Tak rzetelna i dokładna, wręcz egzystencjalistyczna w dążeniu do konkretu, że mimo podziwu autorki dla bohaterów, a zwłaszcza Simone de Beauvoir, druzgocze mit wielkiej pary i mit tzw. otwartego związku, wolnej miłości i nowoczesności. Takie umysły, a ile zranień, ile połamanych, wykorzystanych istnień, którymi usiali swoje życie. I hipokryzja, której nie powstydziłby się najbardziej zakłamany burżuj. Świetna, gęsta od faktów książka. Zadziwiła mnie tylko końcówka. Więc Bóbr pozostał w cieniu do tego stopnia, że nawet autorka kwituje pobieżnie końcówkę jej życia bez Sartre'a? Szkoda i trochę niesprawiedliwie.

Tak rzetelna i dokładna, wręcz egzystencjalistyczna w dążeniu do konkretu, że mimo podziwu autorki dla bohaterów, a zwłaszcza Simone de Beauvoir, druzgocze mit wielkiej pary i mit tzw. otwartego związku, wolnej miłości i nowoczesności. Takie umysły, a ile zranień, ile połamanych, wykorzystanych istnień, którymi usiali swoje życie. I hipokryzja, której nie powstydziłby się...

Dobrze napisana biografia pary, bez moralizatorstwa i prób osądzania. Za to z przebłyskami szczerej sympatii, co nie wpływa jednak na przestawienie bohaterów. Wielką zaletą jest mnogość przypisów nie tylko książkowych, ale też wywiadów przeprowadzonych przez autora z żyjącymi członkami "rodziny" filozofów. Zdecydowanie lepsza od polskiej książki-konkurentki.
Tylko zakończenie dziwnie podobne. Bohaterowie umierają. Absurd!

Dobrze napisana biografia pary, bez moralizatorstwa i prób osądzania. Za to z przebłyskami szczerej sympatii, co nie wpływa jednak na przestawienie bohaterów. Wielką zaletą jest mnogość przypisów nie tylko książkowych, ale też wywiadów przeprowadzonych przez autora z żyjącymi członkami "rodziny" filozofów. Zdecydowanie lepsza od polskiej książki-konkurentki.
Tylko...

"...Kochała go za jego wolność, ale wreszcie pojęła, że wcale nie jest wolny. Nie mówi tego co myśli. Nie robi tego, co chciałby zrobić..."... Czyli kulisy pewnego związku, który zamiast uniesień wolnej miłości ociekał lukrem dusznej hipokryzji... Książka zdecydowanie warta poświęcenia chwili. Bezlitośnie druzgocze feministyczny mit de Beauvoir beznadziejnie uzależnionej od Sartre'a...

"...Kochała go za jego wolność, ale wreszcie pojęła, że wcale nie jest wolny. Nie mówi tego co myśli. Nie robi tego, co chciałby zrobić..."... Czyli kulisy pewnego związku, który zamiast uniesień wolnej miłości ociekał lukrem dusznej hipokryzji... Książka zdecydowanie warta poświęcenia chwili. Bezlitośnie druzgocze feministyczny mit de Beauvoir beznadziejnie uzależnionej od...

„Tête-à-Tête. Opowieść o Simone de Beauvoir i Jean-Paulu Sartrze” nie jest typową podwójną biografią, jak często określa się tę książkę. To historia niesamowitego i kontrowersyjnego związku dwójki wyjątkowych artystów, którzy stali się jedną z najsłynniejszych par świata XX wieku. Nie sposób mówić o jednym z nich nie wspominając o drugim.

Ponad wszystko cenili sobie wolność! Para nigdy nie wzięła ślubu, chociaż ich związek można nazwać tzw. „otwartym małżeństwem”, nie mieszkali również razem, chociaż przez 36 lat spotykali się niemal codziennie. Razem pracowali, podróżowali, inspirowali się – zawsze mogli liczyć na siebie.

Zarówno Simone jak i Jean-Paul miewali kochanków – nie kryli tego faktu przed sobą, co więcej otwarcie o nich sobie opowiadali. Czasem zdarzało się tak, że jedno zakochiwało się w sympatii drugiego. Ich porozumienie opierało się na przekonaniu, że ich miłość jest „absolutną”, pozostałe są „drugorzędne”.

