Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy są tu fani motywu dark academia? Przedstawiam wam „W tych szacownych murach”, czyli antologię, w której znajdziecie 12 historii, pełnych mroku i tajemnic. 🏫🕯️🗝️

Nie należę do fanów opowiadań. Zdecydowanie wolę dłuższe formy, bardziej rozbudowane. Dlatego na tę antologię patrzę jako na całość. I muszę przyznać, że wszyscy autorzy opowiadań uchwycili samą esencję estetyki dark academia. Znajdziemy tu tajemnice, poczucie lęku i niepewność. Niektóre opowiadania są mroczniejsze, a inne z kolei będą idealne dla tych, którzy dopiero zaczynają sięgać po literaturę z nurtu dark academia.

W antologii znajdziemy ogromny przekrój autorów - od tych bardziej znanych jak M.L. Rio czy Olivie Blake, jak i tych mniej znanych. Dzięki temu twórczość niektórych autorów dodałam na TBR, bo tak spodobały mi się ich opowiadania. Każde z opowiadań jest inne, porusza inne tematy. Każde z nich wywołało u mnie też inne odczucia. Przy niektórych czułam zaintrygowania, ale niektórym udało się wywołać u mnie ciarki.

Moi ulubieńcy:
- Weekend u Bertie
- Okrutne następstwa
- Fobos

Czy są tu fani motywu dark academia? Przedstawiam wam „W tych szacownych murach”, czyli antologię, w której znajdziecie 12 historii, pełnych mroku i tajemnic. 🏫🕯️🗝️

Nie należę do fanów opowiadań. Zdecydowanie wolę dłuższe formy, bardziej rozbudowane. Dlatego na tę antologię patrzę jako na...

Rozwiń

Zwiń

Jak to jest kogoś kochać i wiedzieć, że ta miłość ma datę końcową? Że po ślubie nie ma wcale „i żyli długo i szczęśliwie”, a jest walka o każdy wspólny dzień? Jak nauczyć się żyć ze świadomością, że każdy dzień może być tym ostatnim?

Taka miłość jak Lauren i Josha nie zdarza się często. Szaleńczo zakochani, młodzi, świeżo po ślubie. I wtedy znienacka przychodzi prawdziwy cios. Lauren jest chora. Na IPF nie ma lekarstwa. Z każdym kolejnym dniem jej choroba postępuje, płuca odmawiają posłuszeństwa. Jej odejście jest kwestią kilku lat. To nieuniknione. Po swojej śmierci Lauren pozostawię dla Josha listy. 12 na każdy miesiąc życia bez niej. Wierzy, że oswoją go one z jej odejściem i pozwolą przejść przez żałobę.

To nie była łatwa lektura. Powiedzieć, że jest emocjonalna, to jak niemal nic nie powiedzieć. Oczami Laury doświadczamy, jak radzi sobie z rzeczywistością, w której umiera. Przechodzi przez trudny proces, najpierw zaprzeczenia, a w końcu akceptacji swojego zbyt krótkiego życia. Jednocześnie doświadczamy straty z perspektywy Josha. Jego złości, zgorzknienia, strachu i nieporadności. I zestawienie tych dwóch perspektyw łamie serce.

Na całe szczęście Kristan Higgins stworzyła niesamowicie uroczą i lekko ekscentryczną obsadę drugoplanowych postaci, które dodają książce humoru. Dzięki nim pojawiają się nie tylko łzy smutku, ale również łzy radości.

„Zdejmij z nieba księżyc” to szalenie poruszająca i chwytająca ze serce lektura. Pokazująca jak wygląda prawdziwa miłość i wszystkie jej odcienie. Przygotujcie się na smutek, ale też szczęśliwe momenty. Po prostu poznajcie Lauren i Josha.

Jak to jest kogoś kochać i wiedzieć, że ta miłość ma datę końcową? Że po ślubie nie ma wcale „i żyli długo i szczęśliwie”, a jest walka o każdy wspólny dzień? Jak nauczyć się żyć ze świadomością, że każdy dzień może być tym ostatnim?

Taka miłość jak Lauren i Josha nie zdarza się często. S...

Rozwiń

Zwiń

Witajcie w akademii Everfall. Miejscu pełnym magii śmierci, tajemnic i wielkich emocji.

