Książka 6/10

Może zróbmy to tak, że podzielimy cały zbiór na poszczególne opowiadania i wyciągniemy średnią. Bo dlaczego nie… Do tego jedno krótkie zdanie, które nasuwa się zaraz po przeczytaniu.

- „Bajki dla dorosłych” – 6,5
Nie złe, nie dobre, takie se.
- „Za siedmioma stopniami” – 8
Kurde „mietło” mną to opowiadanie. Zostawiło coś po sobie.
- „To będą inne święta” – 4
Szkoda czasu…
- „Bądź moim krukiem” – 7,5
Super styl, historia dobra, ale brakuje tego czegoś.
- „Polowanie na jednorożce” – 4
Bez sensu.
„Trupi tan” – 6
Odklejone :|
„Gdy smok powie dobranoc” – 4
Zero przekonania we mnie dla tego opowiadania.
„Partia porucznika Szymańskiego” – 6
Dłużyło mi się.
„Chwila przed deszczem” – 8,5
Ma to coś.
„Dzwon wolności” – 8
W opowiadaniach — Pilipiuk zawsze w formie.
„Skok na żywca” – 4
Poniżej średniej, nudnawe, o niczym.
„Smak kurzu – 2
A o czym to było...

Średnia 5,7

Podsumowując. Średni zbiór. Najbardziej utkwiło we mnie opowiadanie: „Za siedmioma stopniami”. A tak, poza tym nic specjalnego.
Jednak trzeba się czasami przemóc i poczytać takie zbiory. Zawsze można odkryć coś nowego. Coś z poza własnego pudełka. Coś na co inaczej nigdy byśmy nie trafili.

10 - Arcydzieło;
9 - Wybitna;
8 - Bardzo dobra;
7 - Dobra;
6 - Może być;
5 - Średnia;
4 - Taka se;
3 - Skończyłem z musu;
2 - Tragedia;
1 - Gorzej niż tragedia, nie wiem jak skończyłem;

Książka 6/10

Może zróbmy to tak, że podzielimy cały zbiór na poszczególne opowiadania i wyciągniemy średnią. Bo dlaczego nie… Do tego jedno krótkie zdanie, które nasuwa się zaraz po przeczytaniu.

- „Bajki dla dorosłych” – 6,5
Nie złe, nie dobre, takie se.
- „Za siedmioma stopniami” – 8
Kurde „mietło” mną to opowiadanie. Zostawiło coś po sobie.
- „To będą inne święta” –...

Zbiór opowiadań o bardzo różnym poziomie. Kilka takich o których zapomnimy zaraz po przeczytaniu, ale kilka aż się prosi o dalszą część.

Zbiór opowiadań o bardzo różnym poziomie. Kilka takich o których zapomnimy zaraz po przeczytaniu, ale kilka aż się prosi o dalszą część.

Bardzo ciekawy i różnorodny zbiór opowiadań, ze względu na to, że każde opowiadanie jest innego autora. Wszystkie łączy jedna cecha - posiadają pierwiastek "magiczności", fantastyczny. Ale to tyle co je łączy. Nawet ilość tego pierwiastka jest różna w zależności od opowiadania. W jednym opowiadaniu może być zaledwie szczątkowa, dopowiedziana w najmniej spodziewanym momencie, a w innym cały świat może być fantastyczny i wymyślony.

Myślę, że każdy znajdzie tu coś dla siebie. Każdy zupełnie co innego. Nie każde opowiadanie mi się podobało, ba - nie każde nawet zrozumiałam, ale też niejedno mnie ujęło i zostało na dłużej w pamięci.

Najbardziej w mój gust trafiło opowiadanie Pilipiuka. Jest na granicy tego co realne - rzeczywistość i świat fantastyczny są oddzielone od siebie bardzo niewyraźną, subtelną kreską (co jest charakterystyczne dla stylu tego autora).

Rozbawiło mnie opowiadanie nawiązujące do pracy Świętego Mikołaja, nie zabrakło też smoków, elfów, zombie, a nawet rozmawiania z kotami. Mimo humoru opowiadań, każde z nich porusza jakąś ważną życiową wartość. W jednym będzie to sens życia, w innym trud podjęcia ważnej decyzji lub wybór.

Polecam każdemu ten niezwykły zbiór, okraszony dodatkowo ciekawymi, pobudzającymi wyobraźnię ilustracjami.

Bardzo ciekawy i różnorodny zbiór opowiadań, ze względu na to, że każde opowiadanie jest innego autora. Wszystkie łączy jedna cecha - posiadają pierwiastek "magiczności", fantastyczny. Ale to tyle co je łączy. Nawet ilość tego pierwiastka jest różna w zależności od opowiadania. W jednym opowiadaniu może być zaledwie szczątkowa, dopowiedziana w najmniej spodziewanym...

Jest to wybór intrygujących opowiastek. Wszystkie rzetelnie przeczytałam i wszystkie miały coś, co mnie zachwyciło.

Nie każdy temat odpowiadał moim zainteresowaniom lub stylistyka niektórych autorów była dla mnie zbyt ciężka. Niektóre były zbyt mroczne, inne zbyt krwawe lub rubaszne i nie w moim guście. Mimo to dałam 10 gwiazdek, ponieważ jest to moje pierwsze - całkiem przyjemne - spotkanie z polskimi autorami.

Jest to wybór intrygujących opowiastek. Wszystkie rzetelnie przeczytałam i wszystkie miały coś, co mnie zachwyciło.

