Takie karty w historii stosunków między Placówką a Szanghajem już były. Trudno, zwykle Chińczycy przyjmowali taki obrót zdarzeń ze zrozumieniem: mają zapisane w podświadomości, że ludzie z motykami muszą się dzielić z ludźmi z karabinami. Ostatecznie Placówka jest tu przecież władzą państwową, a więc i daniny to nie haracz, ale opodatkowanie. I jeśli najadą ich obcy bandyci, Chińczycy nie będą mieli do kogo zwrócić się o pomoc – tylko do Placówki.

Takie karty w historii stosunków między Placówką a Szanghajem już były. Trudno, zwykle Chińczycy przyjmowali taki obrót zdarzeń ze zrozumien...

- A co? Chcieliśmy żyć sami, bez Moskwy. Mogli nam odpuścić?

- A co? Chcieliśmy żyć sami, bez Moskwy. Mogli nam odpuścić?

Pułkownik Surganow, o wyglądzie rzeźnika, a w rzeczywistości szef kontrwywiadu, kiwa głową ze smutkiem. - A wiesz cokolwiek o zadaniu, które miał wykonać setnik Krigow? - Nie, panie pułkowniku! - odpowiada zgodnie z prawdą Lisicyn. Rzeźnik patrzy na niego uważnie i dobrodusznie. - Setnik Krigow stanął na czele ekspedycji, którą imperator posłał na nasze wschodnie rubieże. Za Wołgę. - Do buntowników? - No... Sądziliśmy, że od dawna żadnych buntowników tam już nie ma. Pozdychali, albo się wyszumieli... Tyle lat minęło. Ani widu, ani słychu. - Tak jest. - Ale ekspedycja Krigowa przepadła bez wieści. A byli tam wyborowi żołnierze. (...) - Co gorsza, mamy informacje, że przeciwko nam zbuntowała się placówka graniczna, ostatnia stacja na tej linii kolejowej. Jarosław. - Bunt? Z jakiego powodu? - A tak. My tu... Przegapiliśmy sprawę. Z powodu perturbacji... Nie rozwiązaliśmy na czas problemu z zaopatrzeniem... (...) osobiście dopuszczam też inny powód. Gorszy. Penetracja przez prowokatora z drugiego brzegu Wołgi. Tak czy inaczej... Chcielibyśmy powierzyć ci, bracie, tę sprawę.

Pułkownik Surganow, o wyglądzie rzeźnika, a w rzeczywistości szef kontrwywiadu, kiwa głową ze smutkiem. - A wiesz cokolwiek o zadaniu, które...