Za bardzo przesiąknięta erotyzmem (pewnie dlatego tak dobrze przyjęła się we Francji),poglądy wyssane z palca, momentami inspirująca.
Czyta się bardzo przyjemnie, wciąga, dobre tempo.
Miejsca w powieści pokrywają się z rzeczywistością.
Dobra dla oderwania sie na chwile od poważniejszego czytania.

Za bardzo przesiąknięta erotyzmem (pewnie dlatego tak dobrze przyjęła się we Francji),poglądy wyssane z palca, momentami inspirująca.
Czyta się bardzo przyjemnie, wciąga, dobre tempo.
Miejsca w powieści pokrywają się z rzeczywistością.
Dobra dla oderwania sie na chwile od poważniejszego czytania.

Houellebecque ma we Francji status wybitnego pisarza. Jego pierwsza głośna książka, o której tu piszę, sprawia, że nie mam ochoty sięgać po następne. Jest to sprawnie napisana powieść, ale dość płaska myślowo. To satyra na współczesnego człowieka i różnych guru, którym, jak pisze autor, chodzi głównie o to, by przespać się z nieletnimi dziewczynami. Seks wyziera z co drugiego zdania, niestety w mało wyrafinowanej wersji, co sprawia, że ta książka szybko nuży. Sądzę, że stała się sławna, bo podobała się dziennikarzom i socjologom, na których "częstotliwości" autor "nadaje". Ale nie jest to wybitna literatura.

Houellebecque ma we Francji status wybitnego pisarza. Jego pierwsza głośna książka, o której tu piszę, sprawia, że nie mam ochoty sięgać po następne. Jest to sprawnie napisana powieść, ale dość płaska myślowo. To satyra na współczesnego człowieka i różnych guru, którym, jak pisze autor, chodzi głównie o to, by przespać się z nieletnimi dziewczynami. Seks wyziera z co...

Pierwsze zetknięcie z osławionym Houllebecq’iem. Miałem obawy, że będzie to przeintelektualizowany bubel opierający swój rozgłos jedynie/głównie na budzących emocje odważnych i kontrowersyjnych stwierdzeniach, dzięki którym m.in. autor zyskał rozgłos. Po przeczytaniu mogę uznać, że nie myliłem się zbytnio, jednakże do oceny muszę dołożyć coś jeszcze. Ten bubel czytało się naprawdę przyjemnie, a emocje wzbudzane były głównie przez opowiedziane historie bohaterów, okraszone przemyśleniami Houllebecq’a. Co do stylu i uczuć jakie wywoływała we mnie ta książka, to były one podobne do tych, które towarzyszyły mi przy najlepszych książkach Kundery. Stąd moja osobista opinia, pogląd i ocena: Houllebecq’a można albo czuć i chłonąć, albo nie. Ja należę do tej pierwszej grupy, więc szczerze polecam.

Pierwsze zetknięcie z osławionym Houllebecq’iem. Miałem obawy, że będzie to przeintelektualizowany bubel opierający swój rozgłos jedynie/głównie na budzących emocje odważnych i kontrowersyjnych stwierdzeniach, dzięki którym m.in. autor zyskał rozgłos. Po przeczytaniu mogę uznać, że nie myliłem się zbytnio, jednakże do oceny muszę dołożyć coś jeszcze. Ten bubel czytało się...

Książka arcydzieło. Do interpretacji na wielu poziomach, do powracania. Książka o sensie życia.
Warstwa fabularna, powierzchowna: dwóch przyrodnich braci, opuszczonych emocjonalnie, z trudnościami w nawiązywaniu relacji, jeden, którego towarzystwem są książki zostaje genialnym badaczem, drugi, prześladowany przez rówieśników, otyły, z kompleksami, szuka miłości fizycznej uprawiając na specjalnych wyjazdach wyuzdany seks. Ich partnerki, do relacji seksualnej, które cudem się znajdują w ich dojrzałych życiach, umierają.
Warstwa głębsza: rozważania dotyczące sensowności religii, rozumianej jako zbiór moralnych zasad i nimi definiujące jej jakość. Pochwała feminizmu, nawet jeśli kobiety są traktowane instrumentalnie. Rozważania dotyczące sensu życia, w oparciu o kwanty, kwarki, biologię molekularną, konieczność rozmnażania.
Ciekawy cytat: słowa Annabelle, iż wreszcie po latach zrozumiała, że mężczyźni nie uprawiają seks z kobietą bo ją kochają, oni uprawiają seks tylko gdy pożądają. Gdyby wiedziała o tym wcześniej nie byłaby tak nieszczęśliwa..
Warstwa emocjonalna: wszechobecny nihilizm. Smutek.
Houellebecq to geniusz i znów to udowadnia. Myślącym polecam. Purystom polecam zamknąć oczy gdyż dużo sprośności. Warto.
Ja przeczytam ją jeszcze raz. I będę do niej wracać. I jestem pewna, że za każdym razem z innymi przemyśleniami.

