Skąd się wzięły randki i jaką mają przyszłość? Dlaczego amerykańska date to nie francuska rendez-vous? Dlaczego speed date z siedmiu minut skróciła się w Japonii do dwóch? Jak się randkuje w Indiach, a jak w Nigerii? Te i inne rzeczy w tej niewielkiej, ale przyjemnej książeczce. Minus za brak przypisów, ale chociaż bibliografia do poszczególnych rozdziałów jest. Uwaga - to nie jest, niestety, poradnik idealnej randki.

Skąd się wzięły randki i jaką mają przyszłość? Dlaczego amerykańska date to nie francuska rendez-vous? Dlaczego speed date z siedmiu minut skróciła się w Japonii do dwóch? Jak się randkuje w Indiach, a jak w Nigerii? Te i inne rzeczy w tej niewielkiej, ale przyjemnej książeczce. Minus za brak przypisów, ale chociaż bibliografia do poszczególnych rozdziałów jest. Uwaga - to...

dla jasności: odjęłam gwiazdkę za brak przypisów. Ogólnie udana książka popularnonaukowa, w której można wyodrębnić kilka ciekawych części. Na początek autor przedstawia historię randkowania, która oczywiście głównie obejmuje wiek dwudziesty. Z lekkością i zajmująco pisze o czynnikach, które wpłynęły na powstanie instytucji randkowania, śledzi ewolucję owych spotkań, zestawia ze sobą europejski i amerykański sposób randkowania. W trakcie lektury ujawnia wiele interesujących faktów i ciekawostek. zahacza o podręczniki do randkowania, opisuje pełne zahamowań i purytańskie społeczeństwo amerykańskie, ale i pragmatyczny stosunek Amerykanów do flirtów i tzw. dating-u. Z kolei Francuzi mają większą swobodę, inwencję i bardziej romantyczne wyobrażenie miłości. Samo randkowanie też się różni, jest bardzo sformalizowane w niektórych krajach, a w niektórych w natłoku sprzecznych reguł trudno się połapać.
Szarota nawiązuje też do badań i opinii polskich felietonistów przedwojennych, ale i znanych seksuologów. Szkoda tylko, że lepiej nie udokumentował swoich źródeł. Lektura idealna dla dociekliwych i socjologów-amatorów.

dla jasności: odjęłam gwiazdkę za brak przypisów. Ogólnie udana książka popularnonaukowa, w której można wyodrębnić kilka ciekawych części. Na początek autor przedstawia historię randkowania, która oczywiście głównie obejmuje wiek dwudziesty. Z lekkością i zajmująco pisze o czynnikach, które wpłynęły na powstanie instytucji randkowania, śledzi ewolucję owych spotkań,...

Czemu tu nie ma przypisów? Czemu nie chciało mu się tego robić? Niestety, ale to poważnie wpłynie na ilość cytowań dzieła, ponieważ bardzo ciężko będzie zweryfikować zawarte tam cytaty, odniesienia i odwołania.

Dlatego też podchodzę z dużą dozą nieufności do treści, ale tam, gdzie można, to w pełni doceniam intuicje autora.

Czemu tu nie ma przypisów? Czemu nie chciało mu się tego robić? Niestety, ale to poważnie wpłynie na ilość cytowań dzieła, ponieważ bardzo ciężko będzie zweryfikować zawarte tam cytaty, odniesienia i odwołania.

Dlatego też podchodzę z dużą dozą nieufności do treści, ale tam, gdzie można, to w pełni doceniam intuicje autora.

Gdyby pozbawić ludzkość możliwości zawierania małżeństw lub życia w konkubinacie, zapewne nastałyby czasy, w których zakochani musieliby umawiać się na randki do końca swych dni. W obliczu tego stwierdzenia można również zapytać o sytuację odwrotną - czy mógłby istnieć świat bez „randkowania”? Piotr Szarota ponownie udziela odpowiedzi twierdzącej. Dodaje również, że jego opisu należy szukać w prozie Houellebecq'a.

„Anatomia randki” to esej, którego przedmiotem analizy są zaloty. Szarota opowiada o uniwersalnej potrzebie zaistnienia kontaktów międzyludzkich opartych na flircie i wzajemnej adoracji. Na podstawie listów, anonsów prasowych i kinematografii lat pięćdziesiątych pokazuje jak bardzo Polacy potrafili manipulować nastrojami wokół kwestii moralnych. Wskazuje, na to, że „randkowanie” nie zawsze było równie dostępne, jak obecnie. Co więcej, Szarota zrezygnował z dość oczywistych odwołań do ewolucji. Mężczyźni w „Anatomii randki” boją się wchodzenia w relacje. Uprawiają romantyczny eskapizm. Nie są przedstawieni jako łowcy na polowaniu. Raczej dążą do zawiązania relacji romantycznej w odmianie przysłowiowej „miłości od pierwszego wejrzenia”, choć uczucie to jest dla nich obiektem zarówno westchnień, jak i obaw.

