Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niestety, z trudem brnęłam przez kolejne anegdoty i opowieści pisane w mało interesującym stylu, a co wręcz nieznośne- całkowicie pozbawione puenty. Nużąca lektura, nie polecam. Bardzo cenię pana Jurka Owsiaka, ale w roli papierowego gawędziarza- wypada trochę blado.

Niestety, z trudem brnęłam przez kolejne anegdoty i opowieści pisane w mało interesującym stylu, a co wręcz nieznośne- całkowicie pozbawione puenty. Nużąca lektura, nie polecam. Bardzo cenię pana Jurka Owsiaka, ale w roli papierowego gawędziarza- wypada trochę blado.

Historia o neurotycznej Ewie, która cynizmem zasłania tęsknotę za drugą osobą. Bohaterka w życiu innych mężczyzn gra drugie skrzypce i tak w sumie odebrałam główny przekaz jej postaci - niemożność ułożenia sobie życia, tylko tułanie się jako ,,wypełniaczka dziur" w cudzych relacjach. Jak dla mnie, książka nie wzbudza żadnych doświadczeń psychodelicznych, chyba przez nadmiar tych ,,absurdalnych" figur - postaci, przedmiotów etc. Na drodze dziwacznych odczuć może też stać ironia bohaterki, która mi akurat z marszu niszczyła klimat surreala.

Historia o neurotycznej Ewie, która cynizmem zasłania tęsknotę za drugą osobą. Bohaterka w życiu innych mężczyzn gra drugie skrzypce i tak w sumie odebrałam główny przekaz jej postaci - niemożność ułożenia sobie życia, tylko tułanie się jako ,,wypełniaczka dziur" w cudzych relacjach. Jak dla mnie, książka nie wzbudza żadnych doświadczeń psychodelicznych, chyba przez nadmiar...