardy od Wydawnictwa Ale!, czyli książki “Znienawidzony” autorstwa Cory Brent. To pierwszy tom serii “Odmieńcy z West Emerald” i muszę przyznać, że historia miłości Dani oraz Gage’a już uczyniła mnie fanką tej świetnie zapowiadającej się trylogii!

Jak ta historia mnie wciągnęła! Zupełnie się nie spodziewałam, że nie będę w stanie oderwać się od lektury i zarwę z nią kilka nocy. Nie zrozumcie mnie źle – zdecydowałam się na recenzję tej powieści, bo zaciekawił mnie opis i uwielbiam serie, w których każda z części skupia się na innych bohaterach z tego samego uniwersum. Po prostu nie byłam gotowa na to, że to będzie taka miłość od pierwszego wejrzenia, szczególnie z uwagi na to, że “Znienawidzony” nie należy do gatunku powieści, po który sięgam najczęściej. Zawsze sceptycznie podchodzę do książek, w których pojawia się wątek mafijny, jednak Cora Brent świetnie wplotła go w swoją opowieść, sprawiając, że nie przysłaniał on najważniejszych aspektów historii, czyli burzliwej relacji głównych bohaterów, ani nie wypadł absurdalnie, co najczęściej bardzo psuje mi przyjemność z lektury. W ogóle w powieści Brent znajdziemy dużo innych ciekawych motywów, które Autorce udało się połączyć bardzo nienachalnie, tworząc naprawdę interesującą i rozbudowaną fabułę. Niezwykle podobał mi się zabieg przeniesienia akcji w czasie o osiem lat, dzięki czemu mogliśmy lepiej poznać bohaterów i zaangażować się w ich losy pełne wzlotów i upadków. Muszę przyznać, że wydarzenia potrafiły zaskoczyć i rozwiązanie pewnych kluczowych wątków absolutnie nie było dla mnie oczywiste od samego początku. Świetnie bawiłam się od pierwszych kartek, do samego końca, a na kolejnych stronach wciąż odkrywałam kolejne ciekawe wydarzenia.

No i oczywiście nie mogę nie wspomnieć o głównym bohaterze powieści, Gage’u Silvestro. O ile Dani to naprawdę udana protagonistka, która świetnie niesie na swoich barkach całą fabułę, to jednak postać jej ukochanego sprawia, że “Znienawidzony” nabiera rumieńców, pewnej głębi, a lektura scen z udziałem tego pana na pewno przyspieszy puls niejednej czytelniczce. Uwielbiam bohaterów, którzy są bardzo męscy, ale jednocześnie jest w nich jakaś kruchość i bezbronność. Takie postacie muszą jednak być napisane autentycznie, a Brent kreacja Gage’a wyszła po prostu po mistrzowsku. To mężczyzna, który przypomina mi bohaterów pisanych przez Mię Sheridan, którzy, przy całej swojej męskości, cierpią i potrzebują pomocy, ale potrafią się do tego otwarcie przyznać. Jeden motyw, który Autorka zastosowała w postaci młodego Silvestro, absolutnie przyspieszył bicie mojego serca, ale pozwolę Wam odkryć we własnym zakresie, co też Gage postanowił zachować dla swojej ukochanej Dani.

Oklaski również dla wydawnictwa, bo wydanie tej książki to po prostu TOP OF THE TOP. Widać dbałość o najmniejsze szczegóły. Jeśli szukacie fantastycznego romansu, który wciągnie Was do bardzo ciekawej serii książek – nie zwlekajcie. “Znienawidzony” macha do Was nieśmiało i gwarantuje fenomenalną zabawę. Ja nie mogę się już doczekać kolejnej części. Bardzo gorąco polecam!

IG: lexywish_bookstagram
[współpraca reklamowa z wydawnictwem]

Cześć! Przychodzę z recenzją świeżutkiej petardy od Wydawnictwa Ale!, czyli książki “Znienawidzony” autorstwa Cory Brent. To pierwszy tom serii “Odmieńcy z West Emerald” i muszę przyznać, że historia miłości Dani oraz Gage’a już uczyniła mnie fanką tej świetnie zapowiadającej się trylogii!

Jak ta historia mnie wciągnęła! Zupełnie się nie spodziewałam, że nie będę w stanie...

Przychodzę do Was dzisiaj z książką, która rozwaliła mnie na łopatki. Jeszcze nie pozbierałam się do końca po lekturze “Pod drzewem Sykomory”, gdy w moje ręce wpadł romans autorstwa Emmy Scott pod tytułem “All in. Serce ze szkła”, który również porusza temat nieuleczalnej choroby. Ale jaki romans… Ta książka jest niczym gorąca herbata z miodem, która najpierw szybko rozgrzeje Cię od środka, by finalnie niczym bezlitosny buldożer momentalnie rozbić Twoje serduszko w drobny mak. Wow. Ta fabuła, ci bohaterowie, te emocje oddane w magiczny, niepowtarzalny sposób na kartach tej powieści… pozostawiły mnie bez słów, zalaną łzami, ale jednocześnie z potężnym zastrzykiem pięknych i wyjątkowych emocji.

