Vincent V. Severski - urodził się w Warszawie w rodzinie oficera wojska polskiego. W młodości interesował się ekstremizmem lewicowym i sam sympatyzował z ruchami trockistowskimi. Studiował prawo na UJ, a następnie w Warszawie, gdzie poznał miedzy innymi Lecha Falandysza, Janusza Kochanowskiego i Ryszarda Kalisza. W 1982 roku ukończył Ośrodek Kształcenia Kadr Wywiadowczych jako jeden z prymusów. Był oficerem wywiadu PRL i RP, działającym przez 26 lat pod przybraną tożsamością. W 1990 roku został pozytywnie zweryfikowany.
W 1982 roku skierowany do wydziału tak zwanej „dywersji”, najważniejszego wówczas i największego wydziału polskiego wywiadu. Za granicą spędził 13 lat, z tego 12 już po 1990 roku. Realizował zadania na Wschodzie, Azji, Bliskim Wschodzie, Afryce i Europie. Odbył około 140 misji w blisko 50 krajach. Zna biegle trzy języki. Jest postacią dobrze znaną w międzynarodowym środowisku oficerów służb specjalnych. Odszedł w 2007 roku na własną prośbę ze służby w wywiadzie w stopniu pułkownika.
Odznaczony i wyróżniany przez prezydentów i premierów RP, szefów zaprzyjaźnionych służb wywiadowczych oraz Legią Zasługi przez prezydenta Baracka Obamę.http://
Wprawdzie Vincent Severski założył, że cykl “Zamęt” będzie trylogią, ale na szczęście nie zmieścił się w tej formule i został zmuszony do napisania “Dystopii”, która jest naturalnym dokończeniem tej znakomitej serii.
Grupa pozostałych na wolności oficerów dawnego Wydziału Q i Sekcji staje do ostatecznej rozgrywki z aparatem państwa nieświadomie realizującym scenariusz napisany na Kremlu.
To już jest nie tylko gra o życie, ale o bezpieczeństwo w wymiarze geopolitycznym, dlatego ze wsparciem pojawiają się zaprzyjaźnieni agenci MI6.
Już sama fabuła, sposób jej poprowadzenia przez autora i finałowe rozstrzygnięcie zasługują na najwyższe słowa uznania. Jednak nie sposób nie zwrócić uwagi na to, że przedstawione wydarzenia, polityczny kontekst, w jakim się rozgrywają, a także występujące tu postaci niepokojąco kojarzą się z naszą współczesną rzeczywistością.
Jestem głęboko przekonany, że Severski zachowując beletrystyczną formę swoich powieści pokazał to, z czym musiał zetknąć się w czasie swojej wieloletniej służby, czyli mechanizmy kierujące wielką polityką i ludźmi, którzy ją realizują.
Oba jego cykle zakończone “Dystopią” poza bezspornymi walorami fabularnymi dostarczają znacznie głębszych refleksji. Z jednej strony wzbudzają niepokój, a nawet lęk, zaś z drugiej pozwalają lepiej zrozumieć to wszystko, co się wokół nas dzieje.
Kapitalna lektura.
Gorąco polecam.
To bodaj najlepsza z dotychczasowych powieści Severskiego.
Tłem pasjonującej fabuły jest zaogniający się konflikt amerykańsko-irański i próba wciągnięcia w niego Polski przez Rosję, przy wykorzystaniu agentury działającej na szczytach władzy. W celu udaremnienia politycznego spisku do walki z nim stają wspólnie ludzie z Wydziału Q i Sekcji, niespodziewanie wsparci przez Jagona.
Wydarzenia równolegle rozgrywają się w Polsce, Grecji i Rosji. Intryga jest skomplikowana, akcja dynamiczna, a finał spektakularny. Żadna ze stron nie bawi się w dyplomację i nikt nie bierze jeńców.
Wydział i Sekcja polityczny sukces okupują poważnymi stratami, ale na szczęście to jeszcze nie koniec…
Bez wątpienia oba cykle Severskiego łączące się w jedną całość to absolutnie najwyższa półka w zakresie literatury sensacyjno-szpiegowskiej. Merytoryczną rzetelność gwarantuje tu nazwisko i zawodowe doświadczenie autora, a dodatkową wartością jest ulokowanie fabuły w rzeczywistości, którą za pośrednictwem mediów obserwujemy na co dzień.
Zdecydowanie warto przeczytać, ale koniecznie z zachowaniem kolejności wydawanych tomów.