Delirium

Bardzo ciekawy pomysł na fabułę. Czy miłość to choroba? (W niektórych przypadkach myślę że tak, ale to nie miejsce na takie dywagacje).
Nie mogę się doczekać co dalej z Leną i Aleksem...

Bardzo ciekawy pomysł na fabułę. Czy miłość to choroba? (W niektórych przypadkach myślę że tak, ale to nie miejsce na takie dywagacje).
Nie mogę się doczekać co dalej z Leną i Aleksem...

Pokaż mimo to

"Życie nie jest życiem, jeśli się przez nie tylko prześlizgniesz. Wiem, że jego istota polega na tym, by znaleźć rzeczy, które mają znaczenie, i trzymać się ich, walczyć o nie i nie odpuścić.”
Lauren Oliver ~ "Delirium"
•
•
Wyobrażasz siebie spędzenie życia bez miłości? Świat, w którym miłość jest zakazana i uznana za chorobę, której wiele ludzi boi się bardziej niż nowotworu? Lena żyje w takim świecie. Świecie, gdzie rząd zapanował nad uczuciami ludzi i poddaje ich remedium, zabiegowi, który sprawia, że ludzie nie zapadają na straszną zakaźną chorobę jaką jest amor deliria nervosa. Dla Leny do tego momentu zostało niewiele czasu. Dziewczyna nie może się doczekać. Wszystko się jednak zmienia, gdy poznaje Alexa i odkrywa, że wszystko o czym do tej pory wiedziała na temat miłości to kłamstwo. Postanawia z tym walczyć.
•
•
"Delirium" to niesamowicie intrygująca książka o miłości i dystopijnym świecie, która doprowadza nas do pewnych refleksji. Według mnie z całą pewnością jest warta przeczytania. 😌

"Życie nie jest życiem, jeśli się przez nie tylko prześlizgniesz. Wiem, że jego istota polega na tym, by znaleźć rzeczy, które mają znaczenie, i trzymać się ich, walczyć o nie i nie odpuścić.”
Lauren Oliver ~ "Delirium"
•
•
Wyobrażasz siebie spędzenie życia bez miłości? Świat, w którym miłość jest zakazana i uznana za chorobę, której wiele ludzi boi się bardziej niż...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

“Miłość - jedno słowo, niby nic, nieznaczne jak ostrze noża. Właśnie tym jest: ostrzem, krawędzią. Przechodzi przez środek twojego życia, dzieląc wszystko na pół. Przed i po. Cały świat spada na którąś ze stron. Przed i po. I w trakcie - moment na krawędzi.”

Lena żyje w świecie, w którym miłość jest uznawana za chorobę. Tutaj każdy po ukończeniu osiemnastego roku życia przechodzi zabieg, po którym jest się odpornym na amor delirię nervosę - miłość. Lena jest częścią systemu, któremu podlega bez żadnych pytań. Nie może się nawet doczekać dnia swojego zabiegu. Później zostanie także sparowana z partnerem, którego wybierze jej komisja i będą mieli oni za zadanie przedłużyć populację, jak każde inne małżeństwo. Tak już jest i wszystko dobrze funkcjonuje, czemu więc dziewczyna miałaby się temu przeciwstawiać? Zwłaszcza, że każdy z buntowników zostaje mordowany. Kiedy jednak w życiu Leny pojawia się Alex, dziewczyna zaczyna krytycznie myśleć o świecie, w którym przyszło jej żyć. Bo co jeśli przez cały czas żyła w kłamstwie?

Książka “Delirium” Lauren Oliver była swego czasu wielkim hitem czytanym przez wszystkich. Zaciekawiona tym tytułem i zachęcona pozytywnym odbiorem czytelników zdecydowałam się na jej lekturę. Teraz pełna zachwytu pragnę zachęcić was do poznania tej wyjątkowej i pomysłowej książki, która jest w stanie oderwać od rzeczywistości i wzbudzić w czytelniku ogrom różnych emocji.

Największą zaletą książki Lauren Oliver jest wykreowany przez nią świat, w którym miłość budzi strach społeczeństwa, które pod uciskiem władzy poddaje się zabiegowi likwidującemu w człowieku uczucia, a zostawiającym obojętność, opanowanie i chłód. Kontrola jest wszędzie, nie ma tu mowy o otwartym buncie czy wątpliwościach. Ulice wypełnione są brutalnymi porządkowymi, którzy mordują wszelkie próby złamania zasad już w zarodku. Wizja ta jest przerażająca, ale także niesamowita i świetnie dopracowana. Było to idealne przedstawienie świata, w którym nigdy nie chciałabym żyć. Autorka pokazała nam rzeczywistość pełną kłamstw i absurdalnych zasad, które od małego wpajane są każdemu i których nikt nie ma prawa podważać.

