Urodzony 25 sierpnia 1938 roku w Ashford, hrabstwo Kent w Anglii w bogatej, mieszczańskiej rodzinie. Uczył się w Tonbridge. Następnie dostał się na Uniwersytet Granady w Hiszpanii, ale ledwie rozpoczęte studia przerwał, by poświęcić się swojej pasji - lataniu. Gdy miał 17 lat, uzyskał licencję pilota, a w wieku lat 19 został jednym z najmłodszych pilotów w historii RAF (Royal Air Force - Królewskie Siły Powietrzne),gdzie służył w latach 1956-1958.
Następnie został dziennikarzem-reporterem. Przez 3 i pół roku pracował w małej gazecie ("Eastern Daily Press" of Norfolk),aż do roku 1961, kiedy został reporterem Reuters-a. Najpierw pracował w Paryżu, gdzie zbierał informacje później wykorzystane w "Dniu Szakala", a następnie w Berlinie (wtedy Niemiecka Republika Demokratyczna),gdzie zainteresował się nazistami, co później zaowocowało "Aktami Odessy". Pracował również jako reporter w b. Czechosłowacji i na Węgrzech.
W 1965 roku przeszedł do BBC i został asystentem korespondenta dyplomatycznego. Od lipca do września 1967 roku pracował przy wydarzeniach wojny biafrańskiej między Nigerią a Biafrą. Zaprzyjaźnił się z przywódcą secesjonistów generałem Chukwuemeką Ojukwu, zwanym Emeka. W 1968 roku porzucił BBC (albo raczej wyrzucono go za rzekomą nieobiektywność) i wrócił do Biafry jako wolny strzelec, a następnie relacjonował wojnę dla Daily Express, magazynu Time i dla Evening Standard.
W 1969 roku napisał książkę o tejże wojnie, będącą raczej reportażem z tych wydarzeń, zatytułowaną " The Biafra Story ". W Polsce książka ukazała się pod tytułem " Słowo białego człowieka ". Sugestywność książek Forsytha, w których akcja toczy się w Afryce (głównie "Psów wojny") jest tak silna, iż powstała plotka, że pisarz sam uczestniczył w przygotowaniu zamachu stanu w jednym z państw afrykańskich.
W 1970 roku zdecydował się napisać powieść, która stała się światowym bestselerem. Mowa oczywiście o książce "Dzień Szakala", opowiadającej o zamachu na Charlesa de Gaulle-a. Ukazała się ona w 1971 roku i zapoczątkowała niesłabnące pasmo sukcesów Fredericka Forsytha. Aż trudno w to uwierzyć, ale została napisana w... 35 dni ! W 1972 powieść zdobyła nagrodę Edgar Award w USA.
Następne książki to "Akta Odessy" 1972, "Psy wojny" 1974, "Diabelska alternatywa" 1979, "No comebacks" 1982 (w Polsce "Czysta robota"),"Czwarty protokół" 1984, "Negocjator" 1989, "Fałszerz" 1991, "Pięść Boga" 1994, "Ikona" 1996, "Upiór Manhattanu" 1999, "Weteran" 2001, "Mściciel" 2003 (Polska - czerwiec 2004),"Afgańczyk" 2006.
Za granicą opowiadanie "Pasterz" (1975) zostało również wydane jako oddzielna pozycja - w Polsce w zbiorze "Czysta robota". To opowiadanie znalazło się także w zbiorze "Great Flying Stories" (1991),w którym Forsyth zebrał najlepsze, jego zdaniem, opowiadania dotyczące lotnictwa. Znalazły się tam opowiadania Sir Arthura Conan Doyle'a, Roalda Dahla, Lena Deightona, Edgara Allana Poe oraz H. G. Wellsa. Ponadto zależy zaznaczyć, iż opowiadania zebrane w "Weteranie" najpierw ukazały się w internecie pod wspólną nazwą "Quintet" (2000).
Oprócz "Great flying stories" jeszcze 2 książki Forsytha nigdy nie ukazały się w Polsce. Pierwsza z nich to "Emeka" (1982) - biografia i wspomnienie o generale Emeka Ojukwu, przywódcy powstania w Biafrze, przyjacielu Forsytha. Druga z nich to autoryzowana biografia Forsytha pt.: "A matter of protocol" (2001),spisana przez Craiga Cabella.http://www.forsyth.republika.pl/
Pozbycie się Hitlera kosztowało trzydzieści milionów ludzkich istnień. Najemnik mógłby tego dokonać przy pomocy jednej kuli, kosztującej mni...
Pozbycie się Hitlera kosztowało trzydzieści milionów ludzkich istnień. Najemnik mógłby tego dokonać przy pomocy jednej kuli, kosztującej mniej niż szylinga.
Odejdę na swój własny sposób. Z kulą w piersiach, z krwią na ustach i bronią w ręku. Odejdę z wyzwaniem w sercu, krzycząc "Niech was szlag t...
Odejdę na swój własny sposób. Z kulą w piersiach, z krwią na ustach i bronią w ręku. Odejdę z wyzwaniem w sercu, krzycząc "Niech was szlag trafi!", a nie z tekturą w ustach w jakiejś piwnicy.
Powieść łącząca wątki historyczne z bardzo ciekawie poprowadzonym wątkiem sensacyjnym. Mocno wykreowane postacie, które jednak nie są tak zupełnie zero jedynkowe. Szybkie tempo akcji po kilkudziesięciu początkowych stronach, które miały za zadanie nakreślić rys historyczny. Zakończenie może i przewidywalne, ale moim zdaniem takie jak powinno być. Po lekturze włączyłam też adaptację, która się okazała wierną kopią książki. Jednak proponuję przeczytać, a może potem obejrzeć, jak to w większości przypadków bywa, film wypada słabiej niż książka.
Pozycja ta znalazła mnie a nie ja ją. Pomagając w sprzątaniu piwnicy wypadła ze sterty starych podręczników i biorąc do ręki coś tytuł mi mówił , wiec postanowiłem ja przeczytać i nie żałuje. Jak dla mnie świetna książka choć w końcówce trochę przyspiesza jakby autor już chciałby przejść do końca i zakończyć przygodę Szakala.
Lektora skłoniła mnie do pozostałych pozycji autora i mimo , ze nie byłem fanem kryminałów to z pewnością kolejne lektora mnie nie zawiodą. Polecam książkę jako klasyk który cofnie nas w czasy gdzie brak jest internetu itp. Można zastanowić się czy łatwiej było zorganizować takie „zlecenie” dawniej czy tez teraz w dzisiejszych czasach gdzie większość rzeczy możemy sami sfałszować, ale kosztem tego , ze jesteśmy obserwowani przez kamery itp.