Zoey z utęsknieniem czeka na przebudzenie swojej mocy. Wierzy, że tak jak matka będzie uzdrowicielką. Jednak w noc szkolnego balu, jej magia wszystkim się ukazuje. Jej moc powiązana jest z magią śmierci. Dziewczyna jest banshee i przewiduje śmierć kolegi ze szkoły. Jej świat kompletnie stanął na głowie. Stara się oswoić ze swoimi nowymi zdolnościami, ale śmierć chłopaka nie daje jej spokoju. Zaczyna prowadzić własne śledztwo i odkrywa, że każdy w szkole skrywa jakieś tajemnice...

Styl pisania Mony Kasten urzekł mnie już od pierwszych stron. Wszystkie wydarzenia opisuje w taki sposób, że przenosi czytelnika w środek akcji i pozwala mu odczuć wszystkie emocje bohaterów. Nawet nie zauważyłam, że mijały kolejne strony, a ja przybliżałam się do zakończenia.

Lubię, kiedy autorzy czerpią z bogactwa mitologii. Mona Kasten postanowiła przybliżyć nam mitologię celtycką, niezbyt często wybieraną przez pisarzy. I było to szalenie ciekawe. Razem z Zoey poznajemy wierzenia, system magiczny i jej magiczne możliwości.

Jedyny minus jaki mogę wskazać, to relacja romantyczna. Bardzo żałuję, że było jej tak mało. To typowy slowburn, który ma swoje uzasadnienie w historii i rozwoju postaci. Jest to zdecydowanie dobry początek czegoś, co będzie mogło się rozwinąć w kolejnym tomie serii.

Jeśli lubicie książki z wątkiem akademii, magią i delikatnym romansem, to „Fallen Princess” to coś dla Was. A ja Wam polecam tę książkę z całego serca!

P.S.: To wydanie to wizualna uczta dla oczu!

Witajcie w akademii Everfall. Miejscu pełnym magii śmierci, tajemnic i wielkich emocji.

Zoey z utęsknieniem czeka na przebudzenie swojej mocy. Wierzy, że tak jak matka będzie uzdrowicielką. Jednak w noc szkolnego balu, jej magia wszystkim się ukazuje. Jej moc powiązana jest z magią śmierc...

Rozwiń

Zwiń

Są takie historie, które niezmiennie doprowadzają mnie do łez. Historie życiowe, pokazujące wszystkie jego odcienie. I właśnie taką historią jest ta opisana w „All in. Serce ze szkła”.

Kacey Dawson jest gitarzystką w słynnym girlsbandzie. Jednak sława niesie ze sobą pewne demony. Dziewczyna robi wszystko, żeby zapomnieć o swoich rodzicach, pogrążając się coraz mocniej w chaosie i bólu. Dopiero poznanie kierowcy limuzyny, Jonaha Fletchera, wyrywa ją z tego stanu. Nawiązują przyjaźń, dzięki której oboje zdają sobie sprawę, że w życiu chodzi o coś więcej. Kacey zdaje sobie sprawę, że powinna spełniać swoje marzenia, a Jonah uświadomił sobie, że nigdy nie zaznał prawdziwej miłości.

Właściwie od samego początku wiemy, jak zakończy się ta historia. Ale jednak jakaś mała cząstka mnie miała nadzieję, że nadejdzie cud i coś się zmieni. I mimo świadomości co nas czeka na ostatnich stronach książki, nic nie mogło mnie przygotować na to, jaki ból poczuję i ile łez wyleję.
Emma Scott sprawiła, że zakochałam się w Kacey i Jonahu, ich wspólnej historii. A kiedy całkowicie się w nią zaangażowałam, wbiła nóż w moje serce. To była boleśnie piękna lektura.

„All in. Serce ze szkła” to jedna z tych historii, które sprawiają, że jest się wdzięcznym za każdą chwilę, którą mamy. Ale mimo to, jej moralizatorski wydźwięk nie przytłacza, a zachęca do życia pełną piersią.

Są takie historie, które niezmiennie doprowadzają mnie do łez. Historie życiowe, pokazujące wszystkie jego odcienie. I właśnie taką historią jest ta opisana w „All in. Serce ze szkła”.

Kacey Dawson jest gitarzystką w słynnym girlsbandzie. Jednak sława niesie ze sobą pewne demony. Dziewczy...

Rozwiń

Zwiń

Królestwo, w którym magia jest zakazana. Jeden tron. I księżniczki, które są bliźniaczkami, ale nie mają pojęcia o swoim istnieniu.

Rose została wychowana na przyszłą królową. Od dziecka przyswajała kolejne lekcji historii, manier i sztuki. Wierzy, że jej rodzice zostali zabici przez czarownice, dlatego podczas swojego panowania chce je całkowicie zniszczyć. Skradziona z pałacu zaraz po urodzeniu Wren, jest jej bliźniaczką. Jest czarownicą i chce przywrócić swojemu gatunkowi należyty szacunek. Ma jeden cel. Zająć miejsce swojej siostry, założyć królewską koronę i zaprowadzić nowe rządy czarownic w królestwie.