Historia Kacey, pogubionej gitarzystki popularnego zespołu oraz Jonaha, chorującego na serce artysty jest jedną z najpiękniejszych opowieści miłosnych, o jakich miałam okazję czytać. Nie spodziewałam się, że ta książka uderzy we mnie tak mocno i głęboko. Uwielbiam męskich bohaterów, którzy są delikatni, potrzebują często wsparcia swoich damskich towarzyszek i mierzą się z trudnościami, ale Emma Scott w swojej powieści stworzyła postać, której jednoczesne piękno i tragizm naprawdę rozrywają serce. Jonah urzekł mnie tak bardzo, że niemal nie byłam w stanie pogodzić się z zakończeniem, a uwierzcie mi, w finale musicie przygotować się na kompletną emocjonalną rozwałkę. Historia miłosna Kacey i Jonaha zaangażowała mnie na tyle mocno, że nie chciałam, by ta książka się skończyła. Ze łzami w oczach pragnęłam dla tej pary cukierkowego happy endu. Autorka po prostu fenomenalnie potrafi oddać trudne, pełne bólu emocje i nadać im jakiegoś nostalgicznego piękna, które podziwiałam niemal w każdym rozdziale jej przejmującej opowieści.

Ta książka zmusza do refleksji, uświadamia nam, jak ważna jest każda, nawet najkrótsza chwila z tymi, których kochamy. Jak z pozoru jeden nieznaczący moment, może wywrócić nasze życie do góry nogami. Uczy nas, że warto czekać na tę właściwą osobę, choćbyśmy mieli spędzić w jej objęciach tylko kilka krótkich momentów. Przypomina, że każdy zasługuje na miłość, nawet jeśli sami w to nie wierzymy.

Cudowna, poruszająca historia. Jeśli po nią nie sięgnięcie, stracicie jedno z najpiękniejszych czytelniczych doznań. Dla takich książek czytam. Oskarżam Must Read o te potworne emocje, które wciąż mną targają po lekturze powieści, ale jednocześnie dziękuję im, że zdecydowali się wydać tę wspaniałą i wyjątkową opowieść. Mimo że rozbiła moje serce na milion odłamków szkła, wiem, że pozostanie w nim na bardzo, bardzo długo.

IG: lexywish_bookstagram
[współpraca reklamowa z wydawnictwem]

Przychodzę do Was dzisiaj z książką, która rozwaliła mnie na łopatki. Jeszcze nie pozbierałam się do końca po lekturze “Pod drzewem Sykomory”, gdy w moje ręce wpadł romans autorstwa Emmy Scott pod tytułem “All in. Serce ze szkła”, który również porusza temat nieuleczalnej choroby. Ale jaki romans… Ta książka jest niczym gorąca herbata z miodem, która najpierw szybko...

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją drugiego tomu książki niezwykle ciepłej i komfortowej, która jest idealnym przykładem naprawdę dobrze napisanej młodzieżówki z reprezentacją LGBT+. W “Afterglow” autorstwa Phila Stampera znów spotkacie bohaterów “Golden boys” czyli Heath’a, Reese’a, Gabriela oraz Sala, którzy powracają w uroczej, lekkiej i przyjemnej kontynuacji ich historii.

Po wakacjach, które diametralnie odmieniły ich nastoletnie życia, czwórka przyjaciół wraca do prowincjonalnego, amerykańskiego miasteczka, by przeżyć swój ostatni rok liceum. Każdy z nich bogatszy o nowe wakacyjne doświadczenia będzie musiał zmierzyć się z kolejnymi wyzwaniami, które dotykają młodych ludzi tuż przed postawieniem pierwszego kroku w dorosłości. W jaki sposób ostatni rok w szkole wpłynie na ich relację? Czy uda im się zrealizować wszystkie swoje marzenia?

Książki Phila Stampera to dla mnie taki współczesny remake “Stowarzyszenia wędrujących dżinsów”, tylko bohaterami są młodzi chłopcy w dodatku dumnie reprezentujący społeczność LGBT+. “Afterglow” to książka idealna dla nastolatków – to comfort book pełen ciepła, słońca, tolerancji i zrozumienia. Historia głównych bohaterów ma w sobie jakąś delikatność, jest subtelna i przyjemna, nawet wtedy, gdy postacie przeżywają swoje bolesne upadki. To opowieść o dojrzewaniu, o odnajdywaniu własnej drogi, pomimo opinii innych, którzy mogą nas negatywnie oceniać za podejmowane przez nas wybory. To także historia o pierwszych miłościach tych najbardziej niewinnych, a jednocześnie niemożliwych do zapomnienia.