Kobiety nie są mocną częścią tej książki. Na ich temat nie zostało powiedziane nic, co mogłoby zatrząść dotychczasowym stanem wiedzy. Ten brak rekompensuje jednak kolejna śmiała teza na temat tego, że coraz więcej osób „pierwszy związek traktuje jako swego rodzaju próbę i przygotowanie do następnego”.

Jak teza o powszechnym i coraz częstszym pragnieniu zmiany partnera ma się do wizji współczesnego mężczyzny szukającego „tej jedynej na całe życie”? Być może od zakochanych nie należy oczekiwać racjonalnego zachowania... Szarocie (na szczęście) nie wystarcza tak proste wyjaśnienie. „Anatomia randki” ukazuje nam takie aspekty zalotów, które - choć znajome - opisane na kartach książki, po prostu szokują.

Gdyby pozbawić ludzkość możliwości zawierania małżeństw lub życia w konkubinacie, zapewne nastałyby czasy, w których zakochani musieliby umawiać się na randki do końca swych dni. W obliczu tego stwierdzenia można również zapytać o sytuację odwrotną - czy mógłby istnieć świat bez „randkowania”? Piotr Szarota ponownie udziela odpowiedzi twierdzącej. Dodaje również, że jego...

Ciekawa lektura..w pełni zaspokoiła moją ciekawość poznawczą w temacie randkowania:)

Ciekawa lektura..w pełni zaspokoiła moją ciekawość poznawczą w temacie randkowania:)

…Umówiłem się z nią na dziewiątą…

„Anatomia randki” Piotr Szarota
wyd. Muza
rok: 2011
str. 204
Ocena: 4/6

Sama nie wiem, co przyciągnęło mnie do tej pozycji literackiej. Gdy po raz pierwszy przeczytałam o niej w zapowiedziach Wydawnictwa Muza, pomyślałam sobie, że to taka lektura podręcznikowa, dużo teorii, mało interesujących rzeczy. Zaczęłam więc przeglądać inne proponowane książki. Coś mi jednak nie dawało spokoju i wciąż wracałam do Anatomii… Powroty były tak częste, że w końcu powiedziałam sobie „raz kozie śmierć” i ją zamówiłam. I tak sobie myślę, że czasem warto sięgnąć do takich bardziej naukowych pozycji.

Czy wyobrażacie sobie świat bez poznawania nowych ludzi? Spotykania się z nieznajomymi w celu nawiązania nowych kontaktów, poszerzenia grona przyjaciół, znalezienia miłości? Czy we współczesnym świecie można obyć się bez randek? Bez tego dreszczyku emocji, niepewności, co pomyśli sobie o nas osoba siedząca naprzeciwko? A może inaczej? Może randki umierają śmiercią naturalną? Może wcale już ich nie ma, a my żyjemy w świecie iluzji? Jaki jest otaczający nas świat? W jakim kierunku się rozwija? Właśnie o tym jest ta książka. W „Anatomii randki” Piotr Szarota zaprezentował rozwój randkowania na przestrzeni lat. Wskazał moment, w którym tak zwany dating wszedł w życie. Na przykładzie obywateli Stanów Zjednoczonych i Francji, wskazał zasadnicze różnice mające miejsce w randkowaniu na tych kontynentach. Odkrył również meandry takich spotkań w państwach Azjatyckich i Afrykańskich. Czytając tę książkę mamy okazję przekonać się, jak ewaluowało randkowanie, jak rok za rokiem, dekadę za dekadą ulegało przeobrażeniu. Jeśli więc chcecie dowiedzieć się, jak randkowali nasi pradziadkowie, jak robili to nasi rodzice i jak postrzegane jest nasze randkowanie, to powinniście przeczytać tę książkę.

Z czasem, ze strony na stronę, ze zdania na zdanie, Anatomia… nabiera tempa, wciąga, skupia na sobie całą uwagę, pochłania. Czytelnik chce wiedzieć więcej, zrozumieć lepiej, dowiedzieć się, jak to wszystko się skończy… choć chyba przecież wie, przecież żyje tu i teraz. A jednak nie wie, nie ma pojęcia, jak jest naprawdę. I dlatego czyta dalej pochłaniając wiedzę. Dla mnie kilka ostatnich dni spędzonych z tą lekturą to czas wzmożonej pracy umysłu, rozwijania samej siebie, uczenia się. Nie był więc to czas stracony.

Zachęcam do lektury każdego, kto chce się dowiedzieć czegoś więcej o otaczającym go świecie, o przeszłości, teraźniejszości, a także o przyszłości. I choć książka mogłaby miejscami być bardziej praktyczna niż teoretyczna, choć mogłaby przedstawiać na przykład scenki rodzajowe, prezentujące dane typy randek, to i tak warta jest przeczytania.

…Umówiłem się z nią na dziewiątą…

„Anatomia randki” Piotr Szarota
wyd. Muza
rok: 2011
str. 204
Ocena: 4/6

Sama nie wiem, co przyciągnęło mnie do tej pozycji literackiej. Gdy po raz pierwszy przeczytałam o niej w zapowiedziach Wydawnictwa Muza, pomyślałam sobie, że to taka lektura podręcznikowa, dużo teorii, mało interesujących rzeczy. Zaczęłam więc przeglądać inne...

