Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Epifania w Starbucksie dotyczyła transcendentalnego znaczenia kawy, kanapek czy muffina. Dotyczyła tego, co łączy ową parę przy sąsiednim stoliku ze mną i z moją córką. To nie spotkanie Twarzą w Twarz ani rozmowa, która nigdy prawdopodobnie nie będzie miała miejsca. To transcendentna wobec nas wszystkich organizacja – w tym przypadku korporacja zarządzająca Starbucksem. To tam, na poziomie produkcji, marketingu, logistyki i sprzedaży, zostało wyprodukowane medium łączące zupełnie obcych sobie ludzi. To poprzez instytucję (bardzo luźno zdefiniowaną) istniejemy jako społeczeństwo, to poprzez różne instytucje istnieje miasto. Miasto to nie ludzie, lecz instytucje i pozaludzkie mechanizmy.

Epifania w Starbucksie dotyczyła transcendentalnego znaczenia kawy, kanapek czy muffina. Dotyczyła tego, co łączy ową parę przy sąsiednim st...

Jedną z mantr postmodernistycznej lewicy była gadanina o tym, że powinniśmy w końcu porzucić „jakobińsko-leninowski” paradygmat scentralizowanej dyktatorskiej władzy. Ale być może przyszedł czas, by mantrę tę odwrócić i przyznać, że właściwa dawka tego „jakobińsko-leninowskiego” paradygmatu to właśnie to, co jest dzisiaj potrzebne lewicy. Dziś powinniśmy obstawać przy tym, co Badiou nazywa „wieczną” Ideą Komunizmu lub „inwariantami” komunistycznymi, „czterema podstawowymi pojęciami” będącymi w użyciu od Platona począwszy, przez średniowieczne milenarystyczne rewolty, po jakobinizm, leninizm i maoizm: ścisła egalitarystyczna sprawiedliwość, terror dyscypliny, polityczny woluntaryzm i ufność w lud.

Jedną z mantr postmodernistycznej lewicy była gadanina o tym, że powinniśmy w końcu porzucić „jakobińsko-leninowski” paradygmat scentralizow...

Kapitalizm jest przerażający właśnie dlatego, że wspiera ludzką energię, spontaniczne uczucie, rozwój człowieka tylko po to, by je zmiażdżyć, oszczędzając nielicznych zwycięzców na szczycie. Od samego początku swojej kariery jako intelektualisty Marks jest bojownikiem o demokrację. Widzi jednak, że demokracja nie jest sama w sobie lekarstwem na strukturalną nędzę, którą ma przed oczami. Tak długo jak praca zorganizowana jest hierarchicznie, stanowi mechaniczną rutynę i zorientowana jest na żądania rynku światowego, większość ludzi, nawet w najbardziej wolnych społeczeństwach, wciąż będzie zniewolona (…).

Kapitalizm jest przerażający właśnie dlatego, że wspiera ludzką energię, spontaniczne uczucie, rozwój człowieka tylko po to, by je zmiażdżyć...

Jedynym sposobem, by zrozumieć prawdziwą nowość tego, co nowe, jest analiza świata przez soczewkę tego, co było „wieczne”, w tym, co stare. Jeśli komunizm naprawdę jest „wieczną” Ideą, to działa jak heglowska „konkretna uniwersalność”: jest wieczna nie w sensie serii abstrakcyjno-uniwersalnych własności, które można zastosować wszędzie, lecz w tym sensie, że może być wynaleziona na nowo w każdej nowej sytuacji historycznej.

Jedynym sposobem, by zrozumieć prawdziwą nowość tego, co nowe, jest analiza świata przez soczewkę tego, co było „wieczne”, w tym, co stare. ...

(…) socjalizmu nie należy już traktować jako „niższą fazę” komunizmu, bo jest prawdziwym konkurentem komunizmu, największym dla niego zagrożeniem. (Być może nastał czas, by przypomnieć, że socjaldemokracja przez cały XX wiek była narzędziem wykorzystywanym przez kapitalizm do walki z zagrożeniem komunistycznym).

(…) socjalizmu nie należy już traktować jako „niższą fazę” komunizmu, bo jest prawdziwym konkurentem komunizmu, największym dla niego zagroż...

Ludzie często zapominają, że opublikowany tekst jest efektem wymiany. Ale rozróżnienie na to, co pisane, i to, co mówione, to bardziej różnica stopnia, niż rodzaju. Nawet mówienie „z głowy” jest uwarunkowane całym zestawem psychospołecznych, etnoekonomicznych, historycznych i ideologicznych kwestii – sposobami różnicowania, które w swoich koniecznych, konstytutywnych wykluczeniach posługują się w mniejszym czy większym stopniu przemocą. Przemoc i dyskurs współdziałają ze sobą.

Ludzie często zapominają, że opublikowany tekst jest efektem wymiany. Ale rozróżnienie na to, co pisane, i to, co mówione, to bardziej różni...

Marks w jeszcze inny sposób traktuje seks i ujmuje go jako symbol czegoś większego. Kiedy robotnicy są wyalienowani ze swojej własnej aktywności w wykonywanej pracy, ich życie seksualne staje się obsesyjną formą kompensacji. Próbują więc zrealizować się przez desperackie „jedzenie, picie i płodzenie” oraz „mieszkanie, ubieranie się”. Jednak desperacja sprawia, że przyjemności cielesne przynoszą mniej radości, niżby mogły, ponieważ przykłada się do nich większą wagę psychiczną, niż mogą udźwignąć.

Marks w jeszcze inny sposób traktuje seks i ujmuje go jako symbol czegoś większego. Kiedy robotnicy są wyalienowani ze swojej własnej aktywn...

Zatem narzucenie czystej gospodarki rynkowej jest o wiele prostsze, jeśli wcześniej ścieżki przetrze się za pomocą jakiejś katastrofy (naturalnej, militarnej, gospodarczej), która, jak się okazało, zmusza ludzi, by pozbyli się swoich „starych zwyczajów”, zmienia ich w ideologiczną tabula rasa, w tych, którzy przeżyli własną śmierć symboliczną, gotowych zaakceptować nowy porządek teraz, kiedy usunięto wszystkie przeszkody.

Zatem narzucenie czystej gospodarki rynkowej jest o wiele prostsze, jeśli wcześniej ścieżki przetrze się za pomocą jakiejś katastrofy (natur...

Kapitalizm to pierwszy porządek społeczno-ekonomiczny, który detotalizuje sens – nie jest globalny na poziomie sensu (nie istnieje „kapitalistyczny światopogląd” ani właściwa „cywilizacja kapitalistyczna”; fundamentalna lekcja globalizacji polega na tym, że kapitalizm może dostosować się do każdej cywilizacji – od chrześcijaństwa przez hinduizm po buddyzm). Globalny wymiar kapitalizmu może zostać sformułowany tylko na poziomie prawdy-bez-sensu jako „Realne” globalnego mechanizmu rynkowego.

Kapitalizm to pierwszy porządek społeczno-ekonomiczny, który detotalizuje sens – nie jest globalny na poziomie sensu (nie istnieje „kapitali...