Oliver popisała się także jeśli chodzi o kreacje bohaterów “Delirium”. Każdy z nich wywarł na mnie duże wrażenie, a moje serce skradła postać Alexa. Jest to bardzo inteligentny, zabawny chłopak o dobrym i szczerym sercu. Polubiłam także główną bohaterkę - najbardziej spodobała mi się jej metamorfoza zachodząca przez całą książkę. Lena na początku opowieści, a na jej końcu to dwie inne osoby. Pokochałam również wątek romantyczny, zapewne dlatego, że był prawdziwie romantyczny, uczucia łączące bohaterów były piękne i realne.

Tym co urzekło mnie już na pierwszych stronach książki był styl pisania autorki. Jest on dosyć poetycki a przy tym lekki, co od zawsze było moim ulubionym połączeniem. Autorka idealnie potrafiła przekazać emocje postaci i tym samym wywołać je we mnie podczas czytania. A emocje te były doprawdy skrajne – od zauroczenia i wzruszenia wątkiem romantycznym do czystej wściekłości i bezsilności przez absurdalny i trudny świat w jakim bohaterowie byli osadzeni. No i zakończenie, którym autorka złamała mi serce, a raczej rozerwała je na milion kawałków.

“Delirium” Lauren Oliver to książka dająca do myślenia, wypełniona ogromem głębokich przekazów. Pozwala zobaczyć czym jest prawdziwa wolność, co powinno się cenić w naszym życiu oraz pokazuje jak bardzo powinniśmy doceniać dar miłości. Wyjątkowa, niesamowita, poruszająca. Książka warta każdej minuty! Nie mogę doczekać się czytania kolejnych tomów. Oby były tak świetne jak “Delirium”. :)

“Miłość - jedno słowo, niby nic, nieznaczne jak ostrze noża. Właśnie tym jest: ostrzem, krawędzią. Przechodzi przez środek twojego życia, dzieląc wszystko na pół. Przed i po. Cały świat spada na którąś ze stron. Przed i po. I w trakcie - moment na krawędzi.”

Lena żyje w świecie, w którym miłość jest uznawana za chorobę. Tutaj każdy po ukończeniu osiemnastego roku życia...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wciągnęła mnie

Wciągnęła mnie

Pokaż mimo to

Kolejny opis dystopijnego świata przeplatany wątkiem romantycznym i kolejna historia pary, która nie powinna istnieć, ale coś idzie nie tak jak powinno - według wytyczonego schematu. Pierwszą książką, która przychodzi mi na myśl, gdy myślę o takim świecie jest Rok 1984 Orwella, jednak jest to historia nie dla wszystkich. Delirium jest dobrym początkiem dla młodszego czytelnika, który chce przeczytać coś bardziej wyszukanego, ale męczy się z takim tytułem. To dobry wstęp by zobaczyć, że nie zawsze świat musi być kolorowy, ale nie jest na tyle przerysowany by można było myśleć, że jest nierzeczywisty.

cała recenzja:
https://ksiazki-z-miloscia.blogspot.com/2019/10/delirium-lauren-oliver.html

Kolejny opis dystopijnego świata przeplatany wątkiem romantycznym i kolejna historia pary, która nie powinna istnieć, ale coś idzie nie tak jak powinno - według wytyczonego schematu. Pierwszą książką, która przychodzi mi na myśl, gdy myślę o takim świecie jest Rok 1984 Orwella, jednak jest to historia nie dla wszystkich. Delirium jest dobrym początkiem dla młodszego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wyobrażasz sobie spędzenie życia bez miłości? Świat, w którym miłość jest zakazana i uznana za chorobę, której wiele ludzi się boi bardziej niż nowotworu? Lena żyje w takim świecie. Świecie, gdzie rząd zapanował nad uczuciami ludzi i poddaje ich remedium, zabiegowi, który sprawia, że ludzie nie zapadają na straszną zakaźną chorobę jaką jest amor deliria nervosa. Dla Leny do tego momentu zostało niewiele czasu. Dziewczyna nie może się do doczekać. Jednak wszystko się zmienia, gdy poznaje Alexa i odkrywa, że wszystko o czym do tej pory wiedziała na temat miłości to kłamstwo. Postanawia z tym walczyć.


Podchodząc do lektury ,,Delirium" miałam duże oczekiwania. Do tej pory miałam okazję przeczytać wiele recenzji, i to bardzo pozytywnych, które wychwalały tę książkę. I muszę przyznać, że książkę naprawdę świetnie się czyta. Żałuję, że nie sięgnęłam po nią wcześniej. Chociaż książka z samych zalet się nie składa, to i tak styl pisarki, historia, emocje jakie wywołuje przyczynia się do tego, że czytelnik nie zwraca na to uwagę i z wielkim zainteresowaniem przekracza granice stron.


No tak, jak już wspomniałam o wadach to trzeba myśl rozwinąć. A otóż chodzi o to, że książka jest dość przewidywalna. Tak naprawdę bieg kolejnych wydarzeń niczym mnie nie zaskoczył. Jednak, jak już wspomniałam, książkę czytałam z takim zaangażowaniem, że nie potrzebne mnie były zaskakujące pojedyncze wydarzenia. Gdyż patrząc na całokształt, który to tak naprawdę zostaje w pamięci, pozycja potrafi wywrzeć na czytelniku zaskoczenie, i to nie małe. Myślę, że do tego przyczyniły się warsztat pisarski autorki, gdyż używa takich zdań, że każdego czytelnika skłoni do własnych refleksji, które długo zostaną w pamięci.

