Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Potencjalne możliwości nieprzekute na właściwą Formę. Niestety forma Innych Pieśni nie jest Formą jakiej można się spodziewać. Wynikiem rozczarowanie.

Potencjalne możliwości nieprzekute na właściwą Formę. Niestety forma Innych Pieśni nie jest Formą jakiej można się spodziewać. Wynikiem rozczarowanie.

Po części pierwszej, po Demonie, spodziewałem się równie dobrej kontynuacji, ale nie do końca Wolność się udała. Jest kilka słabszych momentów w fabule (niektóre wątki mocno nachalne i jakże oklepane), kilka akcji łatwo przewidzieć, a zakończenie historii bohaterów może rozczarować. Ale spokojnie - są i te elementy, które odciskały swoje piętno w Demonie, a więc wątki technologiczno-informatyczne dalej ładnie miotą. I do tego, to co należy oddać autorowi to świetne przedstawienie wizji świata (ekhm czy to wizja czy może prawie rzeczywistość?) i powiązań społeczno-ekonomicznych - brawa.
Dla osób, które łyknęły Demona - pozycja mocno rekomendowana.

Po części pierwszej, po Demonie, spodziewałem się równie dobrej kontynuacji, ale nie do końca Wolność się udała. Jest kilka słabszych momentów w fabule (niektóre wątki mocno nachalne i jakże oklepane), kilka akcji łatwo przewidzieć, a zakończenie historii bohaterów może rozczarować. Ale spokojnie - są i te elementy, które odciskały swoje piętno w Demonie, a więc wątki...

Dobra - uważam, że to adekwatna ocena. Nieprzekoloryzowana postać tego głównego aktora zdarzeń, chciałoby się rzecz całkiem rzeczywista. Pomysł z umieszczeniem "białasa" w Australii w konfrontacji z regionalnymi zwyczajami i historią daje efekt ciekawy. Zawijasy fabularne są niezłe, choć liczyłem na bardziej wstrząsające zakończenie, a cała historia tak od połowy traci trochę na sile. Cóż jeszcze napisać? Chyba tylko to, że sięgnę po pozostałe pozycje cyklu: Harry Hole.

Dobra - uważam, że to adekwatna ocena. Nieprzekoloryzowana postać tego głównego aktora zdarzeń, chciałoby się rzecz całkiem rzeczywista. Pomysł z umieszczeniem "białasa" w Australii w konfrontacji z regionalnymi zwyczajami i historią daje efekt ciekawy. Zawijasy fabularne są niezłe, choć liczyłem na bardziej wstrząsające zakończenie, a cała historia tak od połowy traci...

Równe, nierówne czy równiejsze to historie - cóż ciężko jednoznacznie to określić, ale uważam, że słabych rzeczy tu nie uświadczymy. Są za to rzeczy, które absolutnie zapadają w pamięć (jak mocarna "Planeta masek") i sięgniecie (nawet wielokrotne) nie powinno być błędem.

Równe, nierówne czy równiejsze to historie - cóż ciężko jednoznacznie to określić, ale uważam, że słabych rzeczy tu nie uświadczymy. Są za to rzeczy, które absolutnie zapadają w pamięć (jak mocarna "Planeta masek") i sięgniecie (nawet wielokrotne) nie powinno być błędem.

Oczywiście można powiedzieć, iż kniga ów czasem przynudza, ale pragnę zwrócić uwagę, że jest to PODRĘCZNIK, a nie powieść sensacyjno-kryminalno-postmodernistyczna o zabarwieniu romantycznym. A podręcznik ten powstał w jakże szczytnym celu: ochrony przed i przeżycia w - świecie zombiaków i jako "śmiertelnie poważny" podręcznik czyta się nader rześko. Problemem jest tylko to, że nie wszystkie rady/porady/nawyki można sprawdzić przed zombie apokalipsą, a (w teorii) podważenie niektórych zawartych przez autora porad i zastosowanie własnego schematu przetrwania może uratować twe życie.
Aha - dodatkowy plus za historie o zombie na przestrzeni wieków.

