Ciężkie treści. Powieść nie jest relaksująca ani odprężająca. Raczej razem z główną bohaterką przeżywamy śmierć bliskiej osoby.
Postać pozytywna - babcia głównej bohaterki - ma nieraz aż nadto przerysowane przygody.
Książka napisana takim bardzo zwyczajnym językiem, bez literackiego polotu, beż wciągnięcia czytelnika.
Pomysł na fabułę dobry, jednak przeważa smutek, rozczarowanie, gorycz i zmaganie się z trudnościami. Za mało jest o bohaterce pozytywnej.

Ciężkie treści. Powieść nie jest relaksująca ani odprężająca. Raczej razem z główną bohaterką przeżywamy śmierć bliskiej osoby.
Postać pozytywna - babcia głównej bohaterki - ma nieraz aż nadto przerysowane przygody.
Książka napisana takim bardzo zwyczajnym językiem, bez literackiego polotu, beż wciągnięcia czytelnika.
Pomysł na fabułę dobry, jednak przeważa smutek,...

"Tyłem do kierunku jazdy" Sylwii Chutnik to książka, która w niezwykle osobisty sposób dotyka dwóch głęboko emocjonalnych tematów: śmierci bliskiej osoby i doświadczeń osoby transseksualnej. Autorce udało się połączyć te dwie historie w sposób subtelny i wyjątkowo poruszający.

Język użyty przez Chutnik jest niezwykle przystępny, co sprawia, że czytelnik od razu może się zidentyfikować z bohaterami i wczuć się w ich emocje. Autorka nie unika trudnych tematów, ale opowiada je w sposób bardzo osobisty i delikatny, co sprawia, że czytelnik może poczuć się jakby był częścią historii.

Jednym z najmocniejszych punktów tej książki jest zaskakujące zakończenie, które mimo ciężkich tematów, nie pozostawia czytelnika z poczuciem przytłoczenia. Chutnik udowadnia, że nawet w najtrudniejszych sytuacjach można znaleźć nadzieję i siłę do dalszego działania.

Jednakże, mimo tych pozytywnych aspektów, książka może budzić ambiwalentne uczucia u niektórych czytelników. Połączenie dwóch tak trudnych tematów może być dla niektórych przytłaczające, a momentami brak głębszego zagłębienia się w niektóre aspekty historii może pozostawiać pewne niedosyt.

W sumie, "Tyłem do kierunku jazdy" to książka, która z pewnością porusza i zostawia ślad w sercu czytelnika. Pomimo ambiwalentnych uczuć, warto dać się ponieść historii opowiedzianej przez Sylwię Chutnik, która nie tylko otwiera oczy na trudne rzeczywistości, ale także przypomina o sile ludzkiego ducha.

"Tyłem do kierunku jazdy" Sylwii Chutnik to książka, która w niezwykle osobisty sposób dotyka dwóch głęboko emocjonalnych tematów: śmierci bliskiej osoby i doświadczeń osoby transseksualnej. Autorce udało się połączyć te dwie historie w sposób subtelny i wyjątkowo poruszający.

Język użyty przez Chutnik jest niezwykle przystępny, co sprawia, że czytelnik od razu może się...

Bardzo pokochałam tę książkę. historia babci, zwłaszcza końcówka - uroczo nostalgiczna. to coś, z czym wielu ludzi z biegiem czasu utożsamia. Miłość, która w głowie i w sercu przetrwa dekady, żeby na samym końcu zostać z nami jedynym wspomnieniem mijającego życia. naprawdę przepiękne.
Chutnik pisze w sposób ciepły, dobry. takie przymioty często towarzyszą książkom infantylnym, jednak tutaj chodzi o prawdziwą przyjemność z czytania, i o prawdę właśnie.

Bardzo pokochałam tę książkę. historia babci, zwłaszcza końcówka - uroczo nostalgiczna. to coś, z czym wielu ludzi z biegiem czasu utożsamia. Miłość, która w głowie i w sercu przetrwa dekady, żeby na samym końcu zostać z nami jedynym wspomnieniem mijającego życia. naprawdę przepiękne.
Chutnik pisze w sposób ciepły, dobry. takie przymioty często towarzyszą książkom...

Wyobraź sobie świat wolny od uprzedzeń i myślenia tendencyjnego, które sprawia, że kierujemy uwagę tylko na pewną liczbę bodźców, bo nie jesteśmy w stanie zarejestrować wszystkiego, co do nas dociera ze środowiska.

Nasz mózg jest tak zakodowany od czasów ewolucji, by uniknąć zagrożenia i przetrwać. Na to, co zauważamy wokół siebie wpływa styl życia, jednak za pomocą odpowiednich narzędzi jesteśmy w stanie zmienić postrzeganie świata – uplastycznić się.

Ludzie i świat będący na skraju, czyhają na różnorodność, wielobarwność, czasem i nawet na naturalność. Z odsieczą przychodzi Sylwia Chutnik wraz ze swoją najnowszą powieścią – nieco magiczną i bajkową.

