Gdy od dziecka słyszysz, że coś jest złe, z czasem w to wierzysz, nawet jeżeli tego nigdy nie doświadczyłeś. Miłość to śmiertelna choroba, a co za nią idzie? ,,Amor deliria nervosa wywołuje zmiany w korze przedczołowej mózgu, skutkiem czego są fantazje i urojenia, które prowadzą do załamania nerwowego." Lena z niecierpliwością wyczekuje dnia zabiegu. Dziewczyna wręcz czuje obrzydzenie na myśl o tym, że na ślubie będzie trzymać spoconą rękę ukochanego. Wizja braku stabilizacji przeraża ją.
Sama książka powiedziałabym jest trochę zbyt pompatyczna (co niekiedy wywoływało mój śmiech), ale cóż może ma to służyć jakieś wyższej sprawie? Sama nie wiem. Historia uczucia Alexa i Leny była niekiedy zbyt cukierkowa, nie sądzę jednak, żeby to coś ujmowało samej fabule. Tor wydarzeń był dość przewidywalny, ale muszę przyznać (być może spowodował to mój wiek) momentami czytałam z wypiekami na twarzy.
Sceny z życia codziennego bohaterki są najmocniejszą stroną tej opowieści. Nie za nudne, nie zbyt wydumane, a dzieciństwo Leny oraz postać Grace spowite tajemnicą.
Język jakim posługuje się autorka, nie ma sobie wiele do zarzucenia. Nie trzeba się domyślać ,,O co jej/jemu chodzi". Dodam też, że niektóre wstawki pod numerami rozdziałów naprawdę mną wstrząsnęły.
,,Delirium" to dość przygnębiająca lektura, jednak nie żałuję, że po nią sięgnęłam, właśnie dla tej codzienności Leny.

Gdy od dziecka słyszysz, że coś jest złe, z czasem w to wierzysz, nawet jeżeli tego nigdy nie doświadczyłeś. Miłość to śmiertelna choroba, a co za nią idzie? ,,Amor deliria nervosa wywołuje zmiany w korze przedczołowej mózgu, skutkiem czego są fantazje i urojenia, które prowadzą do załamania nerwowego." Lena z niecierpliwością wyczekuje dnia zabiegu. Dziewczyna wręcz czuje...