W poprzedniej części bardzo podobała mi się autentyczność bohaterów, w drugim tomie momentami było dla mnie za cukierkowo. Z drugiej strony rozumiem, że to właśnie miała być tego rodzaju książka – pozwalająca uwierzyć, że dla każdego z nas jest miejsce na tym świecie, że każdy z nas ma prawo do bycia tym, kim zapragnie. To powieść, w której nie znajdziecie nawet odrobiny wulgarności, a mimo to nie zakłamuje rzeczywistości przedstawionej w fabule. Stamper udowadnia, że można pięknie i z uczuciem pisać nawet o życiowych problemach i porażkach, a historia chłopaków pozostawia po sobie jedynie wewnętrzny komfort i spokój oraz mnóstwo pozytywnych emocji.

Ta seria jest idealna dla młodszych czytelników, szczególnie tych, którzy poszukują ciekawych i wciągających książek z reprezentacją osób LGBT+. W pierwszym tomie bardzo zżyłam się z bohaterami, dlatego niezwykle ucieszyłam się, że Autor stworzył kontynuację swojego dzieła, która pozwoliła zapoznać się czytelnikowi z ich dalszymi losami. W “Atferglow” nie znajdziecie może niesamowicie wartkiej akcji oraz zaskakujących plot twistów, ale na pewno spotkacie pełnych wdzięku bohaterów, z którymi niejeden młodszy czytelnik będzie mógł się utożsamiać, a także pokrzepiającą i budującą historię, która pozostawi Was nie tylko z pozytywnymi emocjami, ale także z kilkoma ważnymi refleksjami.

Polecam każdemu sięgnąć po te pełne słońca książki, a już na pewno polecam je młodszym czytelnikom, którzy szukają wartościowej literatury odpowiedniej dla ich wieku! Nie przegapcie tego tytułu!

IG: lexywish_bookstagram
[współpraca reklamowa z wydawnictwem]

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją drugiego tomu książki niezwykle ciepłej i komfortowej, która jest idealnym przykładem naprawdę dobrze napisanej młodzieżówki z reprezentacją LGBT+. W “Afterglow” autorstwa Phila Stampera znów spotkacie bohaterów “Golden boys” czyli Heath’a, Reese’a, Gabriela oraz Sala, którzy powracają w uroczej, lekkiej i przyjemnej kontynuacji ich...

Przychodzę dzisiaj do Was z fantastyczną polecajką. “Niezapominajka” od Kerstin Gier to świetna młodzieżówka z gatunku urban fantasy, która zabierze Was w niesamowitą magiczną podróż razem z głównymi bohaterami, Matildą i Quinnem.

Powieść była moim pierwszym spotkaniem z twórczością niemieckiej Autorki, która ma już na swoim koncie kilka bestsellerów. Było to spotkanie zaskakujące, wciągające i niezwykle przyjemne. Książka jest lekka i zabawna, opowiada o losach nastolatka Quinna, który zupełnie przypadkiem odkrywa, że jego ojciec nie był człowiekiem, ale istotą spoza ziemskiego świata. W poznawaniu nowego magicznego uniwersum niespodziewanie pomaga mu Matilda, jedna z córek znienawidzonych przez rodzinę chłopaka sąsiadów. Quinn, badając nieznany mu fantastyczny świat, równocześnie po raz pierwszy zaznaje smaku niewinnej pierwszej miłości.

Uwielbiam humor i inteligencję Autorki, które widać na każdej kartce “Niezapominajki”. Historia głównych bohaterów jest swego rodzaju uwspółcześnionym retellingiem “Romea i Julii”, jednak zaserwowanym czytelnikowi w bardzo oryginalnej i niezwykle komicznej formie. Na pewno najjaśniejszym punktem książki jest magiczna rzeczywistość stworzona przez Gier. Jest to świat bardzo oryginalny z elementami, z którymi dotąd nie spotkałam się jeszcze w żadnej powieści fantasy. Samo poznawanie wraz z Quinnem zamieszkujących go istot, a także zasad jego funkcjonowania, było ogromną czytelniczą przyjemnością.

Wątek romantyczny to przeurocza opowieść o dwóch przeciwieństwach, które mimowolnie się przyciągają. Związek Quinna i Matildy to historia odpowiednia dla nastoletnich czytelników, pełna czaru i charakterystycznych dla pierwszej miłości delikatności oraz subtelności.

Jeżeli miałabym się do czegoś przyczepić, to może momentami książka była dla mnie ciut przegadana. Jednak “Niezapominajka” to pierwszy tom trylogii i rozumiem, że Autorka chciała starannie wprowadzić czytelnika do wykreowanego przez siebie świata, tym bardziej że jest to rzeczywistość tak wyjątkowa i skomplikowana. Choć akcja rozkręca się dość długo, warto poczekać na jej rozwój, bo końcówka naprawdę trzyma mocno w napięciu i daje Autorce idealne pole do popisu w kolejnej części.

Jak zawsze Must Read nie zawodzi po prostu PRZEPIĘKNYM wydaniem, które ozdobi każdą biblioteczkę. Jeśli szukacie wciągającego urban fantasy w młodzieżowych klimatach (ale nie tylko dla nastoletnich czytelników!), to nie możecie nie sięgnąć po “Niezapominajkę”. Zapewniam Was, że po jej lekturze na pewno szybko o niej nie zapomnicie!