Nie każdy temat odpowiadał moim zainteresowaniom lub stylistyka niektórych autorów była dla mnie zbyt ciężka. Niektóre były zbyt mroczne, inne zbyt krwawe lub rubaszne i nie w moim guście. Mimo to dałam 10 gwiazdek, ponieważ jest to moje pierwsze - całkiem...

W sumie niezbyt wybitna, z połowa opowiadań rzeczywiście wciąga. Alena wakacyjne leżakowanie jak najbardziej pasuje

W sumie niezbyt wybitna, z połowa opowiadań rzeczywiście wciąga. Alena wakacyjne leżakowanie jak najbardziej pasuje

Nie polecę. Może to nie mój klimat.

Nie polecę. Może to nie mój klimat.

spis opowiadań:
Tomasz Pacyński - bajki dla dorosłych
Anna Kańtoch - za siedmioma stopniami
Robert J. Szmidt - to będą inne święta
Wojciech Świdziniewski - bądź moim krukiem
Magdalena Kozak - polowanie na jednorożce
Eugeniusz Dębski - trupi tan
Rafał Dębski - gdy smok powie dobranoc
Jacek Komuda - partia porucznika szymańskiego
Jarosław Grzędowicz - chwila przed deszczem
Andrzej Pilipiuk - dzwon wolności
Ewa Białołęcka - skok na żywca
Maja Lidia Kossakowska - smak kurzu

spis opowiadań:
Tomasz Pacyński - bajki dla dorosłych
Anna Kańtoch - za siedmioma stopniami
Robert J. Szmidt - to będą inne święta
Wojciech Świdziniewski - bądź moim krukiem
Magdalena Kozak - polowanie na jednorożce
Eugeniusz Dębski - trupi tan
Rafał Dębski - gdy smok powie dobranoc
Jacek Komuda - partia porucznika szymańskiego
Jarosław Grzędowicz - chwila przed...

“Na świecie są nie tylko wredne, dziecinne bajki, niegrzeczne misie, które nie chcą podawać łapek. Są też bajki dla dorosłych “.

Bez happy endu te bajki, raczej ponure i sprowadzające człowieka na ziemię. Nierówna ta antologia. Są opowiadania, które aż się proszą o dalszy ciąg, czy większy format (opowiadanie Jacka Komudy, Jarosława Grzędowicza czy Andrzeja Pilipiuka). Mają albo ciekawą fabułę, albo (i) zmuszają do refleksji (Maria Lidia Kossakowska). Reszta, no cóż… nie pozostają na długo w pamięci…

“Na świecie są nie tylko wredne, dziecinne bajki, niegrzeczne misie, które nie chcą podawać łapek. Są też bajki dla dorosłych “.

Bez happy endu te bajki, raczej ponure i sprowadzające człowieka na ziemię. Nierówna ta antologia. Są opowiadania, które aż się proszą o dalszy ciąg, czy większy format (opowiadanie Jacka Komudy, Jarosława Grzędowicza czy Andrzeja Pilipiuka)....

Rzadko sięgam po polskich autorów. Może to błąd, a może źle trafiam i się zniechęcam. Niezbyt chętnie sięgam po zbiory opowiadań różnych autorów, bo często są tak paskudnie nierówne, że jedno opowiadanie wciąga jak bagno, a kolejne męczę przez tydzień, bo tak się dłuży.

"Bajki dla dorosłych" przeczytałam dość szybko i nawet mi się podobało. Opowiadania oczywiście są różne, ale na szczęście nie było takich wzlotów i upadków, które sprawiłyby, że czytanie byłoby nieznośne. Fantasy w bardzo różnych odsłonach było ciekawe.

Gdybym miała wybrać faworyta to byłby chyba "Dzwon wolności" Pilipiuka.

Rzadko sięgam po polskich autorów. Może to błąd, a może źle trafiam i się zniechęcam. Niezbyt chętnie sięgam po zbiory opowiadań różnych autorów, bo często są tak paskudnie nierówne, że jedno opowiadanie wciąga jak bagno, a kolejne męczę przez tydzień, bo tak się dłuży.

"Bajki dla dorosłych" przeczytałam dość szybko i nawet mi się podobało. Opowiadania oczywiście są różne,...

Cóż, liczyłem na ciekawe opowieści, a że to bajki to zakończone jakąś dobrą radą, czy morałem. Natomiast pierwsze opowiadanie jest o mikołaju szarżującym z karabinem, a myśl jaka mu towarzyszy to, że życie to nie jest bajka... Łatwo się domyślić, że to mi się nie spodobało. Przez pryzmat pierwszego reszty opowiadań nie czyta się już z entuzjazmem. Chociaż niektóre są niezłe, a przynajmniej przyzwoite. Niestety zdarzają się też takie, przy których ma się wrażenie, że to rozdział wyrwany z wiele większego dzieła i nie wiadomo w sumie, czy to początek, koniec, czy w ogóle co to jest.

Cóż, liczyłem na ciekawe opowieści, a że to bajki to zakończone jakąś dobrą radą, czy morałem. Natomiast pierwsze opowiadanie jest o mikołaju szarżującym z karabinem, a myśl jaka mu towarzyszy to, że życie to nie jest bajka... Łatwo się domyślić, że to mi się nie spodobało. Przez pryzmat pierwszego reszty opowiadań nie czyta się już z entuzjazmem. Chociaż niektóre są...