Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Druga książka Harrariego trzyma poziom. Długo zabierałem się za książki tego autora bo uważałem, że będzie to praca popularyzatorska dla bardzo szerokiego grona i zobaczę w niej sporo powtórzeń i banałów. Jednak ta pozycja jak i Sapiens pozytywnie mnie zaskoczył i pootwierały różne klapki w moim umyśle. Po lekturze Homo deus na pewno widzę świat inaczej, szerzej.
Z drugiej strony rozważania autora na temat przyszłości z zestawianiem ich z historią ludzkości często powodowały stany obniżonego nastroju/depresjo/bez sensu - jego chłodny opis historii ludzkości i potencjalnych zmian w którą stronę pójdzie świat mogą niepokoić. Nie było w tych rozważaniach czegoś co nadawałoby sens jednostkowemu życiu człowieka. Czułem "chłód". Przeciwieństwem dla tej książki dla mnie jest autobiografia Junga "Wspomnienia, sny, myśli" gdzie z każdej strony wylewa się sens, przeznaczenie i docenienie wewnętrznych stanów człowieka. W "Homo deus" jednostki się nie liczą, a przedstawiane potencjalne możliwości rozwoju ludzkości często kierują się w stronę antyutopii w stylu "Nowego wspaniałego świata" czy Matrixa (tylko w wersji bez happy endu dla ludzkości jak ją rozumiemy dziś).

Druga książka Harrariego trzyma poziom. Długo zabierałem się za książki tego autora bo uważałem, że będzie to praca popularyzatorska dla bardzo szerokiego grona i zobaczę w niej sporo powtórzeń i banałów. Jednak ta pozycja jak i Sapiens pozytywnie mnie zaskoczył i pootwierały różne klapki w moim umyśle. Po lekturze Homo deus na pewno widzę świat inaczej, szerzej.
Z drugiej...

Słuchałem audiobooka. Postać Baumana jest mi bardzo bliska. Kiedyś na studiach socjologicznych uwielbiałem jego pracę. Jednak jego biografia jakoś mnie nie poruszyła (przynajmniej nie tak jak kiedyś jego książki) być może dlatego, że to wersja audio? Albo dlatego, że już dobrze go znam?
Książka jest przy okazji lekcją historii i alternatywnego patrzenia na świat - nie tylko przez pryzmat antykomunizmu jaki dominuje obecnie w Polskiej debacie. Odkrywczo było usłyszeć, że mimo wad PRL to właśnie wtedy Polska zaliczyła wielki skok ekonomiczny, wyciągnęła z biedy i umożliwiła awans społeczny dużej liczbie ludzi.

Słuchałem audiobooka. Postać Baumana jest mi bardzo bliska. Kiedyś na studiach socjologicznych uwielbiałem jego pracę. Jednak jego biografia jakoś mnie nie poruszyła (przynajmniej nie tak jak kiedyś jego książki) być może dlatego, że to wersja audio? Albo dlatego, że już dobrze go znam?
Książka jest przy okazji lekcją historii i alternatywnego patrzenia na świat - nie tylko...

Czytając książki Jasienicy zawsze odczuwam silne emocje, nieprzyjemne emocje. Jasienica ma tendencje do opowiadania historii Polski poprzez podkreślanie momentów kluczowych i błędnych decyzji które kumulując się doprowadziły do upadku I RP. Po tej lekturze Polski czytelnik znienawidzi dwóch pierwszych królów z dynastii Wazów tj Zygmunta III i Władysława IV. Zdaniem Jasienicy za ich panowania nic nie było jeszcze przesadzone. RON miała jeszcze wielkie możliwości rozwoju jednak osobiste interesy i ambicje tych monarchów spowodowały, że ten niezwykły twór polityczny zaczął staczać się w dół co za 150 lat miało skończyć się jego końcem...

Dla mnie osobiście to też była osobista podróży w świat moich emocji. Jakaś część mnie wychowana na "podstawówkowej" historii bardzo żałuję upadku RON. Każda stracona szansa, każda porażka, błędna polityczna decyzja czy zwyczajny pech bardzo mnie poruszał i sprawiał, że czułem niechęć do całej serii Jasienicy. Na jakimś poziomie nie potrafiłem zaakceptować, że to już historia, że mimo że być może były jakieś inne możliwości to one zostały przed laty już zamknięte.