Nie była to łatwa relacja. Z czasem towarzyszyły jej liczne intrygi mające głównie związek z kobietami Sartre’a oraz z faktem, że przeważnie łatwiej i wygodniej było mu skłamać, niż kogoś zranić – szczerością. Myślę, że Sartre zdecydowanie lepiej odnalazł się, by nie powiedzieć „ustawił”, w tym układzie. Z resztą Simone o wiele bardziej pozytywnie przedstawiona jest przez autorkę niż Jean-Paul. Czytelnik darzy, ją sympatią, podziwia, czasem współczuje. Sartre potrafi natomiast zirytować głównie przez swój męski egoizm.

Książka przedstawia niezwykłą historię dwojga bliskich sobie ludzi – „taką, jaką Sartre i Beauvoir pragnęli uczynić swoje życie” – i sprawia, że ma się ochotę na więcej! Nie tylko poznać bardziej szczegółowo biografie tych dwojga, ale i ich twórczość. Mnie szczególnie zaintrygowało dzieło Simone p.t. „Druga płeć”, które planuję wkrótce przeczytać, ale i inne książki wielokrotnie wspominane w „Tête-à-Tête” są godne uwagi.

Żałuję tylko, że polskie tłumaczenie książki „Tête-à-Tête” – w przeciwieństwie do angielskiej wersji – pozbawione jest fotografii przedstawiających głównych bohaterów i inne postacie, które odegrały istotą rolę w ich życiach, a o których także możemy przeczytać w tej książce. Zdecydowanie podniosło by to wartość akurat tej pozycji, wydającej się być dopracowaną w najmniejszym szczególe. Autorka biografii sławnych osobistości – Hazel Rowley nie tylko na kilka lat przeprowadziła się do Paryża pisząc swoją książkę, ale i dotarła do wielu nie publikowanych wcześniej materiałów oraz przeprowadziła liczne wywiady z żyjącymi jeszcze osobami z najbliższego otoczenia de Beauvoir i Sartre’a. Jej sumienność i perfekcjonizm można zauważyć niemal na każdej kartce tej opowieści. Szczerze polecam, mimo iż nie jest łatwo „zdobyć” tę książkę! Ale zdecydowanie warto!

„Tête-à-Tête. Opowieść o Simone de Beauvoir i Jean-Paulu Sartrze” nie jest typową podwójną biografią, jak często określa się tę książkę. To historia niesamowitego i kontrowersyjnego związku dwójki wyjątkowych artystów, którzy stali się jedną z najsłynniejszych par świata XX wieku. Nie sposób mówić o jednym z nich nie wspominając o drugim.

Ponad wszystko cenili sobie...

Rewelacyjnie opisana historia niesamowitego związku - przyjaźni dwóch wyjątkowych osób. Ich styl życia mógły zadziwiać i dzisiaj.

Rewelacyjnie opisana historia niesamowitego związku - przyjaźni dwóch wyjątkowych osób. Ich styl życia mógły zadziwiać i dzisiaj.

Polecam. Ciekawie napisana biografia szokującej pary. Wystarczy przeczytać jedną książkę, żeby poznać dwie tak fascynujące i silne osobowości.

To opowieść o kulisach powstawania największych dzieł Sartra i de Beauvoir, nastrojach społecznych panujących w ówczesnych czasach, ale także o kontrowersjach ich codzienności. Dodatkowo można się dowiedzieć dlaczego Sartre odmówił przyjęcia Nagrody Nobla.

Polecam. Ciekawie napisana biografia szokującej pary. Wystarczy przeczytać jedną książkę, żeby poznać dwie tak fascynujące i silne osobowości.

To opowieść o kulisach powstawania największych dzieł Sartra i de Beauvoir, nastrojach społecznych panujących w ówczesnych czasach, ale także o kontrowersjach ich codzienności. Dodatkowo można się dowiedzieć dlaczego Sartre odmówił...

Ciekawe są biografie samych bohaterów, przyzwoicie napisane, dobrze się czyta.

Ciekawe są biografie samych bohaterów, przyzwoicie napisane, dobrze się czyta.

Bardzo dobrze skonstruowana, nie trzeba szczególnie czytać osobnych biografii, bo ta kompilacja mówi wiele o obojgu naszych bohaterach.
Na dodatek pani Rowley pofatygowała się z Nowego Jorku do Paryża i zrobiła wywiady osobiście z osobami, które znały Simon i Sartra, co uwiarygodnia bardziej.

Bardzo dobrze skonstruowana, nie trzeba szczególnie czytać osobnych biografii, bo ta kompilacja mówi wiele o obojgu naszych bohaterach.
Na dodatek pani Rowley pofatygowała się z Nowego Jorku do Paryża i zrobiła wywiady osobiście z osobami, które znały Simon i Sartra, co uwiarygodnia bardziej.