IG: lexywish_bookstagram
[współpraca reklamowa z wydawnictwem]

Przychodzę dzisiaj do Was z fantastyczną polecajką. “Niezapominajka” od Kerstin Gier to świetna młodzieżówka z gatunku urban fantasy, która zabierze Was w niesamowitą magiczną podróż razem z głównymi bohaterami, Matildą i Quinnem.

Powieść była moim pierwszym spotkaniem z twórczością niemieckiej Autorki, która ma już na swoim koncie kilka bestsellerów. Było to spotkanie...

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją rewelacyjnej powieści! Nie mogło być jednak inaczej, gdy mamy do czynienia z książką, która wyszła spod pióra Jennifer Lynn Barnes – Autorki, która stworzyła niezwykle popularne “The Inheritence Games”. Jeśli podobała Wam się ta topowa seria, to musicie sięgnąć po nowe wydanie wielotomowej historii autorstwa Barnes z roku 2013 – “The Naturals”.

Powieść opowiada losy siedemnastoletniej Cassie – dziewczyny, której matka przed laty została brutalnie zamordowana. Nastolatka mieszka ze swoją babcią oraz ogromną wścibską rodziną ze strony ojca i mimo otaczającej ją miłości, ciągle ma wrażenie, że do niej nie pasuje. Między innymi przez swoje niezwykłe umiejętności – Cassie jest naturalną profilerką, już po kilku sekundach jest w stanie określić, kim jest dana osoba, skąd pochodzi i czego pragnie. Gdy nadzwyczajnymi zdolnościami dziewczyny zaczyna interesować się FBI, Cassie nie waha się nawet przez chwilę – dołącza do tajnego programu, którego celem jest szkolenie nastolatków takich jak ona – Naturalsów. Wszystko jednak się komplikuje, gdy w nowym domu nawiązuje z nią kontakt… morderca jej matki. Tak rozpoczyna się pełna niebezpieczeństw gra, w której Cassie może zarówno zostać ofiarą mordercy, jak i osobą, która rozpracuje jego tożsamość.

Ta książka to istny rollercoaster emocji. Autorka wciąga czytelnika w pełną tajemnic i niedomówień grę, którą kartka po kartce możemy próbować rozpracować razem z główną bohaterką. Wszystkie postacie wydają się podejrzane i od samego początku do niemal samego końca nie możemy być pewni, czyim słowom Cassie powinna ufać, a na kogo uważać. Niektóre zbiegi okoliczności w trakcie lektury wydawały mi się zbyt niesamowite i odrobinę naciągane, ale gdy doszłam do końca… zrozumiałam, jak bardzo Autorka sobie ze mną pogrywała. Wszystko nabrało sensu, a ja zaskoczona zbierałam szczękę z podłogi. Jestem jednak zachwycona faktem, że choć fabuła w tej części została zamknięta fantastyczną, zaskakującą klamrą, to kluczowa część tajemnicy, która dotyczy życia Cassie, pozostała nierozwiązana. To sprawia, że już nie mogę doczekać się, kiedy pojawi się kolejny tom serii, a ja będę mogła przekonać się, jak z kolejnymi trudnymi wyzwaniami poradzili sobie nasi Naturalsi.

Osobiście jestem strasznym cykorem i raczej unikam powieści, które wywołują we mnie niepokój, ale Barnes świetnie zbalansowała swoją powieść. Jest to jednocześnie historia wciągająca, pełna tajemnic w kryminalnym klimacie, jednak nie przerazi i nie straumatyzuje nawet największych boidudków. Z tego względu będzie idealna także dla młodszych czytelników (trzeba jednak mieć na względzie, że zawiera opisy zbrodni).

Nie mogę nie wspomnieć także o świetnie wykreowanej grupie Naturalsów. Chemia między bohaterami (i to nie tylko ta o zabarwieniu romantycznym) powodowała, że naprawdę iskrzyło! Wszystkie postacie Barnes zbudowała fenomenalnie, i choć osoba Cassie jest tutaj oczywiście postawiona na świeczniku, cała grupa została świetnie przedstawiona czytelnikowi. Dzięki temu ich losy śledziłam z zapartym tchem i pełnym zaangażowaniem, trzymając kciuki, by wszystko rozwiązało się po ich myśli.

Niesamowicie Autorka podeszła także do tematu samego profilowania. Wczuwanie się w postać mordercy przez uzdolnionych nastolatków, analizowanie miejsc zbrodni i związane z tym rozmowy wywoływały u mnie momentami ciarki na plecach. Ponadto czy znacie jakąś książkę, w której znajdziecie perspektywę… mordercy?! Byłam tym zabiegiem bardzo zaskoczona, ale muszę przyznać, że dzięki niemu fabuła nabrała jeszcze większej dramaturgii.