Fabuła jest prowadzona z dwóch perspektyw. Minimalnie bardziej wolałam czytać rozdziały z perspektywy Wren, ale oba były dobrze poprowadzone. Rose odbyła prawdziwą podróż, by odkryć kim tak naprawdę jest, jaka jest jej historia i dziedzictwo. Z kolei Wren ma bardzo sarkastyczną i uszczypliwą osobowość, która nie raz wpędzała ją w kłopoty. Siostry idealnie się dopełniają i razem tworzą mieszankę wybuchową.

Momentami brakowało mi trochę magii. System magiczny jest jednym z fundamentów „Bliźniaczych koron”, ale nie był on rozbudowany. Poznaliśmy pewne podstawy i mam nadzieję, że w kolejnym tomie poznamy więcej szczegółów. W książce pojawia się też wątek romantyczny, a nawet dwa. Byłam zaskoczona, jak bardzo przypadły mi do gustu. Nie były one tylko dodatkiem, a faktycznie dodawały wiele do fabuły, napędzały akcję. Jestem ciekawa jak dalej się one rozwiną.

„Bliźniacze korony” to typowa fantastyka dla młodzieży, pełna humoru, dobrej zabawy i nagłych zwrotów akcji. I uwielbiałam absolutnie każdą minutę z czytania tej książki. To była czysta przyjemność. A zakończenie wbiło mnie w fotel. Potrzebuję 2 tomu najlepiej na wczoraj!

Królestwo, w którym magia jest zakazana. Jeden tron. I księżniczki, które są bliźniaczkami, ale nie mają pojęcia o swoim istnieniu.

Rose została wychowana na przyszłą królową. Od dziecka przyswajała kolejne lekcji historii, manier i sztuki. Wierzy, że jej rodzice zostali zabici przez czar...

Rozwiń

Zwiń

Quinn miał jasny plan. Świetnie bawić się na urodzinach przyjaciela i zakończyć swój związek. I pewnie wszystko by szło po jego myśli, gdyby nie fakt, że podczas imprezy musiał uciekać przed stworzeniami jak z koszmaru i uległ ciężkiemu wypadkowi. Matylda to jego sąsiadka, która od dziecka jest w nim nieszczęśliwie zakochana. Sprawę komplikują jej bardzo religijni rodzicie, którzy na wiele nie pozwalają. Quinn po wypadku zaczyna widzieć i słyszeć rzeczy, które bardziej pasują do opowieści fantasy, a nie rzeczywistości. I tylko Matilda zdaje się mu wierzyć. Jednak to dopiero początek ich przygód.

„Niezapominajka” to książka pełna niejasnych wątków i niespodziewanych zwrotów akcji. Quinn i Matylda zabierają czytelnika w świat pełen magii, kolorów i fantazji.

Kerstin Gier powróciła na rynek książki w wielkim stylu. „Niezapominajka” to książka, która poprawia samopoczucie i daje poczucie ciepła porównywalne z otuleniem kocem. A dzieje się tak za sprawą humoru i lekkości pióra autorki. Zabawne momenty, ciekawe postaci i mnóstwo sarkastycznych dialogów sprawiają, że książkę czyta się z ogromną przyjemnością.

Czytaniu tej książki towarzyszyło mi ogromne poczucie nostalgii. W „Niezapominajce” pojawiały się nawiązania do „Trylogii Czasu”, którą w czasach gimnazjalnych uwielbiałam. Muszę przyznać, że w pewnym sensie moja miłość do książek zaczęła się właśnie od Kerstin Gier, więc to jej twórczość wpłynęła na to, jak teraz odbieram książki.

Matylda i Quinn zdobyli moje serce. Ich przekomarzanki i wyzwania, którym razem stawiają czoło wywoływały uśmiech na mojej twarzy. Zdecydowanie nie mogę się doczekać kolejnej książki z tej serii!

Quinn miał jasny plan. Świetnie bawić się na urodzinach przyjaciela i zakończyć swój związek. I pewnie wszystko by szło po jego myśli, gdyby nie fakt, że podczas imprezy musiał uciekać przed stworzeniami jak z koszmaru i uległ ciężkiemu wypadkowi. Matylda to jego sąsiadka, która od dziecka...

Rozwiń

Zwiń

Duet Keeland i Ward nigdy nie zawodzi!