Czytając książki Jasienicy zawsze odczuwam silne emocje, nieprzyjemne emocje. Jasienica ma tendencje do opowiadania historii Polski poprzez podkreślanie momentów kluczowych i błędnych decyzji które kumulując się doprowadziły do upadku I RP. Po tej lekturze Polski czytelnik znienawidzi dwóch pierwszych królów z dynastii Wazów tj Zygmunta III i Władysława IV. Zdaniem...

Moim zdaniem dla fanów powieści historycznej pozycja obowiązkowa.
Jestem w szoku, że nigdy wcześniej nie słyszałem o całym cyklu Karola Bunscha. Zaczytywałem się w książkach Bernarda Cornwella marząc o podobnych pozycjach opowiadających o naszym kraju. Myślałem, że czegoś takiego po prostu nie mamy. A tutaj 15 tomów!
Już nie mogę się doczekać następnych części.

POLECAM.

Moim zdaniem dla fanów powieści historycznej pozycja obowiązkowa.
Jestem w szoku, że nigdy wcześniej nie słyszałem o całym cyklu Karola Bunscha. Zaczytywałem się w książkach Bernarda Cornwella marząc o podobnych pozycjach opowiadających o naszym kraju. Myślałem, że czegoś takiego po prostu nie mamy. A tutaj 15 tomów!
Już nie mogę się doczekać następnych części.

POLECAM.

5 część. bardzo podobno do poprzednich. Już nie ma za bardzo zaskoczenia.
od 3 części fabuła wygląda tak: Alfred przy pomocy Uthreda pokonał Duńczyków, pokłócił się z Uthredem, ten stroi fochy. Przypływają Duńczycy atakować Wessex i nagle Uthred mimo fochów niechętnie pomaga Alfredowi w pokonaniu jakimś kolejnym sprytnym fortelem Duńczyków. Możliwe, że faktycznie tak to w tym IX wiekuwyglądało, ale rozrywkowo temat wyczerpał się chyba już w 3 części.

5 część. bardzo podobno do poprzednich. Już nie ma za bardzo zaskoczenia.
od 3 części fabuła wygląda tak: Alfred przy pomocy Uthreda pokonał Duńczyków, pokłócił się z Uthredem, ten stroi fochy. Przypływają Duńczycy atakować Wessex i nagle Uthred mimo fochów niechętnie pomaga Alfredowi w pokonaniu jakimś kolejnym sprytnym fortelem Duńczyków. Możliwe, że faktycznie tak to w...

Strasznie dobre oceny miała ta książka, ale chyba tylko dlatego, że jest patriotyczna. Momentami było dobrze, ale częściej nudnawo. Dodatkowo styl pisania autorki niezbyt przypadł mi do gustu.

Fajną sprawą jest oparcie powieści na faktach. Do tej pory mało wiedziałem nt. Państwa Podziemnego, a teraz zainteresowałem się tym tematem.

Niestety jednak odpuszczę sobie na razie kolejne powieści Cherezińskiej.

Strasznie dobre oceny miała ta książka, ale chyba tylko dlatego, że jest patriotyczna. Momentami było dobrze, ale częściej nudnawo. Dodatkowo styl pisania autorki niezbyt przypadł mi do gustu.

Fajną sprawą jest oparcie powieści na faktach. Do tej pory mało wiedziałem nt. Państwa Podziemnego, a teraz zainteresowałem się tym tematem.

Niestety jednak odpuszczę sobie na razie...

Ostatni część trylogii nie zbyt przypadła mi do gustu. Czułem cały czas, że to już takie powolne kończenie cyklu i że autor chciał mimo wszystko coś wymyślić aby była z tego jeszcze jedna pozycja .

Cała seria jednak bardzo dobra - zatęsknię nie raz za Brytanią z tamtego okresu.

Ostatni część trylogii nie zbyt przypadła mi do gustu. Czułem cały czas, że to już takie powolne kończenie cyklu i że autor chciał mimo wszystko coś wymyślić aby była z tego jeszcze jedna pozycja .

Cała seria jednak bardzo dobra - zatęsknię nie raz za Brytanią z tamtego okresu.

Znakomita lektura. Czyta się szybko i przyjemnie. Czemu z takiej książki nie uczyli mnie historii w szkole??!!
Inaczej po tej lekturze widzę początki naszego państwa oraz lepiej rozumiem sytuację obecną. Już niedługo "Polska Jagiellonów" :)

Znakomita lektura. Czyta się szybko i przyjemnie. Czemu z takiej książki nie uczyli mnie historii w szkole??!!
Inaczej po tej lekturze widzę początki naszego państwa oraz lepiej rozumiem sytuację obecną. Już niedługo "Polska Jagiellonów" :)