Kochani, nie zwlekajcie! “The Naturals. Genialne umysły” to książka, która przypomina niezwykle skomplikowaną łamigłówkę – potwornie frustrujesz się w trakcie jej rozwiązywania, jednak gdy już zaczniesz, nie możesz się oderwać. W końcu przychodzi olśnienie, a ty z ogromną satysfakcją docierasz do upragnionego finału, który, uwierz mi, na pewno Cię nie zawiedzie. Polecam, polecam i jeszcze raz polecam!

IG: lexywish_bookstagram
[współpraca reklamowa z wydawnictwem]

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją rewelacyjnej powieści! Nie mogło być jednak inaczej, gdy mamy do czynienia z książką, która wyszła spod pióra Jennifer Lynn Barnes – Autorki, która stworzyła niezwykle popularne “The Inheritence Games”. Jeśli podobała Wam się ta topowa seria, to musicie sięgnąć po nowe wydanie wielotomowej historii autorstwa Barnes z roku 2013 – “The...

W moje czytelnicze szpony wpadł ostatnio debiut Karoliny Szafrańskiej pod tytułem “Before destiny teaches us to lie”. Spodziewałam się lekkiej i przyjemnej powieści z odrobiną humoru i po lekturze książki mogą stwierdzić, że rzeczywiście wpasowuje się ona w tego rodzaju literaturę. To zabawna, nieskomplikowana historia, która na pewno będzie ciekawym oderwaniem się od rzeczywistości. Niestety, jak wiele debiutów, nie jest pozbawiona wad, które odrobinę zmniejszyły moją przyjemność z pierwszego spotkania z twórczością Karoliny.

Książka skupia się wokół postaci Destiny. Dziewczyna zostaje porzucona w nieludzki sposób przez mężczyznę, którego uważała za tego jedynego. Pragnienie zemsty sprawia, że Destiny postanawia objąć posadę asystentki Oscara Prestona – szefa ogromnej korporacji, którego jej były szczerze nie znosi. Pomimo początkowej wzajemnej niechęci Oscar składa Destiny pewną bardzo intratną propozycję, a ona postanawia się zgodzić. W przypadku tej dwójki powiedzenie “kto się czubi, ten się lubi” sprawdza się idealnie, bo po jakimś czasie wiecznie dokuczający sobie wspólnicy zaczynają czuć do siebie miętę.

Do lektury tej książki podeszłam z pewnym dystansem. Już po pierwszych stronach powieści stwierdziłam, że “Before destiny teaches us to lie” trzeba traktować, jako swego rodzaju komedię absurdu. Bo wydarzenia w fabule, szczególnie związane z pozyskaniem przez główną bohaterkę pracy oraz jej zachowanie wobec, bądź co bądź, nowego szefa, nigdy nie mogłyby mieć miejsca w rzeczywistości. Gdy jednak do historii podeszłam z przymrużeniem oka, niektóre sceny naprawdę potrafiły mnie rozbawić. Podobało mi się, że wątek hate to lovers nie został potraktowany przez Autorkę po macoszemu i rzeczywiście przez lwią część książki nasi bohaterowie pałali do siebie czystą niechęcią, niejednokrotnie okazując to poprzez, chociażby absolutnie niecenzuralne słownictwo. Widziałam rozwój tej relacji, nie był on na siłę przyspieszony czy wymuszony. Związek protagonistów naprawdę dość zgrabnie rozwija się na oczach czytelnika, co nie odbiera mu przynajmniej odrobiny autentyczności, której możemy doszukać się w tej historii pełnej absurdów. To też zapewniło dość ekscytujący slow burn, bo między bohaterami naprawdę czuć było chemię. Choć spodziewałam się większej pikanterii, myślę, że dość ograniczone sceny zbliżeń dobrze wpłynęły na budowę napięcia w relacji Destiny i Oscara. Jeśli ktoś lubi motyw fake dating, to zapewne również spodoba mu się ten element książki, który jest jednym z bardziej interesujących i wciągających wątków w historii.

Niestety mam też kilka drobnych zarzutów. Największym problemem jest dla mnie to, jak ta powieść została napisana. Przede wszystkim w książce mamy stanowczo za dużo wulgaryzmów. Ich natłok w dialogach powodował, że momentami naprawdę traciło się przyjemność z czytania. Druga sprawa, że postacie traciły na autentyczności, bo w sposób, w jaki rozmawiali ze sobą Destiny i Oscar, konwersują prędzej nastolatkowie, niż dorosłe osoby na wysokich stanowiskach. Gdy patrzymy na powieść w koncepcji historii nieco oderwanej od rzeczywistości, można przymknąć na to oko, jednak wciąż było tego stanowczo za dużo. Ograniczyłabym także dialogi i bezustanne wzajemne docinki bohaterów na rzecz zwiększenia wydarzeń w fabule lub po prostu ograniczenia stron w książce, bo niestety niektóre momenty były dla mnie przegadane i powtarzane zbyt często (szczególnie mocno obsceniczne uwagi o wzajemnym pozbawianiu siebie życia na różne możliwe sposoby).

