Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pomimo nielekkiej tematyki, lekka i przyjemna lektura. Bardzo szybko się czyta. Stylem trochę przypomina mi Erica-Emmanuela Schmitta, aczkolwiek to nie ten poziom. Jeżeli ktoś lubi takie klimaty to serdecznie polecam :)

Pomimo nielekkiej tematyki, lekka i przyjemna lektura. Bardzo szybko się czyta. Stylem trochę przypomina mi Erica-Emmanuela Schmitta, aczkolwiek to nie ten poziom. Jeżeli ktoś lubi takie klimaty to serdecznie polecam :)

Pierwsze zetknięcie z osławionym Houllebecq’iem. Miałem obawy, że będzie to przeintelektualizowany bubel opierający swój rozgłos jedynie/głównie na budzących emocje odważnych i kontrowersyjnych stwierdzeniach, dzięki którym m.in. autor zyskał rozgłos. Po przeczytaniu mogę uznać, że nie myliłem się zbytnio, jednakże do oceny muszę dołożyć coś jeszcze. Ten bubel czytało się naprawdę przyjemnie, a emocje wzbudzane były głównie przez opowiedziane historie bohaterów, okraszone przemyśleniami Houllebecq’a. Co do stylu i uczuć jakie wywoływała we mnie ta książka, to były one podobne do tych, które towarzyszyły mi przy najlepszych książkach Kundery. Stąd moja osobista opinia, pogląd i ocena: Houllebecq’a można albo czuć i chłonąć, albo nie. Ja należę do tej pierwszej grupy, więc szczerze polecam.

Pierwsze zetknięcie z osławionym Houllebecq’iem. Miałem obawy, że będzie to przeintelektualizowany bubel opierający swój rozgłos jedynie/głównie na budzących emocje odważnych i kontrowersyjnych stwierdzeniach, dzięki którym m.in. autor zyskał rozgłos. Po przeczytaniu mogę uznać, że nie myliłem się zbytnio, jednakże do oceny muszę dołożyć coś jeszcze. Ten bubel czytało się...