Oczywiście można powiedzieć, iż kniga ów czasem przynudza, ale pragnę zwrócić uwagę, że jest to PODRĘCZNIK, a nie powieść sensacyjno-kryminalno-postmodernistyczna o zabarwieniu romantycznym. A podręcznik ten powstał w jakże szczytnym celu: ochrony przed i przeżycia w - świecie zombiaków i jako "śmiertelnie poważny" podręcznik czyta się nader rześko. Problemem jest tylko to,...

Całkiem oryginalna i nietypowa pozycja w stylu: tajemnicza korporacja i jeszcze bardziej tajemnicze jej działania. Fabuła udana, postacie przekonywujące, zakończenie bardzo dobre. Miks kryminału, miejskich legend i science fiction, który w wielopiętrowym korporacyjnym budynku sprawdził się nader dobrze.

Całkiem oryginalna i nietypowa pozycja w stylu: tajemnicza korporacja i jeszcze bardziej tajemnicze jej działania. Fabuła udana, postacie przekonywujące, zakończenie bardzo dobre. Miks kryminału, miejskich legend i science fiction, który w wielopiętrowym korporacyjnym budynku sprawdził się nader dobrze.

"Cajtfikser" dostarcza paru problemów. Szkoda, że problemów dla czytelnika.

Jeden. Już samo założenie fabularne na jakim opiera się książka (ogólnodostępne cofanie czasu dla każdego, dzięki przenośnemu łatwemu w zakupie urządzeniu) jest lekko mówiąc niebezpieczne dla całościowej formy książki. Ekwilibrystyka to duża, aby historia nie brzmiała śmiesznie/żałośnie. Nie jeden doświadczony autor pewnie by poślizgnął się w temacie. Co się dzieje gdy zabiera się za to autora świeża dla której jest to debiut powieściowy? Łatwo zgadnąć.

Dwa. Postacie to jakieś totalne nieporozumienie. Ciekawe czy autorka w poszukiwaniu weny podpatrywała swoich sąsiadów, ale z tak nudnymi i przewidywalnymi bohaterami dawno nie miałem do czynienia.

Trzy. Nie wiem dla kogo Cajtfikser powstał. Ani to propozycja dla miłośników s-f, ani lekkich humorystycznych czytadełek (bo rzecz zwyczajnie męczy niedopracowaniem), ani literatura młodzieżowa. Dla kogo to? Chyba że dla kobiet, które poczytują program telewizyjny z ploteczkami ze świata i nie oczekują od książki niczego poza tym, iż jest.

"Cajtfikser" dostarcza paru problemów. Szkoda, że problemów dla czytelnika.

Jeden. Już samo założenie fabularne na jakim opiera się książka (ogólnodostępne cofanie czasu dla każdego, dzięki przenośnemu łatwemu w zakupie urządzeniu) jest lekko mówiąc niebezpieczne dla całościowej formy książki. Ekwilibrystyka to duża, aby historia nie brzmiała śmiesznie/żałośnie. Nie jeden...

Muszę przyznać, że miażdży. Uwielbiam alternatywną historię i tutaj właśnie taką mamy. Bardzo alternatywna wersja Ewangelii, plus znakomicie przemyślana przez autora fabuła daje potężną książkę. I można zastanowić się nad własną (i nie tylko) egzystencją (w ramach znanych i lubianych problemów filozoficznych chłe, chłe). Specyficznego humoru i klimatu też nie brak. Znakomite!

Muszę przyznać, że miażdży. Uwielbiam alternatywną historię i tutaj właśnie taką mamy. Bardzo alternatywna wersja Ewangelii, plus znakomicie przemyślana przez autora fabuła daje potężną książkę. I można zastanowić się nad własną (i nie tylko) egzystencją (w ramach znanych i lubianych problemów filozoficznych chłe, chłe). Specyficznego humoru i klimatu też nie brak. Znakomite!