Książka arcydzieło. Do interpretacji na wielu poziomach, do powracania. Książka o sensie życia.
Warstwa fabularna, powierzchowna: dwóch przyrodnich braci, opuszczonych emocjonalnie, z trudnościami w nawiązywaniu relacji, jeden, którego towarzystwem są książki zostaje genialnym badaczem, drugi, prześladowany przez rówieśników, otyły, z kompleksami, szuka miłości fizycznej...

Takie nie wiadomo co. Niby ambitny zamysł o przemianach społecznych z profetyczną kodą, tyle że ta analiza to taka po łebkach i sztucznie naciągana pod hałas i awanturę, a finałowe wieszczenie to drobny, banalny pomysł w zasadzie nijak nie opisany, bo na to chyba wyobraźni przybrakło. Niby ambitny zamysł, a tak naprawdę porno zdobione psychologicznymi i społecznymi kontrowersjami. Powieść ma momenty zgrabne, jakoś tam wewnętrznie koherentne, jednak całość w mojej ocenie jest słabo doheblowana.

W ogólnej ocenie to książka z potencjałem, która potrzebuje sporego wysiłku przy dopracowaniu. To niemal brudnopis.
5/10

Takie nie wiadomo co. Niby ambitny zamysł o przemianach społecznych z profetyczną kodą, tyle że ta analiza to taka po łebkach i sztucznie naciągana pod hałas i awanturę, a finałowe wieszczenie to drobny, banalny pomysł w zasadzie nijak nie opisany, bo na to chyba wyobraźni przybrakło. Niby ambitny zamysł, a tak naprawdę porno zdobione psychologicznymi i społecznymi...

Mocno erotycyzująca, ale to tylko forma, pod którą skrywają się społeczno-filozoficzne pesymizma; z resztą, w ostatnich latach jeszcze więcej niż zwykle kręci się wokół seksu, spora część przestrzeni publicznej jest przeznaczona na dyskusje o orientacjach seksualnych, preferencjach seksualnach, tożsamościach seksualnych, politycznych programach seksualnych i tak dalej, więc erotomanizm jednego z bohaterów koresponduje z pewnym zachodnim trendem.

Mocno erotycyzująca, ale to tylko forma, pod którą skrywają się społeczno-filozoficzne pesymizma; z resztą, w ostatnich latach jeszcze więcej niż zwykle kręci się wokół seksu, spora część przestrzeni publicznej jest przeznaczona na dyskusje o orientacjach seksualnych, preferencjach seksualnach, tożsamościach seksualnych, politycznych programach seksualnych i tak dalej, więc...

Miała być depresja, ironia i marazm a wyszła mizoginia i normalizowanie przemocy seksualnej

Miała być depresja, ironia i marazm a wyszła mizoginia i normalizowanie przemocy seksualnej

No nie, stanowczo nie. Od dawna chciałem poznać autora bo to dość głośne nazwisko i gdyby nie ów fakt chyba nie skończyłbym tej książki, a tak zmusiłem się żeby dojechać do końca. Niestety nie była to najlepsza decyzja w moim życiu. Na plus, że wyrobiłem sobie zdanie na temat autora na podstawie przynajmniej jednej w całości przeczytanej książki. Niestety czytanie jej było dla mnie czasem zupełnie straconym. Nie odnotowałem ani stylu, ani pomysłu, ani budzącej szacunek psychologii postaci. Niewiele mnie w niej zaintrygowało budząc ze snu szare komórki. Generalnie lektura wymęczyła mnie i wynudziła. Jeżeli taki autor to w dzisiejszych czasach jakieś nazwisko, było nie było, we Francji to trochę groza. Powrót do autora nie grozi, tak wcale a wcale.

No nie, stanowczo nie. Od dawna chciałem poznać autora bo to dość głośne nazwisko i gdyby nie ów fakt chyba nie skończyłbym tej książki, a tak zmusiłem się żeby dojechać do końca. Niestety nie była to najlepsza decyzja w moim życiu. Na plus, że wyrobiłem sobie zdanie na temat autora na podstawie przynajmniej jednej w całości przeczytanej książki. Niestety czytanie jej było...

Jedna z lepszych książek autora.

Jedna z lepszych książek autora.

Trzeba mieć wielką odwagę (albo być pozbawionym mózgu narcyzem, jedno z dwojga ;)),żeby współcześnie napisać taką książkę. Wymęczyła mnie, nie lubię, gdy główny bohater jest tak antypatyczny, że aż mu współczuję.

Trzeba mieć wielką odwagę (albo być pozbawionym mózgu narcyzem, jedno z dwojga ;)),żeby współcześnie napisać taką książkę. Wymęczyła mnie, nie lubię, gdy główny bohater jest tak antypatyczny, że aż mu współczuję.