Wyobrażasz sobie spędzenie życia bez miłości? Świat, w którym miłość jest zakazana i uznana za chorobę, której wiele ludzi się boi bardziej niż nowotworu? Lena żyje w takim świecie. Świecie, gdzie rząd zapanował nad uczuciami ludzi i poddaje ich remedium, zabiegowi, który sprawia, że ludzie nie zapadają na straszną zakaźną chorobę jaką jest amor deliria nervosa. Dla Leny...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka daje do myślenia! Dokąd zmierza nasz świat?
„Dawniej wierzono, że miłość jest najważniejszą rzeczą pod słońcem. W imię miłości ludzie byli w stanie zrobić wszystko, nawet zabić. Potem wynaleziono lekarstwo na miłość.” Rząd USA przejął kontrolę nad życiem swoich obywateli. Poddani zabiegowi, żyją jak zombi. Pozbawieni uczuć wyższych, godzą się na łączenie w pary, akceptują przydzieloną im pracę, automatycznie niczym roboty ,wychowują taką ilość dzieci ,jaka została im odgórnie narzucona. Nie kochają, nie tęsknią , nie nienawidzą. Wyleczeni z miłości wiodą spokojne życie bez uniesień. Zarażeni „chorobą”,sympatycy i buntownicy są likwidowani.
„ Mówili, że bez miłości będę szczęśliwa. Mówili że będę bezpieczna. I zawsze im wierzyłam. Do dziś. Teraz wszystko się zmieniło. Teraz wolę zachorować i kochać choćby przez ułamek sekundy, niż żyć setki lat w kłamstwie.”
Rządowy plan nie jest jednak doskonały. Niektórzy chcą decydować o sobie sami, buntują się, uciekają, żyją w Głuszy, to Odmieńcy, zbuntowane jednostki- tak mówi Rząd! Ale to nieprawda .Jest ich wielu, więcej , niż wam się wydaje! „ Ludzi, którzy nie pozwolili sobie odebrać wiary. Ludzi, którzy odmówili zejścia na ziemię. Ludzi, którzy kochają w świecie bez murów, kochają aż po nienawiść, aż po bunt, wbrew nadziei i bez lęku.”
Niesamowicie intrygująca książka , która zmusza do refleksji.

Książka daje do myślenia! Dokąd zmierza nasz świat?
„Dawniej wierzono, że miłość jest najważniejszą rzeczą pod słońcem. W imię miłości ludzie byli w stanie zrobić wszystko, nawet zabić. Potem wynaleziono lekarstwo na miłość.” Rząd USA przejął kontrolę nad życiem swoich obywateli. Poddani zabiegowi, żyją jak zombi. Pozbawieni uczuć wyższych, godzą się na łączenie w pary,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna książka, od samego początku trzyma czytelnika w napięciu i bardzo ciężko oderwać się od historii. Momenty Leny i Alexa są niesamowite i zaskakujące. Polecam!

Świetna książka, od samego początku trzyma czytelnika w napięciu i bardzo ciężko oderwać się od historii. Momenty Leny i Alexa są niesamowite i zaskakujące. Polecam!

Pokaż mimo to

Przedziwna opowieść, jednocześnie tandetna
oraz poruszająca duszę i serce. Opowiada o świecie w którym miłość jest prawdziwą chorobą, epidemią, a teren nią skażony otoczony jest murami. Po osiągnięciu 18 lat mieszkańcy są poddawani zabiegowi, który na zawsze ma ich wyleczyć z miłości, z bólu. Ludzie są po nim szczęśliwi, nie odczuwają rozstań czy cierpienia, mają ułożone przez komisję życie, pewną karierę i rodzinę.. ale czy na pewno? Czy wszystkie prawdy, w które wierzyli obywatele, to właśnie coś do czego powinni dążyć? Mimo dziwnego sposobu pisania, tandetnych sytuacji i schematycznych bohaterów, jest to opowieść którą warto przeczytać nawet ze względu na fakt, że miłość została w niej opisana jako zbiór objawów, tak strasznych, że ludzie unikają tego za wszelką cenę. Zatopmy się w świecie pełnym strachu, leku i ograniczeń oraz w historii dziewczyny, która 'nie jest nikim wyjątkowym'

Przedziwna opowieść, jednocześnie tandetna
oraz poruszająca duszę i serce. Opowiada o świecie w którym miłość jest prawdziwą chorobą, epidemią, a teren nią skażony otoczony jest murami. Po osiągnięciu 18 lat mieszkańcy są poddawani zabiegowi, który na zawsze ma ich wyleczyć z miłości, z bólu. Ludzie są po nim szczęśliwi, nie odczuwają rozstań czy cierpienia, mają ułożone...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Całkiem dobra dystopia. Jeszcze lepsze by była jako serial.

Całkiem dobra dystopia. Jeszcze lepsze by była jako serial.

Pokaż mimo to