Oryginalna tylko do pewnego momentu, a sama końcówka potrafi wywołać uśmiech politowania. Choć nie ukrywam, że dla samego poznawania Ziemian przez "obce formy życia" i zazębiającej się fabuły, warto po Kamuflaż sięgnąć.

Oryginalna tylko do pewnego momentu, a sama końcówka potrafi wywołać uśmiech politowania. Choć nie ukrywam, że dla samego poznawania Ziemian przez "obce formy życia" i zazębiającej się fabuły, warto po Kamuflaż sięgnąć.

Specyficzne jak banany z importu za komuny, zabawne jak milion procent normy, klimatyczne jak ogromny cień na osiedlu z wielkiej płyty i dzięki najlepszej kresce - wizualnie piękne.

Specyficzne jak banany z importu za komuny, zabawne jak milion procent normy, klimatyczne jak ogromny cień na osiedlu z wielkiej płyty i dzięki najlepszej kresce - wizualnie piękne.

Całkiem opasła pozycja z kilkoma bardzo udanymi historiami. Oczywiste jest również, iż w takim natężeniu autorów różnych bądź co bądź muszą zdarzyć się opowiadania zwyczajnie słabsze. Choć moim zdaniem nie na tyle słabe, aby obniżyć ocenę całości. Bawiłem się przednio.

Całkiem opasła pozycja z kilkoma bardzo udanymi historiami. Oczywiste jest również, iż w takim natężeniu autorów różnych bądź co bądź muszą zdarzyć się opowiadania zwyczajnie słabsze. Choć moim zdaniem nie na tyle słabe, aby obniżyć ocenę całości. Bawiłem się przednio.

Śmieszne? Bardzo, bardzo... mało. Prawdziwe? Może i owszem - w jakiejś innej rzeczywistości. Zdecydowanie zbyt udziwnione, zbyt przekolorowane i przede wszystkim okrutnie przereklamowane.
W skrócie: męczarnia.

Śmieszne? Bardzo, bardzo... mało. Prawdziwe? Może i owszem - w jakiejś innej rzeczywistości. Zdecydowanie zbyt udziwnione, zbyt przekolorowane i przede wszystkim okrutnie przereklamowane.
W skrócie: męczarnia.

Opowiadania tyle różne co nierówne. Parę wyjątkowo słabych ("Operacja Jajca" czy "Czytając w ziemi") przeplatane całkiem udanymi ("Teatralna opowieść" czy "Poddasze") w asyście rzeczy średnich. I całość właśnie takie średnie wrażenie na mnie wywarła.

Opowiadania tyle różne co nierówne. Parę wyjątkowo słabych ("Operacja Jajca" czy "Czytając w ziemi") przeplatane całkiem udanymi ("Teatralna opowieść" czy "Poddasze") w asyście rzeczy średnich. I całość właśnie takie średnie wrażenie na mnie wywarła.

Problem jest tego rodzaju, iż niezwykle silne (fabularne) powiązania książka - film są w stanie popsuć przyjemność czytania w sytuacji zetknięcia się najpierw z ekranizacją.

Problem jest tego rodzaju, iż niezwykle silne (fabularne) powiązania książka - film są w stanie popsuć przyjemność czytania w sytuacji zetknięcia się najpierw z ekranizacją.

Mieszane mam odczucia odnoście "Podziemi...". Z jednej strony niezwykle udane postacie, bardzo stylowe operowanie słowem przez autora, znakomity, niepokojący świat, ze zmyślnie zakamuflowanymi odnośnikami do czasów współczesnych (np. do górnictwa), a z drugiej... książka wydaje się jakaś niekompletna, a zakończenie potrafi solidnie rozczarować. W ostatnim rozdziale nawet sam autor niejako tłumaczy się z niemocy twórczej na pewnym etapie tworzenia, na szczęście wyjaśnia również kilka potencjalnych wyjść fabularnych. Mimo wszystko ze względu na specyficzny, dziwny klimat, warto się w ten psychodeliczny/alegoryczny świat/miasto zagłębić.