Wiem jednak, że książka jest debiutem Autorki, dlatego ostatecznie oceniam ją pozytywnie. Na pewno znajdzie wielu zwolenników, szczególnie wśród wielbicieli zabawnych i dynamicznych historii z charakterystycznymi bohaterami. W fabułę została wpleciona pewna tajemnica, która nie została rozwiązana, co oczywiście daje idealne podwaliny pod kolejny tom tej historii. Jestem ciekawa dalszych losów Destiny i Oscara, jednocześnie mam nadzieję, że kolejna część będzie nieco odrobinę bardziej stonowana w zakresie słownictwa. Sięgnijcie sami po tę historię i przekonajcie się, czy to coś dla Was.

IG: lexywish_bookstagram
[współpraca reklamowa z wydawnictwem]

W moje czytelnicze szpony wpadł ostatnio debiut Karoliny Szafrańskiej pod tytułem “Before destiny teaches us to lie”. Spodziewałam się lekkiej i przyjemnej powieści z odrobiną humoru i po lekturze książki mogą stwierdzić, że rzeczywiście wpasowuje się ona w tego rodzaju literaturę. To zabawna, nieskomplikowana historia, która na pewno będzie ciekawym oderwaniem się od...

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki uroczej, słodkiej i poprawiającej nastrój od pierwszych kartek. “Coś jakby magia” to fantastyczna młodzieżowa powieść, która swoim czarem uwiedzie niejednego czytelnika. To bardzo oryginalna historia, w której znajdziemy wiele interesujących motywów – garść przygody, szczyptę miłości, odrobinę magii oraz mnóstwo dobrego humoru! Wszystkie te składniki sprawiają, że “Coś jakby magia” to prawdziwa czytelnicza uczta, która nikogo nie pozostawi głodnym (chyba że głodnym dalszych przygód bohaterów!).

Historia opowiada losy Aurelii, która na co dzień uczy się zawodu w piekarni, jednak posiada także pewną wyjątkową zdolność – potrafi znakomicie władać magią. Za pewną opłatą udziela swojego talentu Ilianie, nieustraszonej łowczyni głów. Okazuje się, że znajomość tej dwójki sprawi, że Aurelia porzuci swoje stabilne, choć nie do końca szczęśliwe życie w piekarni i ruszy na pełną niebezpieczeństw przygodę. W międzyczasie być może zakocha się w pewnym pozbawionym wiary w siebie księciu oraz… pomoże ocalić królestwo przed nikczemnym łotrem.

Świetnie bawiłam się w trakcie lektury tej książki. Autorka trochę zabawiła się formą swojej powieści, przez co w tekście znajdziemy coś na kształt przełamania czwartej ściany – niektóre przemyślenia bohaterów zdają się skierowane wprost do czytelnika. Ta koncepcja świetnie wpasowuje się w pełną humoru fabułę książki oraz magiczny świat, który udało się stworzyć Mills. Bohaterowie oraz błyskotliwe dialogi z ich udziałem niejednokrotnie wywołały u mnie głośny śmiech. Cała historia jest niezwykle lekka i zabawna, ale jednocześnie urocza, romantyczna i budująca. Związek Aurelii oraz księcia Markota został napisany tak subtelnie, tak czarująco, że nie sposób nie rozpływać się przy scenach, w których ta para tak niezdarnie próbuje sobie wyznać miłość. Jednym z elementów powieści są listy wymieniane między tą dwójką, które już absolutnie rozpuściły moje serce. To zresztą kolejny fajny zabieg, który wykorzystała Autorka i muszę przyznać, że Mills naprawdę zaszalała w aspekcie formy swojego dzieła, przez co jest ono jeszcze bardziej wyjątkowe i wciągające.

Książka jest tak uniwersalna i świetnie napisana, że na pewno spodoba się zarówno młodszym czytelnikom, jak i wciągnie w wartki wir akcji tych nieco starszych. Ja nie mogłam się od niej oderwać, szczególnie ze względu na wyjątkowy, urokliwy klimat, od którego od razu poprawiał mi się humor, a uśmiech mimowolnie pojawiał na twarzy.

Nie mogę nie wspomnieć także o CUDOWNYM wydaniu. Ludzie, to jak ta książka wygląda na żywo… To wisienka na torcie całej tej fantastycznej historii, której bohaterowie absolutnie zasługują na to, by opowieść z ich udziałem została zawarta w tak fenomenalnej oprawie.

“Coś jakby magia” to książka smaczna, niczym najlepszy deser, jaki jedliście w życiu. Wiele w niej słodyczy, ale została ona przełamana w odpowiedniej proporcji ciekawą fabułą, ciętym i inteligentnym humorem oraz fantastycznie zbudowanymi bohaterami. Nie mogę powiedzieć nic więcej niż… PALCE LIZAĆ! Polecam z całego serca!

IG: lexywish_bookstagram
[współpraca reklamowa z wydawnictwem]

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki uroczej, słodkiej i poprawiającej nastrój od pierwszych kartek. “Coś jakby magia” to fantastyczna młodzieżowa powieść, która swoim czarem uwiedzie niejednego czytelnika. To bardzo oryginalna historia, w której znajdziemy wiele interesujących motywów – garść przygody, szczyptę miłości, odrobinę magii oraz mnóstwo dobrego humoru!...