Kiedy Levi wraz ze swoim bratankiem dziedziczy połowę zajazdu w spadku po swoim dziadku, chce go od razu sprzedać. Jest tylko jeden problem. Do zajazdu przeprowadza się Presley, była jego brata, która chce wychować jego bratanka w małym miasteczku, z dala od zgiełku wielkiego miasta. W taki oto sposób zaczynają mieszkać razem pod jednym dachem, po to, żeby razem zadecydować o losach zajazdu. Jednak niespodziewanie między Levim a Presley rodzi się uczucie. Czy poczucie winy wobec brata powstrzyma mężczyznę przed byciem z kobietą swoich marzeń?

Historia Leviego i Presley to była romantyczna doskonałość. Uwielbiam książki z motywem zakazanego romansu. Jest coś magicznego w dwójce ludzi, którzy zakochują się w sobie, pomimo przeciwności i walczy o swoje uczucie.

Fakt, że Presley zakochała się w bracie swojego byłego, początkowo był dla mnie trochę dziwny. Obawiałam się, że ten motyw po prostu nie zagra. Ale okazało się, że z odpowiednimi umiejętnościami pisarskimi całość była naprawdę dobra. Romans przesycony jest humorem, a to sprawia, że poruszone trudne tematy nie są dla czytelnika zbyt przygnębiające. Choć oczywiście trafiają się momenty smutne.

Jestem absolutnie uzależniona od sposobu, w jaki ten duet autorek opowiada swoje historie. Zostałam wciągnięta w akcję „Well played” od pierwszej strony i nie mogłam się oderwać od tej historii aż do samego końca. A cóż to był za koniec! Byłam bardzo szczęśliwa z końcowego obrotu spraw. Zakończenie było naprawdę satysfakcjonujące. Ta książka to była szalona przejażdżka, ale warta każdej chwili.

Duet Keeland i Ward nigdy nie zawodzi!

Kiedy Levi wraz ze swoim bratankiem dziedziczy połowę zajazdu w spadku po swoim dziadku, chce go od razu sprzedać. Jest tylko jeden problem. Do zajazdu przeprowadza się Presley, była jego brata, która chce wychować jego bratanka w małym miasteczku, z...

Rozwiń

Zwiń

Urocza okładka skrywa gorące wnętrze...

Penny ciężko przeżywa swój ostatni związek. Została poważnie zraniona i tworzy listę seksualnych doświadczeń, które chciałaby przeżyć, a które pozwoliłyby odzyskać jej kontrolę na swoim życiem. Potrzebuje do tego tylko partnera. I tu pojawia się Cooper. Kapitan drużyny hokejowej z reputacją playboya. Czy może coś pójść nie tak?

„Ucieczka” to drugi tom serii Beyond the play. I choć bardzo polubiłam Jamesa w pierwszy tomie, to Coop mnie w sobie rozkochał. Był pełen sprzeczności. Z jednej strony beztroski i pełen życia, z drugiej opiekuńczy, cierpliwy i wyrozumiały. Jego relacja z Penny zmieniała się, ewaluowała, ale zawsze byli dla siebie w najgorszych momentach.

Nawet nie wiecie, jak się cieszę, że Grace Reilly zrezygnowała z third act breakup. Mimo młodego wieku, bohaterowi byli dość dojrzali i zawsze, kiedy akcja w książce potencjalnie prowadziła do zerwania, oni radzili sobie z tym, rozmawiali ze sobą. Sprawiło to, że historia była wciągająca i odświeżająca, bez niepotrzebnego dramatyzmu.

Książka zdecydowanie jest przeznaczona dla czytelników +18. Jest w niej sporo scen bardzo sugestywnie opisanych. Ale co ważne, nie jest to romans bez fabuły. Oprócz gorących scen jest tutaj poruszonych sporo ważnych tematów. Począwszy od relacji rodzic-dziecko, do radzenia sobie traumą.

Już nie mogę się doczekać kolejnego tomu i spotkania z trzecim z braci Callahan <3

Urocza okładka skrywa gorące wnętrze...

Penny ciężko przeżywa swój ostatni związek. Została poważnie zraniona i tworzy listę seksualnych doświadczeń, które chciałaby przeżyć, a które pozwoliłyby odzyskać jej kontrolę na swoim życiem. Potrzebuje do tego tylko partnera. I tu pojawia się Coo...

Rozwiń

Zwiń

„Tego nie było w planie” to idealne lekarstwo na wszystkie kłopoty tego świata, smutek, ból i ponury nastrój. To czysta radość i pozytywna energia w postaci książki. Wystarczy kilka rozdziałów, a na pewno i ty pokochasz tę historię!