Mieszane mam odczucia odnoście "Podziemi...". Z jednej strony niezwykle udane postacie, bardzo stylowe operowanie słowem przez autora, znakomity, niepokojący świat, ze zmyślnie zakamuflowanymi odnośnikami do czasów współczesnych (np. do górnictwa), a z drugiej... książka wydaje się jakaś niekompletna, a zakończenie potrafi solidnie rozczarować. W ostatnim rozdziale nawet...

Pierwszoosobowa narracja, pierwszoosobowe widzenie świata, pierwszoosobowy strach właśnie przed światem. Przed światem który Ciebie nie rozumie, światem który nie tylko przytłacza, ale i niszczy. Wydaje się, że wyjścia nie ma. Czy aby na pewno?
Harar jest na tyle rzeczywisty, że nie trzeba szukać własnego. Choć z całą pewnością można.

Pierwszoosobowa narracja, pierwszoosobowe widzenie świata, pierwszoosobowy strach właśnie przed światem. Przed światem który Ciebie nie rozumie, światem który nie tylko przytłacza, ale i niszczy. Wydaje się, że wyjścia nie ma. Czy aby na pewno?
Harar jest na tyle rzeczywisty, że nie trzeba szukać własnego. Choć z całą pewnością można.

Kilka niezłych pomysłów utknęło w marazmie całości. Ponadto uważam, iż autorka popełniła zbyt duże i poplątane przeskoki czasowe w wątkach fabularnych, przez co "Kości czasu" stają się miejscami ciężkostrawne. Książka nie zachwyca, ale jak ktoś chce poczytać o Hawajach, technologii i korporacjach to w sumie można, jeśli nie ma się niczego lepszego pod ręką. Ale moim zdaniem rzecz co najwyżej średnia.

Kilka niezłych pomysłów utknęło w marazmie całości. Ponadto uważam, iż autorka popełniła zbyt duże i poplątane przeskoki czasowe w wątkach fabularnych, przez co "Kości czasu" stają się miejscami ciężkostrawne. Książka nie zachwyca, ale jak ktoś chce poczytać o Hawajach, technologii i korporacjach to w sumie można, jeśli nie ma się niczego lepszego pod ręką. Ale moim zdaniem...

Klimat "Terroru" potrafi spowodować odmrożenia u czytającego. Rzecz znakomita, ze świetnymi bohaterami uwikłanymi z pozoru w zwykłe decyzje, które stają się decyzjami ekstremalnymi. Ludzkie wybory, emocje i głupota w okowach zimna i samotności. I dawka wielce udanego horroru na dokładkę.

Klimat "Terroru" potrafi spowodować odmrożenia u czytającego. Rzecz znakomita, ze świetnymi bohaterami uwikłanymi z pozoru w zwykłe decyzje, które stają się decyzjami ekstremalnymi. Ludzkie wybory, emocje i głupota w okowach zimna i samotności. I dawka wielce udanego horroru na dokładkę.

Jeśli wykreślić smakowo-winne-kulinaria, zostaje niesłychanie przewidywalny i nudnawy "kryminalik" ze słabującymi bohaterami. Dodatkowo jeśli nie fascynuje Ciebie świat win, to ... robi się jeszcze gorzej.

Jeśli wykreślić smakowo-winne-kulinaria, zostaje niesłychanie przewidywalny i nudnawy "kryminalik" ze słabującymi bohaterami. Dodatkowo jeśli nie fascynuje Ciebie świat win, to ... robi się jeszcze gorzej.

Wciąga, wchłania się szybko i trzyma poziom, mimo dozy mroczności trzeba rzec. I do tego na wskroś japońskie.

Wciąga, wchłania się szybko i trzyma poziom, mimo dozy mroczności trzeba rzec. I do tego na wskroś japońskie.