Cześć! Przychodzę do Was z kolejną recenzją. Tym razem trzeciej książki w serii, którą uwielbiam całym serduszkiem! “Barbarzyńcy z lodowej planety” to cykl, który na pewno w pewien sposób dzieli bookstagramową społeczność. To powieści w pewien sposób kontrowersyjne, ale jednocześnie niezwykle lekkie, przyjemne i pełne humoru. Jedno jest pewne – gdy podejdziemy do lektury tej serii z odpowiednim dystansem, nic nie będzie w stanie przeszkodzić nam w fantastycznej zabawie, którą dostarczą nam główne bohaterki książek oraz ich niebiescy partnerzy z kosmosu!

“Barbarzyńcy z lodowej planety” to wielotomowy cykl opowiadający o ludzkich kobietach porwanych przez nieprzyjaznych kosmitów. Gdy statek, na którym nasze bohaterki w potwornych warunkach są transportowane przez rubieże galaktyki, rozbija się na planecie skutej lodem, okazuje się, że zamieszkuje ją plemię niebieskich wielkoludów, którzy nie marzą o niczym innym, a jedynie o tym, by obdarzyć nowo przybyłe kobiety miłością i opieką. Każda z książek w serii opowiada o innej parze, a “Kochanek barbarzyńca” skupia się na rozwijającej się relacji nieśmiałej i pełnej obaw Kiry oraz Aehako, plemiennego śmieszka, a jednocześnie jednego z najsilniejszych wojowników w społeczności kosmitów.

Ta seria została napisana przez Autorkę po to, by czytelnikom dostarczać rozrywkę. Jej historia jest pełna humoru i miłości, a cały stworzony przez nią świat to naprawdę ciekawy i wyjątkowy koncept. Powieści z serii pochłania się w jeden wieczór i za każdym razem nie można doczekać się kolejnego wydania. Trzeba jednak pamiętać, że są to erotyki, w dodatku zaliczyłabym je do kategorii tych mocniejszych i bardziej otwartych. Myślę, że ten element “Barbarzyńców z lodowej planety” może wzbudzać największe kontrowersje, bo, nie ukrywajmy, w tym zakresie Autorka ma naprawdę niezwykłą fantazję. Jednak dla wielbicieli smutów, którzy niejedno w swoim życiu czytali, będzie to na pewno ciekawe i oryginalne doświadczenie. Tym bardziej że nie są to powieści, w których znajdziemy dużo trigger warnings, relacje niebieskich wielkoludów oraz ludzkich kobiet opierają się przede wszystkim na pozytywnych emocjach i czystych intencjach, a momentami na kartach powieści robi się wręcz do bólu cukierkowo.

Trzecia część z serii absolutnie mnie nie zawiodła, była dla mnie równie wspaniałą rozrywką, co dwa poprzednie tomy. Powiedziałabym, że jak na razie Aehako zajął pierwsze miejsce w moim własnym plebiscycie na najlepszego niebieskiego kosmitę. W tej części było dużo akcji, a Autorka świetnie połączyła charaktery bohaterów, którzy idealnie się uzupełniali. Podczas lektury uśmiech nie schodził mi z twarzy, a niejednokrotnie wybuchnęłam śmiechem, szczególnie za sprawą świetnie zbudowanej i komicznej postaci Aehako. Kiedy skończyłam czytać, z jednej strony byłam w pełni usatysfakcjonowana tą historią, z drugiej było mi strasznie przykro, że muszę czekać na kolejną część. Bardzo poważnie zastanawiam się nad sięgnięciem po dalsze tomy w angielskiej wersji, bo naprawdę nie mogę się doczekać, kiedy poznam losy innych par z plemienia na lodowej planecie.

Uwielbiam wydanie tej serii, doceniam, że pomimo iż mamy do czynienia z dość mocnymi erotykami, okładki są urocze i estetyczne, a nie wulgarne.

Jeśli nie czytaliście tej fantastycznej historii, która zabierze Was do szalonej wizji Autorki pełnej niebieskich kosmitów pałających nieograniczoną miłością do swoich ziemskich partnerek, to uwierzcie mi, dużo tracicie. Gwarantuję Wam, że na każdy zły humor lub gorszy dzień ta seria będzie niczym zbawienny plasterek, który dostarczy mnóstwa uśmiechu i pozytywnych emocji. Polecam i z niecierpliwością czekam na kolejną część!

IG: lexywish_bookstagram
[współpraca reklamowa z wydawnictwem]

Cześć! Przychodzę do Was z kolejną recenzją. Tym razem trzeciej książki w serii, którą uwielbiam całym serduszkiem! “Barbarzyńcy z lodowej planety” to cykl, który na pewno w pewien sposób dzieli bookstagramową społeczność. To powieści w pewien sposób kontrowersyjne, ale jednocześnie niezwykle lekkie, przyjemne i pełne humoru. Jedno jest pewne – gdy podejdziemy do lektury...