Andie całe życie chciała pomagać ludziom. Jest to swego rodzaju mechanizm obrony przed własnymi problemami. Kiedy w trakcie semestru przenosi się na uczelnię swoich marzeń myśli, że teraz wszystko się ułoży. Będzie studiowała razem ze swoim chłopakiem, na uniwersytecie, gdzie poznali się jej rodzice. Na miejscu okazuje się jednak, że jej chłopak w tajemnicy przeniósł się na uczelnię Andie, nie radzi sobie z nauką, a spuścizna mamy zaczyna ją przytłaczać. W końcu jej matka założyła tajemną audycję dla studentów „Nocną Wartę”. Andie musi się odnaleźć w nowym świecie i nawiązać nowe znajomości.

Postacie wykreowane przez Emmę Lord mają wady, popełniają błędy, muszą radzić sobie z własnym bagażem emocjonalnym. Ale uwielbiałam absolutnie każdego z nich. Ile dałabym, żeby przenieść się do Blue Ridge State i razem z nimi zajadać się bajglami, brać udział w wieczorach gier i słuchać Nocnej Warty.

Ta książka naszpikowana jest ważnymi tematami. Rozwój Andie, pogodzenie się ze swoją przeszłością i odnalezienie prawdziwego celu w życiu to najlepsze części „Tego nie było w planie”. No i jest oczywiście Milo... Opiekun akademika, z którym Andie szybko znajduje wspólny język. Był lojalny, przezabawny, ale przy tym mądry i bardzo dojrzały. No, pokochałam go!

Jeżeli szukacie książki autentycznej, która chwyci Was za serce, to myślę, że właśnie ją znaleźliście!

„Tego nie było w planie” to idealne lekarstwo na wszystkie kłopoty tego świata, smutek, ból i ponury nastrój. To czysta radość i pozytywna energia w postaci książki. Wystarczy kilka rozdziałów, a na pewno i ty pokochasz tę historię!

Andie całe życie chciała pomagać ludziom. Jest to swego ...

Rozwiń

Zwiń

Tak bardzo potrzebowałam tej książki. Idealna doza słodyczy, zabawy i miłości. Idealna pozycja na walentynki!

Kto z nas będąc nastolatkiem nie marzył o związku ze swoim idolem? Jenny od najmłodszych lat jest oddana muzyce, a konkretnie grze na wiolonczeli. Pewnego dnia w barze jej wujka poznaje pewnego chłopaka. Spędzają ze sobą wieczór dobrze się bawiąc. On jednak następnego dnia wraca do Korei. Życie Jenny jeszcze bardziej się komplikuje, gdy razem z mamą wyjeżdża do Seulu, by zaopiekować się chorą babcią i spędzić z nią trochę czasu. Na miejscu okazuje się, że tajemniczy chłopak jest członkiem jednego z najpopularniejszych k-popowych boysbandów – XOXO. A gdyby tego było mało będą razem chodzić o szkoły.

To jest taki typ książki, w którym wszyscy bohaterowie, zarówno ci główni, jak i ci poboczni zdobywają sympatię czytelnika od pierwszych stron. Są nastolatkami, popełniają błędy, przeżywają swoje lepsze i gorsze momenty, ale my cały czas im kibicujemy.

Niezwykle ważnym aspektem w tej książce jest kultura koreańska. Mimo, że Jenny jest Koreanką, to całe swoje życie spędziła w Stanach. Więc jej podróż o babci wiąże się z poznawaniem kultury, języka i obyczajów również dla niej. Do tej pory nigdy szczególnie nie interesowałam się tamtym obszarem świata, ale po lekturze tej książki zapragnęłam zwiedzić Seul!

Axie Oh porusza kilka trudnych tematów. Jednak jednym z największych jest ten jak ogromną presję czują gwiazdy. Z jednej strony są wdzięczni swoim fanom za wsparcie i miłość, z drugiej oddają całą swoją prywatność. Relacja między Jenny a Jaewoo była przeurocza. Strasznie im kibicowałam na każdym etapie. Każde z nich musiało coś z siebie oddać i poświęcić, żeby ich związek miał jakąkolwiek szansę.

Tak bardzo potrzebowałam tej książki. Idealna doza słodyczy, zabawy i miłości. Idealna pozycja na walentynki!

Kto z nas będąc nastolatkiem nie marzył o związku ze swoim idolem? Jenny od najmłodszych lat jest oddana muzyce, a konkretnie grze na wiolonczeli. Pewnego dnia w barze jej wujka p...

Rozwiń

Zwiń