Brunon Hołyst

Pod względem merytorycznym książka jest znakomita. Niestety trzeba podkreślić nieudolność korekty. Rozumiem, że tysiąc stron to dużo, jednak jest to publikacja naukowa i naprawdę nie powinno się w niej znaleźć aż tyle literówek, błędów ortograficznych, błędów w nazwiskach, a także błędów, które zmieniają znaczenie zdania. W obszarze nauk prawnych, a zwłaszcza w dziedzinie kryminologii, profesor Hołyst jest niewątpliwie autorytetem. Książkę czyta się naprawdę przyjemnie (pomijając wynikającą z literówek irytację). Profesor Hołyst omawiając zagadnienia nie ogranicza się do teorii, ale podaje rozbudowane przykłady pomagające zrozumieć istotę problemu. Według mnie trochę chaosu wprowadza jedynie brak w treści wyraźnego podziału na prawo karne w Polsce/ Stanach Zjednoczonych/ Wielkiej Brytanii, co dotyczy też przeplatania się statystyk. W dodatku książkę rozpoczyna szczegółowy opis rozwoju sądownictwa w Zjednoczonym Królestwie bez wyjaśnienia dlaczego akurat ten system jest analizowany i jaki ma to związek z sądownictwem w Polsce. Za najbardziej wartościowe uważam dogłębne analizy psychiki przestępców oraz ofiar na tle statystyk, jak również różnych teorii kryminologicznych. Omawiane są czynniki kryminogenne, wiktymogenne, ale także techniki wywiadu i prowadzenia rozmowy ze świadkiem bądź oskarżonym. Podoba mi się też dobór literatury uzupełniającej, np. w rozdziale poświęconym psychopatii profesor Hołyst czerpie z publikacji D. Hare, który badaniom nad psychopatią poświęcił dużą część swojej kariery, a jego dorobek naukowy opiera się na rzetelnych i w dużym stopniu empirycznych źródłach wiedzy. Widać, że całość jest dobrze przemyślana, no, ale trudno byłoby się spodziewać po tak wybitnym Autorze nieprzemyślanych kompozycji czy przypadkowego cytowania. Ogólnie polecam wszystkie książki profesora Hołysta.