„Tyłem do kierunku jazdy” łączy w sobie historie trzech pokoleń, kobiet. Historie na wskroś ludzkie, bolesne, dotykające problemów rodzinnych. Nie brakuje w nich jednak humoru i nadziei, że ktoś wreszcie wyciągnie do nas pomocną dłoń.

Jest duża szansa, że bohaterki zostaną z nami jeszcze na długo po przeczytaniu książki!

Babcia Stasia pewnie stanie się ulubienicą wielu z nas. To postać inspirowana frywolnością, temperamentem, byciem cwaniarą. Babcia łamie tabu, udowadnia, że w PRL był s*ks, że osoby starsze też go uprawiają. Zadanie Stasi to także wsparcie grup queerowych, transpłciowych, a w szczególności jej wnuczki, Magdy, będącej po tranzycji.

Krystyna natomiast – córka Stasi to przykład kobiety lamentującej: „o jezu, co ludzie powiedzą!”. Nie dziwi fakt, jeśli nie zyska sympatii czytelników, w końcu jest niesamowicie zachowawcza, pruderyjna, zalękniona i w rezultacie chyba mocno nieszczęśliwa. Krystyna poddaje się normom społecznym. Ulega temu, czego wymaga się od kobiet – przywdziania sztywnego gorsetu i bycia Matką Polką.

Magda z kolei – jej córka, także nie jest wolna od traum, a do tego musi mierzyć się z tym, jak w Polsce traktowane są osoby transpłciowe.

Po więcej zapraszam na IG "Zatytułowani" 🤍

Wyobraź sobie świat wolny od uprzedzeń i myślenia tendencyjnego, które sprawia, że kierujemy uwagę tylko na pewną liczbę bodźców, bo nie jesteśmy w stanie zarejestrować wszystkiego, co do nas dociera ze środowiska.

Nasz mózg jest tak zakodowany od czasów ewolucji, by uniknąć zagrożenia i przetrwać. Na to, co zauważamy wokół siebie wpływa styl życia, jednak za pomocą...

Niby lekka, nowoczesna, napisana językiem współczesnym, ale zmęczyłam się okrutnie. Ani historia babci, ani postać wnuczki a tym bardziej ich życiowe przesłania, tak bardzo oczywiste, do mnie nie przemawiają. Dzięki tej książce wiem czego nie chcę czytać, ot chociaż tyle dobrego ;)

Niby lekka, nowoczesna, napisana językiem współczesnym, ale zmęczyłam się okrutnie. Ani historia babci, ani postać wnuczki a tym bardziej ich życiowe przesłania, tak bardzo oczywiste, do mnie nie przemawiają. Dzięki tej książce wiem czego nie chcę czytać, ot chociaż tyle dobrego ;)

Z mojej strony byłoby więcej gwiazdek, gdyby nie łacina kuchenna. Historia trzech pokoleń kobiet opowiedziana w ciekawy sposób.

Z mojej strony byłoby więcej gwiazdek, gdyby nie łacina kuchenna. Historia trzech pokoleń kobiet opowiedziana w ciekawy sposób.

Queerowa Grochola.

Queerowa Grochola.

63/2023 jedna z lepszych książek, które przeczytałam w tym roku

63/2023 jedna z lepszych książek, które przeczytałam w tym roku

Początek ekstra, ale czym dalej w las tym gorzej… Miałam wrażenie, że monologi ciągną się w nieskończoność, zamieniając się w jeden wielki bełkot. Zapowiadała się ciekawa, wartościowa książka, jednak niestety coś poszło nie tak. Plus za język autorki, dzięki któremu przebrnęłam do końca.

Początek ekstra, ale czym dalej w las tym gorzej… Miałam wrażenie, że monologi ciągną się w nieskończoność, zamieniając się w jeden wielki bełkot. Zapowiadała się ciekawa, wartościowa książka, jednak niestety coś poszło nie tak. Plus za język autorki, dzięki któremu przebrnęłam do końca.

Świetny pierwszy rozdział, ale potem, czytałam z poczuciem, następny rozdział będzie lepszy, i dalej przebrnąć ten rozdział, następny będzie lepszy. Pozostaję z niedosytem, bo jak zaczęło się z przytupem to potem ugrzęzło. Trochę za duży był kontrast między bohaterkami, jak robić "zły charakter" to od razu opis monstrum z koszmarów, naprawdę(?) książka z wydźwiękiem, żeby żyć po swojemu odbiera to prawo jednej z bohaterek. Rozumiem żal wnuczki do matki, ale nie do końca rozumiem dlaczego babcia odcięła się od własnej córki. Co prawda od godzilli każdy by się odciął, ale nieładnie tak wrednie opisywać kobiety.

Świetny pierwszy rozdział, ale potem, czytałam z poczuciem, następny rozdział będzie lepszy, i dalej przebrnąć ten rozdział, następny będzie lepszy. Pozostaję z niedosytem, bo jak zaczęło się z przytupem to potem ugrzęzło. Trochę za duży był kontrast między bohaterkami, jak robić "zły charakter" to od razu opis monstrum z koszmarów, naprawdę(?) książka z wydźwiękiem, żeby...