Przychodzę dzisiaj do Was z kolejną recenzją. Z recenzją książki przepięknej, głębokiej i wywołującej niesamowite wzruszenie. “Most of all you. Dotyk miłości” to kolejna powieść Mii Sheridan, która pozostawi na zawsze ślad w mojej czytelniczej duszy. To opowieść z jednej strony bolesna, pełna cierpienia i nieuleczonej traumy, z drugiej zaś to historia o uzdrowieniu, które może przynieść miłość, jeśli tylko zdołamy się na nią otworzyć. Historia dająca czytelnikowi nieskończone pokłady nadziei i wiary w to, że każdy zasługuje na lepsze jutro.

Książka opowiada o relacji Crystal (a tak naprawdę Eloise) oraz Gabriela. Dziewczyna jest striptizerką z bolesną przeszłością, która stara się jakoś wiązać koniec z końcem. Gdy w klubie, w którym pracuje, pojawia się przystojny nieznajomy i oferuje jej dość specyficzny układ, który może jej jednak pomóc w poprawie niestabilnej sytuacji finansowej, zgadza się pomóc obcemu, tajemniczemu mężczyźnie. Nie wie jednak, jak wiele w jej życiu zmieni ta relacja. Okaże się, że to nie tylko ona pomoże pozbyć się Gabrielowi traum, które pozostały w nim po dramatycznych wydarzeniach z dzieciństwa, ale to właśnie ten mężczyzna da jej szansę, by mogła poskładać na nowo swoje połamane życie.

Mia Sheridan ma niezwykły talent do tworzenia męskich postaci. Napisani przez nią mężczyźni wprowadzają inny level w kategorii książkowych mężów. Gabriel to bohater zbudowany fenomenalnie. Za każdym razem, gdy wydaje mi się, że moi książkowi ulubieńcy to przede wszystkim moralnie szarzy, pewni siebie i niezwyciężeni samce alfa, sięgam po jakąś powieść Sheridan i okazuje się, że wzdycham do któregoś z jej bohaterów pełnych miłości, zrozumienia i ciepła, ale także wewnętrznych niezagojonych ran i potwornych blizn.

To właśnie kreacja postaci Gabriela sprawia, że “Most of all you” jest tak piękną i emocjonalną powieścią. Jego historia oraz to, w jaki sposób jako dorosły człowiek radzi sobie z przeżytą traumą, w trakcie lektury niejednokrotnie wywołało u mnie potoki łez. Rzadko się zdarza, by jakaś postać fikcyjna tak mocno we mnie uderzyła i tak do głębi mnie poruszyła. Oprócz tego Gabriel jest kopalnią wyjątkowych, wzruszających cytatów, które na pewno na długo pozostaną w mojej pamięci.

Autorka zaskoczyła mnie nieco fabułą powieści. Spodziewałam się, że to Gabriel będzie bohaterem, którego proces wewnętrznego uzdrawiania będziemy obserwować wraz z postępem historii. Tymczasem to Crystal, a właściwie Eloise, okazała się postacią o wiele bardziej rozbitą i zdruzgotaną niż porwany w dzieciństwie mężczyzna. Autorka przepięknie ukazała, jak trudna jest droga do odbudowy zaufania do świata, zaufania do życia, ale jak jednocześnie warta każdego bolesnego kroku, który musimy zrobić w kierunku widniejącego na horyzoncie szczęścia. Gabriel pomimo swych ran okazał się wspaniałym przewodnikiem dla Eloise w drodze do uleczenia.

W historii tej dwójki Sheridan absolutnie nie spieszyła się, by ostatecznie podarować zakochanym w sobie duszom szczęście. Czytelnicy razem z głównymi bohaterami musieli znieść wiele wahania, rozczarowań i niepewności, by wreszcie dotrzeć do pięknego finału. Po drodze jednak to postać Gabriela zawsze była tą, która dawała nadzieję, że kolejny rozdział w końcu będzie tym wyczekanym i upragnionym happy endem.

“Most of all you” to piękna pochwała życia. To historia o tym, że zawsze warto o nie walczyć, nawet gdy wydaje nam się, że z pułapki, w której nas zamknięto, nie ma ucieczki. Gabriel uczy czytelników, że gdzieś tam zawsze jest promyk nadziei na to, że jutro będzie lepsze. Po lekturze tej powieści już zawsze będę doceniała podwójnie każdy wschód słońca, który mogę zobaczyć na własne oczy. Naprawdę nie możecie przegapić tej pięknej historii.

IG: lexywish_bookstagram
[współpraca reklamowa z wydawnictwem]

Przychodzę dzisiaj do Was z kolejną recenzją. Z recenzją książki przepięknej, głębokiej i wywołującej niesamowite wzruszenie. “Most of all you. Dotyk miłości” to kolejna powieść Mii Sheridan, która pozostawi na zawsze ślad w mojej czytelniczej duszy. To opowieść z jednej strony bolesna, pełna cierpienia i nieuleczonej traumy, z drugiej zaś to historia o uzdrowieniu, które...