Czy wiesz jak randkował twój dziadek? Co robiła na randkach twoja mama? Dlaczego przed XX wiekiem nie było czegoś takiego jak randka? Czym się różni dating od rande-vous? Na te i inne pytania odpowiada nowa książka wydawnictwa Muza: Anatomia randki Piotra Szaroty


Czym jest randka? Za autorem:

„Przez lata randka była powszechnie rozumiana jako intymne i nieformalne spotkanie dwojga osób: kobiety i mężczyzny. To dość zaskakujące biorąc pod uwagę, że o homoseksualizm nie jest raczej najnowszym wynalazkiem. I choć najnowsze słowniki języka polskiego wciąż definiują randki po staremu, uważam, że książka ta byłaby znacznie uboższa, gdybym zdecydował się pójść tym samym tropem”.

To co jednak dużo bardziej zainteresuje naszych czytelników to na pewno cały rozdział poświęcony randkom w rozumieniu gejów i lesbijek. Czy wiesz, że lesbijki nie chodzą na randki? A wiesz co robią wzamian? Dlaczego geje nie są monogamiczni? Czym się różni crusing od randkowania? Czy geje i lesbijki randkują tak samo?

Powiem szczerze, że niespodziewanie lektura ta, szczególnie rozdziału o nas, dostarczyła mi dużo informacji, których się nie spodziewałam. Naukowe zacięcie umożliwia wykorzystanie tej książki nie tylko jako miło spędzonego czasu, ale przyda się również dla tych z was, którzy potrzebują edukacyjnego oparcia dla teorii związanych z relacjami między osobami tej samej płci (różnej oczywiście też). Mamy odwołania do Gidensa, badań amerykańskich, a nawet naszych polskich stron i forów.

Książkę czyta się szybko, łatwo i przyjemnie, a wiedza sama wchodzi do głowy. Polecam szczególnie osobom fascynującym się socjologią codzienności, a także tym, którzy interesują się genderem - jest masa cudownych fragmentów z podręczników do podrywu.

"W dawnym modelu randkowania inicjatywa, począwszy od zaproszenia na randkę poprzez zamawianie w restauracji po awanse seksualne, oddana została w męskie ręce.
Podporządkowanie było niemal całkowite, a kobieta skazana została na drobiazgowe obserwowanie tego, co robi mężczyzna, aby swoim zachowaniem przypadkiem go nie urazić. "

Jak długo można chodzić na randki? Aktualnie nie ma granicy.

„Kiedyś, zwłaszcza w Stanach, ludzie rzadko umawiali się na randki po ukończeniu 25 roku życia, co dziś jest normą. Trzeba wziąć jednak pod uwagę, że obecnie randkują masowo nie tylko ludzie wciąż wolni, ale także osoby po rozwodzie, jak również wdowy i wdowcy. Wiek randkowania, który kiedyś wahał się od 11 do 25 lat, obecnie tak rozciągnął się w czasie, że nie sposób podać sensownej granicy”.

To jeszcze tylko oddam głos Boyowi-Żeleńskiemu:

"Droga do nowoczesnego randkowania była kręta i wyboista. Na początku lat 30. kiedy sytuacja zaczęła się trochę poprawiać Tadeusz Boy-Żeleński wspominał z goryczą czasy swojej młodości: "Dziś młodzi idą razem do kina, do dansingu, do kawiarni, wówczas tego wszystkiego nie było, mogli się tłamsić tylko w domu, gdy matka drzemała w drugim pokoju"."

Anatomia randki to barwna opowieść o liczącej sobie prawie sto lat sztuce randkowania. Pokazuje nam, jak się to robiło za czasów naszych prababek i pradziadków, ale przede wszystkim skupia się na naszej współczesności – tej oswojonej, zachodniej, i tej mniej znanej: japońskiej, indyjskiej czy nigeryjskiej.

Poprzez zabawne anegdoty, przykłady ze starych poradników i współczesnych seriali telewizyjnych od pierwszych stron wciąga nas i skłania do refleksji nad tymi aspektami randkowania, nad którymi inaczej w ogóle byśmy się nie zastanowili.
Anatomia randki jest bowiem również rzetelnie udokumentowaną analizą społeczną.

Randka jawi się w niej jako temat ważny i zaskakująco złożony, ponieważ w historii randkowania jak w soczewce odbijają się najważniejsze w XX wieku przemiany społeczne.
Po tej lekturze o randce nie będziemy już myśleć tak samo.

Dla fanów: http://www.facebook.com/anatomia.randki
www.homoseksualizm.org.pl

Czy wiesz jak randkował twój dziadek? Co robiła na randkach twoja mama? Dlaczego przed XX wiekiem nie było czegoś takiego jak randka? Czym się różni dating od rande-vous? Na te i inne pytania odpowiada nowa książka wydawnictwa Muza: Anatomia randki Piotra Szaroty


Czym jest randka? Za autorem:

„Przez lata randka była powszechnie rozumiana jako intymne i nieformalne...